Deze week zijn de Red Dragons aan zet op hun OKT (olympisch kwalificatietoernooi) in Xi’An, een miljoenenstad in centraal China, 1100 km westwaarts van hoofdstad Bejing. Het tijdsverschil bedraagt zes uur. Xi’An was een belangrijk knooppunt op de legendarische Zijderoute.
En, zowaar gaat ook bij onze Belgische hoofdaanvaller Ferre Reggers een lichtje branden. In Xi’An werd het beroemde Terracottaleger ontdekt, een immens archeologisch wonder van een paar honderd jaar voor Christus. Ruim 8.000 in terracotta gebakken soldaten werden als grafgeschenk teruggevonden in het mausoleum van de allereerste keizer van China. De Red Dragons trekken zo naar een schitterende locatie. Mogelijk volgt er een droomresultaat: een ticket voor de Olympische Spelen in Parijs 2024.
Intussen kennen ze Reggers al in Polen en in China, want goed voor 25 en 24 punten. Zijn team nam een vliegende start en verraste in het eerste duel (2-3) bijna Polen, Europees kampioen 2023 en vice-wereldkampioen. En daarna stuntten de Dragons tegen China: 1-3.
Het kwam al vaker aan bod in andere interviews: net als vele anderen heb je een overdrukke zomer achter de kiezen?
Ferre Reggers: “Ja, met de European Golden League, het WK U21 in Bahrein (zevende plaats), het EK In Italië en nu het OKT in China. Mijn vriendin Anna Koulberg had bij de Yellow Tigers een gelijkaardig programma. Gevolg: we hebben elkaar in een paar maanden slechts een viertal keer ‘live’ kunnen ontmoeten. Ik wil daarover niet zeuren hoor, want we wisten dat allebei vooraf. Normaal keer ik op 9 oktober terug uit China. Op 11 oktober word ik in Milaan verwacht, veel marge voor ‘getortel’ is er dus niet. Soit, een druk leven is inherent aan topsport: ik heb erg veel gespeeld, maar geen nood: ik ben een optimist en ik voel me nog altijd heel fris. Weliswaar heb ik heel weinig rust gehad. Ik zal dat via mijn manager Wout Wijsmans aankaarten in Milaan of ik nog enkele dagen mag recupereren. Gelukkig ben ik tot vandaag totaal niet blessuregevoelig.”
Wat heb je bijgeleerd tijdens al die interlands?
“Dat de omstandigheden je pushen naar het hoogste niveau. Als jonge speler kan ik daarbij veel opsteken van al de routiniers die rondom mij en tegen mij op de toppen van hun tenen spelen. Zeer leerrijk.”
Wat kan voor u en het team nog beter?
“We moeten op zoek naar een veel constanter ritme. Wat merk ik: we maken een paar foutjes en plots zakken we dan diep tot super diep. We incasseren prompt een rijtje van vier of vijf tegentreffers, voor we weer bij de pinken zijn. Het gebeurt op bijna elk toernooi en het legt het probleem van te weinig ervaring van de youngsters bloot. Dat euvel moet eruit. Bijvoorbeeld door een echte vechtersmentaliteit te tonen op training en op de court. Maar oké: de Red Dragons zijn deels samengesteld uit jongeren. Het is logisch dat het wat op en af gaat. Zo hebben we tegen vice-wereldkampioen en Europese titelhouder Polen (FIVB-1) twee heel mooie sets gespeeld op het EK. Ons spel ging netjes crescendo. Alleen beschikt de tegenstander over een kern van veertien spelers, ja veertien kleppers, allemaal en heel gelijk bedeeld met ongelooflijk veel klasse. Zo zijn ze moeilijk te ontwrichten.”
Je stelt terecht dat er een generatiekloof is bij de Red Dragons. Een bepaalde leeftijdscategorie ontbreekt.
“Je slaat nagel op de kop. Stijn D’Hulst, Pieter Coolman (maakt comeback als middenman), Jolan Cox, Sam Deroo en Mathijs Verhanneman zijn al door de wol geverfd. Maar ikzelf, Seppe Rotty, Wout D’Heer, Elias Thys, Martin Perin, Robbe Van de Velde en Kobe Verwimp hebben nog heel veel te leren.”
Er is dus veel marge, goed voor de toekomst?
“Dat denk ik wel. Zeker richting de O.S. 2028 in Los Angeles. Op dit ogenblik missen we pionnen tussen 25 en 28 jaar. Destijds was er geen import van die leeftijdsgroep. We hadden bovendien pech dat Tomas Rousseaux (rug) niet beschikbaar was en dat Igor Grobelny heeft gekozen voor de Poolse nationaliteit. Twee kerels die we best konden gebruiken. Nu ja, we hebben de achtste finale bereikt. Niet zo heel slecht, omdat het EK niet meteen gericht werd op een super resultaat. Dat was niet de hoofdbekommernis.
