Jan De Brandt: “Terug naar de ploeg van mijn hart”

Vijftien jaar geleden bracht hij de Yellow Tigers naar een zevende plaats op het EK vrouwen in Hasselt. Meteen het beste resultaat tot dan toe voor de Belgische vrouwenploeg. Jan De Brandt had er nadien zelfs enkele minuten loeiharde muziek voor over om samen met zijn team te genieten van deze prachtprestatie in de lokale discotheek. België was meteen ook rechtstreeks geplaatst voor het EK 2009.

Sindsdien zag je Jan opduiken op elk groot toernooi waaraan de Yellow Tigers deelnamen: zelfs in Polen en op het fameuze EK in 2013 in Zwitserland en Berlijn, waar de Yellow Tigers voor de onwaarschijnlijk geachte stunt zorgden door met een bronzen medaille naar huis te komen. En vorige week kwam hij even over naar België om het contract te tekenen, waarmee hij officieel opgenomen werd in de staff van de Yellow Tigers, samen met Kris Van Snick en Gert van de Broek (o.v.), in afwachting van het afsluitend onderzoek door het bondsparket.

“Eigenlijk is dit een droom die uitkomt,” meldt een altijd even rustige Jan De Brandt, nadat hij vrijdagochtend zijn wekelijke training bij het Hongaarse Szeged had afgerond.

“Ik ben daar van dinsdag tot vrijdag technisch directeur bij de club en op vrijdag geef ik er zelf individuele trainingen, ook aan de spelers van Szeged. Elk weekeinde reis ik dan af naar Boedepast, waar ik bij Budaörs, een topclub met 300 spelertjes uit tweede afdeling, op maandag training geef. Uitsluitend aan spelverdeelsters en dat gaat dan over meisjes van 13 jaar tot speelsters uit de eerste ploeg. Bijzonder leuk.”

Waarom nam je in 2007 eigenlijk afscheid van de Belgische nationale ploeg?

Jan De Brandt: “Wij hadden dat resultaat behaald met een heel jonge ploeg en om de toekomst voor te bereiden, hadden wij na Hasselt nood aan oefenwedstrijden op internationaal niveau. Maar toen bleek dat er voor 2008 gewoon geen enkele wedstrijd voorzien werd voor de Yellow Tigers, hield ik het voor bekeken en startte ik met een buitenlands avontuur dat ikzelf nooit verwacht had.

Ik kwam terecht bij Tenerife, I. Bakoe, Volero Zürich, Bursa, Fenerbahce, Vilsbiburg, Urbino, Szeged, met tussendoor Datovoc en VDK Gent in eigen land. Vijftien heel leerrijke jaren en ik beken: soms met veel ‘ups’, maar ook met af en toe ‘downs’, waarbij je soms jezelf in vraag gaat stellen. Met Fenerbahce haalden wij brons in de CEV Cup in 2009 en (met Frauke Dirickx als spelverdeelster) speelden we de finale van de Champions League in 2010.”

De nationale ploegen namen bij jou toch een bijzondere plaats in…

“Absoluut. Dat was al zo als speler. Tegen mijn vader, die voorzitter was van Kruikenburg, zegde ik dat hij alles mocht doen, behalve mij de nationale ploegen afpakken. Dat werd niet altijd in dank afgenomen, want het toernooi van de Witte Molen en de Spring Cup vielen soms wel tijdens de competitie en dan verliep het nadien altijd wel een beetje stroef om opnieuw in het clubgebeuren te geraken. Maar ik moet tussen 1978 en 1989 zo’n 350 caps verzameld hebben, want de nationale ploeg deed wel mee aan heel wat competities: EK, WK, Spring Cup, Witte Molen…”

En nu dus terug als staflid naar de Belgische nationale vrouwenploeg…

“Een internationale carrière afsluiten en me ten dienste stellen met al mijn ervaring voor de nationale ploeg van mijn eigen land, is altijd al mijn droom geweest. Ik droeg de nationale ploeg altijd in het hart en ik volgde ze waar ik kon. Tot december 2021 had ik mijn contract bij de nationale ploeg van Oostenrijk, maar dat verlengde ik niet. Mijn overeenkomsten met de Hongaarse clubs lopen in mei ten einde. Ik denk wel dat ik daar op een nieuw contract kan. Ik wil dat ook wel graag, maar mocht het niet zijn, dan kan ik zelfs al vanaf volgend seizoen ook bij Kruikenburg terecht. Maar vanaf mei tot 15 oktober kan ik mij een ganse zomer concentreren op de Yellow Tigers.”

