Volleymagazine had een gesprek voorzien met ‘spelersmakelaar’ Wout Wijsmans. Zijn echtgenote Lise Van Hecke had enkele dagen voordien de toestemming gekregen om Cuneo en Italië te verlaten. Niet zoals voor haar gebruikelijk via een vlucht vanuit Turijn of Milaan. Maar via de luchthaven van Nice in Zuid-Frankrijk. Een hele opluchting voor het echtpaar dat in Mechelen woont.
Er leek verder geen vuiltje aan de lucht, want bij de start van de nieuwe competitie zou Lise haar contract bij Bosca San Bernardo Cuneo volgend seizoen uitdienen. Maar in tijden van Corona verandert alle nieuws met virus-snelheid. “Het is een noodgeval: we moesten ingrijpen,” zegt technisch directeur Gino Primasso. “Ook spelverdeelster Carlotte Cambi moet vertrekken. We nemen na twee seizoenen vol emoties en heel veel voldoening bij Cuneo helaas afscheid van onze opposite Lise Van Hecke. Ze gaan beiden nieuwe avonturen tegemoet.”
Pijlsnel een nieuwe club vinden? Geen probleem voor een topper als Lise Van Hecke. Saugelia Monza, de club van haar Wase vriendin Laura Heyrman, wordt volgend seizoen haar nieuwe thuishaven. Van Hecke wordt er niet alleen ploeggenote van Laura, maar ook van de Nederlandse international Floortje Meijners. Voor Heyrman is volgend seizoen alleszins een basisplaats voorzien in het team… Tenminste, als Covid-19 wil uitdoven.
Herbots en D’Hulst
Er is trouwens nog belangrijk nieuws wat de transfers van Belgische spelers in Italië betreft. Spelverdeler Stijn D’Hulst heeft nog geen zekerheid over een contractverlenging bij wereldkampioen Civitanova. En Yellow Tiger Britt Herbots verlaat Busto Arsizio. Zij kon zich fiks verbeteren bij haar nieuwe club Igor Gorgonzola Novara.
Hallo Wout. Jij bent spelersmakelaar. Als je al deze evoluties bekijkt, wordt het gespannen uitkijken naar de toekomst?
Wout Wijsmans: “Niemand kan voorspellen wat er komen gaat. De meeste ploegen liggen volledig stil. Heel veel clubs hebben een langere periode van ‘on hold’ ingeschakeld. Iedereen heeft momenteel zijn bekommernissen met de eigen gezondheid en die van familie en vrienden. Er heerst bovendien heel veel onzekerheid. Mogelijk weinig belovend. Topclubs in het voetbal overleven dit wel. Wegens bijzonder kapitaalkrachtig. Maar kijk naar een ploeg uit een ‘kleinere’ sport als Cuneo. Zij hebben inkomsten gemist wegens het voortijdig afbreken van de competitie, waardoor ze blijkbaar een aantal speelsters moeten laten vertrekken. Zelfs dan hebben ze veel steun nodig van sponsors en van de stad. Maar ze moeten een stap terugzetten. Of dat ook zo is in de sponsoring bij andere clubs, waardoor koppen zullen rollen… dat zal de toekomst moeten uitklaren. Alleszins een teken aan de wand.”
Na jouw topcarrière en een korte periode als technisch directeur bij Greenyard Maaseik ben je intussen spelersmakelaar. Is dat in principe voor iedereen weggelegd?
“Ja, iedereen kan dat worden. Het beroep is niet gelimiteerd. Misschien daarom een beetje een schimmige wereld. Maar je moet toch ‘online’ een examen afleggen bij de FIVB. Dat examen heeft een zekere selectie van de goede kandidaten tot gevolg.”
Helpt het in die makelaarswereld dat jij een oud-topspeler bent?
