Volley Vlaanderen, met haar basis in het EVC Eurovolleycenter in Vilvoorde, heeft keihard gewerkt om alles in goede banen te leiden voor de jeugdploegen van de federatie. Ze spelen onder de vlag van ‘Young Red Dragons’ en ‘Young Yellow Tigers’. Bij het begin van de zomervakantie zijn de activiteiten op alle nationale jeugdniveaus gewoon geëxplodeerd. Sabine Neukermans en haar collega’s van Volley Vlaanderen hebben alles prima uitgekiend. Het gaat bij de jongere Red Dragons om de jongens U21 (WK in Bahrein, coach Michel Mariën – hij volgt Kris Eyckmans op), U 19 (Mieke Moyaert, met op het programma WEVZA, EYOF en WK in Argentinië)) en U 17 (Wim De Boeck, EK in Montenegro). Ook bij de Yellow Tigers gonst het van tal van activiteiten: voor de talenten van U 19 (Yorick Vandevelde, WEVZA)) en U 17 (Raf Vekemans). In deze repo belichten we die laatste groep: de meisjes U 17 in hun jacht op succes op het EK 2023. Dat EK wordt afgewerkt met zestien landen in twee poules van acht op een dubbele locatie: in het Hongaarse Bekescsaba en in Vnrjacka Banja in Servië.
Bij wijze van kennismaking voor onze lezers zetten we even onze loep op coach Raf Vekemans. Een oefenmeester (39 jaar) met bakken ervaring. De klepper uit Schriek, deelgemeente van Heist-op-den Berg, de stad van Paul ‘Polle Pap’ Michiels (Soulsister), Sylvie ‘Silver’ De Bie en kerkjurist Rik Torfs, kreeg sport met de pap ingelepeld. Hij was jarenlang actief als trainer en coördinator bij Mendo Booischot. Voorts trad hij een dozijn jaren aan als assistent bij de Yellow Tigers (2009-2021), ook zes jaar als assistent bij Asterix Beveren in de Liga. Daarna stond hij twee seizoenen aan het commando bij KVC Zoersel mannen in eerste nationale. Op dit eigenste ogenblik is hij T 1 van de Young Yellow Tigers U 17. En in het komende seizoen fungeert hij als de nieuwe headcoach mannen (zie randstuk onderaan) van eerstenationaler Interfreight Brabo Antwerp. Alweer een nieuwe uitdaging voor de Kempenaar van origine, geïnspireerd door zijn ouders, die allebei gefascineerd waren door de volleybalsport.
Verrassende en heel aparte ontwikkeling in jouw leven: jij bent inmiddels in bronsgroen Limburg verzeild?
“Ja, de liefde heeft me daar gebracht. Een aantal jaren geleden leerde ik mijn vriendin Anneleen uit Bree kennen. Met haar heb ik een zoontje Mats (3 j.). We hebben gebouwd in Opglabbeek (Louwel), deelgemeente van fusiegemeente Oudsbergen. Bepaalde afstanden zijn nu wel veel langer geworden. Maar dat lukt nog altijd.”
Je hebt een diploma Master L.O. en je geeft les in Maaseik. In welke richtingen en met welke intensiteit?
“Op de school Mosa-RT ben ik aan de slag in de richting Sport en in de Topvolley Academy (TVA), samen met vroegere Yellow Tiger Lore Gillis en met Guy Schroyen, de vaste scouter van VC Greenyard Maaseik. Twee toffe collega’s. In de TVA bieden we een veertigtal gemotiveerde en getalenteerde leerlingen wekelijks 3x volleybaltraining en 2x krachttraining aan. Dat hele pakket is gereserveerd tijdens de schooluren. Dat is vrij intensief. Daarnaast traint iedereen in zijn of haar club. We organiseren bovendien extra naschoolse trainingen voor een ruimere groep volleyballers.”
Bij jou en je collega’s staat alles in het teken van promotie voor het volleybal. Sta je volledig achter het project?
“Heel zeker. Ik geloof in onze ideeën om jong talent extra naar een hoger niveau te stuwen. Maar we willen ons niet vergelijken met de Topsportschool in Vilvoorde. We bieden minder trainingsuren aan, hebben niet dezelfde omkadering (medische begeleiding, fulltime trainers, krachtspecialisten), maar we bieden een alternatief voor gepassioneerde en talentvolle volleyballers die de selectie van de Topsportschool (nog) niet halen of voor talent uit de Limburgse regio dat een verblijf op het internaat in Vilvoorde (nog) niet ziet zitten. We hebben al enkele spelers naar de nationale jeugdselecties kunnen uitsturen. En we zijn zeer trots dat er al een speler naar Vilvoorde is overgestapt na een jaar bij ons op de TVA. Ik zie ons project dan ook als een mooie aanvulling op het aanwezige volleybalaanbod vanuit de clubs en de federatie.”
