De Qualification Round of de ‘tussenronde’ na de gewone competitie heeft extreme spanning opgewekt in het duel tussen de reguliere nummers vier en vijf: VC Lindemans Aalst versus BDO Volley Haasrode Leuven. Beide teams knokten zich in drie duels de ziel uit het lijf. Drie tiebreaks hebben Lindemans Aalst naar de opperste staat van euforie gevoerd. Vooral door de manier waarop. In de beslissende derde confrontatie raakten de Oost-Vlamingen 9-13 achterop. Zeer bedreigend. Boeken dicht, denk je dan.
Maar neen: de stuntende Ajuinen timmerden een zelden geziene reeks van zes winners op de tabellen. Eindstand 3-2, tiebreak 15-13. Lindemans is via twee zeges in drie clashes tegen VHL geplaatst voor de Champions Final Four. In het gezelschap van Knack Roeselare, VC Greenyard Maaseik en Decospan Menen.
Haasrode Leuven verzeilt een beetje onverwacht in de Challenge Final Four tegen Tectum Achel, bekerwinnaar Caruur Gent en VBC Waremme. In die Final 4 ligt geen Europees ticket meer in de weegschaal.
Sensatie in zaal Schotte in Aalst. Geen enkele supporter zat in de eindfase van de derde vijfsetter nog op zijn stoeltje. Iedereen ging overeind en beleefde een machtige apotheose. Onder druk van Robin Overbeeke kon Lindemans zich in een thriller in extremis doorzetten. Een nooit geziene ontlading volgde, terwijl aan de overzijde van het net de bezoekers uitgeteld op de grond lagen. Een beklijvend moment: het contrast tussen extatische euforie bij de thuisjongens tegenover de dramatisch pijnlijke ontgoocheling voor de bezoekers.
* * *
VC Lindemans Aalst
Johan Devoghel en Pascal Debels: “Onze zege is verdiend”
Johan Devoghel (T 1 Lindemans): “Het had ons ook kunnen overkomen, zeker bij die stand. Niemand gaf een eurocent voor onze kansen”, troostte de winnende coach de verliezende partij. “Maar alle statistische cijfers, behalve dan het blok, wijzen uit dat we verdiend hebben gewonnen.”
Jullie liepen heel vlot uit naar 2-0?
“Ja, VHL kwam serverend niet uit de verf. Wellicht door ons toedoen. Alles lukte, duidelijk met de opslag. We namen met 25-18 en 25-17 ruimschoots afstand. Dat ging bijzonder gemakkelijk. Dan denk je aan 3-0 winst.”
Die wens draaide totaal anders uit. VHL rechtte de rug tot 2-2 en zette jullie bij 9-13 in de tiebreak helemaal tegen de muur. Ze stonden op twee luttele puntjes van de Champions Final Four.
“Heel vreemd, vanaf 5-2 in de derde set, zag ik ‘de rommel’ bij ons toenemen. En ja, VHL moest wel uit zijn kot komen. Zo liep het plots moeizamer voor ons. In de vierde set moesten we zwaar achtervolgen. Zonder succes. En ook 5-3 in de tiebreak speelden we kwijt. Laszlo De Paepe zette twee bloks op Simon Van de Voorde en hun treintje leek vertrokken. VHL rukte op naar 9-13. Dat we die voorsprong doen wegsmelten, is voor VHL een bijzonder zure appel. Robin Overbeeke zette een uitstekende opslagreeks neer: hij bleef aan service tot het einde. Met geslaagde tegenaanvallen van Robbe Van de Velde er bovenop. Zo ben ik een heel gelukkig man. Vergeet niet dat corona er bij ons stevig heeft ingehakt. We hadden ook met veel blessureleed te kampen. Ik ben dolblij over deze afloop.”
Zo’n verhaal ga je niet elke dag schrijven?
“Neen, we spelen drie tiebreaks, winnen er twee van. Dat noem ik dan verdiend. We kropen door het oog van de naald. Maar op basis van ons seizoen en dus die dubbele overwinning tegen VHL zitten we prima in play-off 1. Het was een doelstelling, na een gemist jaar, om weer een Europees ticket te pakken. Dat is ons gelukt. De manier waarop, is natuurlijk geweldig en maakt de sport – als je wint – zo mooi. VHL’s T 1 Kris Eyckmans toonde zich van zijn sportiefste kant. Ik kan het waarderen dat hij ons proficiat heeft gewenst.”
