Je kan er niet naast kijken. Knack Roeselare heeft in het bijna beëindigde seizoen 2022-2023 een geweldig knap parcours afgelegd. De regerende landskampioen en bekerwinnaar 2023 heeft losjes vrijwel alle hindernissen opgeruimd in de reguliere competitie, in de Champions Play-offs, in de Belgische beker en in de eindfase van de CEV Cup, met zilver tegen Modena na een dramatische golden set. Die enorme etalering van kracht trekt zich nu ook door in de titelfinales in een ‘Best of 5’. De teller staat op 2-0 voor Knack na dubbele 3-1-winst. Dat is allemaal opnieuw bijzonder imponerend en smaakt naar de bekroning. Eerst was er die knaller in de eigen Tomabelhal en daarna een tweede exploot in de Steengoed Arena in het hol van de leeuw bij de Maaslandse aartsrivaal.
Headcoach Steven Vanmedegael en zijn kompanen zijn zo genaderd tot op één zege van hun veertiende Belgische titel, de derde op een rij. Knack krijgt daarvoor drie kansen: op vrijdag 5 mei, dinsdag 9 mei en ultiem op vrijdag 12 mei. Komt het zo ver, dat de kampioen pas op 12 mei bekend zal zijn? Alleen Greenyard Maaseik kan die vraag beantwoorden. Zijn de Limburgse troepen van Fulvio Bertini (42) nog bij machte om terug te slaan? De trainer uit het Italiaanse Pisa in Toscane geeft zich niet gewonnen. Hij hoopt de scheve toren recht te zetten. “Sport is bikkelhard, we gaan door ‘all the way’, we zullen terugvechten tot we er bij neervallen. Mathematisch ligt alles nog open: wie kampioen wil worden, moet drie finales winnen. (lacht fijntjes). Awel, er staan nog drie finales op het programma.”
Of Bertini’s opzet kan gerealiseerd worden, lijkt voor de buitenwereld op Science Fiction zoals in de TV-serie Arcadia. Het droombeeld van de titel zou voor Maaseik een ‘Utopia’ kunnen zijn, een niet meer realiseerbare betrachting. En zo zijn de Limburgers de zwaar geprikkelde tenoren in de afloop van het kampioenschap. Maaseik wil Roeselare weghouden van de ‘dubbel’: de beker en de titel. Maar de honger van Knack is mogelijk zeven keer groter.
Fulvio Bertini heeft een realistische kijk op de stand van zaken: “Ik besef uiteraard dat we ons niet in de meest comfortabele situatie bevinden. Het wordt moordend zwaar om via de drie resterende finales de titel te pakken. Maar… het kan, ja, het kan allemaal. Als we drie finales werkelijk op de toppen van onze tenen spelen, is het nog altijd mogelijk. Bovendien, zo zegt het bekende cliché, moet elke wedstrijd gespeeld worden. Sport is zo vaak onvoorspelbaar, denk aan de titelfinales van 2019.”
Maar toch: Knack Roeselare is een geoliede machine. De overdaad aan macht uit zich bij de Knackies ook in de verkiezing van coach Stevan Vanmedegael tot ‘Coach van het jaar’. De Rodenbach-boys hebben met krachtpatser Palblo Kukartsev eveneens de ‘Speler van het jaar’ in hun rangen. Met de onvolprezen balgoochelaar Stijn D’Hulst op plaats twee in het spoor van de Argentijn met Russische roots. Allemaal tekenen dat Knack Volley bij de aanzet in zijn 28ste titelfinale (de 22ste tegen Maaseik) ronduit favoriet is. In de voorbije tien seizoenen won Knack zeven keer het kampioenschap, Maaseik moest het bij drie houden.
Beste Fulvio Bertini: wat er ook gebeurt, jij blijft aan het roer bij Greenyard Maaseik?
Fulvio Bertini: “Ja, ik heb nog een contract voor een vervolg. Ik ben hier aanbeland begin 2022, als opvolger van Joel Banks. Ere wie ere toekomt: hij pakte twee titels in 2018 en 2019 in een periode van zes seizoenen. Na een omzwerving in Polen gaat hij aan de slag bij de Duitse topclub Recycling Volleys Berlijn. Alle respect voor Joel. Ik zou ook graag met een titel uitpakken. Een sportieve prijs na veel familiaal geluk. Mijn vriendin Lucia is mama geworden van ons zoontje Gregorio (bijna vijf maanden), zij blijft achter mijn keuzes staan, ook al is het niet altijd evident. Maar ik ben via Eindhoven of Brussel wel snel enkele dagen bij haar thuis in Pisa.”
Nog voor één smash was geslagen dit seizoen leek Knack over de betere papieren te beschikken?
