De Yellow Tigers kenden vlak voor de aanloop naar de Europese kampioenschappen geen fiscale hervorming maar wel een sportieve omwenteling met de aanstelling van Kris Vansnick als nieuwe hoofdcoach van de nationale volleybalselectie bij de vrouwen. Het EK, georganiseerd door TopVolley Belgium, stond jaren op de planning als grootste doelstelling, als grootste mikpunt van de zomer 2023. De Tigers bewezen dat zij – niettegenstaande de omstandigheden – nog steeds even gemotiveerd zijn. Dat bewezen ze al in de openingsmatch tegen Hongarije. Ze willen voor de eigen supporters knallen en zowel in Gent als Brussel alle commentaren naar de vergeethoek spelen.
De focus ligt puur naar de toekomst: naar dit EK en het olympisch kwalificatietoernooi. Kris Vansnick heeft toch even moeten nadenken toen de federatie hem voorstelde om de taak van ‘headcoach’ over te nemen. Een sterk iemand zoals Gert Vande Broek vervang je niet zomaar. Meteen is hij aan de slag gegaan en via vele internationale contacten heeft de nieuwe bondscoach de omkadering en de sportieve cel op een kwalitatief hoogstaande manier kunnen uitbouwen.
Laat ons eens kennismaken met de nieuwe assistent-trainers.
Kris Vansnick: “Paul Sens is een jonge, dynamische Duitser en reeds acht jaar assistent van coach Koslowski bij Palmberg Schwerin. Hij wordt de nieuwe voltijdse T2 van de Yellow Tigers. Felix Koslowski is de hoofdcoach bij de Duitse topclub en hij is tevens de nieuwe sportieve baas van de Nederlandse selectie.
Eventjes terzijde: Nova Marring, die de voorbije jaren een geweldige progressie maakte bij Asterix Avo, zal volgend seizoen bij Schwerin spelen. Zij deed het deze zomer trouwens uitstekend met de Oranjevrouwen. Coach Koslowski was zeer gecharmeerd door de prestaties van Nova Marring bij het Nederlandse team en is blij dat zij volgend seizoen naar Schweriner SC trekt.
Andrea Panzeri was reeds bij ons tijdens de European Golden League. De Italiaan blijft – weliswaar niet de ganse periode – lid van de Belgische staff. (Andrea moest zich aanmelden bij Salvino Del Bene Scandicci na de oefenwedstrijden van de Yellow Tigers tegen Slowakije, red.)
Dehri Can Dehrioglu is een trainer uit Turkije die jarenlang aan de zijde van succescoach Giovanni Guidetti zijn sporen heeft verdiend. Hij assisteert mij tijdens het EK. Alper Hamurcu – coach van Aydın Büyükşehir Belediyespor – zal het Belgische team bijstaan tijdens het OKT in Shibuya Tokyo, Japan. Het zijn toppers. Ik ben zeer blij dat zij bereid zijn om de Belgische nationale ploeg te helpen.”
Paul Sens, je bent geboren in 1997, je wordt binnenkort 26 jaar en je bent reeds van je 18de assistent-trainer bij Palmberg Schwerin. Je was een aantal jaar geleden de jongste trainer in Duitsland met een A-diploma. Vertel eens.
Paul Sens: “Ik was libero bij Greifswald, een kleine club in het noorden van Duitsland. Ik besefte snel dat ik geen grote volleybalcarrière zou uitbouwen als speler. De passie was groter dan het talent. Ik was eigenlijk van plan om een opleiding als leraar sport-wiskunde te volgen. Toen kwam ik Felix Koslowski tegen. Hij is 13 jaar ouder dan ik, maar we hadden dezelfde coach gehad. Willi Holz had ons alle twee getraind in dezelfde club. Dus heb ik zijn voorstel aanvaard om assistent-trainer te worden. Een lerarenopleiding zou ik later wel nog kunnen opstarten, dacht ik toen.”
Je bent nu acht jaar bij Schwerin. Twee keer Duits kampioen, drie keer ‘Pokalsieger’ (bekerwinnaar, red.), vier keer Supercup en twee keer brons in de CEV Cup en een keer brons in de Challenge Cup. Je was ook assistent bij de Duitse mannen en de ‘Nationalmannschaft’ bij de vrouwen. Dat is een aardig palmares op jonge leeftijd.
“De Duitse club Schwerin heeft een warm, familiaal karakter. Het is logisch dat je lang blijft werken bij zulke amicale vereniging. Iedereen is daar iedere dag bezig om elkaar te helpen. Het is een privilege dat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken. Ik mocht Felix ook assisteren als co-trainer bij de Duitse selecties en ik was op het WK in Apeldoorn in 2022. Het is fantastisch en erg leerrijk dat ik nu met het Belgische nationale team kan samenwerken. Felix Koslowski en Kris Vansnick kennen elkaar goed. Zij hebben regelmatig contact met elkaar en zo is heel dit verhaal ontstaan. Er was interesse aan beide kanten. Ik ben heel tevreden met deze buitenlandse uitdaging. Ik beleef het als een geweldige ervaring.”
Wat zijn de eerste indrukken. Want we veronderstellen dat er in het volleybal van Duitsland en België ook een cultuurverschil zit.
“Iedereen kent de teamspirit van de Yellow Tigers. Zoiets unieks wil je van dichtbij meemaken. En die fantastische reputatie van het Belgisch team werd tijdens mijn eerste weken alleen maar bevestigd. De mentaliteit, om het zo goed mogelijk te doen, is werkelijk ongelooflijk. De inzet, de motivatie – met hart en ziel – is bij de Belgische selectie voorbeeldig.
Er is uiteraard een onderscheid met de Duitse selectie. Alleen al bij de structuur en de samenstelling van het team. Met minder speelsters als opposite, maar wel met drie spelverdeelsters die vol in het programma meedraaien. Men moet kiezen, want het aanbod in België is klein. De verschillende opties of de minder grote alternatieven moet men hier zo positief mogelijk oplossen, Maar net die keuzes maken het team ook sterker. De tegenpartij moet zich voortdurend aanpassen. In Duitsland zijn alle volleybalsters en trainers die betrokken zijn bij de nationale ploeg de hele dag met volleybal bezig. Hier zijn die mogelijkheden niet zo uitgebreid. Maar de ingesteldheid van de Tigers – de wil om te winnen – maakt zo veel goed.”
We hoorden dat je een paar ideeën hebt om het volleybal aantrekkelijker te maken.
“Het komt erg vaak voor dat een set pas begint op 20-20. Dan wordt het pas spannend. Speel dan meer sets, maar maak ze korter. De sensatie zal ongetwijfeld in de hoogte gaan. Volleybal is een dynamische sport. Bij voetbal of basketbal kan je stilstaan met de bal aan de voet of in de handen. Dat is in volleybal onmogelijk. Dat actief en krachtdadig karakter moet veel meer benadrukt worden. De energie van de volleybalsport vind je nergens anders. Daarom ben ik nu geen leraar sport-wiskunde, maar trainer – zelfs in België – en ik ben daar heel gelukkig mee.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Schweriner, CEV.
