Er is reeds heel veel geschreven en vooral veel commentaar gegeven over de zaak Vande Broek. Na de wedstrijd van woensdagavond tegen Zweden – het ging hier wel om de terugwedstrijd van de halve finale in de Golden League – maakten de speelsters en vooral trainer-coach Kris Vansnick hun verbolgenheid over de huidige gang van zaken voor iedereen duidelijk. Zij stelden vast dat er deze zomer amper aandacht was voor hun prestaties in de media, een matchverslag is blijkbaar niet belangrijk meer. Maar de verhalen rond Gert Vande Broek werden gretig en breed uitgesmeerd op alle mogelijke kanalen.
De confrontatie tegen Zweden werd reeds in de eerste set verloren. Na een bemoedigende 17-11 voorsprong in de openingsset plaatsten Isabella Haak en haar medespeelsters een tussensprint – een pijnlijke 1-13 – en de Yellow Tigers konden zich niet meer herstellen van deze klap. Resultaat: 0-3, geen finale van de Golden League en geen Challenger Cup.
We gaan heel het scenario niet herhalen over de schorsing, de beroepsprocedure en de spoedvergadering, allemaal kort na elkaar. Maar de evolutie van de laatste dagen heeft zijn invloed gehad op het spelpeil van woensdag tegen Zweden.
Coach Kris Vansnick: We hadden een aantal zaken op voorhand afgesproken voor deze European League. Onder meer dat we tijdens de twee confrontaties tegen het Zweedse team behoorlijk veel gingen roteren. Dat is ook gebeurd, met een mooie prestatie vorige week in Zweden tot gevolg. Maar vandaag tijdens de thuiswedstrijd in de Tomabelhal van Roeselare was het zeker geen referentiematch. Dit was niet het sprankelend volleybal, met de gekende strijdlust, met de mentaliteit en de ‘grinta’ die we van de Yellow Tigers gewoon zijn.
De reden daarvoor is niet ver te zoeken. We hebben zeer emotionele weken achter de rug. Iedereen heeft dringend nood aan mentale rust. Ik heb, op vraag van Gert, met hart en ziel getracht om het team te depanneren. Iedereen heeft – binnen de mogelijkheden en de huidige omstandigheden – gestreden en getracht om mekaar recht te houden. Hier staat een heel verontwaardigd persoon. Van onze bondscoach werd een verkeerd beeld geschetst. Bijna twee jaar zit Gert Vande Broek op de strafbank. Het onderzoek door het bondsparket verliep niet correct en heeft veel te lang geduurd.
Had heel die heisa anders kunnen opgelost worden?
Inderdaad, deze zaak heeft ondertussen een dimensie gekregen, echt buiten alle proporties en dat had nooit mogen gebeuren. De polarisering, de verwijten en de tegenstrijdige berichtgevingen in de media stapelden zich op. Hier waren veel vroeger andere oplossingen mogelijk geweest, bijvoorbeeld door bemiddeling en gezond overleg. Met minder voortvarendheid en zeker geen publiekelijk proces, dat kwam echt zwaar binnen, had dit anders kunnen aflopen.
De impact en de gevolgen die Gert, alle speelsters, alle trainers – en ieder die betrokken was met de werking in en rond de nationale ploeg – dagelijks moesten verwerken, zijn niet te onderschatten. Ik verzeker je, wij zijn mensen zoals u en ik. Dit komt aan, hoor. We hunkeren ernaar om terug te keren naar de essentie van onze sport en dat zijn de prestaties van de Yellow Tigers.
Het wordt een helse opdracht om opnieuw de focus te vinden op de Europese kampioenschappen, die notabene in eigen land worden georganiseerd.
Kapitein Celine Van Gestel: Dat klopt. Maar binnen deze kwalijke historie hebben we gemerkt: we zijn een sterke, hechte groep, we hangen meer dan ooit aan elkaar. Maar we moeten door, naar het EK in Gent en Brussel plus daarna het Olympisch kwalificatietoernooi in Japan. We willen de focus terug naar het sportieve richten. We weten wat we aan elkaar hebben. We verlangen dringend naar duidelijkheid. We hebben onze wensen doorgegeven tijdens – eindelijk – een constructief gesprek met de bond. Een snelle oplossing dringt zich op. Onze prioriteiten zijn gekend. Op 17 juli hervatten de trainingen. De rustperiode zal ons deugd doen, zodat we met volle ‘goesting’ de laatste stappen naar de Europese kampioenschappen kunnen zetten.
Ondertussen werd jouw overstap naar de volleybalclub van Aken aangekondigd als een ‘koninklijke’ transfer.
Ik kijk echt uit naar mijn nieuwe uitdaging in Aken. Ik ben een sociaal iemand. Ik moet vrienden en familie rond mij heen hebben. De keuze om voor de ‘Ladies in Black’ van Aken te kiezen was heel bewust. Lekker dicht bij huis. Ik zal daar een van de oudste (lees: meer ervaren) speelsters zijn. Ik zal mijn verantwoordelijkheid daar wel nemen. Ik ken de Duitse competitie, want ik speelde reeds bij Stuttgart. Ik kan bovendien mijn studies voor voeding en dieet helemaal afwerken. De overstap biedt mij daarom zo veel voordelen. Ik heb drie mooie jaren gekend in Italië. Het niveau is daar heel hoog. Het volleybal leeft daar enorm. Maar Duitsland is ook top, de ambities bij Aken zijn zonneklaar. Geloof me, gelukkig – na al die heisa – heb ik een extra positief mikpunt tijdens de volgende stap in mijn carrière.
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Rudy Pollé
