Het was een bijzonder zware zwangerschap met allerlei verwikkelingen onderweg, maar eens de negen maanden voorbij waren en het ‘nieuwe’ kindje het levenslicht zag, werd het hoegenaamd niet door iedereen met vreugde in de armen genomen.
Op het geboortekaartje van eind september stond: ‘Johan Van Riet, voorzitter Volley Vlaanderen’. Eventuele geschenken worden graag aanvaard op de Beneluxlaan 22 in Vilvoorde, op voorwaarde dat de cadeaus er kunnen toe bijdragen dat het kindje kan opgroeien in peis en vree dankzij een positieve samenwerking met de ganse familie.
Bij nader toezien bleek dat borelingetje wel bijzonder snel gegroeid en de babyhaartjes bleken intussen al vervangen door een zachte dons grijzende plukjes, die de laatste maanden alleen maar grijzer bleken te lichten. Een gesprek dus met de genaamde Johan Van Riet, voorzitter van Volley Vlaanderen.
Hoe kwam het toch dat het negen maanden duurde vooraleer er een opvolger kwam voor ere-voorzitter Jean-Paul Debuysscher?
Johan Van Riet: “Er was een klacht gekomen over grensoverschrijdend gedrag in de procedure naar de verkiezingen en dus kregen we van het bondsparket te horen dat er geen verkiezingen mochten gebeuren zo lang de klacht in behandeling was. Toen de indiener ervan haar klacht introk, kon er wel zo snel mogelijk gekozen worden en zo komt het dat ik einde september (met 11 tegen 5 stemmen) voorzitter werd van Volley Vlaanderen.”
Het stopzetten van de samenwerking met de algemene directeur, leidde tot een staking bij een groot deel van het personeel.
“Tja, dat er veel werk aan de winkel is, was duidelijk toen we in een audit te horen kregen dat er zware financiële problemen in aantocht waren en dat er dus flink moest geherstructureerd worden, zowel op vlak van personeel als bij de samenstelling van de raad van bestuur en van de algemene vergadering. Daar zijn we dus intussen mee bezig met als twee doelstellingen: de bond opnieuw financieel gezond maken en het vertrouwen van en in iedereen herstellen. Ik heb het gevoel dat het nu stilaan opnieuw de betere kant opgaat, dat er een bepaalde rust is weergekeerd en dat komt ook omdat we heel transparant willen tonen hoe we werken in moeilijke omstandigheden.”
Hoe reageren ze bij Sport Vlaanderen op jouw komst?
“Ze waren daar alvast tevreden dat er eindelijk een nieuwe voorzitter kwam. Wij rapporteren hen trouwens om de zes weken. Wij houden hen perfect op de hoogte van hetgeen er gebeurt en ze merken ook dat we alles onder controle hebben. Maar het is ook duidelijk dat alles financieel recht trekken niet op enkele weken tijd kan gebeuren. Daarvoor zal hard moeten gewerkt worden en iedereen moet beseffen dat de uitgaven onder controle moeten gehouden worden. We zitten in moeilijke tijden en dus moet iedereen daarin zijn verantwoordelijkheid opnemen.”
Er is intussen wel een vacature voor een financieel bestuurder…
“Dat is inderdaad geen gemakkelijke positie. Het is duidelijk dat de nieuwe bestuurder mee verantwoording moet afleggen aan de ganse groep van Volley Vlaanderen en niet alleen aan een beperkte groep. Het zal trouwens niet gemakkelijk zijn om er iemand bij te nemen die deze taak op zich kan nemen, terwijl hij/zij nog zelf een andere job heeft.
Ik weet dat ikzelf als vorige financieel bestuurder wel wat kritiek naar het hoofd geslingerd kreeg, maar dat is gemakkelijk natuurlijk. Je kan alles laten lopen na zo’n audit, maar ik denk dat je dan niet goed bezig bent. Ik heb de financiële aspecten gerapporteerd aan iedereen. Je kan toch niks anders zeggen als verantwoordelijke. En dus kwam Van Riet met cijfers naar boven.”
Wel iets waar de meeste topclubs zich vragen over stellen: vinden de finales van de beker van België nog steeds plaats in het Sportpaleis?
“Dat is vorige week en deze week nog ter sprake gekomen op de raad van bestuur en het antwoord is positief. We spelen de bekerfinales opnieuw in het Sportpaleis van Antwerpen. In overleg met de basketbond hebben we evenwel de datum een dag moeten verschuiven. Zij spelen het olympisch kwalificatietoernooi op vrijdag 9 en zondag 11 februari, zodat onze finales daar tussenin plaatsvinden, nl. op zaterdag 10 februari. Dat wordt inderdaad een kleine heksentoer om alles tijdig in orde te krijgen, maar de ploeg van Volley Vlaanderen, die dat in het verleden deed, zal ook nu actief blijven.”
Vroeger werd er beweerd dat de opbrengsten van de bekerfinales naar de werking van de nationale ploegen gingen. Is dat zo?
“De opbrengsten voor Volley Vlaanderen en de nationale ploegen moeten vanuit verschillende bronnen komen: subsidies voor de nationale ploegen, een stuk uit de bijdragen van de leden, een deel waar we zelf moeten voor zorgen en de beker van België is één van de weinige organisaties die winstgevend zijn.
Die winst wordt gebruikt voor andere organisaties die we verplicht zijn te organiseren, b.v. European League, om deze ‘break even’ te draaien, dus zonder verliescijfers.”