“Tja, wij verloren met Cirovic, de Braziliaan Bonatto, de Fransman Lomba, vaste waarde Martinez, jonge set-up Mc Cluskey en de Iraniër Karimisouchelmai zes spelers. Ik moest het na de komst van Bartos (nu kampend met een geblokkeerde nekspier), Aloisi, Protopsaltis, Hetman en Fornes met een mannetje minder stellen. Bij Knack passeerden Mathijs Desmet (Ita/Padova). Arno Van de Velde (Decospan Menen), François Lecat (Ita/A2/Cava de Sole Lagonegro) en Stijn Van Schie (Tsj/Budejovice) langs de uitgang. Maar die lege plaatsen werden opgevuld door Pablo Kukartsev, Seppe Rotty, Simon Plaskie en Maicon Leite. Toen ik de naam Kukartsev hoorde vallen, wist ik dat ze een kanjer hadden binnengehaald. Ik ken hem – een vat vol ervaring – van het ophef dat hij maakte in Spanje. Wij van onze kant moesten met veel brute pech afrekenen. De Fin Veeti Nikkinen kampt nog altijd met naweeën van een zware rugblessure. Hij is na maanden van revalidatie aan de beterhand, maar niet aan het volle rendement van. Of hij nog bij ons terugkeert, is zo een heel groot vraagteken. Voorts had de Spanjaard Miguel Fornes last met de buikspieren, ook de Est Henri Treial (knie) had een probleem, net als onze Tsjech Adam Bartos. Als vreselijke toemaat volgde dan de hartstilstand van onze libero Martin Perin in een oefenmatch. Jakkes, wat een tegenslag. Ik moet eigenlijk mijn spelers bedanken dat we niettemin toch het beoogde niveau konden blijven managen richting de play-offs, weliswaar ietsje onder de verwachtingen. Met de Nederlander Ottevanger als remplacant voor Perin spartelden we door een moeilijke periode van enkele weken. Mensen vergeten vlug, maar ik vraag toch een beetje begrip wegens de indringende gebeurtenissen die we hebben meegemaakt en die we moesten verteren. Je zou voor minder beginnen wanhopen.”
Regulier won Roeselare twee keer, ook twee keer in de kwartfinales van de Belgische beker. In de Champions Play-offs stond het 1-1. “Na onze beste wedstrijd van het seizoen. Echt ‘amazing’”, dixit Bertini. “En ja: neem daarbij de kwartfinales van de Europese CEV Cup. Uit verloren we met 3-1, thuis wonnen we met 3-0! Uiteindelijk werden we gewipt in de golden set (15-17), na die ketsbal op de rug van Kukartsev. Oké, dat kwam hard aan. Tegen de wet van ‘Murphy’ (die ketsbal) heb je weinig verhaal. Maar ik onthoud wel dat we de match zelf wonnen. En oké, we verloren nu twee titelfinales. Toch blijf ik erbij dat we niet ver verwijderd zijn van het niveau van Knack. Ons ‘level’ ligt veel hoger dan enkele maanden geleden. Ik weet het ook, en iedereen weet en ziet dat: het is vooral hun opposite ‘Kuka’ Kukartsev die Knack vooruit brandt en die we koste wat kost op een of andere manier aan banden moeten kunnen leggen.”
Kenners beweren dat Maaseik nog weinig kans maakt op een spectaculaire ommekeer. “Drie op drie neerplanten… als je thuis al niet kan winnen. Tja. De ploeg vertoont jeugdzonden, etaleert te weinig ‘constante’. Een wereldactie wordt te vaak gevolgd door een opslagmisser of een zoveelste fout. Op die problemen word je aan de top ongenadig afgerekend. Op dat punt staat Knack rond de creatieve Stijn D’Hulst en met stevige afwerkers als Pieter Coolman, Mathijs Verhanneman en de wonderbaarlijke Est Märt Tammearu steviger op de poten.”
Met Fulvio Bertini laten we ons licht schijnen op de twee gespeelde finalewedstrijden. Er kunnen zeker bepaalde conclusies worden getrokken. Bertini is aan zet – hij beseft het – om enkele opvallende euvels om te zetten in positieve effecten.
EERSTE FINALE (op 28/04/2023)
ROESELARE – MAASEIK 3-1
Setstanden: 24-26, 25-13, 25-19, 26-24
Fulvio Bertini: “We namen dankzij Bartos en Reggers een uitstekende start: 24-26. Daarna kraakte het in onze gelederen: 25-13. Tammearu deed ons dood met merkwaardig sterk opslagwerk. Dan volgden sets van 25-19 (winnaar Kukartsev) en 26-24, na een outsmash bij ons. In die laatste fase hadden we uitzicht op een tiebreak, maar we verloren een beetje de focus. We vergaten te scoren in ‘money time’. Ik denk dat Knack meer ervaring heeft.”
