De finales van de Belgische beker in het Sportpaleis zijn stilaan in aantocht. Noteer de datum: zaterdag 10 februari om 15u30 (finale mannen). Een geknipte gesprekspartner is Arno Van de Velde (28 jaar, 2m10, middenman) van Decospan Menen. Verliezende finalist in 2007 tegen Maaseik in Knokke en in 2023 tegen Knack Roeselare.
Decospan is voor de tweede opeenvolgende keer present op de hoogmis van het Belgische topvolley. Vorig seizoen won de leider in de Liga met de vingers in de neus. Arno zelf heeft er al een heel pak finales op zitten. In een vroeger volleyballeven kwam hij vele jaren uit voor Roeselare. In 2022 trok de speler uit Deerlijk naar buur Decospan.
Decospan Menen hees zich naar de finale via winst bij Booischot: 0-3. Een vrij gemakkelijke zege. In de kwartfinale ging het gevaarlijke Waremme, verrassende winnaar in de interclubmatch, voor de bijl: 3-1. Menen had een superdag. De halve finales met heen en terug leverden een thrillerscenario op. Bloedstollend. VHL Haasrode Leuven kon een 3-1-heenachterstand omzetten in de thuisreturn: 3-0. Zo moest een ‘golden set’ (alles of niks) uitsluitsel brengen. De West-Vlamingen klopten in de CEV Cup ook Horodok uit Oekraïne in de ‘golden set’. Ze deden dat huzarenstukje over in Sportoase Leuven tegen VHL: 11-15. De poort naar de bekerfinale zwaaide open. Europees liep het verhaal af tegen Allianz Milaan van Ferre Reggers. De Italianen en ook Ferre showden pure klasse.
Arno: jij kan in acht seizoenen bij Knack Roeselare een rijkelijk gevuld palmares voorleggen, ja?
“Heel zeker. Via de jeugdreeksen bij Rapid Denderhoutem en dan de stap naar de Topsportschool in Vilvoorde werd ik aangezocht door Knack. Eerst voor zeven seizoenen. Ik won vijf titels op een rij (periode 2013-2017) en even veel bekers. Ook drie Supercups. We bereikten in 2016 de halve finales van de CEV Cup. In datzelfde jaar werd ik verkozen tot ‘Rookie van het jaar’.”
Je koos dan voor twee clubs – telkens één seizoen – in het buitenland?
“Ja, eerst voor het Zuid-Franse Sète in de Pro A. Samen met Lowie Stuer, van dezelfde lichting in Vilvoorde en nu libero bij Menen. We vonden het er heerlijk vertoeven. Helaas: corona sloeg toe, alles was om zeep, alle competitie werd stopgezet. We moesten vervroegd naar huis. Gelukkig is het contract – chapeau – volledig nagekomen. De trainer keerde later niet meer terug. De nieuwe coach wenste andere opties. Ik ben na Sète Duits vice-kampioen geworden met VfB Friedrichshafen, onder hoede van de Duitse ex-bondscoach Michael Warm. In het spoor van de allesoverheersende club Recycling Volleys Berlin. Dat seizoen aan de Bodensee met als ploegmaats de Franse international Nicolas Maréchal en de Sloveense international Dejan Vincic, is heel goed meegevallen: rustig in het najaar en de winter, zeer toeristisch en bijgevolg extra druk in de lente en de zomer.”
Na die kleine buitenlandse odyssee kwam je weer bij Knack terecht?
“Ja, ik kon terugkeren. Ik viel in 2022 weer in de prijzen met mijn zesde Belgische titel. VDK Gent pakte de beker tegen Lindemans Aalst Na dat ene jaar koos Knack voor de Braziliaanse middenman Leite. Ik moest een ander oord vinden. Dat is Decospan Menen geworden. De optimale keuze: we halen twee keer na elkaar de bekerfinale.”
Vorig seizoen stak Knack al snel de beker in de hoogte. Via een overtuigende 3-0. Hoe blik je daarop terug?
“Het werd een walkover. Ik ben heel realistisch: ons niveau was niet goed genoeg. We brachten niet wat we hoopten te brengen. Misschien draait het straks anders uit. Al beschikt Knack over een beresterke en zeer ervaren formatie. Maar oké, ze zijn toch van het Europese CL-toneel verdwenen, ze verloren tegen ons de openingsmatch in de Lotto Volley League. Knack is uitermate sterk, maar soms kwetsbaar. Dat valt op in de lopende campagne. Het speelde, weliswaar altijd winnend, al drie tiebreaks.