Omtrent Gert vande Broek lezen we in het verslag van de raad van bestuur dat er een ‘dading’ met hem kwam. Een overeenkomst dus.
“Ja, en in tegenstelling tot bepaalde persberichten, kan ik melden dat hij zich dus niet kandidaat stelde om Koen Hoeyberghs in april 2024 op te volgen als technisch directeur. Hij zit ook niet meer in de staff van de Yellow Tigers, bij wie Kris Van Snick een contract van vier jaar kreeg als bondscoach. Gert is dus momenteel niet betrokken bij de werking van Volley Vlaanderen.
Het klopt dat Kris Eyckmans werd voorgesteld als opvolger voor Koen Hoeyberghs als technisch directeur. De volleybond stelt een kandidatuur voor en wij hopen daarvoor groen licht te krijgen van Sport Vlaanderen, dat de kandidatuur moet goedkeuren, omdat zij tenslotte zorgen voor de subsidiëring. Dat wordt daar opgevolgd en besproken, omdat Kris ook nog topsportcoördinator is en coach van Haasrode Leuven.”
Welke veranderingen staan er nog op stapel? Er was in het verleden b.v. wel eens kritiek om de genderongelijkheid in de besturen…
“Wij zijn momenteel bezig om die via aanpassing van de statuten weg te werken. Wij hopen eind november al klaar te zijn met een hervorming van de statuten. Zo willen wij b.v. komen tot een vertegenwoordiging van minimum 25% vrouwen of mannen binnen de besturen. Wij willen ook komen tot een ruimere algemene vergadering, waaraan 35 personen kunnen deelnemen i.p.v. 16.
Een verruiming dus opdat ook meer clubs in de volledige werking kunnen betrokken worden, de G-sport, beachvolley, recreanten en clubs, wellicht in functie tot het aantal leden. Dat zou moeten leiden tot nog meer gemotiveerde mensen, die daarover de expertise hebben en die bereid zijn te kunnen samenwerken met alle geledingen van het volley. Vriendjespolitiek? Ach, weer zo’n gemakkelijke uitleg. De (volley)wereld is niet groot, hé!”
Er zijn nog een aantal gevoelige dossiers, waarover soms – al dan niet juiste – informatie verspreid werd: topsportschool, stages nationale jeugdploegen, EVC, nieuwe beachterreinen…
“Eén zaak kan ik alvast met 100% zekerheid zeggen: de topsportschool blijft. Als je ziet tot welke resultaten die in het verleden geleid heeft – onlangs nog met één setje verschil of we zaten op de Olympische Spelen ! – dan gaan we daar niks aan veranderen. De ouders zijn daarover trouwens geïnformeerd en ze weten dat er nieuwe structuren op komst zijn. Dat is iets dat we zeker niet willen zien verwateren. Met het aanwezige talent mogen halve finales of kwartfinales op internationale toernooien mogelijk zijn.”
Maar de nationale jeugdploegen zouden niet meer op stage kunnen…
“Na de eerste budgetcontrole bleek dat het nodig was dat we ergens moesten besparen. Als er geen budget voor is, kunnen we ook geen buitenlandse jeugdstages laten plaatsvinden. Maar ik heb de indruk dat de mensen van de topsportschool vindingrijk genoeg zijn om daarvoor de nodige oplossingen te vinden.”
EVC en de beloofde, nieuwe beachterreinen?
“Daar willen we de eerstvolgende maanden nog meer uitsluitsel over krijgen. Wij willen nog duidelijker zicht krijgen op de mogelijkheden om eventueel te investeren in de lokalen van het EuroVolleyCenter.
En met de stad Vilvoorde bestaat inderdaad een dossier om meer beachterreinen aan te leggen. Ook daar willen we zien wat de mogelijkheden zijn. Kan dat of kan dat niet? Ach, de mensen willen natuurlijk altijd alles krijgen!”
Wat zijn de dromen van de nieuwe voorzitter?
“Ach, ik wil ook niet eeuwig voorzitter blijven. Dat zou al moeten blijken uit de nieuwe statuten. Het gaat hier ook niet om personen die belangrijk zijn, maar om het volley. Wij moeten van het volley opnieuw één grote familie maken en met z’n allen door éénzelfde deur kunnen.
Wij willen van het volley opnieuw de grootste zaalsport maken in Vlaanderen. Om daartoe te geraken, moeten we ook beseffen dat de sport op alle vlakken geëvolueerd is, dat het niet meer hetzelfde is als tien jaar geleden. We moeten ons dus aanpassen aan de noden van de mensen van vandaag. Misschien moeten een aantal reglementen gewijzigd worden.
We willen ook het administratieve werk van de clubs beperken. Daarvoor moeten zeker een aantal taken verdeeld worden: iedereen moet weten wat hij moet doen en wat hij niet moet doen. Ideaal zou zijn dat elke provincie drie administratieve krachten ter beschikking krijgt, maar dat is gewoon onmogelijk.”
Nog geen spijt dat je voorzitter werd?
(gniffelt) “Tja, hoelang hou je zoiets vol? Je krijgt klachten hier en vragen ginder en op sommige van die problemen kan je (nog) geen antwoord geven. Hoe ziet de Euro League er volgend seizoen uit: wordt er gespeeld in poules of in één groot toernooi? We weten het nog niet. Hoeveel subsidie krijgen we van Sport Vlaanderen en op welke manieren kunnen we verder een buffer voor de toekomst opbouwen?
Neen, om een postje te veroveren of om er rijk van te worden, moet je geen voorzitter worden, weet je!”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: archief / Bart Vandenbroucke
