Naast de voor sommigen verrassende laureaat bij de mannen viel er misschien nog wel een grotere verrassing op tijdens de verkiezing van ‘beste coach van het jaar bij de vrouwen’. Kris Vansnick kon zijn titel namelijk niet verlengen, maar het was wel Dimitri Piraux die zijn eerste in de wacht sleepte.
De kinesist uit Namen heeft E.S. Charleroi afgelopen seizoen in elk geval naar indrukwekkende prestaties geleid met een derde plaats in de competitie en een heroïsche strijd in de finale van de Beker van België, die na een spannende tiebreak nipt verloren ging tegen Asterix. En dat allemaal ondanks zijn acute hartproblemen…
Petje af dus voor de coach die zijn persoonlijke gezondheidsuitdagingen overwon om een blijvende impact op zijn team te maken.
Het seizoen begon voorspoedig voor Dimitri Piraux en zijn team. Met een sterke start en zonder grote blessures leek Charleroi onstuitbaar, totdat persoonlijke gezondheidsproblemen en het verlies van sleutelspeelster Beatriz Santos, het aanvalskanon uit Kaapverdië, het team op de proef stelden. Maar gedurende het hele seizoen is duidelijk gebleken dat Piraux meer is dan een coach. Hij is een mentor die streeft naar balans tussen lichaam en geest, niet alleen voor zijn speelsters, maar ook voor zichzelf. Met een onwankelbare geest en een hart vol passie, werd na ons gesprek duidelijk dat Dimitri Piraux een inspirerende figuur is in de Belgische volleybalwereld.
Eerst en vooral een dikke proficiat, coach, met jouw verkiezing op de Volley Proms. Wat betekent deze prijs voor jou?
Dimitri Piraux: “Eerst en vooral had ik dit absoluut niet verwacht. Het is een persoonlijke prijs die me enorm raakt, omdat de erkenning toch voor een groot deel uit Vlaanderen komt. Akkoord, ik heb er acht jaar gespeeld en ik onderhou er nog altijd zeer goede contacten, maar als coach zijn de mogelijkheden om erkenning te krijgen toch zeer beperkt. Misschien wel het grootste bewijs dat ik hier keihard voor gewerkt heb, al is het natuurlijk ook de verdienste van het team.
Ik besef wel dat dit misschien een evolutie voor mijn carrière kan betekenen. Ik heb weliswaar nog een jaar bijgetekend bij Charleroi, maar ik wil wel blijven groeien. Ik weet dat elke dag opnieuw, zowel op mijn werk als osteopaat als in mijn passie voor het volleybal, contacten belangrijk zijn. Ik probeer alleen bij te leren van andere coaches, maar er zijn ook nog altijd de spelers zelf die me iets kunnen bijleren. Dat dagelijks leerproces, dat vind ik enorm belangrijk.”
Voor diegenen die jou minder goed kennen: je speelde als middenman onder meer samen met Frank Depestele, Brecht Van Kerckhove, Ben Croes… Dat zijn enkele mooie namen. Vertel ons nog eens iets over jouw achtergrond?
“Ik begon met volleybal toen ik acht jaar was, in de regio van Namen. Op mijn zestiende werd ik gescout en begon ik in de tweede divisie bij PV Basècles. Mijn carrière nam een vlucht toen ik in 1995 naar Lennik ging, toen met o.a. Steven Shittu als opposite. Ik speelde er uiteindelijk vijf jaar en deed als middenman mee in de Europacup. Ik blik in elk geval met veel voldoening terug op mijn carrière als speler, waar ik samengewerkt heb met trainers als Julien Van de Vyver, de Pool Jerzy Strumilo en Jan De Brandt, maar er was ook Maurits Van Damme bij VC Duvel Puurs… Gouden tijden!
Daarna ben ik teruggegaan naar Namen en heb ik mijn carrière op het hoogste niveau afgesloten in Waremme, zowel in Liga B als in Liga A, als aanvoerder en speler. Daarna behaalde ik mijn diploma als coach terwijl ik parallel mijn werk als osteopaat bleef doen. Ik heb mijn opleiding fysiotherapie voltooid en run nu drie medische centra met twintig medewerkers.”
Je leeft dus een druk leven tussen jouw passie voor volleybal en jouw werk als osteopaat?
“Ik hecht veel belang aan de balans tussen lichaam en geest en alles wat met preventie en voeding te maken heeft. Ik probeer alles wat ik in mijn osteopathiepraktijk zie, toe te passen in het volleybal, en dat is belangrijk voor mij. Als coach probeer ik die principes dus ook zoveel mogelijk toe te passen. Eerst bij de mannen van Waremme en nu dus al vijf jaar bij de vrouwen van Charleroi. Ik nam het team over toen het elfde in het kampioenschap stond. Elk jaar hebben we onze positie verbeterd en vorig jaar eindigden we als vierde met een ticket voor Europa. Dit jaar zijn we opnieuw derde met uitzicht op Europa en we willen blijven groeien en evolueren.”
