De hele of halve wereld kent Britt Herbots, het receptionele en aanvallende boegbeeld van de Yellow Tigers. Maar er speelt op het EK in Gent en Brussel nog een andere Britt mee. Op de libero., een zeer belangrijke positie. Zo leggen we in dit verhaal voor een keer niet de focus op hard smashende opposites, robuuste receptie-hoeken, sterk blokkerende middenaanvalsters of creatieve spelverdeelsters.
Neen: in beeld is de Belgische libero Britt Rampelberg, duivel-doet-al en uitermate betrouwbaar sluitstuk in de lage verdediging. Het 23-jarige talent (1m65) uit Sint-Kwintens-Lennik is een onmisbare schakel in het raderwerk van de Yellow Tigers. In clubverband verlaat zij weldra Asterix Avo Beveren. Ze beproeft haar geluk bij Alba Blaj, de landskampioen van Roemenië. Voor het zo ver is, mengt Britt zich in de strijd op het EK 2023 in eigen land en op de olympische kwalificatie in Japan.
Britt Rampelberg is een rolmodel: zo honkvast. Op het hoogste niveau acteerde zij alleen bij Asterix Avo Beveren. Over een periode van vijf seizoenen. Goed voor vier kampioenstitels in 2019, 2020, 2021 en 2023 en twee Belgische bekers in 2021 en 2023. Ze pakte als toemaatje twee Belgische Supercups, anno 2019 en 2020. Er zij kan nog meer pluimen op haar hoed steken: ‘Rookie van het Jaar’ in 2021, 9de op het WK 2022, beste libero van de competitie in 2022 en MVP van de laatste bekerfinale in 2023.
Het is merkwaardig, hoe snel de illustere Vlaams-Brabantse, geboren in Asse, al zo veel successen kon opstapelen. Op zo’n korte tijd. Zij is een millenniumbaby (°2000), maar of die datum geluk bijbrengt…. Lachend: “Dat betwijfel ik. Het jaartal maakt het wel heel gemakkelijk om leeftijden te tellen. Neen, successen realiseren, is een kwestie van hard werken. Alleen dat loont.”
Voor jou gaat weldra een nieuwe wereld open met een opportuniteit?
Britt Rampelberg: “Ja, mijn manager Matias Raymaekers loodst me naar Roemenië. Ik ben heel benieuwd om met het land en met volleybalclub Blaj (een stadje van 18.000 inwoners) kennis te maken. Er speelt een internationaal getint gezelschap. Met een Russin, een Braziliaanse, een Kroatische en ook een Nederlandse (prima/zelfde taal). Die Nederlandse is Anneclaire Ter Brugge, eerder actief bij het Talentteam Papendal Arnhem, Eurosped en het Poolse Bydgoszcz. Ze fungeert als hoofdaanvalster.”
In jouw jeugdjaren spiegelde je je soms aan heel mooie quotes? Echte doordenkertjes. Onze lezers tonen zeker interesse.
“Every morning you have two choices: continue to sleep with your dreams or wake up and chase them!”
“Dromen mag, maar er moet ook een vorm van reële invulling volgen. Dat vraagt om uitdaging, om engagement, om inzet. Voor mezelf is volleybal van een hobby in een regelrechte ‘passie’ veranderd. Dat houdt in dat ik me in elke wedstrijd opnieuw voluit geef.”
“The thing about teamwork is that you always have others on your side!”
“Ik kan heel goed gedijen in een ploegsport, waarin het teamwork primeert. Als individu in het raderwerk geef je het allerbeste van jezelf om het ploegdoel te stimuleren. Zo leuk. Als libero kan ik inderdaad geen punten scoren. Toch voel ik me belangrijk in het team. Geen punten aan het net zonder receptie, geen tegenaanvallen zonder explosieve lage verdediging.”
Britt, we trachten nog iets dieper te graven in jouw persoonlijkheid.
“Als je denkt dat ik iets met dieren heb, zoals Britt Herbots (haar Japanse hond Mats, een Shiba Inu)…. Neen, niet echt. Het grootste deel van mijn aandacht gaat naar het volleybal. Zo volg ik alles wat er qua volley-info beweegt op ‘social media’. In mijn vrije tijd amuseer ik me het liefst met de kindjes van mijn zus. Mijn grote sportieve voorbeeld op de libero is de Italiaanse 36-jarige Monica De Gennaro: actief bij topclub Conegliano en winst met Italië op het EK 2021. Maar op het huidige EK is ze er niet bij. Op culinair vlak mag je me altijd op een spaghetti trakteren. Voorts volg ik minder de filmwereld, véél meer series zoals Thuis, Knokke Off, Twee Zomers of De Twaalf. Muzikaal ben ik een fan van de Britse rapper Stormzy, nog meer nadat ik hem live bezig zag.”
