De jeugd aan de macht. Misschien nog meer dan bij de Red Dragons rekenen de Yellow Tigers deze zomer op een sterk verjongde kern. Logisch, want na het tijdelijk afhaken om allerlei redenen van bijvoorbeeld Marlies Janssens (trouwen), Nathalie Lemmens (studies) en Jutta Van de Vyver (persoonlijke redenen) en het definitieve forfait van kapitein Celine Van Gestel zal de nieuwe lichting Tigers wel moeten opstaan.
Maar of het nu over jong bloed of ervaren amazones gaat, we zien nog altijd genoeg krijgers in de kern. Denk maar aan speerpunt Britt Herbots, die de aanvoerdersrol van Van Gestel ongetwijfeld met verve zal overnemen, maar ook aan Britt Rampelberg die ondanks haar nakende 24ste verjaardag toch ook al bijna zes seizoenen meedraait bij de nationale ploeg.
De Lennikse heeft dan wel een turbulente periode achter de rug bij haar Roemeense club, bij de Tigers wil ze in elk geval bewijzen dat ze op haar kunnen rekenen, iets wat ze bij Alba-Blaj door die vervelende ‘buitenlandregel’ al bijna vergeten waren. Met een seizoen dat gekenmerkt werd door hoogte- en dieptepunten, heeft deze talentvolle libero in elk geval besloten om haar volleybalcarrière verder te zetten in Frankrijk. De overstap naar Venelles belooft in elk geval nieuwe mogelijkheden in een competitie die beter past bij haar stijl en ambities. In Frankrijk hoopt Rampelberg op nieuwe kansen om haar leiderschapskwaliteiten verder te ontwikkelen, vooral nu er een pak ervaring bij de Yellow Tigers ontbreekt voor deze zomercampagne.
Het was niet bepaald een grand cru-jaar, zoals ze dat in haar toekomstige thuisland zouden zeggen, maar toch horen we een verbeten Rampelberg. Ze praat zoals ze speelt, met vuur, ‘bravoure’ en een zekere verbetenheid. Op 23-jarige leeftijd heeft ze ondanks haar minder aantrekkelijke positie als libero toch ook al een mooie volleybalcarrière achter de rug, maar nu staat Britt Rampelberg op een cruciaal keerpunt. Net zoals de toekomst van de Yellow Tigers, want zoals u in de inleiding al kon lezen, zal de komende zomercampagne voor talrijke speelsters een vuurdoop worden bij de elite.
Ideaal of niet voor de komende European Golden League? Dat valt nog af te wachten. Hoofdcoach Kris Vansnick kennende, zal hij zijn ploeg tot in de puntjes voorbereiden, maar met verraderlijke tegenstanders als Oekraïne (CEV – 8), Zweden (CEV – 14) en Tsjechië (CEV – 11) weet je maar nooit. Al beseffen de Tigers ook wel wat er allemaal op het spel staat, dat blijkt wanneer we met Rampelberg de doelen van deze zomer bespreken.
Maar eerst blikken we nog even terug op jouw seizoen bij Alba-Blaj in Roemenië, waar je vaker dan je lief was, de bank moest verwarmen. Leg eens uit hoe het zo ver is kunnen komen?
Rampelberg: “Roemenië was zowel uitdagend als leerzaam voor mij. Hoewel ik minder speeltijd kreeg dan gehoopt, door de regels over het maximum aantal buitenlandse spelers, heb ik veel kunnen leren van de ervaringen op en naast het veld. In het begin van het seizoen speelde ik quasi alles, omdat onze coach vertrouwde op een jonge Roemeense setter, maar omdat haar niveau daalde en de club een ervaren Bulgaarse ging halen als alternatief, belandde ik vanaf januari op de bank. Natuurlijk heb ik hier met de coach over gesproken, want het was bitter om te ervaren dat iemand mijn plaats innam die veel minder goed was… Maar het kwaad was al geschied. Tot de finalewedstrijden in de play-offs, want toen het er echt op aankwam, koos de coach terug voor mij.”
Dat wil iets zeggen. Spijtig genoeg verloren jullie de finale van Voluntari, de club van Ilka Van De Vyver. Zijn zij een verdiende kampioen?