Wat waren volgens jou de sleutelfactoren voor het succes van Charleroi dit seizoen?
“De sleutel tot ons succes was de combinatie van goede voorbereiding, mentale veerkracht en effectieve communicatie binnen het team. We hebben onze doelstellingen, zoals het bereiken van de bekerfinale en een Europese plaats, zwaar overtroffen, ondanks de onverwachte uitdagingen.”
Ongelooflijk hoe je jouw team tijdens die bekerfinale tot het uiterste hebt kunnen drijven. Ondanks het feit dat je enkele dagen voor de bekerfinale naar het ziekenhuis moest wegens hartproblemen en je ook nog eens aanvalster Beatriz Santos zag uitvallen. Hoe heb je dat toch geflikt?
“Dat we de finale uiteindelijk verloren was een zware teleurstelling, maar goed, we stonden er wel en dat was in elk geval een droom die werkelijkheid werd. Kijk, mijn filosofie is er één van positieve communicatie: het gaat erom de speelsters in een soort van status te brengen, zodat ze niet alleen blij zijn om te trainen, maar ook om deel uit te maken van mijn team.
Uiteraard is presteren ook belangrijk, dus eis ik van speelsters om veel te trainen. We doen dat natuurlijk in optimale omstandigheden, met een professioneel medisch team in de buurt. Dat zorgt natuurlijk voor veel werk achter de schermen, want ik probeer van elke speelster ook individueel te begrijpen wat zij in hun privéleven meemaken om hen te helpen hun doelen voor het seizoen zo goed mogelijk te bereiken.”
Welke uitdagingen ben je tijdens de afgelopen vijf seizoenen in Charleroi tegengekomen?
“De ploeg is enorm veranderd, want er was weinig stabiliteit, omdat we veel buitenlandse speelsters hadden, ook al is dat dus een uitdaging die er nog altijd is. We proberen stabiliteit te vinden op dit niveau. We proberen ook andere goede spelers aan te trekken naar Charleroi die Belgisch en Nederlandstalig zijn, wat een grote uitdaging is. We hebben Lise De Valkeneer kunnen aantrekken, we hebben Jutta Van de Vyver aangetrokken, en wie weet wie we in de toekomst nog aan de mouw kunnen trekken.”
Midden Anke Waelkens komt in elk geval over van Oudegem, dus goed bezig op dat vlak. Voor de rest hebben we gehoord dat de kern voor volgend seizoen nog veel vraagtekens bevat. Heb je verder nog nieuws over jouw toekomst en die van de club?
“Ik heb verschillende aantrekkelijke voorstellen ontvangen, maar voorlopig heb ik vooral het gevoel dat ik bij Charleroi zal blijven. Ik voel me er goed en sinds ik er ben, doen we het elk seizoen beter. Dat is bemoedigend. Het klopt dat sommige meisjes nog niet hebben bijgetekend, maar het is voorzien dat ze bij ons blijven. Ik denk bijvoorbeeld aan onze libero Océane Reul, waarvan ik echt wel meen dat ze blijft. Normaal zou Jutta ook het avontuur met ons voortzetten, evenals Camille Hannaert. Wat betreft volgend seizoen, zou ik niet alleen onze technische staf willen uitbreiden maar ook over een uitgebreide kern willen beschikken. We zullen zien wat er van komt.”
Wat zullen jouw ambities voor het Charleroi van volgend seizoen zijn?
“We zullen proberen om de kwaliteit van onze trainingen te verbeteren, dus misschien worden dat wel meer dan zeven of acht baltrainingen per week. Charleroi is in ieder geval op papier een professionele club met de ambitie om voortdurend te groeien en te evolueren, iets wat we al jaren doen. De doelen voor volgend jaar zal ik eerst nog met de voorzitter bespreken, maar elk jaar is het doel om een stap verder te gaan.
Dit jaar was het de top drie en de halve finale van de Beker van België. We bereikten de finale, dus dat was top. Volgend jaar zal het zeker de top twee zijn en natuurlijk proberen we opnieuw een gooi te doen naar de bekerfinale. Kijk, als ik in Charleroi blijf, is het om dingen te verbeteren en om zelf te blijven groeien samen met de club en de speelsters.”
Tekst: Kenny Hennens
Foto’s: archief
Play-offs vrouwen:
- zaterdag 27 april: 20u30 Asterix Avo Beveren – Tchalou
- (ev.) woensdag 1 mei: 18u Asterix Avo Beveren – Tchalou
