Ervaring opdoen is cruciaal voor de ontwikkeling van deze spelers. Het is een welbekend zinnetje dat we steevast terughoren tijdens interviews over de deelname aan een EK of WK van één van onze nationale jeugdselecties. Wel, voor de Red Dragons U17 is dat echt wel zo, want het EK in Montenegro wordt hun vuurdoop op het internationaal toneel. Wat we van hen mogen verwachten? Dat is net om diezelfde reden moeilijk in te schatten, vooral ook omdat ook de tegenstanders relatief onbekend zijn. Dat geldt trouwens ook voor coach Wim De Boeck, nochtans manusje van alles als het over detectie en opleiding van onze opkomende talenten gaat. Hij staat voor zijn derde EK met de pre-jeugd en koos voor een uiterst jonge selectie van veertien spelers, waaronder zelfs twee benjamins van amper veertien jaar. Met de lichting van o.a. D’Heer, Rotty, Van Elsen, Plaskie, Mc Cluskey en Perin behaalden de U17 Red Dragons tijdens hun allereerste deelname in 2017 Europees zilver. Zou er deze keer opnieuw eremetaal in zitten?
De succesjagers onder jullie zullen we vermoedelijk moeten ontgoochelen, want coach Wim De Boeck is de eerste om mogelijk hoge verwachtingen te temperen. Realistisch en recht voor de raap, dat is de korte samenvatting van dit relaas met De Boeck. Je hoeft hem de klappen van de zweep niet te leren, want ondertussen is hij al een kwart eeuw aangesloten bij Volley Vlaanderen. Hij was er dus bij toen de Topsportschool Vilvoorde in 1998 boven de doopvont werd gehouden, al begon die toen pas met de opleiding vanaf de 2de graad. Ondertussen is de 51-jarige De Boeck een vertrouwd gezicht in de Topsportschool Leuven waar hij samen met Brecht Van Kerckhove de eerste graad binnen het topsporttraject begeleidt. Daarbuiten maakt hij samen met Nyk Verhertbruggen (Oost- en West-Vlaanderen), diezelfde Van Kerckhove (Limburg) en Pieterjan Deprest (Brabant) deel uit van het talentdetectieteam en speurt hij naar toekomstige Red Dragons en Yellow Tigers in de provincie Antwerpen. Geboren in Duitstalig België (Sankt-Vith), gestudeerd in Gent en Leuven en ondertussen wonende in Turnhout, De Boeck leeft en ademt jeugdvolleybal. En dat allemaal onder het goedkeurend oog van Kris Vansnick, de kersverse trainer van de Yellow Tigers. De ideale gesprekspartner dus als het gaat over de kansen op het EK in Podgorica, de Montenegrijnse hoofdstad waar onder meer andere balgoochelaars Dejan Savicevic en Pedrag Mijatovic hun eerste levenslicht zagen.
We gaan het hier vandaag natuurlijk niet over voetbaliconen, maar wel over volleybaltalenten hebben. Wim, welke selecties U17 heb jij de voorbije jaren de revue zien passeren en hoe brachten zij het ervan af tijdens hun EK?
Wim De Boeck: “De allereerste U17-lichting dat naar het EK mocht, was de groep met onder meer Seppe Rotty, Martin Perin, Liam Mc Cluskey, Wout D’Heer, Lennert Van Elsen, jongens die ondertussen tot de vaste kern van de Red Dragons behoren. We speelden toen een schitterende campagne en moesten in de finale in het Turkse Konya nipt de duimen leggen tegen topland Italië. In 2019 haalden we het EK niet, hoewel kerels als Ferre Reggers, Lennert Beelaert, Sietse De Bruyn, Jasper Verhamme, Simon Luka Vlahovic, Tijl Van Looveren, Jippe Schroeven en Robbe Van Loon deel uitmaakten van de selectie. We vlogen er toen in de tweede kwalificatieronde uit in Oekraïne. Twee jaar geleden namen we de laatste keer deel met o.a. Kobe Verwimp, Robbe Ponseele, Daan Spiessens, Eliot De Vleeschauwer, Mauro Lips, Berre Van Looveren, Matis Verwimp en werden we uiteindelijk zevende in Albanië, al zat er toen zeker meer in.”
We vragen dit vooral om eens te polsen wat jij als coach uit deze vorige deelnames hebt onthouden?
“Het is altijd onze doelstelling om met zo’n jonge groep zo ver mogelijk te geraken. Het is ook fijn om te zien dat het harde werk van Brecht, Nyk, Pieterjan en mezelf op vlak van talentdetectie en het harde werk van trainers Mieke Moyaert, Jan Weyns, Michel Mariën, Kris Eyckmans en Tim Lemant op vlak van opleiding iets opbrengt. Daarom was ik in het verleden al blij als we na de eerste kwalificatieronde, het WEVZA, konden deelnemen aan de tweede ronde, want dat betekende drie extra interlands. Voor die jonge gasten is het broodnodig om internationale wedstrijden te spelen. Dus ja, het is een cliché, maar het is toch vooral die ervaring die een meerwaarde vormt.”
