Na een gesprek met Bert Dufraing maakte Volleymagazine een evaluatie van het eerste deel van de zomercampagne van de Red Dragons na de finale van de Challenger Cup in en tegen China. De libero is – wanneer Jolan Cox niet op het veld staat – met zijn 25 jaar de oudste basisspeler van de Belgische selectie. Belgium is duidelijk aan een nieuwe generatie aan het bouwen.
Hoe zou je deze zomercampagne omschrijven?
Bert Durfraing: We zijn nu vlak na de verloren finale tegen China. Natuurlijk heerst er momenteel een zekere vorm van ontgoocheling. Want eens je in een finale staat, wil je die winnen. Er stond een ticket voor de VNL op het spel en die haalden we niet. Toch wil ik deze drukke zomermaanden met een voorlopig positieve beoordeling afsluiten. Ik geef de wedstrijd tegen de Kroaten als voorbeeld. Een tijdje geleden verloren we nog van deze ervaren mannen tijdens de Golden European League. Toen waren we er – na een te korte voorbereidingstijd met onvoldoende oefenwedstrijden – niet klaar voor. Vorige week wonnen we in de Challenger Cup na vijf felbevochten sets tegen hetzelfde Kroatië. Een duidelijk signaal dat we erop vooruit gegaan zijn. Ook tegen Oekraïne konden we een 2-0 achterstand goedmaken en – alweer na een tiebreak – versloegen we hen. Zij waren in het verleden ons ‘zwart beest’. Met deze jonge groep toonden we in China dus veel karakter en weerbaarheid. Deze mentaliteit wordt gekoppeld aan behoorlijk wat talent. Daarom durf ik dit team een grote toekomst voorspellen.
Winst tegen China – met hun nieuwe bondscoach Vital Heynen – had een plaats in de Volley Nations League kunnen opleveren. Is er nu een unieke kans gemist voor deze jonge bende?
In de finale van de Challenger Cup was China te sterk. In aanvallend opzicht waren ze – vooral op hoge ballen – superieur. Er zat misschien een nieuwe vijfde set in. Maar uiteindelijk bleek China de betere ploeg. Voor deze generatie Red Dragons had deelname aan de VNL een gigantische uitdaging geweest. Natuurlijk wil je als ambitieuze sportman topconfrontaties tegen de beste landen van de wereld meemaken. We hebben alles gedaan wat we konden doen om dit doel te bereiken.
Misschien is het nu nog iets te vroeg. Maar geef deze nationale selectie nog een paar jaar ruimte om te groeien. Deze ploeg heeft tijd nodig. De noodzakelijke ervaring zullen we ongetwijfeld opbouwen tijdens de volgende topontmoetingen met Volley Belgium en met de clubs. De sfeer zit goed, ik geloof erin.
Anderzijds kan men zich afvragen of de Volley Nations League in 2025 wel een goed idee zou zijn. Het is hinken op twee gedachten. In de ‘worldranking’ zijn de winstpunten na een gewonnen match steeds belangrijker geworden. Doe je dan een goede zaak door een aantal verlieswedstrijden te laten noteren in een loodzware competitie. De kans om dan flink te zakken in de wereldrangschikking is na een mindere campagne realistisch. Dat wil niemand meemaken met het oog op andere doelstellingen zoals het WK of het OKT. Misschien is nog een jaartje Golden League wellicht de beste oplossing voor deze jonge selectiegroep.
Let op: onze doelen blijven nog steeds dezelfde. Op termijn moeten we naar de VNL. Je leert het meest na confrontaties tegen de sterkste tegenstanders. En de Olympisch Spelen van 2028 blijft ook een absolute doelstelling. Maar, zoals ik reeds vertelde. Geef de Red Dragons nog even tijd.
Nu lassen we eventjes een pauze van veertien dagen in, want het programma was behoorlijk zwaar. Daarna gaan we er opnieuw tegenaan voor de kwalificatiewedstrijden voor het EK tegen Azerbeidzjan en Oostenrijk.
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: VolleyballWorld
