Myriam Dooms (2): “Ik ben nog steeds een gepassioneerde, jonge hond”

Myriam Dooms gaat einde van deze maand met pensioen.

Zij ontving doorheen de jaren al haar nieuwe leerlingen en ouders met een speciaal soort ‘credo’. Het credo van Myriam.

Wie was zij? Wat mocht je van haar verwachten? Voor welke mensen heeft ze respect, voor wie heeft ze dat minder?

En voor wie haar niet kent, volgt nog een kort palmares van het ‘volleydier’ dat Myriam was. We zullen ze missen, maar we zijn zeker dat ze van de komende jaren nog iets moois zal maken. Lees daarvoor maar even het voorgaande artikel in Volleymagazine.

Het credo van Myriam

– als speelster was ik een “freak” van het spelletje …

– ik ben nog steeds een “gepassioneerde, jonge hond” …

– passie is emotie en komt voort uit de stelregel : “doe alles wat je doet goed !”

– ik geloof in engagement, dat is nodig om het verschil te maken !

– ik vind het waardevol om te leven naar principes : eerlijk zijn met jezelf en doen waar je in gelooft …

– ik predik beleving, bezieling … dit kan je moeilijk verwoorden.

– ik ben de ganse dag met “topsport” bezig en kan moeilijk relativeren want dan moet ik mijn hele leven bagatelliseren …

– ik praat over “onrecht” en schop tegen “heilige huisjes” aan …

– “chronisch” zijn mijn “gevechten” tegen het establishment …

– ik haal positieve motivatie uit “onoplosbare” problemen …

– ik word weinig “gevraagd” als coach … de prijs die ik betaal voor mijn karakter … ik kan mezelf ook veranderen maar dat wil ik niet … wat is verkeerd met engagement, werklust, eerlijkheid, eenduidigheid …

– ik pas niet in het plaatje van de clubs omdat ik “compromisloos” ben … niet in een “netwerk” zit …

– ik wil praten met mensen die ik interessant vind, niet met mensen die ik nodig heb om carrière te maken …

– ik kijk nooit op naar mensen aan de top en heb geen idolen maar toon veel respect voor wie met inzet en karakter “onvoorwaardelijk” gaat voor een “doel” …

– ik haat mensen die zelfzuchtig zijn, niet hulpvaardig, oneerlijk, hypocriet, …

– ik besta alleen in een omgeving die gedragen wordt door eerlijkheid, openheid, vertrouwen … en over het belang van deze waarden wens ik niet te onderhandelen … ze zijn de rode draad in alles wat ik doe …

– als coach ben ik “opvoedend” en “vormend” bezig  en wil ik een “volwassen” relatie met mijn speelsters in een open sfeer, met oog voor details …

– als ik iemand aanspreek wens ik oogcontact, dit is voor mij een belangrijke regel ivm respect …

– ik wil geen kampioen zijn in het discussiëren, wel in het doen en wil werken met mensen met deze instelling … dit betekent voor mij veel meer dan werken met “talenten”  …

– verliezen kan ik niet, ik beschouw het als een belediging, ik ga af …

… vlak na een nederlaag kan ik niet “sociaal” functioneren … ik heb dan ruimte en tijd nodig voor mezelf !

– ik werk volgens bepaalde regels en kom na reflexie uit bij bepaalde criteria en eis hiervoor  respect … :

            * fouten mogen/moeten gemaakt worden tijdens een leerproces, ze maken je op termijn beter en daar             heb ik als trainer geen enkel probleem mee, integendeel …

            * trainen en spelen zonder hart, gevoel en passie zijn echter onvergeefelijke fouten waar ik als trainer             verschrikkelijk grote problemen mee heb, ik word dan lastig …

            * trainen en spelen is kwaliteit nastreven en dit vereist een optimale concentratie, steeds en overal …

            * ik vraag verantwoordelijkheid, oplossingen, creativiteit, lef van de speelsters, …

            * ik hecht heel veel belang aan “attitude”, “non-verbaal gedrag”, “bereidheid tot confrontatie” …

            * in topsport moet je vooral leren incasseren en aanvaarden …

– ik heb een bepaalde filosofie over “succes” :

            * een topsportgerichte levensattitude ontwikkelen gesteund op waarden en principes      

            * een trainingsattitude aanleren die de speelster steunt in moeilijke momenten

            * onafhankelijke, kritische mensen vormen die staan voor de keuzes die ze maken en vooral             verantwoordelijkheid dragen voor de gevolgen van die keuze

– als je voor mij kiest dan betekent dit dat je volgens mijn regels aan de slag gaat …

Myriam met Swa Depelchin op zoek naar haar volledige palmares

Het palmares van Myriam Dooms

– Speelster van 1973 – 1993 = 20 jaar VOLLEYBAL / 7 jaar NATIONALE PLOEG

– Clubs : Saco Halle, Zonhoven, Kortrijk, Tongeren, Kieldrecht

– Beker van België 1986 (Saco Halle) / Kampioen van België + Beker van België 1994 (Tongeren)

– Volleybalspeelster van het Jaar : 1985 (3de), 1986 (2de), 1987 (1ste)

– Deelname Universiade 1981 / Europees Kampioenschap 1987

– Coach/trainer sinds 1983 / werkneemster BOIC sinds 1987

            * begeleiding “Lentespelen”, “Beste 1000”, “Junior Olympic Team”, “Olympic Team”

            * EYOD 1991-1993-1995-1997-1999-2001-2005

            * OS Barcelona 1992 / OS Atlanta 1996

– Detachering VVB sinds 1997, op mijn vraag met in het achterhoofd “Internationale erkenning voor België”

            * Nationale Ploeg Juniores / Lichting °80-81 (EK ’98 – 4de plaats)

            * Nationale Ploeg Seniors 1996-1997-1998

            * Nationale Ploeg Jeugd & Juniores / Lichting °82-83 (EK ’99 – 5de plaats, EK ’00 – 11de plaats)

            * Nationale Ploeg Juniors / Lichting °88-89 (EK ’06 – 8ste plaats)

            * Nationale Ploeg Jeugd / Lichting °90-91 (EK ’07 – 4de plaats)

Myriam onderste rij in het midden