Coach Rik Donckers: “Gedrevenheid en motivatie leverden Joppe en Kyan goud op” (deel II – slot)

Rik Donckers, we probeerden je te contacteren, vlak na jouw triomfantelijke aankomst in Zaventem. Maar je stond al les te geven, je stond een uur na de landing reeds voor de klas. Je kreeg gewoon geen tijd om na te genieten, terwijl je zou moeten ontvangen worden op het stadhuis van Brussel of Leuven.

Rik Donckers: “Dat heet ’Back to reality’ ,zeker? Ik heb ondertussen wel wat felicitaties mogen ontvangen. Maar de plicht roept. Het is trouwens een heel intense periode geweest vlak voor onze afreis naar Thailand. Ik wil dan ook meteen een oproep doen naar de beleidsmensen. Er moet geïnvesteerd worden in meer begeleiding op de topsportschool. Een extra coach is dringend nodig. In aanloop naar dit WK stond ik dikwijls acht uur per dag training te geven. Dat is bijna niet vol te houden. Vooral omdat ik dit moet combineren met mijn opdracht als lesgever in de Rozenbergschool van Mol, waar ik verantwoordelijk ben voor de opleiding in balsporten en sportpsychologie. Daarom moest ik van het vliegveld recht naar mijn werk.”

De resultaten vanuit de werking van de Topsportschool beachvolleybal in Leuven worden nu helemaal zichtbaar met deze wereldtitel.

“Dit resultaat doet enorm veel deugd. Vorig jaar haalden we brons op het EK, nu goud op het WK. Joppe Van Langendonck en Kyan Vercauteren zitten mee in het programma van de Topsportschool. Drie jaar geleden hadden we te weinig lange spelers, specifiek voor de functie in de blokkering, en we gingen op zoek naar volleyballers die niet werden opgeroepen voor de topsportopleiding in de zaal maar die wel veel talent hadden. Kyan heeft nadien zelfs op kot gezeten in Leuven zodat hij bij ons programma kon aansluiten. In de winter trainden die mannen twee keer per week mee. In de zomer ging alle trainingsarbeid voltijds naar het beachvolleybal toe.

Officieel kregen Kyan en Joppe geen ondersteuning vanuit Topsport Vlaanderen omdat de subsidies – gericht naar de jeugd – niet tellen voor spelers die ouder zijn dan 18 jaar. Ze zijn wel altijd betrokken geweest bij het traject. Zo speelden die talentvolle mannen twee jaar geleden het WEVZA toernooi in hun leeftijdsgroep en daarna pakten Kyan en Joppe vorig jaar een zesde plaats op het EK U20. Ondertussen ging Kyan Vercauteren ook met Jelle De Hert aan de slag op het EK U18 en EK U19.”

Dit maakt ongetwijfeld heel wat los. Het internet staat vol met reacties. Je bent nog maar één dag terug van deze fantastische reis. Merk je reeds respons?

“Ik was vooral gecharmeerd door de aandacht die de media – op nationaal vlak – aan dit exploot gaf. Radio, TV, Joe Music, noem maar op. Onze kersverse kampioenen kregen zelfs de ‘Sportprestatie van de Week’ als beloning. Ik weet niet meer op welke zender, want er kwam plots zo veel op ons af. Je merkt wel meteen dat de erkenning gegroeid is. Ook in Thailand was er enorm veel respons. Dat super enthousiaste publiek, de mede-coaches, alle andere teams. Iedereen toonde tijdens het toernooi – maar zeker nadat we de finale van het WK wonnen – heel veel respect.

In een beachtoernooi moet je zo vlug mogelijk terreinen reserveren om te kunnen trainen. Dan moet je snel zijn, of alles is volzet. We mochten meetrainen van de topcoach uit Zweden, die ook de wereldsterren Hellvig-Ahman onder zijn hoede heeft. Dat zegt toch wel iets. En puur toeval, ook met de Oostenrijkers hebben we samengewerkt. Later kwamen we elkaar tegen tijdens de finale. Ik kreeg reeds een uitnodiging om in maart deel te nemen aan een groot internationaal beachtoernooi in Berlijn. Met zulke invitaties merk je dat de bewondering en de waardering sterk gestegen is.”

