De beker is en blijft de kortste weg naar Europa en dus krijgen we dit weekeinde de allereerste krachtmeting in het nationale vrouwenvolleybal. Op uitzondering van Oudegem staan alle topploegen in elk geval paraat in de halve finales: Gent en Oostende zorgen voor een absolute topaffiche, maar toch gaat onze aandacht vooral uit naar de andere kant van de tabel waar meervoudig bekerwinnaar Asterix Avo het voor de heenwedstrijd in eigen zaal opneemt tegen Haasrode Leuven.
De vergelijking tussen David en Goliath gaat misschien niet volledig op, al zou het toch wel een complete verrassing zijn wanneer het VHL van coach Pascal Gora binnenkort als underdog op de poort van het Antwerpse Sportpaleis mag kloppen.
Akkoord, de vrouwen van VHL zijn bijlange nog niet de evenknie van hun mannelijke collega’s, noch op het vlak van kwaliteit en potentieel, noch als het neerkomt op pure resultaten. Terwijl de garde van Kris Eyckmans voorlopig op een knappe derde plaats staat in de competitie, bengelt de groep van Pascal Gora helemaal onderaan het klassement bij de vrouwen. Maar toch overtreffen de Leuvense vrouwen op één vlak hun mannelijke collega’s, want zij staan toch maar mooi in de halve finale van de beker van België terwijl dat avontuur voor Tuerlinckx en co al was afgelopen na de kwartfinale en de uitschuiver tegen Aalst.
Knap dat jullie na de promotie naar Liga A, ook al meteen in de halve finale staan. De emotionele rollercoaster op het einde van vorig seizoen, is zichtbaar verteerd?
Pascal Gora: “Ik denk het wel, al heeft dat zeker wel veel energie gekost. Een gans seizoen aan de leiding staan en dan op de laatste speeldag de titel nog te grabbel gooien… Ik zag dat doemscenario al voor mijn ogen passeren, maar gelukkig volgden die barragewedstrijden tegen Michelbeke heel snel na het einde van de competitie waardoor we de sleutel snel hebben kunnen omdraaien. Gelukkig maar, want die promotie naar Liga A was echt wel een doel na drie jaar hard werken.”
Wat mij meteen opvalt, jullie hebben alleen maar Belgen in de kern. Is dat net zoals bij de mannen van VHL een bewuste keuze?
“Toch wel en ik sta volledig achter die filosofie, al stopt hier ook wel de vergelijking met de ploeg van Kris Eyckmans hoor. Zij staan veel verder in hun groeiproces, maar zij zijn natuurlijk ook al eerder begonnen aan hun verhaal. Bij ons moet het nog allemaal beginnen, al willen we zo snel mogelijk op een gezonde manier doorgroeien naar een stabiele middenmoter in Liga A.”
In de competitie pakten jullie nog maar één puntje na een nipte 2-3-nederlaag tegen Tchalou en staan jullie logischerwijze laatste. Staan jullie waar jullie moeten staan?
“Voorlopig misschien wel, al hadden we tegen Tchalou zeker twee punten verdiend. Vooraf gesproken, had ik ook graag tegen Antwerp iets gepakt, maar toen waren we echt niet goed en verliezen we ook wel terecht met 3-1.”
Waar ligt de ambitie dit seizoen?
“Dat is duidelijk. In de competitie willen we ons handhaven.”
In tegenstelling tot jezelf mist de groep misschien wat ervaring. Jij bent al sinds 2007 coach en trainde onder meer Wellen, Tongeren, Dilsen, Amigos Zoersel en Genk, de club van jouw woonplaats. Zal dat gebrek aan maturiteit op het hoogste niveau jullie niet zuur opbreken?
“We proberen daar hard aan te werken. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld vorig seizoen is er zeker geen druk, ook niet van het bestuur.”
Maar toch, jouw kern is buiten het wegvallen van Mira Juwet (gestopt, mee in de technische staf) en Lola Lo Guasto (naar Waver Limal) nauwelijks vernieuwd. Enkel Clara Wellens (Antwerp) en Janne Devos (Gent) zijn erbij gekomen. Had je niet op meer gehoopt?
“Nee, we hebben hier duidelijke afspraken rond gemaakt. Trouwens, Clara en Janne hebben wel al wat ervaring op het hoogste niveau. Maar de speelsters weten waar ze voor staan. We hebben dit met iedereen deftig doorgesproken en ze beseffen dat ze dit jaar een tandje moeten bijsteken. Voorlopig verloopt ons spel met nog te veel ups en downs, maar ik ben ervan overtuigd dat we ons plaatsje in Liga A verdienen. We zullen dat zeker nog bewijzen, al verwacht ik dat we onze beste vorm pas zullen halen na Kerstmis.”
Die rol van underdog is duidelijk in de competitie, maar is dat ook zo in de beker? Het blijft toch een speciaal gegeven?
“Op papier is Asterix van een ander niveau. Ze hebben enorm veel power en lengte en toch ook wel speelsters die ervaring hebben van bij de Yellow Tigers zoals een Manon Stragier en Britt Rampelberg. Maar de wedstrijd moet nog altijd gespeeld worden.”
