Britt Herbots: “VNL 2021 wordt heel speciaal”

Yellow Tiger Britt Herbots blikt hoopvol vooruit naar de zomercampagne van de nationale vrouwenploeg. Ze is met 21 lentes nog altijd piepjong. Haar carrière liep in een sneltreinvaart via de Volleybalschool in Vilvoorde, Asterix Avo Beveren, Mulhouse ASPTT (Fra) en de Italiaanse topteams Busto Arsizio en Igor Gorgonzola Novara.

Haar palmares dikt elk seizoen stevig aan. In 2017 was ze Belgische ‘Speelster van het Jaar’, in 2019 ‘Speelster van het Jaar’ in de Franse Pro A. Ze won in 2019 goud met Busto Arsizio (Ita) in de Europese CEV Cup tegen Alba Blaj (Roe) en kroonde zich, na de coronastop in 2020, tot Italiaanse vice-kampioen in 2021 in haar eerste seizoen bij Novara.

Ze eist terecht haar plaats op bij de Europese top. De Truiense kijkt met grinta uit naar de FIVB Volley Nations League (VNL) in Rimini (Ita) en in augustus naar het EK 2021 dat in gastlanden Bulgarije, Kroatië, Roemenië en Servië wordt afgewerkt.

Sommige landen krijgen een bomvol programma door de strot geduwd met drie loodzware toernooien: de VNL, de Olympische Spelen in Japan en daarna het EK 2021.

Voor de Tigers loopt het zo’n vaart niet. Twee van drie – geen O.S. – staan op het Belgische programma. Misschien best zo, want veel internationals zijn vragende partij om wat rust in te bouwen.

Zo verzaakt de Nederlandse Robin De Kruijf (kampioen met Conegliano, Ita) aan de VLN. En Italië treedt in Rimini aan met het B-team, omdat het A-team zuiver focust op de Spelen. Bij de Yellow Tigers is Kaja Grobelna voor 6 van de 15 matchen beschikbaar.

Silke Van Avermaet, middenvrouw bij de Yellow Tigers, stapt van Asterix Avo Beveren over naar het Franse Mulhouse ASPTT. Vroeg ze jou om raad?

Britt Herbots: “Ja, dat heeft ze gedaan. Mooi. Uiteraard is het een heel goeie keuze. Een doordachte eerste internationale stap, niet zo heel ver van huis. Ik ben slechts één jaar in Mulhouse gebleven, omdat ik het leuke aanbod van Busto Arsizio niet kon afslaan. Na twee seizoenen heb ik dan gekozen voor Novara.”

Als we het goed hebben, blijf je in Novara?

“Inderdaad. Ik spreek alle geruchten tegen, als zou ik zoals Laura Heyrman naar Turkije uitwijken. Neen, ik blijf bij Novara. Het team is nog een stuk beter dan Busto Arsizio. Ze wonnen meer prijzen. Dit seizoen werden we vice-kampioen na winst in de halve finale tegen Monza (Heyrman, Van Hecke). Alleen zouden we een keer willen afrekenen met Conegliano, de nieuwe landskampioen en CL-winnaar 2021 tegen Vakifbank Istanboel. Om Conegliano te pakken, moeten we hun topvedette Paola Egonu, de 22-jarige Italiaanse opposite van 1m93 met Nigeriaanse roots, aan banden kunnen leggen. Sneller gezegd dan gedaan. Al zaten we heel dicht bij de Italiaanse titel. De setstanden tegen Conegliano waren bijzonder nipt. Met o.a. een set van 38-40.”

Een aantal Belgische vrouwen hebben hun contract in Italië verlengd.

“Ja, mijn beste vriendin Celine Van Gestel, mijn kamergenote op toernooien, is Il Bisonte Firenze trouw. Lise Van Hecke verbindt haar lot verder aan Monza, Kaja Grobelna verlengt bij Chieri. Ik weet niet waar de toekomst van Freya Aelbrecht (Perugia?) ligt.”

Maar jij gaat dus zeker door bij Novara?

