Vanzelfsprekend was Nina Coolman in de Versluys Arena van Oostende tevreden met haar verkiezing van ‘speelster van het jaar’. Maar ze had deze beloning zonder twijfel willen ruilen met een Belgische titel voor Hermes Oostende. “We hebben met het ganse team zo veel inspanningen geleverd”, blikt de aanvalster nog even terug. “Vorige vrijdag was ik tijdens de Volleyproms blij en fier, maar na de tweede wedstrijd van de finales tijdens de play-offs was ik zeer ontgoocheld. Toen besefte ik dat we te veel kansen hebben laten liggen om het kampioenschap te winnen. Het is enorm knap van Asterix Avo dat ze het alweer voor elkaar gekregen hebben. Ze konden op het juiste moment pieken. In Oostende leefden we – vermoed ik – na een prachtige competitie en sterke play-offs te veel op een wolk. We hadden immers al te vaak overtuigend gewonnen – ook van Asterix Avo – zodat we onbewust dachten dat het op het einde ook wel zou lukken. Na de eerste verlieswedstrijd tijdens de PO-finales, kregen we een ernstige verwittiging. Maar we hebben ons niet kunnen herpakken. We waren leeg.”
Overvolle competitiekalender
De vermoeidheid van de ploeg uit Oostende vond zijn oorzaak in de overvolle competitiekalender. “Het was onverantwoord”, getuigt Nina Coolman hierover. “Toen we het competitieschema vorig seizoen bekeken met een waanzinnige opeenvolging van wedstrijden op woensdag, zaterdag en zondag, beseften we reeds dat het zwaar ging worden. Ik hoop dat er volgend jaar iets zal veranderen, want dit was echt te gek. In november bijvoorbeeld – met de Europese matchen erbij – merkten we de eerste signalen in het team. Dit ritme was echt dodelijk. Je kon niet meer opbouwen naar een beter niveau. Je kon alleen het risico lopen op een overbelastingskwetsuur. Op karakter vervolgden we de Belgische competitie. Tijdens de play-offs speelden we vier keer een vijfsetter. Dan is het begrijpelijk – geen verontschuldiging – dat tijdens de drie finalematchen tegen Asterix Avo onze energie op was. We combineren ons volleybal allemaal met studies of werk. Volgend seizoen zijn er gelukkig maar tien teams in de Liga A bij de vrouwen. Dat zal – vermoed ik – heel wat problemen kunnen oplossen. Hopelijk gebruikt de competitieleiding hun verstand en tonen ze begrip voor onze situatie.”
Beachvolley met Hélène Rousseaux
Nina Coolman is perfect geplaatst om het verschil met het volleybal in het buitenland met de Belgische competitie te vergelijken. “Ik speelde drie jaar bij Parijs”, herinnert de West-Vlaamse volleybalster zich. “Daar kon ik me volledig op het volleybal concentreren. Hier in België is dat niet het geval, want je wordt met zo veel andere zaken geconfronteerd. De combinatie met het werk (Nina staat in het onderwijs als leerkracht Lichamelijke Opvoeding en Godsdienst) zorgt ervoor dat je van de ene naar de andere activiteit moet rennen. Ik moest er aanvankelijk mee leren omgaan dat ik op vrijdagavond tijdens de training niet altijd even fris kon presteren na een uitputtende week.” Toch wil Nina Coolman in het tussenseizoen niet stil liggen. “Deze zomer zal ik een beachduo vormen met Hélène Rousseaux”, straalt de 28-jarige volleybalster. “Daar heb ik heel veel zin in, omdat het plezier vooropstaat. Natuurlijk willen we zo goed mogelijk presteren en daarom hebben we ook Fien Callens als trainster aangetrokken en gaan we regelmatig trainen op de beachvelden van “de Pollepel” in Duffel. De buitenterreinen in Vilvoorde – waar zowel Fien als ik wonen – liggen er zeer verwaarloosd en vies bij. Het nodigt echt niet uit om daar te trainen. Met mijn maatje Hélène naast mij wordt het een prachtige zomer.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Bart Vandenbroucke