We leggen u even de scouting voor van dat eerste duel
BLOKPUNTEN: 8-3
Bertini: “Logisch: Knack serveert beter en kan zo zijn blok vlotter positioneren.”
AANVALLEND SCORINGSPERCENTAGE: 54%-53%
Bertini: “We waren de betere in de laatste set. Helaas misten we het toetje voor een tiebreak.”
POSITIEVE RECEPTIE: 58%-49%
Bertini: “De service van Knack is moeilijker te pakken dan de onze.”
OPSLAGRENDEMENT: ACES 6-5, MISSERS 15-21
Bertini: “Voilà, je hebt een element van zwakte ontdekt. De hoge foutenlast in opslag.”
EIGEN PUNTEN: 66-65
Bertini: “Je ziet dat er nauwelijks een verschil is. Daaruit put ik hoop.”
FOUTENLAST: 17-34
Bertini: “We maken het dubbele aantal fouten. Dat was onze achillespees in die eerste finale. We trainen er speciaal op, om dat abrupte verschil een eind te verkleinen.”
TWEEDE FINALE (op 02/05/2023)
MAASEIK-ROESELARE 1-3
Setstanden: 19-25, 25-19, 27-29, 19-25
BLOKPUNTEN: 6-13
Bertini: “Ik stelde het al, het heeft met hun zwaardere opslagdruk te maken. De bal komt niet ideaal aan het net bij ons, hun blok heeft tijd op overschot en staat paraat.”
AANVALLEND SCORINGSPERCENTAGE: 50%-47%
Bertini: “Je ziet zoals in de eerste finale niet zo heel veel verschil.”
POSITIEVE RECEPTIE: 56%-56%
Bertini: “Het lijkt erop dat we onze receptiecijfers hebben opgekrikt. We komen op gelijke hoogte.”
OPSLAGRENDEMENT: ACES 3-6, MISSERS 21-16
Bertini: “Ik merk op dat het element ‘opslag’ in ons nadeel speelt. Precies zoals in de eerste finale.”
EIGEN PUNTEN: 66-68
Bertini: “Alweer is het verschil miniem. En dat geeft me moed.”
FOUTENLAST: 30-24
Bertini: “In vergelijking met de eerste clash boekten we heel veel vooruitgang. Zes ‘errors’ verschil in plaats van zeventien. Ook die vaststelling stemt me positief dat de titelstrijd nog kan kantelen.”
Welke conclusies trek je uit al het cijfermateriaal?
Bertini: “Er zit een trendy verschil in blokwerk en qua service in beide matchen. De grootte van de foutenlast speelt een bepalende rol. Wij weten waaraan we moeten werken. Op training doet de ploeg alles bijna voortreffelijk. Maar ‘in the game’ loopt het nog te vaak fout. Als we die cijfers kunnen ombuigen, is het titelgevecht nog niet voorbij.”
Natuurlijk luidt de hamvraag: hebben jullie nog vechtlust in de tank? Het staat 2-0 voor Knack, wat doet dat met een speler en met de trainer himself?
“We are ready to fight…. daar twijfel ik geen seconde aan. De ontgoocheling bij 2-0 is misschien een bron van andere krachten. Ik denk dat mijn spelers de vuist zullen ballen. Ik heb er zwaar op gehamerd dat ze zich ‘NU’ moeten smijten. Anders hoeven we niet naar Roeselare te rijden, hé. En onthoud goed dat na 2-0 die derde zege niet zo gemakkelijk te pakken is.”
In elk geval zal het landschap er bij de twee topclubs volgend seizoen weer heel anders uitzien.
“Ja, bij ons vertrekt Ferre Reggers naar Milaan (Italiaanse A 1), Henri Treial verkast naar Knack en Sakis Protopsaltis keert terug naar Panathinaikos Athene. Bij Roeselare verdwijnen Pablo Kukartsev (Tourcoing/Fra), Märt Tammearu (Tours VB/Fra), Maicon Leite (Braz.) en Rune Fasteland (Nantes Rèze). Bij beide clubs is er nieuw inpaswerk aan de winkel. Ik ga er van uit dat ik volgend seizoen opnieuw de challenge aanga met Steven Vanmedegael. Na het kampioenschap verleg ik toch even de focus naar mijn vrouw, mijn zoontje en mijn familie. Ik zal zeker ook de Giro d’Italia volgen. En je weet dat mijn hart blijft kloppen voor ‘De Oude Dame Juve’, dus Juventus Turijn. Liefst zou ik huiswaarts willen vliegen met een allereerste landstitel in mijn carrière. Net daarom doe ik aan topsport om het maximum eruit te puren. Ik zie het graag, dat mijn ploeg de beslissende fysieke en mentale energie kan bovenhalen. Ik zet al mijn mogelijkheden in om Greenyard Maaseik naar schitterende successen te voeren.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: archief Bertini en CEV