“Ik denk het wel. Hun kern was zo samengesteld om kampioen te worden. Als je kijkt naar hun budget, is dat zeker het drievoudige dan dat van Alba-Blaj. We hebben Voluntari weliswaar uitgeschakeld in de kwartfinale van de beker, maar zij waren de torenhoge favoriet voor het kampioenschap.”
Wel leuk dat je toch iemand had als Ilka waarmee je contact kon houden?
“Ik heb in totaal zeven keer tegen haar gespeeld en dat was inderdaad wel fijn, zeker gezien mijn persoonlijke situatie. Maar het was niet doenbaar om elkaar ook buiten de wedstrijden op regelmatige basis te bezoeken aangezien Boekarest toch zes à zeven uur rijden was. Weet je wat nog het leukst was? Dat we met elkaar over alles konden babbelen, zonder dat ze ons in Roemenië konden verstaan.”
We veronderstellen dat je ondertussen wel wat Roemeens spreekt?
“Het broodnodige, maar wel voldoende om bijvoorbeeld eten te bestellen of naar de winkel te gaan. Het Roemeens sluit misschien het meest aan bij het Italiaans, maar aangezien de voertaal op de club Engels was, heb ik mijn focus daar zeker niet gelegd.”
Het moet toch enorm frustrerend geweest zijn om in een niet zo aantrekkelijk land te zitten en dan nog niet eens te spelen?
“Op het einde begon het echt wel te knagen, dat klopt. Gelukkig trainden we hard en veel en ging mijn tijd volledig op aan volleybal. Op het vlak van professionalisme heb ik in elk geval veel bijgeleerd en ook naast het veld heb ik kunnen werken aan – voor mijn positie – belangrijke eigenschappen zoals leiderschap en de organisatie van het achterveld.”
Maar volgend seizoen moet het op clubniveau toch echt wel anders?
“Dat vind ik ook. Ik had er genoeg van, ook al vind ik niet dat je kan spreken van een verloren jaar. Mijn tijd in Roemenië heeft me sterker gemaakt en ik heb geleerd om tegenslagen te verwerken en mijn kansen te pakken als ze komen. Maar ik zag mezelf niet nog een jaar in Roemenië spelen, dus daarom begin ik vanaf volgend seizoen een nieuw hoofdstuk van mijn carrière in Frankrijk. Ik trek namelijk naar Venelles. Het is geen traditionele topclub, maar ze zijn wel ambitieus. En vooral, ik wil mezelf opnieuw kunnen bewijzen, ook aan de buitenwereld.”
Waarom koos je voor een club die afgelopen seizoen pas tiende is geworden in de Franse competitie?
“Omdat het totaalplaatje klopte. Er waren ook andere clubs geïnteresseerd, onder meer uit Duitsland en Frankrijk. Maar eerlijk, als libero heb je in tegenstelling tot de andere posities niet altijd de clubs uit te kiezen.”
We begrijpen zeker jouw keuze. Venelles ligt net boven Marseille, een prachtige streek om te gaan leven, dat telt zeker ook mee.
“Dat heeft meegespeeld, dat ga ik niet ontkennen, en het is ook een pak dichter bij huis. Maar natuurlijk blijft de sportieve insteek het belangrijkst. Ik besef dat deze ploeg bij het grote publiek geen wauw-factor heeft, maar na een gesprek met de coach en de manager heb ik er wel een heel goed gevoel bij. De doelstelling volgend seizoen wordt top-6 en dat spreekt toch wel ambities uit.”
Over ambities gesproken, hoe zit dat met de Yellow Tigers? Was het niet even slikken toen je te horen kreeg dat er een pak ervaring thuis blijft deze zomer?
“Toch wel, al kwam dat ook niet helemaal onverwacht. De speelsters die afhaken, hebben er allemaal hun eigen reden voor en die moeten we respecteren. Als je vraagt naar onze doelstellingen voor deze zomer is dat trouwens simpel: onze positie op de wereldranking behouden en indien mogelijk zelfs versterken en verbeteren. Met onze veertiende plek staan we er in elk geval goed voor om ons opnieuw te kwalificeren voor het WK in 2025.”
