Onze eindejaarsvragen (deel 4 en slot)

Terwijl onze nationale jeugdploegen weer hoge ogen gooien op diverse Europese kwalificatietoernooien, willen we toch ook nog even stil staan hoe mensen uit de volleywereld terugkijken op 2023 en vooruitblikken naar 2024.

De redactie van Volleymagazine legde ze volgende vragen voor:

1. Wat vond je het hoogtepunt in 2023 op volleygebied?
2. Naar wie kijk je op in het volley en waarom?
3. Wat wil je in 2024 zien veranderen/verbeteren in het volley?

Marie De Clerck (manager Liga) zie kopfoto

1. Voor mij was het Europese zilveren succes van Knack Roeselare tegen Modena in de CEV Cup de climax van het jaar. Niet alleen het sportieve resultaat was daarbij belangrijk, maar vooral het hele ‘rondom’: wat zo’n clash allemaal teweegbrengt. Volle zalen, uitgelaten supporters, heel veel media-aandacht in de breedte en nieuwsgierigheid vanuit de politiek, van mijn stadsgenoten en andere sportliefhebbers. De impact was gigantisch groot. Zo maak je van volleybal een feest!

2. Ik kijk op naar alle mensen achter de schermen die meebouwen aan een club, groot of klein, om de hele vereniging van groot tot klein optimaal te laten functioneren. Door jonge sporters alle kansen te bieden, coaches te begeleiden, een of meer seniorenteams aan te sturen, fondsen te verzamelen, scheidsrechters op te leiden, enz..  Een voorzitter of voorzitster van een club, die erin slaagt om daarvoor een team van gedreven vrijwilligers achter zich te scharen, dat zijn de verbindende enthousiastelingen, die we meer dan ooit nodig hebben.

3. Moeilijke vraag voor iemand die de sport nooit zelf beoefend heeft. Maar als toeschouwer zou ik het fijn vinden dat we wat meer inzicht krijgen in de scheidsrechterlijke beslissingen. Dat kan voor een stuk via de verdere uitbreiding van de video-challenge. Maar misschien kunnen we er extra uitleg van de scheidsrechters aan koppelen, zoals bijvoorbeeld in het hockey. Bovendien is voor alle Ligaploegen, dus de beide Liga’s, een marge beschikbaar om meer online content te maken en te delen met de volleyballiefhebbers en bij uitbreiding alle sportliefhebbers. Want de mooiste fases in de wedstrijden, samengevat in een clip, of boeiende verhalen achter de volleybalspeler of -speelster, kunnen door heel veel mensen gesmaakt worden.

Cristina Moga (trainer-coach Antwerp Ladies)

1. Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik vind de bijna-kwalificatie van de Red Dragons voor de Olympische Spelen een hoogtepunt van het jaar. Het blijft een uitzonderlijke prestatie en ontzettend jammer dat je het toch niet haalt op een moment dat je er zo dichtbij bent.
2. Ik kijk niet bepaald naar één coach of zo, want ze leveren ieder op zijn/haar manier een bijdrage om het volley beter te maken. Maar toen we onlangs samen kwamen met de Roemeense speelsters die in 1993 de Universiade wonnen tegen de Verenigde Staten in een zaal met 8000 toeschouwers, moest ik terugdenken aan Johny Creuta, die nadien is doorgebroken in o.a. Slovenië.
3. Als ik dat vergelijk met landen als Polen en Roemenië, dan snak ik eigenlijk opnieuw naar volle zalen. Voor de Yellow Tigers bestaat er wel een publiek, maar dat zou moeten beginnen bij de clubs. In België gaat de aandacht naar sporten als voetbal, wielrennen en een beetje basket. Welnu, die ketting zou doorbroken moeten worden door o.a. meer media-aandacht. Wanneer spelen we nog eens voor een volle Arena?