***
Pascal Debels: de Aalsterse CEO en algemeen manager, zat een beetje ziekjes thuis. “Mijn hartslag ging flink over de honderd. Man-man: ik heb afgezien. Je zou er een hartinfarct van krijgen. Door een kapot differentieel in zaal Schotte vielen de beelden en ook de score weg in de tiebreak op de site van de Liga. Om in de gordijnen te kruipen. Zeker bij 9-13 heb ik toch een paar keer zeer zwaar gevloekt. Ik ga eerlijk zijn: ik geloofde er niet meer in. Dat het dan nog keert, had niemand in het scenario durven voorzien.”
Ik geloof u: het team was weer onderhevig aan schommelingen in de score. Dat zagen we al in de verliezende bekerfinale tegen Caruur Gent.
“Een vreemd fenomeen. Als we een paar reeksen punten tegen krijgen, dreigt ons verweer in elkaar te klappen. Ik snap het niet, maar het gebeurde al een paar keer. Ik ben zeer gelukkig dat we na die fikse afknapper in de bekerfinale dit keer toch konden stunten. Voor hetzelfde geld ging VHL met de buit lopen. Nu trokken we aan het langste eind door die miraculeuze ‘remontada’ van zes treffers op een rij.”
Zo is het seizoen van VC Lindemans gered?
“O ja, natuurlijk. Na een Europees gemist seizoen, moesten we beter doen. Anders was alle werk nogmaals naar de knoppen. Dat wenst niemand. Aalst heeft een fulltime profwerking. Geen Champions Final 4, voor de tweede keer dan, zou een enorm impact hebben gehad. De druk achter de schermen was dan ook gigantisch groot. Het is een grote opluchting dat we bij de top vier staan. We hebben de bekerfinale bereikt en ook play-off 1, we zijn in ’22-’23 vertegenwoordigd in Europa. Dat ziet er heel goed uit.”
Naar wie gaan die Europese tickets precies?
“Ter verduidelijk: niet de Liga verdeelt die tickets, maar de federatie. De twee CL-tickets gaan naar de twee titelfinalisten. Bekerwinnaar (Caruur Gent) en de nummer 3 krijgen een ticket voor de CEV Cup. De vierde in de eindstand speelt de Challenge Cup. Dat Gent de beker heeft veroverd, heeft een bijzonder negatief effect op de Challenge Final Four (nrs. 5 tot 8). In tegenstelling met vroeger is er nu geen ticket voor de Europese Challenge Cup ter beschikking. Die zes wedstrijden zijn puur voor ‘de fun’.”
VC Lindemans stapt onbevreesd in de Champions Final Four?
“Inderdaad. Alles mag, niets moet. We spelen zes matchen, we gaan ons uiterste best doen. Nu hebben we het voordeel van Europese zekerheid. We kunnen rustig praten over volgend seizoen en de plannen die we in ons hoofd hebben, stilaan ook uitwerken.”
***
BDO Volley Haasrode Leuven
Kris Eyckmans en Hendrik Tuerlinckx: “Heel erg. Challenge Final Four is een lege doos”
Kris Eyckmans (T 1 van VHL) kampte met wisselende gevoelens: “Lindemans Aalst begon indrukwekkend aan de wedstrijd. De Ajuinen maakten in de eerste set het verschil met veel opslaggeweld: een drietal aces ook. Zo was het voor ons echt zoeken ondanks nochtans goede eerste contacten in receptie en defensie. Maar we kregen de side-out niet meteen op gang. Ik wist uit de vorige twee confrontaties dat Lindemans Aalst toch ook kwetsbaar is. Die ‘fragiliteit’ hebben we goed uitgebuit. We ontpopten ons duidelijk tot de betere ploeg. Met dan die hallucinante afloop.”
Dat moet hard aangekomen zijn?
“Ja natuurlijk. Op een paar minuten gaat bij ons het licht uit. Van wit naar zwart. Het ging zo snel. De score maakte een bocht van honderdtachtig graden, de situatie draaide volledig in ons nadeel. We konden de uitschakeling niet vermijden.”
De drie ontmoetingen in de Qualification Round werden uitgevochten over drie tiebreaks. Wat leert ons dat?
