Aziliz Divoux: “Zegedrang tegen Zagreb is héél groot”

Aziliz Divoux verkeert in de vorm van haar leven. Ze is bijzonder taalvaardig en ze fungeert als spelverdeelster en kapitein van topklasser VDK Gent in de Liga dames. De 28-jarige topper (1m84) komt zeer spontaan en ongekunsteld voor de dag. Ook super gedreven. Recht toe, recht aan. Woensdag kijkt het VDK-team opponent Mladost Zagreb in de ogen in de 1/16de finales van de Europese CEV Cup.

“Ik heb met ons team maar één doel: de 3-2-heennederlaag in de Kroatische hoofdstad uitwissen Gemakkelijk zal dat niet gaan. Het jeugdige Mladost heeft veel atletisch vermogen, steunt op een sterke service, een getalenteerde set-up en een linkshandige opposite. Linkshandig is een groot voordeel. Ik weet uit eigen ervaring dat zo iemand moeilijk te stoppen is. (Lacht) Ik ben zelf ook linkshandig. Dat komt me in de tweedehandsaanval heel goed uit.

Niet dat ik tipballen wil versieren. Neen, neen. Net als Frauke Dirickx en Frank Depestele wil ik ook hard op de bal meppen. Hopelijk met succes tegen de Kroatische tegenstander. Mijn grote idool is de Poolse set-up Joanna Wolosz in het Italiaanse topteam Conegliano. Zo snel, zo creatief, met een garnituur aan passes en een bijzondere feeling om de strategie van de tegenstander te lezen.”

Aziliz Divoux, geboren in Ukkel, heeft al een mooie carrière uitgebouwd in het volleybal. Ze is gek van sport. En lekker eten bereiden is een andere hobby van haar. Met haar vriend Andreas, een burgerlijk ingenieur bouwkunde, woont ze samen in Gent. Ze hebben allebei een kinderwens. De biologische klok tikt, maar nog niet super dringend. Het is nog uitkijken hoe de tortelduifjes dat verlangen kunnen combineren met Aziliz’ geliefde sport.

Haar familie woont in Affligem en haar broer Brendan (31) leeft in Erpe Mere. Ze heeft een dubbele nationaliteit. Frans en Belgisch. Haar papa is een Fransman. Hij komt uit Morbihan in Bretagne. Mams is van Drogenbos en speelde volleybal op een lager niveau. Aziliz startte in haar jeugdjaren bij Kruikenburg Ternat. Bij de gebroeders Jan en wijlen Herman De Brandt. Ideale leermeesters. Het was Herman die Aziliz naar de volleybalschool loodste. Met haar 1m80, de norm als lengte, werd zij aangenomen. Ze kreeg training van Rik Luyten en Julien Van de Vyver. Het was de volleybalschool die haar de positie van spelverdeelster toewees. Ze mocht zelf niet kiezen, maar vond die optie meer dan oké. Na haar debuut bij VDK Gent ging de bal ook aan het rollen in het buitenland.

Elf jaar geleden, in 2012, zette je jouw eerste stappen bij VDK Gent? Met de landstitel in 2013!

“Ja, ik maakte drie seizoenen vol. Met als coaches Stijn Morand (2 seizoenen) en Jonathan De Henau, die later ook passeerde in Oudenaarde en bij Rekkenshop Hermes Oostende. Mijn ploegmaats waren Marlies De Smet, Elies Goos (mevrouw Dries Hoeyberghs, nu in Deense loondienst als trainer), Lise De Valkeneer (Charleroi), Maud Catry en Gwendoline Horemans. Voorts Bieke Huyst (Waregem), Delfine Brugman, de Nederlandse Flore Gravesteijn en Birthe Wittock (Zoersel).”

Daarna volgen drie jaar in de Franse Pro A (2015-2018). Twee seizoenen bij Stade Français Paris St. Cloud en een campagne bij ASPTT Mulhouse.

“Zeer leuke tijden. Zeker in Parijs. Een machtige kosmopolitische stad. Badend in een geweldige atmosfeer. Stade Français is een Parijse supergrote omnisportclub met liefst – schrik niet – 12.000 aangesloten leden. Met de volle focus op rugby en volleybal. Ook met afdelingen in tennis, basketbal, zwemmen en squash, noem maar op. Stijn Morand was er trainer en hij hielp me bij de transfer. Ook Maud Catry en Nina Coolman (beiden nu gestopt) zaten in het team. We werden twee keer derde. Racing Cannes en ASPTT Mulhouse pakten destijds de Franse titel. In 2017-2018 kon ik zelf ook bij ASPTT terecht. Met als ploeggenote de piepjonge Britt Herbots wonnen we de Franse Supercup tegen Venelles.”

Je zou later nog naar Frankrijk terugkeren. Naar Marcq-en-Baroeul – je was er vaak MVP – met o.a. hoofdaanvalster Karolina Goliat, momenteel actief bij Valenciennes in de Franse tweede klasse. Maar eerder wachtte een andere uitdaging bij het Duitse Ladies in Black Aachen (2018-2020).