Kris Vansnick (trainer Yellow Tigers / Asterix Beveren)

1. Persoonlijk: de hoogtepunten met Asterix Avo Beveren: titel, beker, kwalificatie voor de Champions League en de doorbraak van heel wat jongere talenten. Ook het EK vrouwen in eigen land was een succes: de beleving van een grote schare toeschouwers, volle zalen, enthousiaste medewerkers en vooral het hoge Europese volleyniveau. Helaas eindigde het EK voor de Yellow Tigers in de 1/8^ste finales tegen de latere winnaar Turkije, dat in de finale Servië versloeg met 3-2.

Daarnaast Belgische hoogtepunten met de Red Dragons, die nooit dichter kwamen bij een kwalificatie voor de Olympische Spelen; met Roeselare dat een Europese volleyfinale speelde in een volgepropte Tomabelhal; het duo Van Langendonck – Vercauteren dat wereldkampioen beach werd bij de U21; de straffe resultaten van de jongens jeugd op de WK’s.

2. Naar alle vrijwilligers die in het volley actief zijn. Zonder hen zou onze sport gewoonweg niet bestaan. Immens veel respect voor hun dagelijkse opofferingen om meisjes en jongens aan het volleyen te zetten. Ook op het hoogste niveau zijn deze vrijwilligers uitzonderlijk belangrijk.

3. Dat we zowel in de breedtewerking als in de topsportwerking opnieuw stappen vooruit zetten. De volleypiramide kunnen verstevigen van onder tot boven. Dat we opnieuw kunnen uitkijken naar topprestaties van alle nationale beach- en indoorploegen.

Guy Juwet (Belgisch bondsvoorzitter)

1. Voor de federatie was de organisatie van het EK, samen met Italië, Estland en Duitsland en nadien de apotheose met fantastische finales in België een topprestatie, waarmee we de beleving en de uitstraling van ons volley in de verf konden zetten. Zowel bij de Belgische stakeholders als op internationaal niveau scoorden we hiermee hoog. Deze organisatorische topprestatie werd geflankeerd door sportief sterke prestaties. Een wereldtitel in het beachvolley bij de U21 was een onverwachter kers op de taart, de op een haar na gemiste kwalificatie voor de O.S. door onze Red Dragons was absoluut geen evidentie, maar een zoveelste bewijs van de waarde van onze sportieve werking. En laat ons de prestaties in de jeugdreeksen niet uit het ook verliezen. Zij krijgen wel eens minder aandacht bij het brede publiek, maar ze zijn een bewijs van de oerdegelijke werking aan de basis van onze volleypiramide, die begint bij de lokale clubs en die duidelijk haar vruchten afwerpt.
2. Ik kijk met veel respect naar iedereen die zijn individueel positief steentje bijdraagt voor het volley in België. Op welk niveau dan ook: als vrijwilliger of als professional, als speler of als niet-speler, als bestuurder of als lid of in eender welke functie. Dankzij de voortdurende inspanningen van deze duizenden mensen, ieder op zijn/haar manier, kunnen we ons als federatie handhaven binnen het sportlandschap in België als de grootste indoor sportfederatie.
3. Het is duidelijk dat we sinds een aantal jaren een onafwendbare, stapsgewijze ‘renovatie’ opgestart zijn van onze interne structuren en organisatie. Noem het renovatie, noem het veranderingsproces. De afgelopen jaren en maanden zagen we heel wat ‘persoonlijke’ weerstanden opduiken tegen deze noodzakelijke evolutie. Intussen is dit renovatieproces zelfs onomkeerbaar geworden. Een dergelijke renovatie is nooit gericht tegen personen, maar is enkel bedoeld om het volleybal in België op langere termijn te laten evolueren en groeien. Ik hoop in 2024 dan ook veel positivisme te mogen ondervinden en een wil om samen vooruit te gaan en onze sportorganisatie en sportbeleving zo klaar te maken voor een mooie toekomst.

Teksten: redactie Volleymagazine

Foto’s: archief