Damesvolley Waregem, kort DVW, met Joost Kerckhof als sportief manager, is één van de toonaangevende clubs in de West-Vlaamse promoreeksen. De titel in Promo 1, beloond met de promotie naar derde nationale, zit er stilaan aan te komen. De bloeiende vereniging telt driehonderdvijftig leden.
En wat is het mooiste facet van de club? Damesvolley Waregem engageert zich met een gul hart voor de G-sport. Via de optie zitvolleybal, die G-sporters veel vreugde brengt. Dat Volley Vlaanderen en haar verantwoordelijke Stijn Van Kerckhove dit seizoen een achttal organisatoren konden strikken voor de ‘ZitvolleyOnTour’ paste prima in het Waregemse kraam.
Zo werd elke maand van oktober tot mei een toernooi gepland. Zes daarvan op Vlaamse bodem: in Zoersel, Berlare, Kruikenburg, Lichtervelde, Waregem en Genk, eentje in Namen en eentje in Brussel. Een doel op termijn is alle provincies te bereiken. De toernooien staan los van elkaar, er is geen finaledag gepland en er wordt ook geen eindrangschikking opgemaakt. Het is allemaal puur ‘for the fun’. Zo is DVW Waregem op zondag 16 april gastheer voor het voorlaatste toernooi.
Waarom heeft Volleymagazine Waregem uitgekozen voor een interview? Omdat de club op zijn event het grootste aantal deelnemende ploegen mag verwelkomen. Het slottoernooi van het circuit ‘ZitvolleyOnTour’ wordt op 7 mei in Genk afgewerkt.
Waregemnaar Steven Mattheeuws (rechtsboven op de kopfoto van dit artikel) is afkomstig van Ingelmunster. Hij is onze ‘interviewguest’. Hij speelde in de zaal bij VC Ingelmunster, VC Tielt en was later actief in het volleycircuit van de recreatiecompetitie van de KWB. Beroeps is hij vertegenwoordiger bij het Roeselaarse bedrijf EMV (Etablissement Marc Vandenbussche), een handel in auto-onderdelen en garagebenodigdheden.
Steven Mattheeuws heeft zowaar intense contacten met Limburg. Specifiek komt hij wel vaker in Maaseik en in de tweede Limburgse stad Genk en het daar overbekende restaurant La Botte. Als het kon, zou hij liefst naar Italië verhuizen: een zeer, zéér verre droom. De vrouw van Steven volleybalde bij Beveren-Leie, een deelgemeente van Waregem. Tot vorig seizoen draaide ze recreatief mee. Nu houdt ze zich bezig met de opleiding en de begeleiding van juniorescoaches in Waregem. Dochter Leontine is spelverdeelster van het Waregemse team in Promo 2. Zoon Victor is meer gecharmeerd door de voetbalsport. Hij is doelman bij Blauwvoet Otegem, een deelgemeente van Zwevegem.
Mattheeuws heeft de microbe van de G-sport te pakken. Hij kan dan ook bijzonder enthousiast vertellen over de zitvolleybalsport, die in meer dan zestig landen in de wereld wordt beoefend. Begin jaren vijftig helemaal bedoeld voor de duizenden zwaargewonde en gehandicapte overlevende slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Hij fungeert bij VDW als coach. Vaak speelt hij zelf mee, al sukkelt hij momenteel met een weerbarstige peesontsteking in de schouder. Hij is zo trots dat tien zitvolleyclubs het op 16 april in Waregem tegen elkaar zullen opnemen.
Steven Mattheeuws: “Wie doet er allemaal mee: op ons toernooi? Dat zijn Amigos Zoersel, Kruikenburg Ternat, wijzelf (dit drietal speelt alle toernooien), Lichtervelde, Villeneuve d’Ascq (Fra), een studentenploeg van Hogeschool Artevelde Gent en een aantal jongere ploegen van DVW zelf. Ook Volley Vlaanderen vaardigt een team af.”
Mattheeuws wil voor het brede publiek enkele aspecten in verband met G-Sport verder specifiëren en definiëren. G-sporters hebben de keuze uit drie varianten: zitvolleybal, netbal en G-smashbal.
“De eerste variant biedt speelmogelijkheden aan mensen met een fysieke en/of licht mentale beperking. Ook aan volleyballers die door ernstige blessures niet meer zo gemakkelijk hun geliefde sport kunnen beoefenen. Ook volledig fitte mensen zijn trouwens zeer welkom op woensdagavond in Waregem om de sport in de praktijk te leren kennen. En ja, ook om aan te sluiten. Er is altijd volk te kort.”