“Aachen was na Frankrijk een heuse verademing. Alles was op zijn Duits: super stipt en correct geregeld. Onder hoede van de Nederlandse trainster Saskia Van Hintum en met de Gingelomse Jodie Guilliams (onlangs getrouwd), ex-Yellow Tiger en nu mijn ploegmate bij VDK Gent. Helaas, helaas. In 2020 woedde het Coronavirus in alle hevigheid en moesten we net voor aanvang van de play-offs allemaal naar huis.  Elke vorm van competitie werd verboden. Een zeer onprettige ervaring.“

Alle wegen leiden naar Rome zegt een oud spreekwoord. Maar voor u leiden alle wegen naar Gent.

“Ja, er zit wel een logica in. Ik had aan het instituut VIVES in Kortrijk (langeafstandsonderwijs) een diploma marketing en communicatie behaald. Ik draaide daarom de buitenlandse knop om. Ik wilde in eigen land aan het werk in de sector. En dat is gelukt. Zo heb ik een eigen bedrijf uit de grond gestampt onder de naam ‘AVOUX’, waarin ik mijn diploma te gelde heb kunnen maken. Ik werk voor bedrijven en ik behartig ook de clubcommunicatie van VDK Gent. Het is zo dat ook Oudegem bij me aanklopte. Maar mijn keuze viel dus op Gent, omdat ik daar mijn loopbaan mocht opstarten.”

Bij jouw club was er opvallend veel verloop. Heeft dat te maken met gemiste finales in de beker en de play-offs?

“Dat zou kunnen. Maar het is niet zo onlogisch dat een groep die zeer lang samen is, uiteindelijk toch andere oorden opzoekt. Zo trokken Marlies Janssens, Julie Smeets en Lotte De Quick met zijn drieën naar VC Oudegem, Iris Vandewiele en Laure Flament kozen voor nieuwkomer Bevo Roeselare en het duo Tine De Quick en Axelle Longeval opteerde voor eerstenationaler Saturnus Michelbeke. Dus moest VDK veel inzetten op de transfermarkt. Die operatie is heel goed geslaagd met de komst van Jodie Guilliams, libero Romy Brokking (Ned, ex-Erfurt), Lynn Blenckers (Ned, ex-Venelles/Fra), Britt Fransen (Wevelgem Bissegem) en Annelore Engels (Oudegem). Het ijverige bestuur vond een heel mooie aanvulling voor blijvers Eline Van Elsen, Annelotte Everaert, Dorien Declat, ‘oldie’ Els Vandesteene (veertiende seizoen! Ze verdient een standbeeld) en mezelf.“

Het is duidelijk dat het nieuwe VDK Gent door de vele wijzigingen leergeld betaalt.

“Klopt. Is ook niet abnormaal. Volleybal is een sport van automatismen. We verliezen in de beker tegen Tchalou (2-3) en afgelopen weekend thuis tegen Beveren (2-3), twee keer in de tiebreak. Die vijfsetters zijn signalen dat we vorderingen maken. De ploeg traint hard en zeer toegewijd, de motivatie ligt hoog, de sfeer is zeer goed. Op menselijk vlak vind ik ons team een ‘grand cru’ in wording. Ook trainer Stijn gelooft er rotsvast in. Ik kan je ook nog vertellen dat we per 15 december de Nederlandse topper Dagmar Boom aantrekken. Zij stak zeer lang in de lappenmand wegens gescheurde gewrichtsbanden bij haar Finse ploeg LP Vieste. De revalidatie is nu zo goed als afgerond. Een meevaller voor ons, dat ze fit geraakt. Zij is natuurlijk met haar ervaring bijzonder welkom in onze rangen.”

Ja, Boom heeft veel ervaring. Jij trouwens ook. Die ervaring heb je nodig op het hoogste Belgische niveau.

“Zeker. Ik speelde met ASPTT Mulhouse en VDK Gent in de Champions League. Behalve in Marcq-en-Baroeul trad ik alle seizoenen in de Europese bekers aan. Ik zou dolgraag de krachtmeting met Zagreb tot een goed einde willen brengen. Die Europese smaak, die verlies je niet zo snel. Natuurlijk is Zagreb geen flauw doetje. Door toedoen van Asterix Avo Beveren zijn ze hun plaats in de Champions League kwijtgespeeld en stootte Asterix door naar de groepsfase.

De Beverense winst versterkt mijn geloof in onze kansen. Op vorige speeldag dwongen we Asterix tot het uiterste. We haalden twee sets een geweldig niveau tegen hun basisploeg. Maar het is, zoals ik al zei, allemaal nog een beetje met ‘vallen en opstaan’, zeer herkenbaar voor een bijna compleet gewijzigd jeugdig team. We zoeken nog naar stabiliteit.  We staan in de Liga op de zesde plaats, maar het komt wel goed. Een beetje geduld, dat mag. Onze tijd komt nog wel. Onze 3-2 in Zagreb is een meer dan behoorlijke uitgangspositie. Met steun van onze zevende man (zie randstuk nvdr.) moeten we de klus kunnen klaren.”