Nog even verder spitten: je kreeg het volleybal met de pap ingelepeld? Je bent de jongste van vier.
“Ja, mijn pa Jean-Pierre en mijn broers Lennert (35, goed bevriend met Seppe Baetens) en Jasper (31) hebben altijd gevoetbald bij KFC Lennik. Maar mijn mams Greet (ooit ook scheidsrechter) en mijn zus Kjell (33) zijn verknocht aan volleybal. Met hen ging ik van jongsaf altijd mee. Ik was altijd wel met een bal aan het spelen. VC Lennik was de thuisbasis, een gezellige bende in het Pajottenland, in sporthal Jo Baetens. Na haar bevalling gaat zus Kjell – ze speelde een tijdje bij Gooik – werken aan een comeback als spelverdeelster bij de tweede Lennikse ploeg. Ik ga zeker kijken, we wonen dicht bij elkaar en ja, ik ben een echte familiemens. Ik ben trouwens al vijf keer ‘tante Britt’.”
Zelf begon je als zesjarige bij Govok Gooik.
“Een heel aangename tijd. Met de trainingen van Julie Claeys, Mira Juwet en Evelien Roosens (ex-Michelbeke). Ook Kris Vansnick leerde ik destijds in Gooik kennen. We speelden heel veel jeugdkampioenschappen. De eerste graad van het middelbaar (richting wetenschappen) volgde ik aan het instituut Sint-Godelieve in Lennik. Vanaf het derde middelbaar trok ik voor vier jaar naar de volleybalschool in Vilvoorde. Ik volgde er eerst wetenschappen-topsport en daarna wiskunde-topsport. Met hoofdzakelijk trainingen van Robin De Bont en Fien Callens. Ik zat in de les met Seppe Van Hoyweghen (Decospan Menen), Berre Peters (Lindemans Aalst), Sara De Donder (Interfreight Antwerp), Anke Waelkens (Oudegem) en Arthur Maes (tijdje actief geweest in de VS). Na het middelbaar heb ik de vrij nieuwe opleiding ‘Sport en Bewegen’ gevolgd aan de hogeschool Thomas More in Turnhout. Dankzij mijn topsportstatuut kreeg ik faciliteiten. Ik ben nu sinds juni afgestudeerd.”
En het einde van die studie past helemaal in de versnelling van jouw carrière?
“Ja, het is het perfecte tijdstip om bij Blaj een eerste buitenlandse ervaring op te doen. Eerst werd ik niet warm van Roemenië. Maar ik wil mijn mening herzien. Het is trouwens geen evidentie om als libero een buitenlandse club te vinden. Alba Blaj deed me een interessant voorstel. En ja, ik had een goed gesprek met hun Servische headcoach Stevan Ljubicic (ook bondscoach van Bosnië-Herzegovina, nvdr.), die me overstag deed gaan. Ik hield er een goed gevoel aan over. Ik kijk er naar uit om met hem samen te werken. Blaj is vanuit Airport Charleroi redelijk vlot bereikbaar. Vliegen tot in Cluj en dan nog anderhalf uur met de auto. Ik ben benieuwd hoe het leven eraan toegaat in Roemenië. De ploeg huist in één groot appartementsblok, met voldoende privacy, op wandelafstand van de sporthal. Er is overigens een nieuwe spiksplinternieuwe accommodatie in aanbouw.”
Na de volleybalschool in Vilvoorde was je gegeerd door Asterix Avo Beveren?
“Ja, ik was er vijf jaar bijzonder gelukkig onder leiding van topcoaches Gert Vande Broek en Kris Vansnick. Ik heb niets dan lovende woorden voor het tweetal. Ik kijk met een zeer warm gevoel terug op mijn jaren bij Asterix. Ik ben Gert en Kris dankbaar voor wat ze me hebben bijgebracht. Jammer dat Gert de laatste tijd op een veel te negatieve manier in beeld is gebracht. Dat heeft hij niet verdiend. Het is allemaal heel sneu. Ik mag niet vergeten het Kieldrechtse bestuur en alle supporters te bedanken. Ik ga de hele bonte bende keihard missen.”
Over het EK is al veel inkt gevloeid. We komen toch to the point: het EK 2023. We polsen even naar jouw inzichten. Je bent pas 23 lentes jong. Ben je beslagen genoeg om een stevig EK te spelen?
“Dat denk ik zeker. Op basis van mijn eerdere ervaringen bij de (Young) Yellow Tigers. Ik heb toch al een redelijk aantal toernooien op de teller. Het EK 2021 o.a. in Servië en het WK 2022 in Nederland. Speltechnisch voel ik me een goede organisator en een leider in het achterveld. Het spel goed lezen is belangrijk, ook kunnen anticiperen is ‘een must’. Ik ben nog piepjong, ik kan nog veel progressie maken in ‘defense’ en qua stabiliteit. Zo hoop ik de volgende tien jaar (of meer) op een mooie carrière. Libero’s gaan lang mee, weet je.”
