Na een turbulente periode lijkt de rust weergekeerd in de rangen van de Yellow Tigers. Door alle heisa gold de European Golden League louter als een voorbereidend toernooi op het EK. Met als gastlanden België (locaties Gent en Brussel), Italië (Monza, Verona en Firenze), Duitsland (Düsseldorf) en Estland (Tallinn). Liefst 24 landen nemen deel aan de 33ste editie, in vier poules van zes. Stevige confrontaties zijn gewaarborgd.
Vanaf 17 augustus is het menens voor de Yellow Tigers in poule A of de groepsfase. België organiseert die poule in de Topsporthal in Gent aan de Blaarmeersen. Het publiek krijgt vijf boeiende interlands aangeboden. De top-4 van elke poule stoot door naar de eerste knock-outronde in de achtste finales.
Daarbij eist Belgium de grootste rol op in de afwikkeling van het EK. Met een deel achtste finales en twee kwartfinales in Brussel (Paleis 12) en twee in Firenze (Ita). Het EK wordt bekroond in eigen land op 1 en 3 september met de ultieme strijd voor de medailles: halve finales, troosting en finale. De apotheose voltrekt zich in Paleis 12 op de Heizelvlakte in Brussel. Drievoudig Europees kampioen Italië met wereldvedette Paola Egonu is de regerende Europese titelhouder.
Samen met de vurige Britt Herbots fileert Volleymagazine de aanloop naar het EK (doorkruist door allerlei perikelen), de voorbereiding en de verwachtingen. De getalenteerde Truiense receptie-hoek is sinds 2015 een ware Yellow Tiger. Dus al acht jaar. Jawel, de tijd flitst voorbij. Ze leeft intens voor haar sport. Ze trad aan op het EK 2017 (14de plaats), het EK 2019 (9de plaats) en het EK 2021 (14de plaats). Ze nam enkele keren deel aan de World Grand Prix (nu VNL). Ook het memorabele WK 2022 in Nederland (9de plaats) is een aangename herinnering geworden met o.a. de spectaculaire zege tegen gastland Oranje.
Hoe kijk je terug op de European Golden League? Zweden bleek een maatje te groot in de voorronde. Uiteindelijk kon Frankrijk zegevieren in de Challengerfase, beloond met de promotie naar de VNL.
Britt Herbots: “Voor mij is de EGL helemaal geen referentiepunt. Ik heb die bladzijde snel omgeslagen. We waren in die periode niet bezig met topsport, maar te veel met ‘het rondom’. ‘So be it’: zo bleken we niet opgewassen tegen Zweden. Zelf waren we nooit op ons best. Ik wil er niet te zwaar aan tillen gezien alle bizarre omstandigheden.”
Rust was het kernwoord na die hectische periode met de trainersperikelen. Heb je vakantie genomen? Hoe pakte je het aan om de batterijen weer op te vullen op het mentale vlak?
“Ik heb twee weken vakantie genomen in mijn strandhuis in Riccione (Ita), samen met mijn vriend Andrea Panzeri en met mijn mama en haar vriend Geert. Ik ben geen seconde bezig geweest met volley. Lekker eten, warm weer, blauwe luchten: wat is meer nodig om je zinnen te verzetten en om op te kikkeren? Helemaal de knop omgedraaid, dat heb ik gedaan. Dat was dringend nodig na alle hetze over de vorige coach. Ik wilde niet langer negatieve gevoelens toelaten. Ik voelde me heel fijn omringd door mijn familie. De break heeft me deugd gedaan. Zo begin ik met volle goesting aan het EK in Gent.”
Nu staat Kris Vansnick aan het roer. Hij schoof een plaatsje op in de pikorde. Nieuwe T2 is de Duitser Paul Sens. Jouw vriend Andrea beëindigde heel tevreden zijn stage bij de Tigers. Hij wordt op 13 augustus bij je nieuwe club Savino Del Bene Scandicci (Firenze, Ita) verwacht. Of hij nog terugkomt bij de Tigers, is toekomstmuziek. Zo behoren de Turkse trainers Dehri Can Dehrioglu en Alper Hamerucu als nieuwkomers tot het Belgische kader. Legt Vansnick andere accenten?
“Paul Sens (Schwerin) is een jonge ambitieuze man. Mij niet onbekend. Hij kan een extra kijk geven op onze tegenstanders, gekruid met hopelijk veel tips. De twee Turken heb ik alleen nog maar even gezien via ‘Zoomit’. Weldra arriveren ze. Naar verluidt zijn ze zeer deskundig. En Kris, die kennen we al jaren. Zijn aanstelling als T1 is een prima keuze. Zo kunnen we allemaal verder werken op bestaande fundamenten.”
