Bevo Rekkenshop Roeselare: het begin van een nieuw tijdperk

Terwijl het nieuwe volleybalseizoen haar eerste geheimen prijs gaf, is het bij de vrouwen uitkijken naar de start van Bevo Rekkenshop Roeselare. De fusieclub is in elk geval vastbesloten om nieuwe hoogten te bereiken, want door de samensmelting van Oostende en Roeselare is een dynamisch team ontstaan, gereed om nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden en met de ambitie om op korte termijn te triomferen in de nationale competities.

Met ook nog eens de ervaren receptie-hoek Charlotte Leys  (34) aan het roer heeft het een iconische figuur in de rangen. De ex-Yellow Tiger combineert nu haar expertise en passie om de nieuwe fusieclub naar de top van de Belgische volleybalcompetitie te leiden. Met hoge ambities, sterke concurrentie en het vizier gericht op de top vier, belooft het in elk geval een interessant seizoen te worden.

Na een bij momenten onmenselijk drukke zomer met zowel het EK en het OKT bij de mannen als de vrouwen, draait nu eindelijk ook de competitie op volle toeren. Zeker bij de vrouwen belooft het een enorm spannend seizoen te worden, want ook al is kampioen en bekerwinnaar Asterix Avo Beveren opnieuw gestart als topfavoriet, ploegen als Gent, Oudegem, Tchalou, Charleroi, Antwerpen en Roeselare hebben plechtig beloofd om het nodige weerwerk te bieden. Vooral de ontwikkeling van de nieuwbakken fusieclub verdient extra aandacht. Voortbouwend op de sterke basisploeg van Hermes Oostende heeft trainer Koen Devos met voormalig VDK Gent-aanvoerster Laure Flament (receptie-hoek) en ploeggenote Iris Vandewiele (midden) twee gedroomde versterkingen beet.

Iris Vandewiele

Met ook nog eens setter Yana De Leeuw en hoekspeelster Charlotte Leys, beiden ex-Yellow Tigers, kan de fusieclub in elk geval rekenen op een pak ervaring en leiderschap.  Vooral Leys, die in het dagelijks leven fungeert als leerkracht lichamelijke opvoeding, brengt een unieke mix van pedagogische vaardigheden en sportexpertise naar het team. Dat de inzet in de competitie hoog lijkt te liggen, zal hieronder blijken, ook al verloor Roeselare op de openingsspeeldag met 1-3 van het stugge Charleroi. De start in de Europese CEV Challenge Cup was dan weer wél veelbelovend met een knappe 0-3-uitzege in het Nederlandse Sliedrecht, waardoor de terugwedstrijd van vanavond (20u30) eigenlijk een formaliteit is.

Maar eerst even terug naar de competitie. Jullie wonnen zoals verwacht wel de tweede thuiswedstrijd van het seizoen met 3-0 tegen Haasrode Leuven. Hoe ervaar jij de eerste weken bij jouw nieuwe club?

Charlotte Leys: “Alles is zeer vlot verlopen, want eigenlijk is er niet zo gek veel veranderd aangezien de basisploeg van Hermes Oostende ook bij Roeselare intact is gebleven. Wat we wel voelen, is de fantastische ondersteuning van de stad Roeselare die duidelijk het volleybal in de spotlight wil zetten, zowel bij de mannen als de vrouwen. Om samen te vatten: het voelt gewoon allemaal heel vertrouwd aan en dat zorgt voor een geweldig goede vibe, ook al zien we in het bestuur nu wel wat andere gezichten terug.”

Laure Flament en Leen Van Grinsven

Waaraan voel je dat?

“In de eerste plaats aan de professionaliteit die rond de club zweeft. Natuurlijk kunnen we mee de vruchten plukken van het harde werk rond Knack Roeselare en de marketingmachine die ongelooflijk goed werk levert. Maar er wordt ook gewoon heel goed en duidelijk gecommuniceerd. Bovendien zullen we regelmatig wedstrijden mogen spelen in de Tomabelhal. Daar is de beleving toch wel net iets intenser. En niet onbelangrijk, we zullen er ook gebruik van maken van een challenge systeem. Als het spannend begint te worden en het komt op details aan, kan zo’n challenge systeem wel eens het verschil maken.”

Waaraan merk je dit nog?

“Aan het aantal fotoshoots die we al hebben moeten doen! (lacht) Dat toont gewoon aan dat wij er ook bij horen. Het is absoluut niet erg dat we af en toe nog eens in Beveren moeten gaan spelen, maar het feit dat we zoals zondag bijvoorbeeld na de mannen van Knack mogen spelen in de Tomabelhal, geeft gewoon een enorme blijk van vertrouwen. Bovendien zorgt het voor extra aandacht en kunnen de supporters ook eens een wedstrijdje van het vrouwenvolleybal meepikken, hetgeen toch een totaal ander gegeven is dan een wedstrijd van Knack.”

Net in Beveren verloren jullie op de openingsspeeldag met 1-3 tegen het Charleroi van Jutta Van De Vyver.

“We moeten durven toegeven dat Charleroi de verdiende winnaar was. Pas op, we hadden ze zeker niet onderschat, maar het was de eerste wedstrijd van de competitie en dat geeft altijd wel wat extra stress. Op die manier verliezen we bijvoorbeeld de eerste set met duidelijke cijfers (18-25). Tijdens het vervolg waren de verschillen iets minder groot (22-25, 26-24 en 20-25). Het is gewoon jammer dat we hen geen puntje hebben kunnen afsnoepen, al zie ik Charleroi ook gewoon een ijzersterk seizoen spelen.”