Hun eerste ervaring deden de huidige U17 op tijdens het WEVZA, al hadden jullie ook nog een tweede ronde nodig voor de kwalificatie van dit EK.
“In januari speelden we het WEVZA in Italië. Daar werden we zesde na onder meer winst tegen Duitsland, maar ook een nederlaag tegen Portugal. In april speelden we de tweede ronde in Kroatië en werden we tweede achter Spanje waar wel tegen wonnen. We verloren er nog van Roemenië (derde), maar klopten wel nog gastland Kroatië (vierde). Het was dus redelijk nipt en we hebben ook wat geluk gekend. Eigenlijk is dat een beetje het verhaal van deze lichting. Het is er eentje van ups en downs.”
Hoe lang ken jij de huidige selectie al?
“Al heel lang (lacht). Ik ken ze bijna allemaal van in de eerste graad in de Topsportschool in Leuven. Dat was ook zo bij de vorige drie lichtingen. Op zich logisch dat ik de vraag heb gekregen om coach te worden van de U17.”
Al heb je hier en daar wel wat uitzonderingen. We denken bijvoorbeeld aan Ferre Reggers, die pas op latere leeftijd op de Topsportschool is terechtgekomen. Zijn er bij de huidige selectie nog zo’n uitzonderingen?
“Van de veertien geselecteerden tellen we zo twee spelers: Jurre De Waegemaeker (JTV Dero Zele – Berlare) en Tuur Vanbroekhoven (Stalvoc Beverlo). We kennen deze twee jongens natuurlijk wel van de detectietrainingen waar ze indruk maken. Tuur is nog maar vijftien jaar, maar is een rijzige middenman met veel talent. Hij zal vanaf volgend seizoen al meetrainen bij Achel. Jurre, een setter, is ook een kerel met veel potentieel en heeft een transfer beet naar Vamos Stekene.”
Je bent met een ruime selectie van 22 aan de voorbereiding van dit EK begonnen. Hoe intensief is het al geweest?
“We zijn van start gegaan vlak na het reguliere schooljaar was afgelopen, dus we hebben ondertussen drie weken voorbereiding achter de rug. We werken aan een ritme van vijf trainingsdagen per week en twee baltrainingen per dag.”
Dat is best wel pittig.
“Inderdaad. Het is ook de langste periode dat ik de voltallige selectie bij mij heb, want voor het WEVZA in januari was dat maar tien dagen en de tweede ronde in april speelde zich af na de paasvakantie.”
Waar heb jij de voorbije drie weken de focus op gelegd?
“Op hun technische werkpunten en dat is toch vooral op receptioneel en verdedigend vlak. En het fysieke aspect natuurlijk, want het zal een zwaar toernooi worden.”
Zeven wedstrijden op negen dagen, dat kan tellen.
“Ik heb de jongens hiervoor gewaarschuwd, zeker als er een paar wedstrijden tussen zitten die eindigen op 3-2. Maar ik zie het ook als een voordeel dat dit EK wordt gespeeld in twee poules van telkens acht ploegen. Dan ben je gewoon zeker van zeven wedstrijden.”
Je had het daarnet al over de werkpunten. Kan je daar nog wat meer in detail over vertellen?
“We zijn een jonge ploeg zonder een echte scoremachine. Dat wil zeggen dat we op aanvallend vlak veel moeten variëren. Gelukkig heb ik met Andre Stoliar, Ward Devoghel en Jurre handige setters die daar wel mee aan de slag kunnen. Met Viktor Speltinckx (kapitein), Daan Vermarien, Jannes Strobbe, Diego Di Martino, Jurre Lambert en Warre Mertens beschikken we ook over aanvallers die goed kunnen variëren.”
Hoe gaan jullie verder het verschil proberen te maken?
“Gezien hun jonge leeftijd beschikken we wel over een imposant middencompartiment. Tuur Vanbroekhoven, die ik al eerder vermeldde, meet 1m96, Niels Coppieters 1m94 en ook Joppe Rauwoens is al 1m94 groot. Bovendien is Joppe, net zoals Jannes, amper veertien jaar.”
1m96 en 1m94, en dat voor een veertienjarige, dat is gigantisch. Ken je hun lengtepredictie?
“Die zit bij de meeste van onze aanvallers rond de twee meter. Ze vallen echt wel op. Dat bleek nog de afgelopen weken toen we trainden in de topsporthal in Leuven. Iedereen vroeg hoe oud onze spelers waren (lacht).”
We hernemen nog even onze vorige vraag: waar gaan jullie zwaar op inzetten?
