Het begon allemaal veelbelovend, zaterdagmiddag in de flink gevulde topsporthal van Beveren. Zelfs na het verlies van de derde set was het verschil in klasse tussen België en Zweden uiteindelijk te groot. Dit was een voorbeeld van teamwork. ’Belgium three points, Sweden zero points’.
Isabelle Haak, 1.96 meter lang, 31 punten, moest opboksen tegen de Yellow Tigers, die natuurlijk konden rekenen op Britt Herbots, 1.82 m, maar wel 37 punten. Wat Haak voor Zweden is, dat is Herbots voor België. Met dit duidelijk verschil: de versie van Britt is veel beter, veel completer, veel dynamischer. En ze is beter omringd. Winnen doe je niet alleen in het volleybal. De Zweedse topscorer stond er te vaak alleen voor. Ook al zat ze in aanvallend opzicht vaak een verdieping hoger dan de Belgische speelsters en klom ze boven iedereen uit. Toch wel indrukwekkend.
Maar de Yellow Tigers hebben Britt Herbots. Tijdens het magistraal punt bij de 13-8 tussenstand in de vierde set bijvoorbeeld – met een geweldige aanval, scherp diagonaal – liet de Belgische aanvalster aan de volle tribunes zien waarom zij zo’n klassespeelster is. De hele zaal inclusief Andrea Panzeri sprong recht. De nieuwe T3 en vriend van de Belgische topspeelster mocht eventjes met een welgemeende ‘high five’ mee genieten.
Wat doet dat voor een Italiaanse assistent om dit van zo dichtbij mee te maken?
Andrea Panzeri: “Het is een hele eer om mee met de Belgische selectie te mogen samenwerken. Het is erg leuk om zo dicht bij een nationale ploeg te zijn. In mijn Italiaanse ploeg ben ik gewoon een sparringpartner. Hier mag ik alles mee volgen. De videobespreking, de trainingen, men betrekt mij bij alle activiteiten. Ik beleef het hier allemaal alsof het mijn eigen nationaal team is.”
Merk je een verschil, de typische ‘Italian style’ tegenover de Belgische manier van werken.
“Het niveau in de Italiaanse competitie is hoger tegenover de Liga in België. Het loopt daar vol topspeelsters en toptrainers. Dat merk je ook in de nationale ploegen. De instrumenten om op topniveau te werken zijn dezelfde. Snelheidsmeters voor de service, video-analyses en scouting programma’s. Er zijn in beide landen wel een paar verschillen, wat de werkmethoden betreft. Maar dat is eigenlijk meer gelinkt aan de manier van aanpakken. Ieder land heeft zijn eigen stijl.”
Smaakt dit naar meer? Zien we je in de toekomst vaker terug in de Belgische trainersstaf?
“Dit is een probeersel, het zou leuk zijn”, pikt Britt Herbots snel in. “Tot nu toe verloopt alles positief, denk ik. We weten dat Jan De Brandt als T3 terugkeert na zijn werkzaamheden in Nepal. Andrea is ons ‘ballenkanon’ tijdens de oefensessies. Hij smasht keihard naar ons tijdens de trainingen en wij vinden dat geweldig. Ach we zien wel, we moeten de toekomst nog afwachten.”
De toekomst, daar zeg je wat. Het ziet er allemaal onzeker uit. Net wanneer jullie volop in een campagne met de Yellow Tigers zitten. De timing met een mogelijke schorsing van coach Vande Broek kan niet ongelukkiger vallen.
Britt Herbots: “Wij zijn altijd de dupe van deze historie. Wat kan in godsnaam het nut zijn van een onmiddellijke schorsing van onze bondscoach. Vorig jaar hebben we met deze groep uitvoerig bewezen dat het met hem probleemloos verder kan. Waarom moet dit steeds opnieuw bewezen worden. Vooral in aanloop naar een belangrijke campagne in eigen land. Dit is bijna niet menselijk meer. Dit wordt te persoonlijk. Op mentaal vlak krijgen we nu ook heel wat te verduren. Dit is topsport onwaardig.”
‘Belgium’ moet nog naar de Gradska Arena in Zenica, Bosnië-Herzegovina (14/6) en naar de ‘Sparbanken Skåne Arena in Lund, Zweden (17/6) en zit met twee loepzuivere overwinningen mooi op schema. Nathalie Lemmens, na het nieuws dat je volgend jaar in Duitsland bij Dresden gaat volleyballen, doen deze zeges ook deugd.
Nathalie Lemmens: “En dan beschouwen we de Golden League nog maar als een testfase. Dit eerste deel van de zomer is een pure voorbereiding op het EK in eigen land. Dat is het hoofddoel. Bovendien weten we dat we in de laatste zomerfase zullen moeten stunten tijdens de kwalificaties voor de Olympische Spelen. Waarom zouden we niet mogen dromen en stilletjes geloven in de kansen met onze ranking en onze 11de plaats in de wereld.
Na het drukke programma met de nationale ploeg keer ik inderdaad terug naar de Duitse competitie. Het biedt mij alleen maar voordelen. Dichter bij huis, een goede aanbieding van een club met Europese ambities. Ik heb er zin in.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s van o.a. Rudy Pollé
Groep A: België 6p; Zweden 3p; Bosnië&Herzegovina 0p.
Groep B: Roemenië, Tsjechië, Slovakije 3p (telkens 3-1 winst).
Groep C: Oekraïne 6p; Hongarije 2p; Frankrijk 1p.