Oké, het niveau was soms een jojo, maar onze attitude en onze vechtlust waren naar mijn gevoel ‘dik in orde’. Het was te vaak ‘net niet’. Zo zijn bepaalde eindstanden tegengevallen. Neem het duel tegen Duitsland. We geven het weg na een 2-0-voorsprong tegen ‘mister’ Grözer. Dat was een beetje pijnlijk, omdat niemand die ommekeer naar 2-3 had verwacht. Ook tegen Servië (1-3) hadden we kansen, die we vergaten te verzilveren. En tegen Polen roken we echt een vijfde beslissende set… maar die kwam er niet: 1-3. Heel illustratief is dat we Estland (27 pnt. voor Ferre) met 3-1-winst van het kastje naar de muur spelen. Gewoon de beste wedstrijd in onze EK-campagne. En dat we daarna enige moeite hadden met Zwitserland, nochtans een vrij bescheiden volleyballand.”
Tegen de Esten ging je naam overal over de tongen: 20 jaar jong en al zo’n actieradius. Je wordt beschouwd als de kroonprins van ‘good old’ Sam Deroo, de leider van de Dragons.
“’Ik, de kroonprins’… daar spreek ik mij niet over uit. Tot grootspraak laat ik me niet verleiden. Ik houd in alle bescheidenheid mijn voetjes op de grond. Voor hetzelfde geld was ik handballer geworden. Het heeft moeite gekost om me te overhalen op mijn zeventiende op internaat te gaan in Vilvoorde. Gelukkig had ik een uitstekende kameraad aan Simen Crabbé, nu bij VHL Haasrode-Leuven B, getraind door David Verwimp, de pa van versbakken international Kobe Verwimp op de libero. Oké. Prima zo. Maar ik vind het veel belangrijker dat mijn vriendin Anna ook een heel mooie traject kan uitstippelen. Liefst in Turkije of in Italië. (lacht)Voor mij mag het dan Italië zijn, iets korter bij mij.”
Ben je echt wel klaar voor de overstap naar de Italiaanse topliga?
“Ik denk het wel: er waren veel ploegen in mij geïnteresseerd. Wie zoal? Dat houd ik voor mezelf privé. Allianz Milaan doet er in elk geval alles aan om voor mij de perfecte omgeving te creëren. De club investeert in jong talent. Een drie-of viertal Italiaanse leeftijdsgenoten krijgen sportieve ruimte, dat vind ik best interessant. Of ik kansen krijg op de opposite? Heel zeker. Er is inderdaad met de Kroaat Peta Dorlic nog een andere hoofdaanvaller. Ik heb al tegen hem en Kroatië gespeeld in de Europen Golden League.
Interessant voor mij is het volgende: Peta Dorlic is een totaal ander type. Hij is geen echte ‘bomber’, maar hanteert een sluwe en listige aanvalstactiek. Ik moet het hebben van mijn snelheid en mijn toenemend fysiek vermogen. Ik etaleer veel sprongkracht en ik beweeg zeer explosief, ik ben een harde werker en ik train bijzonder graag. Zo ben ik complementair met Dorlic. Die complimentariteit kan een groot voordeel zijn voor onze Italiaanse coach Roberto Piazza. Die is top: streng, vol humor, zeer deskundig.”
Vorige zaterdag op het OKT pakten jullie een spectaculair punt (3-2) tegen Polen. Tegen hen beginnen, leek op een vergiftigd geschenk en helemaal geen cadeau. Daarna op zondag volgde een driepunter tegen organisator China.
“Ik had voorspeld dat we zwaar zouden uitpakken tegen de vice-wereldkampioen en regerende Europese titelhouder. Mijn idee klopte. De Polen zouden een decompressie en een terugval ervaren na de euforie bij de Europese titel. En vedette Bartosz Kurek (blessure) was er niet bij. Wij misten Mathijs Desmet (rug), maar back-up Seppe Rotty (17 ptn) deed zijn job.
We waren uitstekend gestart (25-23). In de vierde set stoomden we via 17-18 en 21-24 op naar 2-2 gelijk. In de bloedstollende tiebreak (6-8, 10-10) hadden we matchbal op 14-13. Maar het lukte net niet tegen de ontketende Kaczmarek, die net als ik 25 punten totaliseerde. ‘Merde’: verslagen met twee luttele punten verschil. Onze andere scorers waren Sam Deroo (11 ptn), Pieter Coolman (14) en Wout D’Heer (10). Tweede tegenstander China was voor mij een grote onbekende. Wel sterk op de opposite en op de hoeken. Ze haalden hoog niveau in de FIVB Volley Nations League. Maar veel kansen hebben we hen niet gegund.” Noot van de redactie: Sam Deroo (25 ptn) en opnieuw Reggers (24 ptn) behoorden tot de uitblinkers.