Wat heeft jullie zo ver gebracht om deze unieke prestaties neer te zetten?

“De gedrevenheid van Kyan en Joppe heeft tot dit resultaat geleid. Aanvankelijk zagen ze het niet zitten om naar het WK te gaan. Te veel financiële obstakels. Maar die 2000 euro die de Federatie dan toch kon vinden, heeft hen over de streep getrokken om op zoek te gaan naar nog meer broodnodige centen. Chapeau voor die twee mannen en ook hun ouders om hun schouders onder dit ‘crowdfunding’ project te zetten.

Van een negatief vertrekpunt – er was geen geld – hebben ze een positief verhaal gemaakt. Dat eindigde met de ultieme beloning: de wereldtitel. Mooier dan dit wordt het niet. Ze wilden zich absoluut bewijzen. Hun zegedrift en hun motivatie was groter dan bij alle andere teams in Thailand. Die samenbundeling van energie en de ongelooflijke drive zorgden voor dat extra procentje dat hen naar de gouden plak heeft gebracht.”

En nu, het vervolg?

“Alles draait om geld. Wat kunnen we meer doen om Topsport Vlaanderen te overtuigen om meer steun en een groter budget te krijgen. Kyan Vercauteren en Joppe Van Langendonck zijn gekroond tot wereldkampioen. Hoger dan dit kan men niet geraken. We gaan niet te ver vooruitlopen, maar dit smaakt – mits de broodnodige ondersteuning – naar meer.”

Christophe Witvrouwen, als beachpartner van Joppe Van Langendonck speelde je vorige zomer nog de Masterfinales in Brussel. Volgt er volgend jaar een nieuw beachseizoen met een wereldkampioen naast je?

Christophe Witvrouwen: “Laat mij eerst Joppe en Kyan feliciteren. Het is geweldig wat die mannen gepresteerd hebben. Niemand had dit durven dromen. Wij hebben bijvoorbeeld vroeger reeds het Franse tweetal Canet-Rotar aan het werk gezien tijdens een WEVZA toernooi. Dat Frans topteam was indrukwekkend, gewoon onklopbaar en toch versloeg het bescheiden Belgisch duo Van Langendonck-Vercauteren dit tweetal in Thailand tijdens de halve finales. Dat moet hen een ongelooflijke boost gegeven hebben. Daarna lag de weg naar de wereldtitel helemaal open.

Wat de toekomst brengt, dat kan ik niet voorspellen. Die mannen moeten eerst genieten van deze stunt. Die ruimte moeten we hen geven. Daarna zal en moet zelfs de vraag gesteld worden wat de plannen van Joppe zijn. Hij moet zich niet laten leiden door onze afspraak die we na de finale van het BK gemaakt hadden. We maakten op het Muntplein reeds plannen om onze samenwerking volgend jaar verder te zetten. We hadden de intentie om er een nieuw topseizoen van te maken, met nog meer internationale toernooien en we spraken zelfs over een stage in het buitenland. Het leverde vorige zomer zeer interessante leermomenten op. Je ontdekt een ander soort beachvolleybal. Dat is echt boeiend en zeer nuttig. Niet te vergelijken met voortdurend weerkerende duels tegen steeds maar dezelfde tegenstanders tijdens de ‘Geberit Beach Tour’ in het Belgisch circuit.

Maar deze wereldtitel verandert alles. Ik zou er echt begrip voor hebben, mocht dit topduo – na samenspraak met de federatie en de trainers – beslissen om als kersvers wereldkampioen samen verder te gaan. Ik weet alleen niet of dit het juiste moment is waarop zij dit onwaarschijnlijk verhaal geschreven hebben. Een toekomstgericht en ambitieus plan moet erg degelijk ondersteund worden en ik hoor links en rechts fluisteren dat daarvoor onvoldoende geld en middelen aanwezig zijn.