Over dan naar het EK U17: het land Hongarije herbergt niet meteen grote geheimen voor jou. Het is geen onbekend terrein. Je was er al eerder. Wanneer en met welk team?
“Klopt. Dat is twee jaar geleden (2021) op het EK U 16. Lune Hoste van de huidige U 17 was er toen ook bij. We bereikten de tiende plaats.”
Die lichting U 17 speelt zeer prestatiegericht. Is dat een juist geformuleerd?
“Dat mag je zeker stellen. De groep deed al enige nuttige internationale ervaring op. Met brons op het WEVZA, begin dit jaar in januari. Het team won heel knap tegen Nederland, Frankrijk, Spanje en Portugal. Alleen Italië bleek te sterk. Nadien plaatsten de meisjes zich via de kwalificaties vlot voor het EK. Zo werden Oekraïne, Estland en Kosovo telkens kansloos met 3-0 verslagen in de voorronde.”
Het lijkt erop dat de zwaarste kanonnen op dat nakende EK in de andere poule zijn geloot. Dat biedt perspectief om heel ver te komen. Denk je er ook zo over?
“Ja, wie weet. Het zou een gedroomd scenario zijn. We spelen in een vrij homogene poule met een streepje voorsprong voor vermoedelijk Turkije als topland. Al verwacht ik enorme tegenstand van Duitsland. Onze oosterbuur beschikt over Leana Grözer (16 jaar), dochter van Georg Grözer junior en kleinkind van Georg Grözer senior, als absolute uitblinkster op receptie-hoek. Ze speelt bij het gerenommerde VC Palmberg Schwerin, is juniorinternationaal en draait al mee bij het nationale team van de Duitse seniores (coach Vital Heynen). Als ze aantreedt tegen haar leeftijdsgenoten is ze bij momenten vrijwel onhoudbaar. Ik vergelijk haar klasse met het sterrentalent dat Britt Herbots als zestienjarige ook al tentoon spreidde.”
Je wil Frankrijk niet uit het oog verliezen als concurrent. Waarin schuilt hun sterkte?
“Onze zuiderbuur speelt meer als een collectief en kan uitpakken met sterke fysieke capaciteiten. Ik zie het zo: als we in elke wedstrijd pieken naar ons allerbeste niveau, dan lijkt veel mogelijk. Ik denk ook dat mijn team kan groeien in een toernooi – dat heeft de ploeg eerder al bewezen – en dan weet je nooit wat er te gebeuren staat. In elk geval is de plaatsing voor het EK een belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van mijn speelsters. We hebben sinds de kwalificatie eind april heel gericht naar het EK kunnen toewerken. Het is boeiend en interessant tegelijk dat onze U 17 zich op Europees internationaal niveau individueel en collectief kunnen meten met leeftijdsgenoten. Het is wel spijtig dat we Elise Vermeiren (VC Volley Noorderkempen) moeten missen. Ze is onbeschikbaar wegens een knieblessure.”
Andere tegenstanders zijn Griekenland, gastland Hongarije, Slovenië en Roemenië. Zit daar een outsider bij?
“Ik weet niet uit welke hoek het grootste gevaar komt. Dat zal zich moeten uitwijzen. Van Hongarije (automatisch geplaatst) zijn er geen beelden in voorraad, ook niet van Roemenië, onze laatste opponent in de poule. Of het niveau allemaal min of meer op dezelfde lijn zit, zal tijdens de onderlinge duels blijken. Op topniveau kunnen we dergelijke landen zeker kraken. Maar er zijn geen zekerheden. Ik gebruik het cliché: elke wedstrijd moet gespeeld worden.”
Alleszins wordt het een zware campagne met zeven wedstrijden op negen dagen? Hoe belastend is dat voor meisjes van 16?
“Op het WEVZA in Kienbaum (Duitsland) speelden we vijf matchen op vijf dagen. Het is een kwestie van alle randfactoren scherp in de gaten te houden. Zoals bijvoorbeeld de fysieke recuperatie. Ik probeer ook altijd de mentale druk zoveel mogelijk weg te houden uit de groep. Onze kapitein Jasmine Debout waakt mee over de juiste ‘grinta’ in haar team. We reizen af met de goede mindset. We sparden tweemaal tegen Nederland (4-1-winst thuis en 3-2 voor Oranje in Papendal in Arnhem). Bijkomend oefenden we tegen onze eigen U 19. Een leeftijdsverschil van twee jaar. Ook in die wedstrijd zag ik heel aangename dingen. Ik denk dus dat we tot in de detaills klaar zijn. We hebben tijdens alle schoolvakanties bijkomend getraind en onze ultieme voorbereiding liep van 19 juni tot 7 juli, ruim tweeënhalve week. Veel meer konden we niet doen.”