“Ik ben heel opgetogen. Met de Turkse Karakurt (THY Istanboel) en de Braziliaanse Rosamaria Montibeller (ex-Casalmaggiore) krijgen we twee nieuwe opposites. Heel handig: Montibeller heeft een Italiaans paspoort. Andere versterking bieden libero Fersino (Bergamo zou stoppen?) en Sofia D’Odorico (Trentino). Ons nieuw team zal nog beter uit de verf komen. Lavarini blijft aan als headcoach. Ander gegeven – heel privé – is, dat zich misschien voor mij een liefdesrelatie aandient met een Italiaanse volleybalspeler. Ik leg duidelijk de klemtoon op ‘misschien’. In de ‘tortelperiode’ kan ik geen naam vrijgeven. Gezelschap is altijd fijn. Ik heb een groot appartement met alle mogelijke faciliteiten: twee slaapkamers, twee badkamers en dies meer. En het perfect georganiseerde Novara stelt een Citroën als auto ter beschikking. Tijdens het seizoen is er ook een plekje voorzien voor mijn hond Mats, een Shiba Inu. Het dier verblijft nu bij mijn mama in België. Ook qua studies zit het goed: ik ben ongeveer halfweg in de richting bedrijfsmanagement aan VIVES in Kortrijk. Het zit me op vele vlakken helemaal mee.”

Het viel de buitenwacht op dat coach Lavarini switchte op receptie-hoek tussen jou en de Nederlandse Nika Daalderop. Vond je dat erg?

“Klopt, ik stond héél vaak in de basis. Einde seizoen kreeg Nika dan de voorkeur. De trainer heeft me nauwelijks uitleg verschaft, maar oké. Ik heb alle begrip voor zijn opties. Nika heeft ook maanden gewacht op die kans. Ze verdiende ook haar pakket wedstrijden. Volleybal is een ploegsport: we komen goed overeen en gunnen elkaar alle kansen.”

Naast de trainingen in het ‘Sportkot’ in Leuven spelen jullie nog vier oefenduels in de aanloop naar de VNL.

“Alle arbeid staat in het teken van dat eerste zomerdoel in Rimini, waar ik absoluut in de spotlights wil treden. Uit de aangekondigde 19-koppige selectie is Lara Nagels (enkelblessure) weggevallen. Deze week donderdag zijn we naar Schwerin in Duitsland gevlogen. Voor drie oefenduels tegen de Duitse vrouwen op 14, 15 en 16 mei. Gevolgd door een trip naar Sliedrecht (Ned) voor een tweede oefeninterland tegen Oranje op 19 mei.”

Bekijken we even de Volley Nations League. Er zijn geen dalers.

“Ja, wegens corona is dat zo beslist. Maar de VNL is en blijft een prestigieus toernooi in de wereld. Met veel respons in de media. Natuurlijk zal de VNL in Rimini veel vergen. We verblijven in resort Fiera, even buiten het stadscentrum, op een drietal km van de Adriatische zee. Maar ik vrees dat het vijf weken lang ‘pendelen’ wordt tussen het hotel en de zaal, dat we nergens naartoe kunnen. Mentaal zal het pittig zijn, zeg héél zwaar, zo leven op een zakdoek. Wegens de contactarmoede met de andere landen, het opvolgen van een massa regeltjes en dan drie wedstrijden per week. Om de paar dagen die coronatest ondergaan, is ook niet zo leuk. Ik denk dat onze technische staf een evenwicht zal moeten zoeken tussen presteren en echt kunnen ontspannen. (lacht) Bijvoorbeeld op een privéstrandje, ver weg van de concurrentie. Op alle gebied is de VNL 2021 (editie 2020 werd geschrapt, nvdr.) een heel speciale testcase. Er komen 32 landen bij elkaar, 16 bij de mannen en 16 bij de vrouwen, dat is een massa volk.”

Heeft de eindstand van de VNL impact op de wereldranking?