En Asterix lijkt zoekende. Recent 3-0 verloren van Oostende en thuis maar nipt met 3-2 gewonnen van Charleroi. Dit lijkt wel het ideale moment om hen te verrassen?
“Of misschien net niet. Misschien willen ze ook gewoon bewijzen dat ze het wel kunnen. Ik schat ze heel hoog in, ook al hebben ze een jonge ploeg.”
Sta je met de groep qua niveau waar je wilde staan?
“Laten we zeggen dat er nog niet altijd uitkomt wat we op training zien. Die hoogtes en laagtes, weet je wel. Misschien zijn het nog de naweeën van onze voorbereiding, want die was redelijk onstabiel. We hadden er toen bewust voor gekozen om alleen maar tegen Liga A-ploegen te spelen uit België en Nederland om te wennen aan het snellere tempo en het hogere niveau. Langs de andere kant, wat ben je eraan als je de kampioen bent van de oefenwedstrijden. Daar koop je niets mee.”
Zaterdag gaat het inderdaad om de knikkers. Hoe bereiden jullie deze wedstrijd voor?
“Niet anders dan andere uitwedstrijden. Als we nu onze structuur omver zouden gooien, zou dat alleen maar voor meer druk zorgen en dat wil ik absoluut vermijden. Laat die druk maar bij Asterix blijven. Bij hen is het van moeten, wij moeten helemaal niets. Hopelijk puren we daar de nodige energie uit in plaats dat het verlammend zou werken. We komen dus zoals altijd twee uur voor de wedstrijd samen, oefenen eerst nog wat op opslag-receptie om daarna aan de traditionele wedstrijdvoorbereiding te beginnen.”
Maar ontegensprekelijk moet deze heenwedstrijd bij de speelsters toch iets extra los maken?
“Natuurlijk! Een beetje positieve stress kan absoluut geen kwaad. Tijdens de training werd er ook al eens wat heftiger gereageerd en tijdens de tactische analyses werd er al eens lachend geroepen ‘hier nemen we de weg naar het Sportpaleis’. Kijk, wij moeten het niet hebben van individueel talent, wat natuurlijk ook niet wil zeggen dat wij geen goede speelsters hebben. Maar als we het Asterix moeilijk willen maken, zullen we als groep top moeten zijn.”
Was deze halve finale vooraf een doel? De weg lag in elk geval open dankzij de loting, want jullie troffen enkel ploegen uit eerste nationale.
“Ja, toch wel, al zorgde dit ook wel voor wat druk. Tegen Noorderkempen wonnen we met 3-0 en in Roeselare kwamen we 1-0 achter, maar wonnen we met 1-3. Ik ben best tevreden over ons parcours, want Noorderkempen heeft 30 op 30 in eerste nationale terwijl we het de voorbije seizoenen altijd lastig hadden in Roeselare.”
Met welke boodschap ga jij jouw speelsters motiveren?
“Dat we voluit onze kans moeten gaan, ook al zullen we Asterix met het nodige respect bekampen. En dat we na twee wedstrijden moeten kunnen zeggen dat we er alles aan gedaan hebben om naar het Sportpaleis te gaan.”
Het leeft dus wel degelijk? Misschien kan je de speelsters herinneren aan de kwartfinale van vorig jaar toen jullie wel met 3-0 verloren van Oudegem, maar het hen wel knap lastig maakten?
“Zeker. Misschien zat daar wel een setje in. Dit seizoen staan we weer een stapje verder en daar mogen we best fier op zijn. We zullen er alles aan doen om terugwedstrijd zo spannend mogelijk te maken, ook al heeft de ploeg nog nooit tegenover Asterix gestaan.”
En stond jij al eens tegenover Kris Vansnick, hun coach?
“Ooit wel, toen ik coach was van Amigos Zoersel was Kris assistent van Gert Vande Broek bij Asterix. Ik heb toen met Zoersel trouwens één keer gewonnen van hen.”
Dan zal je wel al een tactisch plannetje klaar hebben. Hoe gaan jullie Asterix proberen te bekampen?
“Er zijn enkele speelsters die we extra in de gaten zullen houden, zoals de Nederlanse Nova Marring, Manon Stragier en Helena Gilson. Zij hebben gewoon heel veel kracht en lengte, dus we zullen strak moeten serveren om hen niet in hun spel te laten komen. Als onze opslagdruk werkt, kunnen we proberen om de sets zo lang mogelijk te maken.”
Wanneer zal je een tevreden coach zijn?
“Als ik hardop mag dromen, dan hoop ik stiekem op één of twee setjes, maar laat ons toch vooral bescheiden en realistisch zijn. Of we nu winnen of verliezen, zolang we maar weerstand kunnen bieden. We zullen dan wel zien waar het schip komende woensdag na de terugwedstrijd zal stranden.”
Jullie staan daar toch maar mooi tussen al die topploegen?”
“Deze halve finale is echt wel iets waar we fier op mogen zijn. Niet vergeten dat we tegen een ploeg uitkomen die wekelijks twintig uur traint terwijl wij het maar met acht uur per week doen. Ach, laat ons vooral hopen dat mijn speelsters hun hoofd koel kunnen houden en die ervaring meenemen voor de rest van het seizoen.”
Tekst: Kenny Hennens
