Met Allianz Milano maakt Red Dragon Ferre Reggers zich op voor een historische avond in de Champions League. Voor het eerst in de clubgeschiedenis speelt Milaan in het prestigieuze Europese toernooi, en dat meteen tegen de Belgische landskampioen Roeselare.
Voor Reggers, die vorig seizoen een cruciale rol speelde in de verrassende derde plaats, is deze wedstrijd extra speciaal. Niet alleen vanwege het duel tegen zijn voormalige rivaal, maar ook omdat hij dit seizoen meer verantwoordelijkheid draagt in een ploeg die nog zoekende is na het vertrek van enkele sterkhouders. Toch kijkt de talentvolle hoofdaanvaller met vertrouwen uit naar de clash in de Allianz Cloud Arena.
Ferre Reggers, nog altijd maar 21 jaar, heeft zich in geen tijd opgewerkt tot een van de meest veelbelovende talenten in het internationale volleybal. Na een indrukwekkend debuutseizoen in Italië, waarin hij met zijn club meteen brons pakte in de Serie A, staat hij deze week opnieuw voor een historisch moment. “Dat is toch een droom die uitkomt”, glimlacht de fiere aanvalsleider.
De jonge Belg, die symbool staat voor het talent en de ambitie van de nieuwe generatie Red Dragons, is klaar om op het grootste Europese podium zijn klasse nogmaals te bewijzen. Met Milaan wacht hem in elk geval een zware Champions League-campagne – ook de Poolse vice-kampioen Zawierce zit in de poule – maar als iemand de forcing kan voeren, dan is het Reggers wel. De eerste test tegen Roeselare belooft in elk geval vuurwerk.
Maestro Reggers, come stai? Hoe gaat het met je? Voelt het kloppende hart van Europa na anderhalf seizoen al aan als een tweede thuis?
Ferre Reggers: “Ik voel me goed, dankjewel. En ja, Milaan begint steeds meer vertrouwelijk aan te voelen. Vorig jaar was alles wennen: de taal, de mensen, de cultuur. Nu voel ik me echt op mijn gemak. De stad is prachtig en ik geniet van het Italiaanse leven. Ook binnen het team voel ik me thuis. De coach en de spelers begrijpen elkaar steeds beter en dat helpt om hier echt mijn plek te vinden.”
We hoorden dat je jouw rijbewijs hebt gehaald afgelopen zomer. Maakt dat een wereld van verschil?
“Toch wel. Ik heb een kleine auto van de club gekregen, dus het is fijn om wat meer vrijheid te hebben, zeker op mijn vrije dagen. Ik kan nu echt genieten van een dagje weg of gewoon even naar de stad rijden. Al is het wel oppassen hier in het verkeer (lacht).”
Daar kunnen we ons iets bij inbeelden. Is het ook opletten in de competitie? Jullie wonnen drie keer in zeven wedstrijden en staan voorlopig op de zesde plaats. Ligt er nu meer druk op jullie schouders na de derde plaats van vorig seizoen?
“Meer druk? Misschien van buitenaf, maar intern blijft alles rustig. We weten dat vorig seizoen uitzonderlijk was, dus we blijven realistisch. Ons doel in de reguliere competitie is om beter te doen dan de vijfde plaats van vorig seizoen, zodat we in de play-offs tegen een meer haalbare tegenstander uitkomen. Maar los daarvan, zijn we als ploeg nog zoekende. Twee belangrijke spelers, hoekspeler Ishikawa en middenman Loser, zijn vertrokken naar topclub Perugia, en dat laat zich voelen. We spelen een zeer geduldige stijl, wat eigenlijk atypisch is voor Italiaanse teams. Vorig jaar hadden we dat echt geperfectioneerd, maar dat vraagt veel samenwerking en precisie en met zoveel nieuwe spelers loopt het nog niet altijd zoals het moet. Maar ik voel dat we progressie maken. Voor mij persoonlijk is mijn rol groter geworden en dat vind ik een mooie uitdaging.”
Dat lukt blijkbaar aardig, want in de drie gewonnen wedstrijden was je telkens MVP. In de 1-3-zege tegen Monza scoorde je zelfs 29 punten aan 61%. Dat zijn topstatistieken.
“Bedankt, maar ik hecht daar niet zoveel waarde aan. Ik haal genoeg motivatie uit mijn wil om te winnen, zowel tijdens wedstrijden als op training.”