“Ja, toch wel. Ik kan terugvallen op een bijzonder groot netwerk. Ik heb in veel landen gespeeld. Dat helpt me vooruit. Ik wil niet pochen, maar de buitenlandse volleybalclubs kennen de naam Wout Wijsmans wel degelijk. Misschien ben ik over de grenzen meer bekend dan bij de Belgische clubs. Ik heb contacten in China (ik speelde in Peking), in Japan, uiteraard in Italië en werkelijk in alle andere landen van Europa, tot in Turkije en Rusland. Ik ben ook gekend in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. Ik bestrijk zo een groot deel van de wereld.”
Had jij vroeger als speler zelf een makelaar?
“Niet in het begin. Toen hield ik de regie van mijn carrière zelf in handen. Dat beroep van makelaar bestond nog niet echt in de volleybalsport. Ondertussen ben ik samengegaan met het managersbedrijf ‘TOPVOLLEY’, gevestigd in Modena. De eigenaar is Marco Raguzzoni. Ook mijn collega Julie Rumes werkt onder die Italiaanse koepelorganisatie. Zij behartigt meer de belangen van vrouwelijke topsporters in Nederland, Duitsland, België en Frankrijk. Ik focus meer op mannen in de sport. Let wel: ik leg nu, voorlopig, de klemtoon hoofdzakelijk op het volleybal. Niet op andere sporttakken, al kan dat nog komen. Ik sta nog aan het begin van de uitbouw van mijn portfolio. Omdat de gevestigde waarden meestal al onderdak zijn, richt ik mijn aandacht meer naar jongere spelers. Het heeft zijn groeitijd nodig om dit soort zaken uit te rollen.
Het werk wordt vergoed op basis van een commissie. Daarvoor zijn soms veel en intense onderhandelingen nodig. Omdat ik wereldwijd actief ben, zijn er ook tal van juridische aspecten, die allemaal in overeenkomsten moeten worden gegoten. Het is zo dat ikzelf alleen de ‘spelerskant’ doe, dit wil zeggen: ik onderhandel niet met clubs om spelers te plaatsen. Neen, het werkt andersom. Een speler vindt eerst zelf een club. Pas dan ben ik een aanspreekpunt om die speler bij te staan bij de echte ondertekening van zijn of haar contract.”
Dat vergt allemaal een strikt individuele aanpak, ja?
“Inderdaad: elke ‘case’ is anders. Ik moet dus ‘maatwerk’ afleveren. En ook zorgen voor denkpistes voor een speler over de uitbouw van zijn carrière. Ik leg daarom altijd x-aantal opties op tafel. Weliswaar in die zin dat ik niemand zal dwingen tot een beslissing. Als makelaar ben je per definitie ook een diplomaat, die het beste zoekt voor elke klant. Ik dring me niet op: het is zuiver de speler die zonder enige dwang mag beslissen wat er precies moet gebeuren.”
Je zou kunnen denken dat clubs in de moderne digitale wereld over alle mogelijke informatie beschikken. Wat is dan nog de toegevoegde waarde van een makelaar?
“Een video zegt niet alles hé. Het gaat ook om de begeleiding en de opvolging van spelers. Ik wil ze stappen laten zetten, ik wil ze helpen om de juiste progressie te maken. Vanuit mijn rijke persoonlijke ervaringen kan ik veel raad geven. Als persoon op de juiste plaats. Over een positieve vooruitgang, ook over de valkuilen of de addertjes onder het gras in contracten. Een makelaar schept een bufferzone tussen clubs en speler om alle mogelijke opties onder de loep te nemen. Alles in het teken van een optimaal welbevinden van de klant.”
Corona is een geduchte vijand. Hoe zie jij de situatie voor de volleybalsport evolueren?
“De schade is niet te schatten. Ik verwacht dat bedrijven afhankelijk van de verliezen die ze lijden, hun sponsoring zullen terugschroeven. Dan krijgt onze sport het zeer moeilijk, zoals je nu ziet bij Cuneo. Zelfs in een sportland bij uitstek als Italië. Omdat die Italiaanse competitie zoals de Turkse of Poolse en Russische heel grote budgetten vergt, wordt het er alleszins niet gemakkelijker op.”
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Bart Vandenbroucke