Hoe is de verstandhouding met de collega’s op jouw positie?
“Wij zijn goede vriendinnen. Nel Demeyer (Oudegem) en Noor Debouck (Asterix) hebben heel veel potentieel. We wisselen advies uit. Een goede verstandhouding maakt alles aangenamer op training. Zo loopt het allemaal heel erg vlot.”
De tegenstanders zijn al zeer ruim beschreven in andere bijdragen. Toch hebben we graag jouw mening erbij.
“Uit de voorbereiding tegen Bulgarije, Tsjechië en Slovakije hebben we een aantal elementen meegenomen. Oefenen is uittesten, hé. Dat gaat met wisselend succes. Soms wat beter, soms wat minder, soms fantastisch. Je krijgt dan niet meteen met ‘winning druk’ te maken, die er op 17 augustus – start tegen Hongarije (afgetekende 3-0-zege) – natuurlijk wel is geweest. We hadden het voordeel dat België als organisator zijn eigen programma bepaalt. Dat is wel handig. Beginnen tegen mindere goden (Hongarije, het verrassend taaie Slovenië), dan in de graduele opbouw de eerste hoge horde overwinnen, die Oekraïne zou zijn. Als orgelpunt volgen volleybalgrootheid Polen en wereldkampioen Servië. Hopen maar, dat we dan al de kloof voor de kwalificatie hebben geslagen. Tegen Oekraïne moet dat gebeuren. Let wel: ik wil geen enkele tegenstander onderschatten.”
Wat is jouw visie na de confrontaties met Hongarije en Slovenië?
“We hebben mooi volleybal gebracht in onze ‘opener’ tegen Hongarije. ik ben zeer tevreden: 0-3 (16-25, 15-25, 19-25). Bij de start van elk toernooi is het toch altijd vol spanning afwachten hoe het eerste duel zal verlopen. We hebben Hongarije niet onderschat. We lieten deze tegenstander nooit in de match komen. Hun hoofdaanvalster werd geregeld afgeremd. Onze service rendeerde en zo was onze ‘defense’ op niveau. Aanvallend hebben we doorheen de match progressie getoond. Het was fijn om voor zoveel Belgische supporters aan te treden. De sfeer zat heel goed.”
In de tweede confrontatie tegen Slovenië leidde de aanpak van de Tigers perfect naar een 0-2-voorsprong. Echte propaganda! De volgende sets winnen, dat werd een ander paar mouwen. Wat een spanning, duur bijna tweeënhalf uur. De Sloveense Lorber brak uit, er moest een vierde set volgen. Die zinderde van spanning. Bij de vijfde matchbal brak kapitein Celine Van Gestel dan toch de ban met de verlossende ace: 1-3 (18-25, 20-25,25-21, 32-34). Drie puntjes aan boord. Zes op zes in het totaal. De ideale uitgangspositie om de poulefase te overleven.”
De nieuwe T 1 Kris Vansnick, de hondstrouwe luitenant van Gert, kan nu helemaal uit de schaduw treden. Hij heeft zijn vuurdoop met verve doorstaan. Legt hij andere accenten?
“Eerst en vooral: het hele team is blij voor hem. Uiteraard is Kris niet helemaal een copy-paste van Gert. Maar niet vergeten: wijzelf blijven dezelfde ploeg en bovendien is Kris geen onbekende voor ons. Hij kent ons door en door en weet wat belangrijk is voor de ambiance in het team. Gert ken ik al vele jaren als een toffe gast. Kris is dat ook. Hij zal nu in het bad springen en dat heel goed doen. Hij is een specialist – echte wereldklasse – op het vlak van scouting, analyse en cijfermateriaal. Hij heeft alles tot in de puntjes uitgewerkt. Hij is net zoals zijn leermeester Gert een icoon als het gaat over bewaking van topkwaliteit. We zullen de poulefase na twee zeges bijna zeker overleven en daarna hopen we zo ver mogelijk door te stoten. Op naar minimum de top-acht. Of misschien nog méér.”
Vervolg poule A: ma 21/8 20u.: België-Oekraïne; di 22/8 20u.: België-Polen; do 24/8 20u.: Servië-België.
Wedstrijden van zondag: Polen – Hongarije 3-1, Servië – Slovenië 3-0.
De stand zondagavond: 1. Servië 6p (2 weds.), 2. Polen en België 6p (2w); 4. Oekraïne 3p (2w); 5. Slovenië en Hongarije 0p (3w).
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Britt Rampelberg, Guy Verbraeken, Jan Vanmedegael e.a.
