Trainen zonder een specifiek doel in volle coronatijd is voor elke topsporter een bijzonder lastige opdracht. Wanneer start de eerste competitiematch, in welke omstandigheden mag dat gebeuren, … Trainen met geringe mogelijkheden, met een beperkt aantal personen, gelimiteerde regelgeving en begrensde afstand maakt het nog moeilijker. Zeker voor profatleten. Die willen gewoon hun job doen en hun doelstellingen waarmaken. Alleen duidelijkheid kan de onzekere sportwereld nieuwe impulsen en broodnodige structuur geven. Topsporters willen weten waarmee ze bezig zijn en de leegte – lees: doelloos trainen – weegt zwaar door. Periodisering wordt ontzettend moeilijk, zeker wanneer een gepland piekmoment zelfs niet bestaat. Ook onze Belgian Beach Boys zagen hun doelen één voor één wegvallen. Is er in november opnieuw beachvolleybal mogelijk of wordt het nog verder uitgesteld tot 2021?
De FIVB blijft oppervlakkig in zijn vooruitzichten. Volleybal Magazine zocht – virtueel zoals het hoort – Tom Van Walle op.
Lukt het om nog verder te trainen met al die opgelegde reglementen?
Tom Van Walle: “Vakantie nemen, is geen optie. We blijven zo veel mogelijk verder trainen. Voorlopig alleen met kracht- en conditietraining. Van onze ‘fysiotherapist’ Koen Embrechts ontvangen we steeds variërende weekschema’s boordevol individuele krachttrainingen. Met uitgebreide stabiliteitsoefeningen, mobiliteit, flexibiliteit en natuurlijk pure power.
Dat is moeilijk zonder specifieke krachtruimte, maar met oefeningen met rekkers en kleine materialen, gecombineerd met cardio (lopen en fietsen) behelpen we ons wel en zo zijn we toch bijna iedere dag bezig. We waren ook in contact gekomen met Sport Vlaanderen. Die hadden een hele vragenlijst opgesteld, hoe we door deze moeilijke periode konden geraken. We hebben geantwoord dat een ‘hoe gaat het ermee en wat ga je doen’ niet volstond en we vroegen ondersteuning om onze fysiek op peil te houden.
Zo kwamen we samen tot oplossingen om deze situatie te verbeteren en ze hebben ons een ‘spinning bike’ geleverd. Dankjewel Sport Vlaanderen. De volgende stap is het echte beachvolleybal in het zand. We wachten op de veiligheidsvoorschriften. Met één (ontsmette) bal per atleet en een trainer die handschoenen draagt, misschien. Niet ideaal, maar toch hopelijk een stap vooruit. De honger is groot.”
Heeft het financiële aspect ook een invloed op topsporters zoals jullie ?
Tom Van Walle: “Het contract met Sport Vlaanderen is stopgezet. Er is een nieuw traject – ‘professionele topsporter’ in samenwerking met de VDAB – opgemaakt. We krijgen een uitkering, maar we moeten voorlopig – als actieve topsporters – niet naar werk zoeken.
We krijgen wel een aantal taken en ze willen dat we nadenken over onze toekomst. Natuurlijk wil ik zo lang mogelijk doorgaan met het beachvolleybal. Ik heb reeds getracht – met het behalen van mijn diploma als leraar lichamelijke opvoeding – om mijn carrière na het beachvolleybal een perspectief en een zekere toekomst te geven. Men is wel op zoek naar leerkrachten, maar niet voor LO. Die zijn er blijkbaar genoeg. Mijn vriendin is ook afgestudeerd als lerares lichamelijke opvoeding. Maar ligt daar onze toekomst na onze sportloopbaan?
Stel dat ik stop op, zeg maar, 35-jarige leeftijd. Dan moet ik aan dezelfde voorwaarden starten zoals een beginnende, juist afgestudeerde leerkracht. Terwijl ik een hele bagage heb opgebouwd tijdens mijn sportcarrière. We mochten drie droomjobs invullen voor de VDAB. Vervolgens een overzicht met de stappen die we moeten we ondernemen om onze vooruitgang aan te tonen en om bij te scholen. Het is – net zoals deze epidemie – nogal onduidelijk.
Ik moet alle mogelijkheden rustig overwegen, maar laat mij duidelijk zijn: voorlopig wil ik absoluut verder met deze sport. Na het – wel of niet – kwalificeren voor de Olympische Spelen zullen we wel een beslissing nemen. Doen we na 2021 verder, laat mijn lichaam het toe om nog jarenlang veeleisende topsport te beoefenen, wil ik deze prachtige sport nu al missen,… Ik denk het niet, maar we moeten realistisch blijven en alle opties overwegen. Kan ik de meerwaarde die ik opgebouwd heb in het beachvolleybal doorgeven als trainer? Krachttraining boeit me ook enorm. Ik ben ervan overtuigd dat ik, na een intensieve samenwerking met Koen Embrechts, ervaringen en ideeën heb verzameld die bijzonder nuttig kunnen zijn voor iedereen.
Misschien is zaalvolleybal als speler of trainer opnieuw een optie? Het totaalplaatje moet wel kloppen. Ondertussen woon ik terug bij mijn ouders. Lekker dicht bij de Kalmthoutse heide. Dat natuurgebied is afgesloten, behalve voor de lokale bevolking. Zo kan ik toch regelmatig in de natuur gaan lopen.”
Blijft de langetermijn doelstelling, namelijk het plaatsen voor de Olympische Spelen in Tokio, nog steeds levendig?
Tom Van Walle: “Inderdaad, die droom blijft nog altijd intact. Net zoals dit jaar zullen we in 2021 een moeilijk parcours moeten afleggen tijdens de verschillende internationale toernooien om aan voldoende punten te geraken. We moeten dat olympisch ticket nog afdwingen en dat wordt een erg lastige opdracht.
We hebben nog een tweede mogelijkheid met de Continental Cup. In 2016 waren we er heel dichtbij. We hebben vanaf nu exact een jaar de tijd om ons optimaal voor te bereiden om dit ultieme plaatsingstoernooi te winnen. Daarvoor zijn we volop aan het overleggen met een tweede team. We dachten aan de combinatie met Martijn Colson en Anshel Ver Eecke. Anshel wou aanvankelijk zijn heupoperatie uitstellen om ons deze zomer te helpen. Maar nu alles uitgesteld is, laat hij zich toch opereren. Dat is een erg logische beslissing. Volgend jaar zal hij er wel staan. Mijn schouder is ondertussen ook helemaal hersteld. Er is dus toch nog een positief aspect bij deze coronacrisis.
We zijn volgend jaar dan wel een jaartje ouder, maar we benutten deze extra tijd om nog sterker te worden. Deze pandemiemaanden zijn daarom erg nuttig. Ik word in augustus 33 jaar en Dries wordt op het einde van deze maand 32 jaar. We zijn ondertussen ervaringsdeskundigen met een zorgvuldig opgebouwde competentie en een jarenlange volleybalbagage. Het wordt wel stilaan tijd om opnieuw te kunnen volleyballen in het zand. Indien het ‘Belgian Beachvolley Championship’ had doorgegaan, hadden we ons zeker ingeschreven voor alle toernooien. Internationaal lag alles toch plat, dan hadden we hier in België kunnen verder werken. We doen het spelletje toch zo graag.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Bart Vandenbroucke