Mattheeuws voegt nog een kleine nuance toe: netbal en G-smashbal richten zich veel meer op sporters met een ernstige mentale beperking of autisme/onder de noemer ASS: het autisme spectrum syndroom. “DVW legt alleen de focus op het zitvolley.De club droomt van meer naambekendheid en meer beoefenaars. De deuren staan dus open bij club DVW, die een inclusieve sportbeleving wil brengen. Onder het motto “Zit niet stil, speel zitvolleybal” lanceert DVW een campagne waarbij de klemtoon ligt op het aantrekken van bijkomende nieuwe leden. Niet alleen spelers met een beperking zijn welkom. Ook gewone lieden, die het gewoon leuk vinden om mee te genieten, zijn bij DVW Waregem aan het juiste adres.”
De zitvariant werd in de jaren 1950 door onze noorderburen uitgevonden. Wedstrijden worden gespeeld op een veld van 6 op 10 meter. En niet op een terrein van 9 op 18 meter zoals in het grote volleybal. Sterk teamwerk, een doordachte strategie en snelle reacties zijn onmisbaar bij zittend volleybal.
Steven Mattheeuws: “Het speelveld is inderdaad een pak kleiner vergeleken met indoorvolley. Je krijgt een compacter gevoel, het dicht bij elkaar sporten. Het net heeft een hoogte van 115 centimeter voor de mannen en 105 centimeter bij de vrouwen. Als er ‘gemengd’ wordt gespeeld – ja, dat kan – dan kiezen we voor een gemiddelde hoogte van de twee aangewezen hoogtes per gender. De twee teams bestaan uit zes spelers en een libero. Al wordt er in België slechts zelden met een libero gewerkt. Het is reglementair toegelaten, maar het gebeurt heel weinig. Zo’n libero is meer een snufje voor ploegen die veel intenser trainen. Zover zijn we nog niet in ons land ”
De spelregels zijn grotendeels zoals in het zaalvolleybal met een heel belangrijke toevoeging: de opslag mag worden afgeblokt. Een sprongservice is niet toegelaten. Achterspelers mogen de bal niet over het net spelen als ze afzetten binnen de 3-meterzone en de bal zich op het moment van spelen boven de netrand bevindt. Er mag geen aanvalsactie worden uitgevoerd als de libero een bovenhandse pass geeft in de 3-meterzone. Je goed positioneren aan het net is dan ook de boodschap. De speler moet tijdens het spelen van de bal contact hebben met de vloer, met het zitvlak of een ander deel van de romp. Zo is het spel bij uitstek geschikt voor mensen met een beperking aan één of beide benen. Maar nogmaals: uiteraard kan iedereen mee spelen. Iets wat Yves Chanterie, algemeen voorzitter van DVW, geregeld doet. Een geste van de man die iedereen kan waarderen.
Steven Mattheeuws: “De toernooiformule hangt af van het aantal deelnemende ploegen. Meestal speelt iedereen tegen iedereen. Een heuse toernooifinale wordt normaal niet georganiseerd. Spelen is op zich belangrijker dan winnen op basis van de olympische gedachte. Belangrijk is – en daar letten we op – dat elke deelnemer evenveel speelkansen krijgt. Het zou anders te ontmoedigend werken. Er zijn in het zitvolley inderdaad ook bankzitters, maar die krijgen evenveel aandacht als iemand, die misschien een vaste waarde is. Er is overigens geen specifieke taakverdeling wie op de middenpositie speelt of als opposite, wie aan de pass staat of op de hoek tracht te scoren. Neen, die opsplitsing bestaat niet. De echte (buitenlandse) top doet dat wel. We trainen slechts één avond in de week: in principe op woensdag. Op ons niveau wordt er heel gewoon altijd een positie doorgeschoven om het spel voort te zetten.”
Zitvolley Waregem werd in 2016-2017 opgericht door Pol Desmet. De club kende in die tijd een forse aangroei en speelde in op de nood aan een afdeling G-sport. Pol werkt in de sector van de zorg. Was zelf speler en trainer indoor. Een bezige bij. Hij heeft zowat ‘overal’ gespeeld. Hij is sporadisch nog altijd te gast op de club, waar Steven Mattheeuws een deel van zijn taken heeft overgenomen. Pol Desmet geeft demotrainingen in revalidatiecentra of in de lerarenopleidingen op hogescholen. Hij is bovendien docent bij Volley Vlaanderen met cursussen voor het behalen van het officiële trainersdiploma van de federatie.