Onze coach Frank Depestele zal een wedstrijdplan bedenken. We zullen het tot in de details moeten uitvoeren. Ik zie het zo: elke speler moet zijn allerhoogste niveau halen… en er nog een schepje bovenop doen. Weet ook, dat we in tegenstelling met de Knackies geen full-profs zijn, maar deeltijds werken. Op 27 januari treffen we elkaar vooraf in competitie, omdat we begin januari uitstel vroegen, omdat we onze jonge Dragon Eliot De Vleeschhauwer moesten missen. Op 27/1, twee weekjes dus voor de bekerclash, kunnen beide kampen controleren of de teamafstelling voor de finale goed zit.”
Arno Van de Velde komt uit een volleyballende familie. Zijn broer Bjarne (2m00, opposite) speelt bij Deco Denderhoutem. Zus Lore (1m92, midden) verhuisde dit seizoen van Asterix Avo Beveren B naar VC Grembergen. Arno heeft zich met zijn vrouw Louise (een politieagente op de dispatching in Gent) gesetteld in Deerlijk. Hij werd vader van dochter Lio (51 cm), bijna zeven maanden oud.
Hij ontpopt zich in de voormiddagen tot een ondernemend man. Hij werkt zelfstandig voor Studio Sander, het bedrijf van Knack-speler Sander Depovere. Een zaak in ramen en deuren. Sander is de verkoper en stelt de offertes op. Arno is de plaatser. De naam Studio Sander verandert weldra in de naam Studio Frank. Frank is Frank Van Grinsven. Die zit met zijn bedrijf in Hasselt en wil een tweede filiaal opstarten in Roeselare. Het is de bedoeling dat Sander en Arno op zelfstandige basis voor Studio Frank aan de slag gaan.
Arno: je bent verrassend van job veranderd?
“Klopt. De tuin- en terrasaanleg heb ik vaarwel gezegd. Veel te zwaar in combinatie met topsport. De hele dag op je knieën kruipen is zeer belastend. In weer en wind. Nu kan ik na mijn voormiddagwerk in de namiddag trainen in Menen. Ik en Sander zijn nu een jaar samen bezig. En ja, dat gaat vlot. (Grijnst). Ik hoop dat Sander me in de aanloop naar de bekerfinale niet jent en me met heel veel werk opzadelt. Hopelijk gebeurt dat niet en blijft hij heel aardig voor me.”
Is eerste bekerwinst voor Decospan Menen mogelijk? De huidige klassering, achtste van negen Ligaploegen, doet grote twijfels ontstaan?
“Zoals ik al stelde, blijf ik hoopvol. Ik verwijs na verlies in de Supercup naar onze openingszege tegen datzelfde Knack, begin seizoen: 3-1. Ik geef wel toe dat o.a. Stijn D’Hulst en Pieter Coolman, pas thuis van de olympische kwalificatie in China, er niet bij waren. Maar wij misten Seppe Van Hoyweghen om dezelfde reden aan de pass. Thiemen Ocket speelde sterk als back-up. Hij slaat de aangereikte werkpunten van Frank Depestele niet in de wind. Zo maakt hij opvallend progressie. We voegden er meteen thuiswinst aan toe tegen Lindemans Aalst: 3-0. Meteen twee op twee: zes punten. Dan sloop er echter zand in de raderen: zes nederlagen in serie.
Net voor de winterstop konden we de knop een eerste keer omdraaien met de derde winst: 0-3 in Gent.. Op 20/1, onze eerste match van 2024, grepen we VHL Haasrode Leuven bij het nekvel: 1-3. We lijken onder stoom te komen. Het wedstrijdbeeld gaf het volgende aan: een lage foutenlast, stevig opslagwerk en een goede prestatie in blok-defense. Onze Zwitser Anes Perezic presteerde voortreffelijk. Zo kon set-up Seppe Van Hoyweghen zijn garnituur aan passes meer opentrekken. Met meer ruimte voor onze andere aanvallers, die hun job prima uitvoerden. Meteen reizen we na de ‘twee op twee’ met een goed gevoel naar Waremme.
Ik zeg heel duidelijk dat de achtste plaats geen juiste weerspiegeling is van onze reële waarde. We speelden in de Liga, de beker en Europees veel wedstrijden (18) op korte tijd. Er was te weinig tijd om goed en doelgericht te trainen. Ik ben nooit angstig geworden. We kunnen nu vol focussen op onze oefensessies. Met accenten op de aspecten blok-defense en opslag-receptie. Er is ongetwijfeld een betere periode op komst voor ons.
De play-offs 1-6 zijn niet zo veraf, alles ligt in de middenmoot op een zakdoek bij elkaar. Vergeet ook niet dat we nog altijd Basil Dermaux (voorste kruisbanden van de knie afgescheurd) moeten missen, al van bij de start van het seizoen. Het verdict: een revalidatie van zes maanden. Hij is heel voorzichtig weer begonnen. Maar echt spelen, zit er niet aan te komen. Onze bank is ook iets minder bezet dan die van Roeselare. Een factor die het verschil kan maken. Knack kan heel verrassend ‘switchen’ met zeer polyvalente spelers, inzetbaar op meer posities. (Lacht) Iedereen kan een beetje overal spelen. Coach Steven Vanmedegael heeft een bijzonder tactisch ingesteld brein. Hij is een perfectionist. Zo kan hij anticiperen op dreigende situaties. Hij is werkelijk op alles voorbereid en houdt een heel gamma aan spelcombinaties en variaties achter de hand.”
Kan je het spel van Knack Roeselare voor Volleymagazine even fileren? Op de libero, de hoeken, op de opposite, in het midden en aan de pass?
“Libero Dennis Deroey (36 jaar) hoeft nauwelijks te worden voorgesteld. Hij is de beste vrije speler van ons land. Hij heeft al alles bewezen. Hij is een rots in de branding, brengt veel stabiliteit achterin. Hij helpt enorm in receptie en is niet vies van hard gezwoeg in de lage verdediging. Op de hoeken staat Knack eveneens bijzonder sterk. Met routinier Matthijs Verhanneman (zestiende seizoen, scorend via blok-out), Seppe Rotty (opslagen van meer dan 130 km per uur, veel veerkracht en power, sterk ‘in the pipe’) is een jonge topper, samen met youngster Simon Plaskie en de Nederlander Jasper Wijkstra. Op de opposite tref je de Mexicaan Diego Gonzalez Castaneda (comeback na een handblessure) en Hugo Fischer (speelt niet vaak). Pieter Coolman draait al bijna een halve eeuw mee in het midden.
Gevaarlijk wapen is zijn floatservice. Hij oefent op de jumpservice. Dat lukt al vrij aardig. De Est Henri Treial (ex-Maaseik) past helemaal bij Coolman. Treial is speciaal aangeworven, omdat Stijn D’Hulst hem heel bedrijvig kan bedienen met steekpassen. Derde middenman Lennert Van Elsen zal er niet bij zijn. Hij revalideert wegens voet- en knieperikelen. Set-up D’Hulst is geen speler met veel lengte. Toch staat hij zijn mannetje in de blokkering. Het is Steven Vanmedegael die plannetjes uitdenkt om Stijn optimaal te laten presteren. Mijn goeie vriend Sander Depovere is een man uit één stuk. Ook hij beheerst het vak van spelverdeler. En elke ploeg moet vrezen voor zijn moeilijke service.”
Hoe beoordeel je bij Roeselare volgende aspecten: blok, verdediging, opslag en receptie?
“Coolman en Verhanneman zijn kwalitatief van hoog niveau aan het blok. Het systeem blok-defense staat helemaal op punt. Stijn D’Hulst heeft veel stappen gezet, dat is het mooie aan Stijn. Hij scoort graag zijn puntjes en heeft al bijzonder veel goede diensten bewezen. Qua opslag moeten we naast Pieter Coolman ook Seppe Rotty vrezen. Hij heeft een geweldige détente, hij eist zijn aandeel in de aanval op. Afgelopen weekend mepte hij in Achel in de derde set zeven aces op een rij (!) op het parket. Ongezien. In receptie is het moeilijk om Deroey en Verhanneman van hun sokken te serveren. Zij zijn in staat om de meest precaire situaties het hoofd te bieden. Zij lossen alles op.
Ja, ik geef grif toe dat Knack met een stevig geoliede machine tussen de lijnen verschijnt. Ze zijn favoriet, het is aan ons om die rol om te buigen. Mijn voordeel is dat ik met het oergezellige Sportpaleis vertrouwd ben na de vele finales die ik daar ‘in de hel’ heb meegemaakt. De beker pakken, is één van de ambities van mijn club. Je werkt er het hele seizoen voor. Het Sportpaleis geeft elke speler zo’n onbeschrijflijk fijn gevoel om op die bijna mythische plek aan te treden voor een coulisse van duizenden fans. Ik laat me graag meeslepen door de unieke energie en de ‘vibes’, die je bij het opgezweepte publiek kan tanken.”
Slotvraagje: zien we jou ooit terug bij de nationale ploeg?
“Als ik dit jaar opgeroepen word, krijgt bondscoach Zanini een volmondig ‘ja’ van me. In 2023 heb ik niet meegespeeld, omdat mijn vrouw Louise in verwachting was. Ik wilde de bevalling en de eerste levensmaanden van Lio voor geen geld van de wereld missen. Ik bleef graag thuis als papa in spe, als steun en toeverlaat. En mijn schouder kon enkele maanden rust best gebruiken. Maar de Red Dragons zijn geen definitief afgesloten hoofdstuk. Mijnheer Zanini: als je dit leest, ik Arno Van de Velde ben weer ter beschikking.”
In de rand: Decospan Menen trekt met veel bussen naar het Sportpaleis. Inschrijven kan tot en met 31 januari. Verschillende formules zijn mogelijk.
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Arno Van de Velde