“Dat de ploegen in competitie dit seizoen heel sterk aan elkaar gewaagd waren. Alles was mogelijk. Dat is ook zo gebleken. Met een beetje meeval zaten wij aan het feest. Niet dus. De ontgoocheling is bijzonder groot, zowel bij mij als in de spelersgroep. Dat is niet ongewoonl. Ach, hoe dicht kan je bij het grote succes zijn…. “
Jullie spelen volgend seizoen niet Europees?
“Neen, die Challenge Final Four is komend seizoen Europees gezien een lege doos. Caruur Gent zit bij dit viertal, maar won de beker. Met recht op deelname aan de Europese competitie. Dat is voor ons zo jammer, dat we er niet bij zijn. Die meerwaarde zullen we in de volgende campagne absoluut zwaar missen. Niks aan te doen.“
***
Hendrik Tuerlinckx verbeet ook zijn diepe ontgoocheling. “Ik zou liegen, als ik zou stellen, dat het verlies me niets doet. We hebben de match verloren in opslag en receptie. In het slot mepten we dan in het blok, verslapte onze receptie en lanceerden zij gevat de tegenaanval. Bovendien pakte de Aalstse hoofdaanvaller Robin Overbeeke de zaken heel slim aan. Bij 9-13 wist hij dat hij zich op service geen risico kon veroorloven. Hij besefte vanuit zijn ervaring maar al te goed dat het bij het minste foutje afgelopen was, als hij miste. Maar dat deed hij niet. Hij kon schitterend opslaan naar 15-13 en bracht ons in volle verlegenheid.”
Je bent zwaar teleurgesteld?
“In onze jonge groep lag de druk om het af te maken te hoog. Ja, deze uitschakeling is één van de allergrootste teleurstellingen in mijn carrière. Ik vind dit erger dan een titelfinale te verliezen. De club zocht absoluut de aansluiting voor de titelfinales, die ambitie was er overduidelijk. En niet te geloven, dat we bij die stand toch nog het doel missen.”
Jullie behoorden alleszins tot het kransje van kanshebbers op de Champions Final Four. Dat is volledig tegengeslagen.
“Klopt. Op twee puntjes na spreken we van een gefaald seizoen. Al deden we het Europees goed in de CEV Cup tegen Budva (Mon) en Syros (Gri), minder tegen het Spaanse Las Palmas de Tenerife. Maar oké, dat kon er mee door. Er klonk tevredenheid over onze Europese campagne. Ook in competitie konden we Lindemans Aalst (0-3) en Greenyard Maaseik (2-3) uit verslaan. Toch bewijzen van onze kwaliteiten. Maar daar hebben we op dit moment niks aan. Ik ga enkele dagen tijd nodig hebben om het psychologisch allemaal te plaatsen. Het doet diep pijn, dat het niet is gelukt. Ik voel me altijd verantwoordelijk, zo zit ik in elkaar, ook voor de gebeurtenissen van zaterdagavond.”
Misschien is een play-off met zes ploegen een betere formule?
“Tja, wie zal het zeggen. Ik ben met spelverdeler Matthias Valkiers naar VHL gekomen om het team naar de hogere regionen te voeren. Ach, er waren vijf kandidaten getipt voor vier plaatsjes in de Champions Final Four. Eigenlijk horen we net zoals Lindemans thuis op dat niveau. Een play-off met zes was misschien meer aangewezen. Die Qualification Round is een grote valkuil. Op zich hebben we een behoorlijk seizoen gedraaid. Helaas werd het beslecht in ons nadeel, heel héél erg nipt. Zonder enige beloning. Twee sets lang waren we niet op de afspraak. Dan kwamen we er helemaal door. Die nederlaag is zo jammer, want de triomf wenkte. Nog twee acties en het was zo ver.”
Je hebt een probleem met de knie. Hoe ernstig is dat?
“De zwaardere blessure aan mijn andere knie was volledig genezen. Na een scheurtje in de meniscus. De laatste tijd kampte ik met een ontsteking in de andere knie. Op zich niets ernstigs. Maar door de opeenvolging van wedstrijden kon die ook pijnlijke knie zich niet echt herstellen. Ik tracht nu alleszins even te recupereren. Maar ik wil dat de club de zes resterende wedstrijden professioneel aanpakt. Dat is onze plicht als prof. Ik ga trouwens in de toekomst zeker door. Ik heb nog een contract voor twee seizoenen.”
Tekst Leo Peeters
Foto’s: Bart Vandenbroucke