“Dat is zo. De VNL omvat 16 landen waarvan 12 kernlanden. Wij behoren tot de Challengers Groep (landen 13 tot 16): dus België, plus Canada, de Dominicaanse Republiek en Polen. Die drie landen moeten we zeker verslaan om de vinger aan de pols te houden voor deelname aan het WK 2022. Misschien kunnen we ook stevig uitpakken tegen één van de 12 kernteams. De vraag is namelijk: met welke selectie dagen ze op? Welke topspeelsters zullen present zijn? We zullen eerst moeten kijken – afreis op 21 mei via vlucht naar Bologna – hoe de andere landen zich aandienen. Italië, USA en drievoudig Europees en regerend wereldkampioen Servië richten zich alleszins meer op de O.S. en op het EK, niet op de VNL. Pluspunt voor ons: we zijn nu al zeker van de editie 2022. Die wetenschap neemt een pak stress weg.”

Mogen we massaal veel experimenten verwachten in Rimini?

“Dat zou best kunnen. Sommige landen willen zich voorbereiden op de O.S. en gaan niet tot het gaatje, omdat je onmogelijk ‘uitgeput’ in Japan kan toekomen. Dan mag je alle ambities opbergen. Deze VNL wordt ‘lopen op een heel dunne koord’. Als atleet wil je alles winnen, maar je moet fysiek in orde blijven en maandenlang je topvorm aanhouden. Dus wordt de dosering van de krachten een hele kunst.”

In augustus speel je jouw derde EK bij de seniores. Je visie?

“Dat is nog koffiedik kijken.Vierentwinig landen nemen deel. De vier gastlanden zijn automatisch geplaatst. Plus ook Nederland, Turkije, Italië, Polen, Duitsland, België, Rusland en Azerbeidzjan. Voorts komen twaalf landen uit de kwalificaties, die momenteel aan de gang zijn. De loting volgt op 20 mei. Het EK is weer een moment om met onze jonge lichting progressie te maken. Zelf wil ik weer een brokje méér ervaring verwerven, die me van pas zal komen, omdat ik nog zeker een dozijn jaar actief blijf. Ik kan op alle vlakken groeien. Als ik terugblik, hebben we in 2019 een mooi EK gespeeld. In de verf gezet met een stunt tegen Polen.”

Je hebt één zus: Jill (19), hoe loopt haar modellencarrière?

“Dat modellenwerk is (voorlopig) afgelopen. Totaal onverwacht is de sportmicrobe bij haar opgeflakkerd. In combinatie met haar studie communicatiewetenschappen aan PXL Hasselt wil ze het opnieuw proberen. Als receptie-hoek maakt ze een comeback bij eersteprovincialer Kovok Kortessem. Mijn papa (Johan Herbots) zal haar training geven. Ik ben benieuwd of ze snel hogerop kan komen.”

************************************************

SELECTIE YELLOW TIGERS (17 speelsters mogen naar VLN)

(Tussen haakjes de club voor seizoen 2021-2022)

Libero: Nel Demeyer (Oudegem), Amber De Tant (Straubing, Dui, is onzeker wegens een opspelende rug), Britt Rampelberg (Asterix Avo Beveren).

Spelverdeling: Charlotte Krenicky (LVL Tongeren-As), Ilka Van de Vyver (Stuttgart, Dui), Jutta Van de Vyver (Asterix Avo Beveren), Elise Van Sas (Oudegem).

Hoofdaanval: Kaja Grobelna (Chieri, Ita).

Midden: Marlies Janssens (VDK Gent), Nathalie Lemmens (Parijs?), Dominika Sobolska (Targovista, Roe?) , Silke Van Avermaet (Mulhouse ASPTT, Fra).

Receptie-hoek: Lise De Valkeneer (VDK Gent), Helena Gilson (Asterix Avo Beveren), Jodi Guilliams (Rote Raben Vilsbiburg, Dui), Britt Herbots (Novara, Ita), Manon Stragier (Asterix Avo Beveren), Celine Van Gestel (Il Bisonte Firenze, Ita).

PS: Thailand geeft forfait wegens COVID-19 bij nagenoeg de volledige kern. Mogelijk zorgt de FIVB voor vervanging zoals gebeurd is in de VNL bij de mannen (Nederland vervangt China).

Tekst: Leo Peeters

Foto’s: Bart Vandebroucke/ CEV / Britt Herbots