Wil je ons een vooruitblik gunnen op de resterende duels tegen Nederland, Argentinië, Mexico, Canada en tot slot Bulgarije?
“NEDERLAND kennen we door en door. Ze openden met 2-3 verlies tegen Canada. Pech voor Roberto Piazza, mijn trainer bij Milaan en bondscoach bij onze noorderburen. We zullen opposite Nimir Abdel-Aziz moeten afstoppen. Er lopen kleppers rond als Wessel Keemink, Robbert Andringa, Michaël Parkinson, Jeffrey Klok, Gijs Jorna en Wouter Ter Maat. Ze hebben allemaal een link met België. Ik tip ook op Fabian Plak en Bennie Tuinstra als taaie klanten. Deze wedstrijd wordt cruciaal voor ons succes op het toernooi.
ARGENTINIË is een steengoede Zuid-Amerikaanse volleybalnatie. Een topland. Met de legendarische Luciano De Cecco (Cucine Lube Civitanova) aan de spelverdeling. Jan Martinez kennen we van bij Greenyard Maaseik. En er is ook… hoofdaanvaller en krachtpatser Pablo Kukartsev (nu ex-Roeselare), speler van het jaar in ons land.
MEXICO moet een haalbare kaart zijn, al heb ik nog nooit videobeelden gezien. Ik herken in hun rooster één bekende naam. Het gaat om Diego Gonzalez Castaneda, de nieuwe opposite van Knack Roeselare.
CANADA klopte op de valreep Nederland (2-3). Een waarschuwing voor ons. Het is een jong team met heel veel kracht. Ze lieten een prima indruk na in de Volley Nations League met beloften als Mason Greves (zoon van Kent Greves) en Reeve Gingera (nakomeling van Randy Gingera). Twee vaders met een Belgische connectie.
BULGARIJE wordt ook een uitdaging Maar ik denk dat het kan, als ik refereer naar onze oefenwedstrijden tegen hen. Heel belangrijk: in alle matchen bieden zich kansen aan om onze rankingpunten op de FIVB-wereldranglijst op te krikken, omdat in juni 2024 nog vijf olympische tickets worden toegekend.”
Wedstrijdschema (Belgische tijd)
Pool C
Reeds gespeeld
Polen (FIVB-1)-België (FIVB-22) 3-2 (23-25, 25-20, 25-16, 21-25, 17-15)
China (FIVB-29)-België 1-3 (18-25, 25-22, 19-25, 17-5)
Vervolg – Aanvangsuur is Belgische tijd (ter plaatse in China +6)
Di 3/10 – 07u00: Nederland (FIVB-10)-België
Wo 4/10 – 07u00: Argentinië (FIVB-6)-België
Vri 6/10 – 07u00: Mexico (FIVB-21)-België
Za 7/10 – 04u00: Canada (FIVB-13)-België
Zo 8/10 – 04u00: Bulgarije (FIVB-30)-België
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: FIVB, archief
==
Who is Who
Ferre Reggers
Sterrenbeeld: Kreeft
Woonplaats: Pellenberg (deelgemeente van Lubbeek)
Leeftijd en lengte: 20 jaar (geb. in Leuven), 2m03
Studie: Diploma middelbaar onderwijs. Studie staat ‘on hold’
Dagtaak: statuut van profvolleyballer via Sport Vlaanderen
Partner: Anna Koulberg (YT en Asterix AVO Beveren)
Zussen en broers: één broer: Cisse. Hij speelt bij VHL Haasrode-Leuven B
Sportieve ouders: ze zijn sportief, maar niet fanatiek. Er is geen link met volleybal
Opleiding volleybal: Lubbeek (jeugd), Topsportschool Vilvoorde, twee campagnes Maaseik (trainers Joel Banks en Fulvio Bertini). Toekomst 2024-2026: twee seizoenen bij Allianz Milaan (Ita)
Aantal Belgische titels: geen bij de seniores
Aantal Belgische bekers: geen bij de seniores.
Ereprijzen: Rookie van het Jaar 2023
Mooiste volleybalherinnering: het WK-21 van 2021 in Sardinië (vijfde plaats). Met in die lichting Seppe Rotty, Wout D’Heer, Liam Mc Cluskey, Simon Plaskie en Martin Perin.
Favoriete film/serie/soap: ik houd van Netflix. Favoriet: De 100
Favoriete menu: pasta carbonara
Favoriete cocktail: Sex on the beach
Favoriete vakantieland: Canada
Sportieve droom: die gaat in vervulling met mijn transfer naar Allianz Milaan (Ita)
Andere hobby’s: niets specifieks. Ik reserveer al mijn tijd voor mijn grootste passie: volleybal
(LP)