Denk je soms nog aan een selectie voor de Yellow Tigers?

“Eventueel wel, maar wil ik, mocht het zo ver komen, via gesprekken met de technische staf wel duidelijke lijnen afbakenen. Er woedde een tijd geleden een polemiek over ‘welles of nietes’. Maar kijk, ik zie het zo: het heeft totaal geen zin te blijven hangen in het verleden en te blijven bakkeleien. Of ik nog terugkeer, dan zien we later wel.”

CEV Cup return 1/16de finales: 15 november

20u30 – VDK Gent-Mladost Zagreb

Tekst: Leo Peeters

Foto’s: FB VDK Gent, FB Aziliz Divoux

Stijn Morand: “Met steun van Sven Kums, Hein Vanhaezebrouck en Valérie Courtois”

Stijn Morand (46) – op de foto in een Kroatische pizzeria – is bijna onlosmakelijk verbonden met het reilen en zeilen bij VDK Gent. Hij maakt zijn tiende seizoen vol als T 1. Hij zat al enkele jaren eerder bij de club. Stijn is niet de man om bij de pakken te blijven zitten. “Oké, we hebben noodgedwongen veel verandering gebracht in het team. Noem het een diepgaande ‘verjonging’. Ik werk nu inderdaad met ruwe diamanten. Dat is geen nadeel. Integendeel. Ik zie de charme ervan in. Kunnen werken met jong talent, dat is zo zalig. Je plukt meteen vruchten van jouw werk. Ik merk hoe mijn team ondanks enkele tegenslagen (2-3 -verlies tegen Tchalou in de Belgische beker) elke dag progressie maakt. De ploeg van vorig jaar had veel ervaring. Op dat element kunnen we ietsje minder teren op dit moment. Maar het komt zeker goed.”

Wat denk je over de return tegen Zagreb?

“Ik reken woensdagavond op een betere start dan in de Kroatische hoofdstad. Mladost is een sterk team, we mogen ons niet laten overdonderen. Ik geef graag mee dat we meer dan duizend tickets hebben verkocht, dat wordt knallen in de EDUGO-arena in Oostakker. In ieder geval moeten we, na 3-2-verlies heen, de return winnen. Anders is het afgelopen.

Bij 3-2 volgt dan een ‘golden set’. Liever heb ik dat het niet tot zo’n uitputtingsslag komt: 3-0 of 3-1 zou ideaal zijn. Al besef ik dat Mladost uit de voorronde van de Champions League komt, waarin het te licht uitviel voor het dubbel zegevierende Asterix Avo Beveren. Als we het halen stuiten we op de winnaar van het Kroatische Karlovac tegen Gacko uit Bosnië-Herzegovina. Gacko won thuis met 3-2. Ik vermoed dat de Kroatische meisjes de zaken zullen rechtzetten in eigen huis.”

Hoe mooi zou het zijn als jullie kunnen doorstoten?

“Ik reken alleszins voor zo’n stunt op onze kapitein aan de pass. Aziliz is enorm sportief ingesteld, ze etaleert ambitie en leiderschap, ze doet werkelijk alles voor de ploeg. De gedrevenheid straalt van haar af. Ze is de gangmaakster van de ploeg. Niks is haar te veel, ook niet op training. Ik hoop wel dat ze haar emoties nog beter onder controle leert houden. Soms barst ze uit als de vulkaan Etna. Ik begrijp dat wel, maar ‘kalmte en helder denken kan je redden’, zeker op de positie van spelverdeelster.”

EDUGO loopt barstensvol. Dat moet een fijn gevoel zijn?

“Absoluut. De uitzonderlijk grote opkomst sterkt ons in de kwalificatiedroom die we hopen waar te maken. Een goede start kan wonderen doen. In Zagreb lukte dat niet. We stonden al snel 8-1 achter. Dat is moeilijk goed te maken. En we waren ietsje minder alert in de beslissende vijfde set. Dat gegeven mag zich niet herhalen. Ik tip onze fans: ze mogen hun keel schor schreeuwen. Er komen zestig studenten van Sportkot UGent kijken, ook Gantoise hockey en de Gentse topsportschool ‘De Voskens’ zijn erbij. Voetbalclub AA Gent, met headcoach Hein Van Haezebrouck en kapitein Sven Kums voorin, hebben toegezegd met vijfendertig mensen. Hein en Sven verzorgen de eerste opslag. Valérie Courtois en andere oud-speelsters zijn te gast. (Lacht) Er is zo veel belangstelling, dat VDK Gent het aan zichzelf verplicht is om de kwalificatie bij de laatste zestien vast te leggen.”

(LP)