Het is fantastisch, bijna irreëel wat Joppe en Kyan met zeer beperkte middelen gerealiseerd hebben. Dat maakt deze prestatie en deze titel nog waardevoller. De vele internationale toernooien en stages, de confrontaties tegen professionele topteams zijn echter noodzakelijk om de volgende stappen te zetten. Dat is echt essentieel om de top te bereiken. Dat kost geld en dat is er blijkbaar niet. Het zou heel jammer zijn. Ik hoop dat ik fout ben en ik wens hen het allerbeste voor de toekomst.”

Didier Witvrouwen, assistent-trainer bij Mendo Booischot en Jiri Vermeulen, trainer-coach bij Vamos Stekene waren uiteraard ook bereid om hun waardering te uiten over de spelers bij hun respectievelijke clubs.

Didier Witvrouwen: “Heel de club van Mendo is enorm fier en bijzonder trots op Joppe. Deze prestatie geldt ongetwijfeld ook als uithangbord voor onze vereniging. Ik wil de goede samenwerking benadrukken. Soms kreeg het beachvolleybal voorrang, soms kreeg het volleybal in de zaal meer aandacht. Joppe realiseerde iets groots in Thailand, samen met Kyan. Van een Liga B ploeg naar de wereldtitel beachvolley, dat is amper te begrijpen. We moeten hem nog even wat rust gunnen en in samenspraak met onze wereldkampioen en onze trainers zullen we hem met open armen en een groot applaus terug in ons team ontvangen.”

Jiri Vermeulen: “Kyan is een jeugdproduct van het volleybal in Stekene. Hij woont 500 meter van de sporthal. Het WK leefde hier enorm. De connectie tussen mezelf en de beachverantwoordelijken Dries Koekelkoren en Rik Donckers verliep altijd stipt. We haalden vorig jaar de titel met Vamos. Zelfs in volle titelstrijd werden alle afspraken mooi opgevolgd. De club steunt Kyan enorm, deze wereldtitel maakt duidelijk waarom.

We zien toekomstgericht wel waar dit eindigt. Donderdag verwachten we Kyan gewoon terug op training en is hij opnieuw een deel van het team en van de club. Natuurlijk gaan we later bespreken wat er combineerbaar is met zijn nieuwe status in het beachvolleybal. Dat deden we vroeger ook. We willen met Vamos Stekene elk jaar beter doen. Zondag moeten we naar Marke-Webis Wevelgem, dat is een topper in onze reeks. Laat ons – met Kyan erbij – maar eerst een rustig seizoen draaien in eerste nationale.”

Jade Van Deun, vriendin van Joppe Van Langendonck. Dit WK voor U21 moet emotioneel heel wat betekend hebben. Dat is nog groter dan jouw titel van West-Europees kampioen voor U20, die je samen met Youna Coens hebt behaald.

Jade Van Deun: “Alleen die openingsmatch heb ik niet gezien. Alle andere krachtmetingen heb ik heel intensief gevolgd op het internet. Diep in de nacht of heel vroeg in de morgen, het maakte niet uit. Het is gewoonweg niet te vatten. Ik ben zo fier, dat kan je niet voorstellen. We trokken met een grote groep supporters naar de luchthaven van Zaventem om hen een hartelijk en warm onthaal te geven. Youna Coens, mijn beachmaatje en ploeggenote bij de Antwerp Ladies kwam ook mee. Ook langs de zijde van Kyan was er een hele bende en zelfs de televisie was om zeven uur in de ochtend aanwezig om een reportage te maken. Dit is zo mooi en ze hebben het helemaal verdiend. Ik weet hoe intensief ze ervoor gewerkt hebben en hoe hard ze er naartoe geleefd hebben. Dit is echt iets voor de geschiedenisboeken.”

Tekst: Walter Vereeck

Foto’s: FIVB