Je bent pas 21, maar al zo bepalend voor de ploeg. Hoe ga je om met die grotere verantwoordelijkheid?
“Ik zie het vooral als een kans om te groeien. Vorig seizoen kon ik me wat meer focussen op mijn eigen spel, terwijl er nu ook momenten zijn waarop het team naar mij kijkt. Ik probeer die verantwoordelijkheid te nemen, zowel in mijn spel als in mijn houding. Dat heb ik deze zomer met de nationale ploeg ook ervaren. Ik wil natuurlijk geen ‘papa-figuur’ zijn, maar wel iemand waar jonge spelers naar kunnen opkijken.”
Hoe zou je jouw verstandhouding met coach Robert Piazza omschrijven?
“Uitstekend. Hij is iemand die je begrijpt, niet alleen als speler maar ook als persoon. Hij neemt de tijd om je te leren kennen en weet hoe hij ons als team kan motiveren. Tijdens analyses denk ik vaak: ‘Hij snapt echt wat ik nodig heb.’ Dat vertrouwen is belangrijk.”
Piazza zal het belang van een goede start in de CL ook wel benadrukt hebben. Hoe bijzonder is het om Milaans eerste Champions League-wedstrijd ooit in eigen huis te spelen?
“Het is heel speciaal. Vorig jaar hebben we in de CEV Cup ook mooie momenten beleefd, onder andere tegen Menen, maar de Champions League is toch een ander niveau. Het voelt als een beloning voor hetgeen we vorig seizoen hebben bereikt. Dat het dan ook nog tegen Roeselare is, maakt het extra leuk. Het is een historisch moment voor de club en ik ben trots dat ik daar een rol in mag spelen.”
Wat kunnen we verwachten van de wedstrijd?
“Ik volg de Belgische competitie en Roeselare is goed bezig hé. Ze lijken hun vorm gevonden te hebben na een moeizame start. Hun opslagdruk is prima en ze zijn tactisch erg sterk. Spelers zoals Rotty en Dermaux maken het verschil, setter D’Hulst is een klasbak en dan heb je nog de ervaring van Verhanneman, Coolman en Deroey. Het wordt zeker een uitdagende wedstrijd, maar wij hebben onze eigen troeven. Onze opslag en aanval moeten op punt staan, en als dat lukt, kunnen we het hen moeilijk maken.”
Over Dermaux gesproken, hij lijkt samen met Rotty in bloedvorm te steken. Jij was erbij toen hij in de zomer van 2023 zijn kruisbandblessure opliep bij de Red Dragons. Hoe ervaarde je dat?
“Ik ken Basil al vanaf de U11 en hij is ondertussen echt een beest. Als je hem dan zo ziet lijden, dat was echt een zwaar moment. Ik stond namelijk vlak achter hem toen het gebeurde. Basil is iemand met enorm veel talent en het is mooi om te zien hoe sterk hij is teruggekomen. Dat zegt veel over zijn mentaliteit. Ik moet trouwens even hout zoeken en afkloppen, want voorlopig blijf ik gespaard van dergelijke blessures. Al is de omkadering in de club op het vlak van blessurepreventie ook echt wel top.”
Je bent intussen een jaar verder sinds je overstap naar Italië. Wat heb je allemaal bijgeleerd?
“Om geduldiger te zijn. Het Italiaanse volleybal draait om precisie en controle en het systeem bij Milaan vraagt dat je constant alert bent, zelfs op dagen dat je minder energie hebt. Elke bal moet een doel hebben en je moet mentaal altijd aanwezig zijn. Dat is niet altijd makkelijk, zeker niet in een lange competitie, maar het heeft me enorm geholpen om een completere speler te worden.”
Dat belooft voor Roeselare. Verwachten jullie veel supporters?
“Veel hangt af van koning voetbal, want je merkt dat er minder volk in de tribune zit als bijvoorbeeld AC Milan speelt. Ik hoop in elk geval op veel sfeer, want door ons debuut in de CL kunnen we er echt een spannend evenement van maken. Kijk, in België is Roeselare altijd favoriet en moeten ze winnen. In de CL hebben ze toch een vrijer gevoel en dat maakt ze gevaarlijk, dus we zullen ze zeker niet onderschatten.”
Tekst: Kenny Hennens
Foto’s: archief en Ferre Reggers