Steven Mattheeuws: “Het loopt in onze club zeer voorbeeldig. Een mannensectie hebben we echter niet. Een zevental bestuursleden en een gild aan gemotiveerde en bekwame trainers en trainsters trekt voor de volle honderd procent aan de Waregemse kar. Met kansen voor Promo 1 op promotie naar derde nationale. Trainer Benoît Cornette is dat doel zeer dicht genaderd. De eerste ploeg won knap de provinciale bekerfinale van West-Vlaanderen tegen Poperinge, U15 was finalist in diezelfde beker tegen Vlamvo Vlamertinge en U11 won de provinciale bekertitel tegen het upcoming Bevo Roeselare, straks met het eerste team op het hoogste nationale vrouwenniveau aan de slag, via een soort fusie met Hermes Oostende. Een Europees ticket ligt voor het nieuwe Bevo al klaar. DVW heeft op de provinciale finales heel goed zijn streng getrokken in Torhout. In promo 2 is onze U17 actief, in promo 4 onze U19. We hebben bovendien jeugdploegen van alle leeftijden van U17 tot U9. Plus een specifieke volleybalschool. Met dank aan Greet Cardoen die het verloop coördineert en technische trainingen geeft aan vrijwel alle leeftijdscategorieën bij DVW.”
Zitvolley is absoluut een plezante sport, die sinds 1980 op het programma staat op de Paralympische Spelen. Er zit letterlijk veel actie in, de adrenaline stroomt rijkelijk door het lijf, het gaat allemaal ook vliegensvlug, je moet goeie reflexen hebben , een goede hand-oogcoördinatie en veel flexibiliteit in het lichaam. Sommigen kunnen aardig doormeppen en zich zo uitleven. Kortom: de spelers hebben er veel deugd aan. Het is puur instant genieten. De teams zijn dolblij dat ze ondanks hun problemen prima kunnen sporten. Bij DVW is een zeer lollige bende actief. Op basis van gelijke speelkansen en totaal geen voorkeurbeleid voor de ene of andere speler zoals in grote competities indoor wel eens voorkomt.
Steven Mattheeuws: “Ik wil graag benadrukken dat we veel steun krijgen van het stadsbestuur en de sportdienst. Met de nodige subsidies. Dat waarderen we. We hebben twee grote sponsors met Optimmo vastgoed/immobiliën en met FPS uit Sint-Eloois-Vijve, een groot bedrijf in persoonlijke beschermingsmiddelen, verpakkings-, uitrustings- en onderhoudsmateriaal voor de voedingsindustrie. We zijn ook dankbaar voor een rist meedenkende subsponsors zoals GIKS kleding, Frituur Hamburgerhuis ‘De zes wegen’, Vives Hogeschool, optiekketen Pearle, Callens recycling uit Wielsbeke en ‘Markt 28’ Waregem, een typisch volkscafé aan de ingang van het Waregemse stadspark Casier. We hebben al die steun nodig om onze grote club draaiend te houden. Ja, dat lukt omdat we qua sponsoring een heel brede kring kunnen begeesteren om mee te stappen in ons verhaal.”
Steven Mattheeuws rondt af: “We verwachten op zondag 16 april aardig wat publiek. Met in eerste instantie de présence en aanhang van de tien deelnemende clubs. De hele leefgroep van onze speelster Lynn Desloovere komt kijken. Ze leeft in een systeem van begeleid wonen en schaart alle medebewoners achter zich. Onze U11-ploeg speelt uit in Avelgem, maar blijft daar in tegenstelling tot de vaste gewoonte… niet plakken. Ze komen na afloop meteen naar ons toernooi kijken.
Ik geef nog even de praktische gegevens mee. Alle wedstrijden vinden plaats in het’ Jeugdcentrum Waregem’ aan de Zuiderlaan 46. Start vanaf 10 uur, laatste wedstrijd rond 16 uur. We hebben ook randanimatie voor een optimale sfeer. Met melodieuze intermezzo’s van muziekfreak Frank Fourneau – ook een speler van ons zitvolleyteam – die tijdens en tussen de wedstrijden aan de knoppen zal staan. Onze sponsor Friturist Hamburgerhuis ‘De zes wegen’ is aanwezig met een foodtruck om de hongerigen te spijzen. En we voelen ons heel vereerd dat Dries Koekelkoren van Volley Vlaanderen de medailles en randprijzen komt uitreiken. Er is voor zowel oud als jong een prijs of een aandenken voorzien. Zondag 16 april zal voor mij perfect geslaagd zijn als iedereen zich prima heeft geamuseerd.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Zitvolleyclub DVW Waregem