Drie generaties De Brandt in Kruikenburg

Hoe kwam je eigenlijk bij de Yellow Tigers terecht?

“Er waren al contacten om samen te werken in oktober vorig jaar. De gesprekken met Gert groeiden verder uit tot december, dus nog voor er sprake was van al die commotie omtrent zijn persoon. Eind januari hebben we de draad weer opgepakt en we geraakten het snel eens. Ik ga dit zeer graag doen en vorige week werd het contract gefinaliseerd.”

Is er al een taakverdeling afgesproken?

“We wachten de uitspraak van het bondsparket af. Maar ik ben wel altijd graag een actieve trainer geweest. Ik ben ook fier dat ik met een redelijk jong team kan meewerken aan een heel schoon project. Geen interlands tegen Janneke-en-Mieke, maar twee topzomers met hopelijk twee keer een geslaagde VNL-campagne, een EK, een WK en wellicht ook nog een kwalificatietoernooi voor deelname aan de Olympische Spelen. Maar voor dat laatste moeten we dan wel min of meer onze huidige ranking behouden bij de top-24 van de wereld. Momenteel staat België dertiende.”

Wat vind je van de loting voor het WK?

“Die valt best mee als je de deelnemende landen vergelijkt met die uit de andere poules. Er zitten twee Afrikaanse ploegen bij (Kenia – FIVB 27-  en Cameroen – FIVB 20) die wel fysiek potentieel hebben, maar als we hen niet kunnen verslaan, horen we ook niet thuis bij de beste vier ploegen van onze reeks. Met Puerto Rico (FIVB 17) krijgen we een tegenstander die zowat gelijkwaardig moet zijn en tegen wie we zeker winstkansen hebben als we zelf in een goede dag zijn. Tegen Italië (FIVB 6) met sterspeelster Egonu moeten we ons geen illusies maken, terwijl thuisploeg Nederland (FIVB 10) normaal ook een zware brok wordt, zelfs al zagen ze enkele speelsters afhaken. Het voordeel is dat we tegen Italië en Nederland zonder veel druk kunnen spelen omdat we niks te verliezen hebben. De moeilijkste matchen zijn diegene die je MOET winnen, waarin je geen steken mag laten vallen.”

Bij de eerste vier eindigen in jullie groep lijkt realistisch, maar nadien?

“Dan komen we tegen de beste vier uit van groep D, nl. Brazilië, China, Japan, Colombië, Argentinië en Tsjechië. Misschien lopen we al iets vooruit op de zaken, maar als we tegen één van hen kunnen winnen, dan plaatsen we ons bij de beste twaalf van de wereld en behouden we allicht onze plaats op de wereldranglijst, zeker als we ons deze zomer in de VNL kunnen handhaven na de toernooien in Turkije, de Filippijnen en Canada.”

Je bent al wel heerlijk ambitieus, maar welke speelsters doen er mee?

“De Yellow Tigers hebben de jongste jaren met deze generatie goede resultaten behaald. We hebben wel internationaal degelijke speelsters, maar we kunnen in die zware campagnes natuurlijk iedereen gebruiken. Het hangt van de speelsters zelf af of ze willen meedoen. Zij moeten de keuze maken, maar ze moeten ook wel meewerken aan de ganse campagne. Ikzelf kijk er inderdaad naar uit om mijn carrière op de mooist mogelijke manier af te sluiten. Het kleine België dat zich zal verweren als een (rood) duiveltje in een wijwatervat. Dat kan toch mooi worden, niet?”

Tekst: Marcel Coppens

Foto’s: Bart Vandenbroucke

Lottrekking WK  (23/09 tot 15/10)

Groep A: (Arnhem) Nederland, Italië, België, Puerto Rico, Cameroen, Kenia.

Groep B: Polen, Turkije, Dominikaanse Republiek, Korea, Thailand, Kroatië (in de plaats van Rusland).

Groep C: Verenigde Staten, Servië, Duitsland (Vital Heynen), Bulgarije, Canada, Kazakhstan.

Groep D: Brazilië, China, Japan, Colombië, Argentinië, Tsjechië.