Jullie sparden vrij intensief in Bulgarije (FIVB-16) met drie leuke zeges en ook in Tsjechië (3-2 en 2-3). Hoe blik je daarop terug? Welke gevoelens maakte de voorbereiding bij jou los?
“Ik wil die uitslagen alleszins een beetje relativeren. Maar alles loopt wonderwel goed in de aanloop naar het EK. We hebben allerlei spelpatronen uitgeprobeerd. Er zit pit en spirit in de ploeg. Dat zijn goede signalen om hoge verwachtingen te koesteren.”
Hoe schat je de poule in? Er moet vooral gekeken worden naar de ranking FIVB. De wereldkampioen 2022 en de winnaar van het EK 23 krijgen niet automatisch een ticket voor de olympische kwalificatie O.S. Parijs 2024. Het wordt voor de Tigers wellicht geen makkie. Jullie positie is FIVB-13 in de wereld. Weliswaar is Hongarije slechts FIVB-36, maar Slovenië (FIVB-12), Oekraïne (FIVB-21), Polen (FIVB-7) en Servië (FIVB-5) zijn geduchte tegenstanders.
“Cruciaal in het hele verhaal op het EK, in functie van onze ranking: we hebben een puike start nodig. Te beginnen met twee op twee tegen Hongarije en tegen Slovenië, geleid door de technisch-tactisch sterke Italiaanse trainer Marco Bonatti. Met Pogacar – geen familie van – aan de passing. Ik speelde al vaker tegen Bonatti. Het zijn twee stevige landen met goede aanvallers. En op een EK geef je ook niets zomaar weg. Dubbele winst lijkt me een absolute noodzaak om de top-4 te halen.”
Een vierde plaats in de poule is niet zo aantrekkelijk?
“Neen, ik reken erop dat we een stuk beter doen. Als we vierde finishen in de poule is dat allerminst gunstig in de achtste finales. Dan vallen we tegen de winnaar van poule C. Daarin spelen o.a. Duitsland, Griekenland, Turkije (FIVB-1), Zweden, Azerbeidzjan en Tsjechië. Een ideaal parcours zou na de twee op twee meteen derde winst zijn en dus drie op drie tegen … Oekraïne, een ‘coming-land’ met bijzondere fysieke krachten. Misschien moeten we dan enkele tactische aanpassingen doorvoeren. Anders kunnen ze het ons bijzonder lastig maken.”
Drie zeges op een rij: dat zou gewoon fantastisch zijn. Na drie duels volgen nog twee snoeiharde kaskrakers. De eerste knaller gaat tegen Polen, halve finalist en de bronzen plak in de VNL. Toch zie je lichtpuntjes?
“Ja, omdat we tegen Polen altijd goed meeknokken. Dat belooft. We wonnen trouwens nipt de allerlaatste ontmoeting. Maar het wordt niettemin een heel zware klus tegen set-up Joanna Wolosz (Italiaanse titelvreter Conegliano), opposite Magdalena Stysiak (2m03, Fenerbahçe), hoekaanvalsters Olivia Rozanski (Bergamo) en Martyna Lukasik (Chemik Police). Ook middenvrouw Agnieszka Kormeluk-Kokalewska (2m00, Chemik Police) heeft veel trefkracht. Opvallendste gevaar bij de Polen: dat serieuze surplus aan gestalte.”
De laatste poulewedstrijd gaat tegen Servië, finalist op de laatste drie EK’s. Met winst in 2017 en 2019. Met de vermaarde Turkse succescoach Giovanni Guidetti aan het roer. Is dat niet bangelijk? Of is het haalbaar? Denk als reminder aan de krachttoer van de bronzen Belgen op het EK 2013 in Berlijn.
“Kleine nuance. Het klopt dat de Yellow Tigers tien jaar geleden fenomenaal presteerden tegen favoriet Servië. Maar dat exploot is voor mij totaal geen referentiepunt. De internationale volleybalwereld in zijn totaliteit is volledig veranderd en veel complexer geworden. We zijn alleszins de underdog tegen Servië. Zeker tegen wereldtoppers als Tijana Boskovic (Eczasibasi, Tur) en de legendarische set-up Maja Ognjenovic (39 jaar!), weldra mijn ploegmate bij Salvino del Bene Scandicci. Ze lijkt onverslijtbaar.
