“De rustigste zomer in tien jaar”
Dat ze technisch werkloos zijn, kan je niet zeggen van de huidige trainers van de nationale senioresploegen. Maar dat ze momenteel keihard toewerken naar de volgende opdrachten van de Red Dragons en de Yellow Tigers is dan ook weer overdreven, maar daar is het Corona-virus verantwoordelijk voor. “De rustigste zomer in tien jaar tijd,” concludeert Gert Vande Broek.
Terwijl de nieuwe Olympiakos-trainer Munoz nog in Griekenland wacht (terwijl vrouw en kinderen in Turkije zitten) op de officiële bevestiging dat zijn ploeg kampioen werd, neemt assistent-trainer Christophe Achten in België de ‘honneurs’ waar. Belangrijk nieuws: hij zal volgend seizoen geen trainer van Rottenburg meer zijn, want de ploeg gaf forfait en verdwijnt samen met Eltmann en Hachung uit de hoogste Bundesliga om financiële redenen.
“Ik heb zeker respect voor de beslissing van de club, maar misschien werd ze toch iets voorbarig genomen. Met een heel beperkt budget slaagden wij erin op de zevende plaats te staan op het moment dat de competitie werd stil gelegd. Wij hadden prestaties geleverd, die er nog nooit geweest waren in de club: de halve finale van de Duitse beker, overwinningen tegen Frankfurt, Hachung, Düren en verschillende keren uitverkochte zalen, wat ze in Rottenburg nog niet beleefd hadden. Het was daar een zalig seizoen en we konden zeker bouwen aan een nog beter team, maar toen sloeg Corona toe. Sponsors lieten weten dat ze niet meer hetzelfde budget konden leveren en er doken niet dadelijk ‘witte merels’ op om financieel bij te springen. En dus besliste de clubleiding dat ze geen risico’s wilde nemen, dat ze een stapje terug wilde zetten zonder dat de club failliet ging,” vertelt Christophe.
“Want dat laatste was wel het geval bij Eltmann, een pas gepromoveerde club, die zich duidelijk te ambitieus getoond had op de transfermarkt, maar de spelers niet meer kon betalen. Zij kregen het verbod om nog drie jaar in de hoogste Bundesliga uit te komen. Hachung/Unterhachung is een andere zaak. De club speelde haar thuiswedstrijden deels in Duitsland, deels in Oostenrijk. De Oostenrijkse sponsors begonnen te morren en wilden niet langer het zware budget mee financieren. Dat zag je aankomen, maar de ‘stop’ bij Rottenburg kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Eind vorig seizoen wilden ze bij Rottenburg dat er een nieuwe frisse wind doorheen de club kwam. Vandaar dat ik ook Rottenburg koos in plaats van Menen. Jammer dat ik niet verder kon werken aan de uitbouw van de ploeg. Maar onze resultaten waren duidelijk niet onopgemerkt voorbijgegaan. Twee dagen nadat de ‘stopzetting’ van Rottenburg bekend geraakte, had ik al vier aanbiedingen in de bus van clubs uit Zwitserland en Duitsland. In crisistijd zijn er echter ook altijd mensen die opstaan en dus zal ik volgend seizoen coach worden van een team uit de hoogste Bundesliga, dat de ambitie heeft om bij de top 5 of 6 te eindigen. Ik kan de naam voorlopig nog niet prijs geven, omdat de club dat zelf wil doen, maar ik neem alvast twee spelers van Rottenburg mee naar die ook beter bereikbare club,” knipoogt Christophe Achten.
Liever Red Dragons dan Finland
Maar intussen heeft Christophe ook meer tijd om zich te buigen over een programma voor de Red Dragons, in overleg met bondscoach Munoz.
“Ik werd ook gevraagd om assistent te worden van Joël Banks bij de Finse nationale ploeg, maar mijn hart klopte toch iets meer voor de Red Dragons. Daardoor ben ik ook meer samen met mijn vrouw Stephanie Van Bree, die er een beetje het hart van in is dat ze op deze manier afscheid moet nemen van het volley op hoog niveau. Ze speelde tenslotte 17 jaar in de hoogste afdeling, won drie titels en twee bekers en vooral het beachvolley zal ze missen, waarin ze ook één keer Belgisch kampioen werd. Het zij zo.”
Een tiental dagen geleden kreeg een uitgebreide lijst spelers een uitnodiging om naar eventuele trainingen te komen. Bondscoach Munoz wil immers ook wel van nabij kennis maken met een aantal jongere spelers. Maar dat lijkt in eerste instantie een individuele ‘screening’ te worden gezien de ‘social distance’, het ontbreken van een beschikbare zaal, waarin zelfs geen douches mogen gebezigd worden. Mettertijd zou er eventueel één tegen één kunnen getraind worden en dan hopen dat er tegen juli opnieuw binnenterreinen beschikbaar zijn om ook andere zaken zoals blokken en receptie te kunnen toetsen.
“Het is voorlopig nog even afwachten tot de maatregelen versoepeld worden en het virus stilaan in bedwang kan gehouden worden. Want we krijgen nu natuurlijk reacties van spelers die het volledige programma willen kennen. Ze moeten er natuurlijk ook wel rekening mee houden dat ze intussen bijna twee maanden zonder competitie zitten en dat een grotere inactiviteit wel eens kan leiden tot blessures. De wil is er wel, maar we moeten de komende weken tot een programma komen, waarbij we de meeste spelers kunnen helpen. De zomer zal er sowieso anders uitzien dan andere jaren,” concludeert Christophe Achten.
Gelijkaardige berichten bij Yellow Tigers-coach Gert vande Broek, die nog niet 100% overtuigd is van de algehele afgelasting van de Volley Nations League.
“We hebben iedereen een vrijblijvende offerte gedaan om in conditie te blijven na twee maanden inactiviteit. Sommigen kunnen dat ook bij hun club doen. Mocht er toch nog ergens een competitievorm opduiken voor de Yellow Tigers, dan hebben wij een trainingsprogramma klaar tussen 6 mei en 4 juli: drie teamtrainingen en twee individuele trainingen op de weekdagen en vrij op zaterdag en zondag. Wij staan klaar ten dienste van de speelsters, maar we hopen ook dat die hele Corona-problematiek zo snel mogelijk van de baan is.
Ik heb trouwens het advies gegeven aan diegenen die nog studeren om zo veel mogelijk hun examens af te leggen op de voorziene data. Ze hebben geen afwijkingen nodig in de rustigste sportzomer sinds tien jaren. We wachten dus geduldig af of er toch nog ergens speeldata opduiken. En ik vind het wreed ongemakkelijk om iets voor te bereiden, dat gebaseerd is op onbestemde geruchten,” weet Gert.
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