“Gezien ons imposant midden hebben we ook hard getraind op onze eerste tempoaanvallen afwisselend met de pipe. We beschikken over een goede opslag, bij de beste van Europa, dat bleek uit de statistieken van de voorbije twee rondes. De bedoeling is dat we daarmee onze tegenstanders onder druk kunnen zetten waardoor zij hun hoofdaanvallers niet in stelling kunnen brengen. Dit allemaal in combinatie met heel veel organisatie en gedrevenheid onder leiding van onze twee libero’s Martin Parmentier en Mauro Verstraeten. Enkel zo zullen we kans maken om te winnen.”
Wordt er bij jullie al met jump spin geserveerd?
“We hebben twee spelers die dat best wel goed kunnen, maar bij de pre-jeugd blijft het toch vooral jump float. We hebben ons vooral gespiegeld aan Roeselare en hun wedstrijden tegen de Italiaanse topploegen geanalyseerd. Met Stijn D’Hulst in een glansrol, want wij willen die variatie ook proberen te brengen, en de nadruk op hun jump floats.”
Dat belooft als jullie het voorbeeld van Roeselare volgen. Jullie staan in een poule met Estland, Slovenië, Bulgarije, Turkije, Montenegro, Griekenland en Oostenrijk. Op het eerste zicht de meest haalbare groep, want jullie ontlopen bijvoorbeeld Italië, Spanje en Frankrijk?
“Dat klopt, maar Bulgarije, Slovenië en Turkije behoren zeker tot de favorieten op dit EK. Het zijn fysiek sterke landen met veel power en lengte, waar wij in principe niet tegen opgewassen zijn. Daarom moeten we, zoals ik eerder al zei, vooral uitgaan van een sterke opslag, een stabiele receptie, gevarieerd aanvalsspel en een sterke verdediging.”
Zijn er van jullie tegenstanders wedstrijdbeelden beschikbaar? Want jullie ontlopen elk land dat jullie zijn tegengekomen in de eerste of tweede kwalificatieronde. Het wordt dus één grote stap in het onbekende?
“We beschikken zeker over de nodige wedstrijdbeelden. We spelen onze openingswedstrijd tegen Estland en daarvan heeft de groep al wat analyses gezien, al is het daar voorlopig wel bij gebleven. De rest bekijken we tijdens het toernooi zelf.”
Jullie vertrekken vandaag, maandag 17 juli, richting Montenegro. Aangezien het over een EK gaat, zal alles wel goed geregeld zijn?
“We vertrekken om 6 uur ‘s ochtends in Zaventem en landen in Tivat, dat op amper een uurtje rijden van de hoofdstad Podgorica ligt. Het hotel zelf, dat is normaal gezien allemaal dik in orde. We spelen onze eerste wedstrijd pas woensdag, hetgeen ons nog voldoende tijd oplevert qua acclimatisatie en voorbereiding.”
Gezien het feit dat jullie de tegenstanders eigenlijk alleen dankzij videobeelden kennen, wordt het moeilijk om een doel te benoemen?
“Ik heb deze vraag aan de jongens ook niet kunnen stellen, omdat zij inderdaad geen enkel idee hebben van het niveau dat zij mogen verwachten. Natuurlijk hebben ze daar wel al over gesproken en ze willen het allerhoogste. Op zich vind ik dat goed, want ze zijn jong en ze mogen dromen. Maar slechts de eerste twee ploegen van elke poule gaan door naar de halve finales, dus we moeten vooral bescheiden blijven. We hebben met deze groep nu zeven internationale wedstrijden gespeeld en halen met vier zeges op zeven wedstrijden dus net iets meer dan de helft. Ik zal vooral tevreden zijn als we bij de top vijf van onze groep eindigen, wat wil zeggen dat we bij de beste tien ploegen van Europa horen. Dat zou toch een bekroning zijn voor enerzijds het harde werk van de jongens en anderzijds het engagement van alle clubs en mensen van de topsportschool en detectietrainingen.”
Tekst: Kenny Hennens
Selectie: Niels Coppetiers, Jurre De Waegemaker, Ward Devoghel, Jurre Lambert, Martin Parmentier, Joppe Rauwoens, Viktor Speltinckx, Andre Stoliar, Jannes Strobbe, Tuur Vanbroekhoven, Daan Vermarien, Mauro Verstraeten, Diego Di Martino, Warre Mertens.
Staff: Wim De Boeck, Nyk Verhertbruggen, Toontje Kunnen, Maarten Adriaensen, Simon Hermans
Programma:
Woensdag 19/07: België – Estland
Donderdag 20/07: België – Slovenië
Vrijdag 21/07: België – Bulgarije
Zaterdag 22/07: rust
Zondag 23/07: België – Turkije
Maandag 24/07: België – Montenegro
Dinsdag 25/07: rust
Woensdag 26/07: België – Griekenland
Donderdag 27/07: België – Oostenrijk