Met Hermes Oostende eindigde je vorig seizoen op een vijfde plek. Met de van VDK Gent overgekomen Laure Flament en Iris Vandewiele beschikken jullie in elk geval over twee extra troeven en mogen jullie misschien wel hoger mikken. Waar liggen de ambities van de ploeg?

“Laure en Iris voegen inderdaad waardevolle ervaring en kwaliteit toe aan ons team. Het is niet enkel een samensmelting van teams, maar ook één van passie, waarbij iedereen zich goed voelt. Met deze leuke kern ambiëren we dus zeker toch een plaats bij de top vier.”

Wie zie je als grootste uitdagers?

“Ik vind niet dat er nog echte toppers rondlopen. In de eerste plaats heb je natuurlijk wel nog Asterix Avo Beveren en ook VDK Gent is een vaste waarde aan de top. Ik vind ook dat Interfreight Brabo Antwerp serieus versterkt is. Neem daar ook nog eens Tchalou, Charleroi en Oudegem bij en dan lijkt het een enorm spannende competitie te worden. We zijn dus met een zestal ploegen die aan elkaar gewaagd zijn. Ik denk vooral dat de vorm van de dag zal bepalen wie de winnaar wordt. Dat is gewoon erg leuk voor de competitie.”

Gezien de aanvallende kwaliteiten in de ploeg, zal jij – zoals in het verleden – wat meer in het achterveld te zien zijn. Hoe zie jij jouw rol binnen het team?

“Dit seizoen zal ik vooral focussen op stabiliteit met inderdaad een verschuiving van R2 naar R5. Het doel is om het team te versterken met mijn ervaring en bij te dragen tot de groei van ieder teamlid. Wat niet wil zeggen dat iedereen op mij zal kunnen rekenen tijdens de sleutelmomenten, als de punten absoluut gemaakt moeten worden.”

Van stabiliteit gesproken, met deze kern moeten jullie wel uit jullie pijp komen?

“Met Laure en Iris erbij zijn we klaar om te strijden in beker en competitie. Natuurlijk zal niet iedereen altijd top zijn, maar in vergelijking met vorig seizoen kunnen we nu wel veel gemakkelijker roteren. Bovendien hebben we echt wel een ervaren ploeg. Misschien een beetje atypisch voor de vrouwencompetitie, maar ik denk dat we aan een gemiddelde leeftijd van ongeveer 26 jaar zitten. Ook dat is een gegeven waar we gebruik van moeten maken.”

Je klinkt na al die jaren op de teller nog steeds enorm gedreven. Elk puzzelstukje lijkt voor jou terug in elkaar te vallen?

“Dat is zo. Ik woon nog steeds in Poperinge, toch wel in de uithoek, maar de verplaatsing naar Roeselare is net iets korter en dus ook aangenamer. Voor de rest valt de combinatie met mijn job als leerkracht LO in de kleuter- en lagere school van Elverdinge en Dikkebus nog altijd goed mee. En natuurlijk is mijn gezinnetje er ook nog en vraagt zoontje Dré met veel plezier ook mijn aandacht. Gelukkig heb ik een man die mij dit allemaal gunt.”

Vorig seizoen vertelde je ons nog dat jouw afscheid nakend is, maar dat je er door de nieuwe impulsen van de fusieclub nog een extra jaartje bijdoet. Het lijkt erop dat de geschiedenis zich gaat herhalen?

“We zien nog wel, maar ik zeg voorlopig zeker nog niet ‘nee’. Het voelt gewoon allemaal zeer goed en vooral: ik heb nog steeds veel plezier in het spelletje. We zien dus wel naarmate het einde van dit seizoen nadert.”

Een mooi parcours in Europa zou er dus misschien wel eens voor kunnen zorgen dat je gewoon aan boord blijft… De debuutwedstrijd van het nieuwe Roeselare tegen Sliedrecht mocht in elk geval gezien worden.

“Ja, 0-3 winnen in een Europese competitie is altijd mooi meegenomen, ook al moet ik toegeven dat Sliedrecht niet echt top is. Charleroi is bijvoorbeeld een pak sterker. In principe mogen we de terugwedstrijd dus absoluut niet meer uit handen geven. We hebben ook genoeg aan twee winnende sets, maar we willen het thuispubliek in de Tomabelhal verwennen en gaan dus resoluut voor de overwinning. We gaan daar natuurlijk wel nog ons thuisgevoel moeten opbouwen, aangezien het voor iedereen een nieuwe zaal is, maar dat gevoel zullen we zelf wel snel creëren, mede door de aanmoedigingen van onze supporters.”

Winnen tegen Sliedrecht… daar twijfelt niemand meer aan. Nadien volgt in november het Duitse VC Wiesbaden. Dat wordt andere koek?

“Inderdaad. In Europa willen we natuurlijk zo ver mogelijk geraken. Elke klip die we daar kunnen omzeilen, is meegenomen, maar onze focus ligt toch vooral op de beker en de competitie. Ik ben echt benieuwd hoe we ons gaan profileren. Als we onze ambities kunnen waarmaken, zal dit alleen maar bijdragen aan de groei van het volleybal in Roeselare.”

Tekst: Kenny Hennens

Foto’s: archief en Bart Vandenbroucke