Voor mij persoonlijk is Servië een speciale aparte wedstrijd. Ik blijf altijd positief, ook al lijkt het een ‘mission impossible’. Als we in de poule kunnen groeien, is nieuw Belgisch stuntwerk niet onmogelijk. Het kan ook dat die slotmatch er niet echt meer toe doet om door te stoten naar een mooie uitgangspositie in de volgende ronde met zestien.”
De top-4 met de kwalificatie voor achtste finales zit er dik in. Dat mogen we hopen?
“Ja, met onze hevige achterban in eigen huis moet dat opzet wel lukken, denk ik. Of ik na de poule liefst tegen Duitsland (coach Vital Heynen) speel… neen, dat hoor je me niet zeggen. Ik ga niemand specifiek prikkelen en uitdagen. Dat laat ik in het midden. Ik ben niet iemand die in een poule voortdurend punten aan het tellen is. Ik heb geen bepaalde voorkeuren. We moeten trouwens niet te ver vooruitkijken, zoals Marlies Janssens al eerder aangaf. Dat is voor niks goed. Ik hou het eenvoudig: we hebben al zoveel moois getoond. Dat zie ik heel graag opnieuw gebeuren.”
Ik zie op foto’s dat je als ‘meter’ de Brusselse Zuidfoor hebt geopend. Op een ander beeld glunder je met hond Mats bij Manneken Pis. Ben je Manneken iets gaan vragen?
“Haha, neen, toch niet. Daar iets wensen, is niet de gewoonte. Het kan wel in de onmiddellijke buurt. Bij het beeld van ’t Serclaes op de Grote Markt, daar kan je een ornament strelen voor geluk. Maar ik weet niet of veel bijgeloof aan mij besteed is. Ik heb in het weekend ook niet naar vallende sterren gekeken.”
Hoe staat het met jouw kijk op de olympische kwalificatie die volgt na het EK?
“Op elk WK, EK en elke VNL zijn punten te verdienen of te verliezen voor de FIVB Ranking. Die rankings telden mee voor de indeling van de drie kwalificatiepoules voor de O.S. Parijs 2024. Gastland Frankrijk is voor de O.S. automatisch geplaatst. Uit de drie kwalificaties komen zes ploegen (nrs. 1 en 2 per poule). Dat is dus een totaal van zeven. De Yellow Tigers spelen hun kwalificatie vrij snel na het EK, in Tokio (Japan, 16/9 tot 24/9). Het wordt een heel moeilijke kwestie. We spelen tegen Brazilië (FIVB-4), Japan (FIVB-8), Turkije (FIVB 1), Bulgarije (FIVB-16), Puerto Rico (FIVB-14), Argentinië (FIVB-22) en Peru (FIVB-24). Na de olympische kwalificaties zijn zeven ploegen voor de O.S. gekend. De FIVB-ranking wint daarna nog aan belang.”
Ja, omdat vijf olympische tickets pas in 2024 worden toegekend?
“Net daarom is het zo belangrijk op het EK punten te pakken, omdat de resterende tickets worden verdeeld via de FIVB-world ranking na de VNL 2024. De hoogste vijf landen van dat moment, die nog niet geplaatst zijn, mogen bijkomend naar Parijs. Met dien verstande dat er van elk van de vijf continenten minstens één land bij moet zijn. Een land van een continent dat na de kwalificatietoernooien nog geen deelnemer heeft, krijgt zo de voorrang. Zoals je ziet, zijn onze kansen heel beperkt. Maar dat gaat niet in mijn ‘koppeke’ spelen. Wie mij kent, weet dat ik in elke match, hoe zwaar ook, altijd tot het uiterste wil gaan.”
Groepsfase poule A
Do 17/8: België-Hongarije; Za 19/8: België-Slovenië; Ma 21/8: België-Oekraïne; Di 22/8: België-Polen; Do 24/8: België-Servië.
(Alle wedstrijden om 20u.)
Andere poules:
Poule B: Italië, Roemenië, Zwitserland, Bosnië-Herzegovina, Bulgarije, Kroatië
Poule C: Duitsland, Griekenland, Turkije, Zweden, Azerbeidzjan, Tsjechië
Poule D: Estland, Frankrijk, Finland, Slovakije, Nederland, Spanje
Belgische selectie (14)
Spelverdeelsters: Jutta Van de Vyver, Charlotte Krenicky en Elise Van Sas
Hoofdaanvalsters: Silke Van Avermaet en Pauline Martin
Hoekaanvalsters: Britt Herbots, Celine Van Gestel, Manon Stragier
Middenaanvalsters: Marlies Janssens, Nathalie Lemmens, Anna Koulberg
Libero’s: Britt Rampelberg, Nel Demeyer, Noor Debouck.
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Britt Herbots, archief en FB