Nog een opvallend gegeven: verschillende speelsters van de huidige kern trekken naar het buitenland of naar een nieuwe club. Jij naar Venelles in Frankrijk, Charlotte Krenicky (van Asterix) en Pauline Martin (van Raben Vilsbiburg) naar de Duitse kampioen Stuttgart, Silke van Avermaet (naar Busto Arsizio), Anna Koulberg (van Asterix) naar Potsdam.
“Dat kan alleen maar goed zijn. Ik kan alleen maar bevestigen dat je in het buitenland nog meer gaat leven voor deze sport, los van de extra ervaring die je er opdoet.”
Jullie zijn sinds 1 mei begonnen aan de voorbereiding van de European Golden League en zijn net terug van een goede stage in Bulgarije. Is de ploeg klaar voor deze intense wedstrijden?
“Ik denk het wel. Natuurlijk moeten we allemaal samen op zoek naar een nieuw DNA voor de ploeg. Maar de technische staf is heel veel werk aan het steken in het creëren van een nieuwe speelstijl. Op zich verandert er niet zo heel veel, maar we moeten toch aan een nieuw team beginnen bouwen.”
Door het wegvallen van Celine Van Gestel in receptie gaat er wel meer druk op jouw schouders terechtkomen. Hoe ga je om met die grotere verantwoordelijkheid?
“Eerlijk, ik ben daar klaar voor. Een verloren jaar in Roemenië? Bij de Tigers ga ik bewijzen dat ik die leidersrol kan opnemen. Ik heb het in mij om dat leiderschap te tonen en ik sta te popelen om nog meer de organisatie van het achterveld te regelen. Fysiek sta ik in elk geval topfit en ook mentaal ben ik klaar om mijn rol te spelen.”
Je zal misschien meer steun krijgen van Britt Herbots, die ook bij haar club Scandicci op receptioneel vlak meer verantwoordelijkheid kreeg.
“Misschien. Maar Britt haar belangrijkste kwaliteiten liggen, zoals iedereen weet, toch in het aanvallend compartiment. We gaan haar proberen zo goed mogelijk in stelling te brengen en als we haar kunnen sparen op receptioneel vlak, gaan we dat zeker doen.”
Samen met Herbots ben jij eigenlijk één van de meest ervaren speelsters in de kern. Raar toch, je moet op 5 juni nog 24 worden.
“Dat klinkt raar, inderdaad, maar ik wil zeker mijn verantwoordelijkheid niet ontlopen. Ik draai toch ook al bijna zes seizoenen mee met de Tigers, dus ik weet ondertussen wel hoe het eraan toegaat. Dat we met een pak jongeren in de kern zitten? Dat is geen probleem. Ik ken de meeste meisjes ook, dus dat zit goed.”
Hoe kijk je naar wedstrijden in de European Golden League? Wat worden volgens jou de key games?”
Ons eerste weekend wordt meteen cruciaal, met wedstrijden tegen Spanje en Zweden. Spanje, met de sterke receptie-hoek Segura van Stuttgart, is zeker geen makkelijke tegenstander. En Zweden met de onvermijdelijke Haak zal ook een harde noot zijn om te kraken. Maar als we daar goed doorkomen, wordt het zeker uitkijken naar ons weekend in België.”
Thuis spelen jullie tegen Estland en Kroatië, op papier de makkelijkste tegenstanders?
“Zo zie ik het ook. Het biedt ons in elk geval een uitgelezen kans om goede resultaten neer te zetten voor ons eigen publiek. Ik heb gehoord dat de ticketverkoop voor deze wedstrijden goed loopt, dus dat belooft.”
En dan volgt het laatste weekend tegen Tsjechië en Oekraïne. Wat kan er over hen verteld worden?
“Het zijn twee pittige tegenstanders. Tegen Tsjechië speelden we vorig jaar een oefenwedstrijd en Oekraïne troffen we op het afgelopen EK. Vooral tegen Oekraïne is het tijd voor revanche, aangezien zij met dezelfde sterke kern als vorig jaar aantreden. Maar onze aandacht ligt momenteel bij Spanje. Een goede start in het eerste weekend kan onze ploeg een positief gevoel geven en de toon zetten voor de rest van de competitie. Ons ultieme doel? Een plek in de Final 4 in Tsjechië.”
Tekst: Kenny Hennens
Foto’s: via Britt Rampelberg
