Een leuke volleyzondag in het verschiet.
Deze avond om 18u30 op Canvas de rechtstreekse finale van het EK vrouwen in Ankara met het gastland Turkije (coach Guidetti en zijn meisjes wonnen met 3-1 van Polen) tegen Servië (dat Italië uitschakelde met eveneens 3-1).
Maar het ene EK is nog niet gedaan of er staat al een ander EK voor de deur: dat van de mannen met o.a. een pak matchen in Brussel en Antwerpen. Om dat goed voor te bereiden, is er deze namiddag (om 17u) nog een interland tegen Nederland voorzien in zaal Schotte in Aalst, voorafgegaan door een fandag. Nieuwigheden? Ja, Pieter Coolman is terug van even weggeweest.
“In het tweede gedeelte van mei, in juni en in juli stond het volleybal even niet op de eerste plaats,” geeft de Roeselaarse middenman toe. “Er zijn nog andere belangrijke zaken in het leven!” Eind juni trouwde de immer sympathieke Pieter immers met zijn al even sympathieke vriendin Lien Tack en dan heb je natuurlijk andere dingen om het hoofd. “Al is het wel zo, dat zij intussen nog wel meer in het huishouden kookt dan ikzelf. In tegenstelling tot enkele ploegmaats miste ik indertijd de kookcursussen die zij toen wél gevolgd hebben,” grijnst de 27-jarige Coolman.
Maar we wilden het hier eigenlijk niet over de huis-, tuin- en keukengeheimen van de Club Brugge-supporter hebben, maar over zijn nieuwe selectie voor de Red Dragons.
“Door de juist genoemde omstandigheden, had ik aan bondscoach Brecht Van Kerckhove gemeld dat hij niet op mij moest rekenen voor het olympisch kwalificatietoernooi begin augustus. Maar toen Pieter Verhees uitviel en moest geopereerd worden, hebben we opnieuw contact opgenomen met mekaar en kwamen we tot een akkoord dat ik voor het EK weer beschikbaar zou zijn voor de nationale ploeg.”
Na de uitschakeling op het olympisch kwalificatietoernooi presteerden jullie nogal wisselvallig in de oefenwedstrijden…
Pieter Coolman: “Nochtans had ik niet de indruk dat er een malaise heerste in de ploeg na het missen van de directe kwalificatie voor de Spelen. Integendeel. Wij wonnen b.v. toch wel van de Bulgaren, die misschien niet in hun beste doen waren, maar die toch altijd een moeilijk te bespelen ploeg vormen. Wij leverden daar een goede prestatie en ik voel nu nog veel positieve ‘vibes’, die hopelijk de komende weken kunnen uitmonden in vuurwerk.”
Op het vorige EK eindigden jullie vierde. Je hebt dus een reputatie hoog te houden. Hoe schat je de huidige mogelijkheden in van de Red Dragons?
“Met deze groep zouden we toch minstens tot in de kwartfinales moeten geraken. Als we een goed toernooi spelen en dus onderweg geen steken laten vallen, moeten we daar altijd geraken. En dan hangt het ervan af tegen wie we in die fase moeten uitkomen. Tegen sommige tegenstanders is de kans klein dat we het halen, maar in een goede dag kunnen we dan weer best van andere concurrenten winnen. Maar dat zien we dan wel.”
Inderdaad, eerst de poulefase overleven. Hoe schat je de tegenstanders in?
“Die poulefase mogen we zeker niet onderschatten. Daarin willen we liefst eerste of tweede eindigen, want met een derde of vierde plaats kom je in de volgende ronde sowieso uit tegen een hele sterke tegenstander. We zitten in een reeks, waarin we op papier enkele minder sterke tegenstanders ontmoeten, maar onderschatting mag hier zeker niet optreden. Die ploegen hebben tegen ons niks te verliezen, kunnen voluit gaan en dan kan het wel eens héél moeilijk voor ons worden. Zo heb je al de eerste wedstrijd tegen Oostenrijk. Wij mogen daar niet aarzelend aan beginnen en ze van in de eerste set onder druk zetten.
Duitsland is onze tweede tegenstander. In theorie is dat onze sleutelmatch om minstens een tweede plaats in de poule veilig te stellen. Spanje heeft dan weer echt goede volleyballers, maar in negen kansen op tien moeten we daar van kunnen winnen. Hoe Slovakije er tegenwoordig uitziet op het volleyterrein kan ik eigenlijk het moeilijkste zeggen. Ik ken ze niet genoeg. Vroeger konden we daar altijd redelijk gemakkelijk van winnen. Blijft Servië over, in theorie de favoriet van deze poule, hoewel we er in het recente verleden dikwijls goede matchen tegen speelden. Om ze te kloppen, moet bij ons iedereen sterk spelen. We moeten gewoon naar onszelf kijken. Het is onze laatste match van de poule, maar zoals je bij de Yellow Tigers zag, kun je in zo’n poulesysteem altijd ‘gekloot’ worden.”
Blijft het thuisvoordeel in het moderne volley toch nog steeds een voordeel?
“Zeker weten. Je moet om te beginnen al niet reizen. Spelen in zalen als de Lotto Arena of het Sportpaleis is voor de meesten van ons een wedstrijd op vertrouwd domein. Natuurlijk hebben de meeste spelers in onze ploeg ook al toestanden meegemaakt in het buitenland, waar ze zich – ondanks een fanatiek thuispubliek – konden overheen zetten. In het buitenland kan je dan soms rekenen op een kleine honderdtal supporters; ik mag aannemen dat er dat in eigen land een pak meer zullen zijn. En als er al eens een periode in een wedstrijd ontstaat dat het iets minder gaat, dan kunnen supporters die uit hun dak gaan, toch voor dat extra-zetje zorgen dat nodig is om te winnen. Hopelijk kunnen de 5000 kritische coaches in de tribune – zo gaat dat toch in onze sport – (lacht) dan als één man achter ons staan.”
Wanneer is Pieter Coolman tevreden van zijn EK?
“Moeilijke vraag. Als we – los van de plaats waar we eindigen – een goed toernooi speelden en het maximale uit deze groep gehaald hebben, dan denk ik dat we onszelf niks kunnen verwijten. En dan kan dat een kwartfinale zijn of een 1/8 finale, dat staat daar los van.”
En hoe sterk komt jouw clubteam Knack Roeselare het komend seizoen voor de dag?
“Ik ben er dus momenteel niet bij op de trainingen. Ach, het zal erop aan komen dat het snel goed klikt tussen de nieuwkomers en de ‘anciens’. Maar het zijn pas de wedstrijden in de Champions League en de beslissende wedstrijden om de bekerfinale te halen, die zullen aangeven hoe sterk deze ploeg precies is. Dat worden pas echt de waardenmeters.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