Over welke opvallende troeven beschikt jouw team? Aanvallend of defensief. Wie zijn de steunpilaren?
“Voor mij is iedereen belangrijk. Ons ploegconcept is gebaseerd op een grote homogeniteit. We tonen kwaliteit op alle vlakken. Ik heb één grote wens: ik duim ervoor dat we fraai volleybal produceren vanuit een stevig georganiseerd collectief. Ik spijker het team niet vast op een concrete plaats. Dat past in mijn voorzichtige aanpak om vooraf geen overdosis spanning te veroorzaken. Zo’n toernooi is trouwens altijd zeer moeilijk in te schatten. In onze zeer jeugdige leeftijdscategorie vind ik het heel belangrijk om flinke prestaties te combineren met positieve stappen in de ontwikkeling.”
==
De Belgische selectie (16)
Speldeling: Auke Vanassche, Tracey Hemelings (beiden Topsportschool Vilvoorde), Lea Josevski (Tchalou)
Libero: Yentle De Pau en Kaat Peeters (beiden Topsportschool Vilvoorde)
Midden: Flore Maes, Janne Weyers (beiden Topsportschool Vilvoorde) en Sam Pipeleers (Datovoc Tongeren)
Opposite: Mila Vlahovic (Topsportschool Vilvoorde) en Liese Verhelst (VKT Torhout)
Receptie-hoek: Lune Hoste (Elckerlyc Zwevezele), Tea Radovic (Hermes Rekkenshop Oostende), Jasmine Debout (Topsportschool Vilvoorde) en Janne Deleu (VT Diksmuide)
KADER: T 1 Raf Vekemans; T 2 Jonas Maes en Tom Claes. Scouters: Tom Claes en Jan Diriken. Kiné: Wout Lippens. Teammanager en delegatieleider: Ruben Jansegers.
Timing EK U17
Voor het eerst met 16 landen
Poule II in Bekescsaba (Hongarije)
Di 11 juli: België-Duitsland (14.30u)
Wo 12 juli: Griekenland-België (20.00u)
Do 13 juli: België-Hongarije (17.30u)
Za 15 juli: Slovenië-België (12.00u)
Zo 16 juli: Frankrijk-België (14.30u)
Di 18 juli: België-Turkije (20.00u)
Wo 19 juli: België-Roemenië (20.00u)
Poule I in Vrnjacka Banja (Servië)
Met organisator Servië, Italië, Kroatië, Bulgarije, Nederland, Polen, Estland en Georgië
Eindfase in Vrnjacka Banja (Servië)
Final Four met top twee van de twee poules (plaatsen 3 tot 8 keren huiswaarts).
Za 22 juli: halve finales (15.30u: eerste poule I tegen tweede poule II; 18.00u: eerste poule II tegen tweede poule I)
Zo 23 juli: finales (15.30u: voor brons; 18.00u: voor goud)
Matchinfo zal beschikbaar zijn op de Facebookpagina van de Young Yellow Tigers en op de site van de CEV
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: CEV, met dank aan Raf Vekemans
==
APART RANDSTUK
Raf Vekemans is gedreven kopman
van Interfreight Brabo Antwerpen
mannen eerste nationale
Vanuit Opglabbeek (Oudsbergen) zal Raf Vekemans eerstenationaler Interfreight Brabo Antwerp aansturen als T 1 in het komende seizoen 2023-2024. Hij gaat dat engagement niet fulltime aan. Maar in combinatie met zijn lesopdracht aan Mosa-RT in Maaseik. “Ik tekende voor één jaar met optie. De club zet niet dadelijk druk om te promoveren naar de Liga. Goed gezien. Zo krijgen we de tijd om te groeien. We evolueren naar vier trainingsessies per week. De ideeën van de club spreken me aan. De teamopbouw ging al zijn gang. Met een goede mix van jongeren, aangevuld met enkele ervaren kleppers die een meerwaarde bieden. Het bestuur wil de nieuwe manier van werken afstemmen op dezelfde aanpak als bij het Antwerpse damesteam onder leiding van Cristina Moga in de hoogste Liga. In het Antwerpse project bij de mannen dat ik volledig ondersteun, krijg ik alle hulp van Roy Van Heurck en scouter Ellen Van der Burgt. Ik vind het bijzonder belangrijk dat sportief manager Thomas Rossie zich helemaal wil inleven in de visie die we voor Antwerp zullen ontwikkelen.”
(Leo Peeters)
