“Door onze 2-3 zege op Lindemans Aalst in de heenmatch van de halve finale van de Beker van België, zitten we natuurlijk op het goede spoor voor een finaleplaats, maar als Aalst zaterdag met 0-3 of 1-3 bij ons wint, valt al onze hoop in gruizelementen,” beseft de 32-jarige hoofdaanvaller Gert van Walle, de Kalmthoutenaar die bij BDO Haasrode-Leuven aan een sterk seizoen bezig is.
“Wees maar zeker dat de ganse groep gemotiveerd is om voor het eerst in de clubgeschiedenis in februari aan te treden in het Sportpaleis. Ikzelf sta Belgisch op een 3 op 3 qua bekerwinsten, maar voor de meeste ploeggenoten zou het ook een eerste bekerfinale betekenen.”
Je maakte ook vorig seizoen al kennis met de ploeg van Haasrode. Is deze groep sterker geworden?
Gert van Walle: “Ik ben er vrij zeker van dat deze groep sterker is. Er is meer ervaring op het hoogste niveau met Seppe Baetens, Lienert Cosemans en iemand als Berre Peters, die vorig jaar toch ook al veel in de EuroMillions Volley League kon spelen.”
Jijzelf presteert dit seizoen ook uitstekend…
“Ik voel me inderdaad goed. Ik ben zowel fysiek als mentaal in orde en dat draagt ertoe bij dat ik me hier uitstekend voel. Vorig seizoen moest ik nog ingepast worden, ik moest me aanpassen aan het niveau, aan mijn medespelers… Ik was er nog niet helemaal op ingesteld.”
Spijt dat je niet meer voor een buitenlandse club speelt?
“Toen ik twee jaar geleden nog bij Aalst speelde, ontving ik een riant aanbod van de Turkse club Inegöl. Financieel was dat dik in orde. Tot de club – volgens mij helemaal ten onrechte – mij na een 1 op 8 wegstuurde. Het lot van een buitenlander! Ik was wat blij dat Haasrode nog belangstelling had voor mij. Ik had me mijn internationaal afscheid anders voorgesteld, maar hier voel ik me veel gelukkiger en dat heeft ook met de familiale situatie te maken en met het feit dat ik in Kortenberg woon, op amper twintig minuutjes van de zaal.”
Jouw echtgenote ging niet mee naar het buitenland?
“Dat was natuurlijk ook een moeilijke keuze, want ze had net haar studies beëindigd. Gedurende de eerste jaren is ze wel mee geweest naar Italië (Citta di Castelo), maar nadien niet meer naar Beauvais, Katowice of Turkije. Zij kreeg bijgevolg alleen de zorg over onze drie jongens en ze verzoop haast in het werk, terwijl ik in het buitenland alleen trainde en speelde. Ik voel me nu dan ook veel beter, omdat ik mee mijn deel van de huistaken op mij kan nemen en omdat ik nu beter mijn zonen kan zien opgroeien. Dat doet ook veel deugd en ik ben nu een gelukkiger mens. Simon Van de Voorde zit trouwens met hetzelfde probleem. Eigenlijk komt hij veel te vroeg terug uit het buitenland, maar hij is nu veel gelukkiger.”
Je hebt in het binnen- en buitenland met heel wat trainers gewerkt. Kan Kris Eyckmans jou nog iets bijbrengen?
“Zeker. Ik leer nog veel van hem bij. Hij doet dat heel verstandig. Hij gebruikt optimaal de talenten die er in deze ploeg aanwezig zijn. Hij kent het spelletje zeer goed en verduidelijkt zijn werkwijze met cijfers en statistieken. Hij staat hier al jaren aan het hoofd van de sportieve leiding van de club en dat lukt hem heel goed: een bewijs dat zijn aanpak aanslaat.”
Je speelt met Haasrode zelfs nog Europees. Tegen een Turkse club nog wel. Ken je die ploeg, Tokal Belediye Plevne?
“Toen ik in Turkije speelde, heb ik er nooit tegen gespeeld. Ik denk dat ik alleen hun middenman herken, die toen bij ons speelde. Maar in de Turkse competitie staan ze eerder onderaan, maar het is daar natuurlijk wel een sterke competitie, waar veel geld in omgaat. We zijn misschien ook tegen hen niet kansloos.”
Hoe ver reiken de ambities van Haasrode-Leuven?
“Uiteraard de play-offs halen, maar het probleem is dat we voorlopig in competitie nog geen enkel punt haalden tegen de top-3. Maar in een bekermatch kunnen we blijkbaar steeds dat tikkeltje meer. Zelf sta ik trouwens met een positief saldo in de Belgische bekerfinales: drie keer gespeeld, drie keer gewonnen! Ok, ik speelde ook de bekerfinales met Beauvais en in Italië en daar won mijn ploeg niet. Laten wij echter eerst even afwachten of we deze keer wel de finale bereiken, want zo ver is het nog niet. Al bewijst de heenmatch dat het niet onmogelijk is.”
Jullie halen bij de thuismatchen misschien toch wel voordeel uit de kleine zaal met de relatief lage plafonds.
“Dat is zeker een licht voordeel, dat we proberen uit te buiten. Heel wat clubs hebben daar een probleem mee. Maar de topclubs bezitten dan weer een aantal spelers met een fameuze krachtaanval en dan is het aan ons om die ballen onder controle te krijgen zonder het plafond te raken. Europees wijken we wel altijd uit naar de Sportoase, waar we al twee keer konden rekenen op de steun van telkens 3000 supporters. Die kunnen er lang niet binnen in ons eigen zaaltje. Maar wij gaan het voordeel van dat kleine zaaltje nu ook weer niet te grabbel gooien al we kans maken om daar de bekerfinale te halen.”
Wordt er niet aan een nieuwe sporthal gedacht?
“Misschien is de Topsporthal in Leuven een optie. Zowel de Red Dragons als de Yellow Tigers trainen daar in de voorbereiding op hun internationale ontmoetingen.”
Zie je jezelf nog eens kans maken om opnieuw opgeroepen te worden voor de nationale ploeg in het olympisch kwalificatietoernooi nu blijkbaar ook Bram Van den Dries heeft afgemeld?
“Ik had nog graag meegedaan aan het laatste WK, maar blijkbaar stond ik niet meer op de lijst. Deze keer heeft Dominique Baeyens wel gebeld met de vraag of ik nog geïnteresseerd was. Het blijft een beetje een grijze zone. Want ja, van de Olympische Spelen droomt wel elke topsporter. Ik heb hem geantwoord dat ik graag wil depanneren, mochten Lou Kindt, Jolan Cox of Hendrik Tuerlinckx om één of andere reden afvallen. Ik blijf hoe dan ook het internationale volley zo veel mogelijk volgen.”
Over olympische dromen gesproken: jouw tweelingbroer Tom nog gesproken over zijn kansen om het olympisch beachtoernooi te halen?
“Ja, wij praten nog regelmatig met mekaar. Ik heb de indruk dat hij na zijn schouderoperatie een beetje is terug gevallen. Maar hij blijft ervoor knokken en ik denk niet dat hij of Dries Koekelkoren zich iets moeten verwijten, mocht het toch niet lukken. Ik denk dat zij zich momenteel vooral concentreren op de Continental Cup, misschien ook wel de grootste mogelijkheid om zich alsnog voor de Spelen te kwalificeren.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke
