Beachvolleybal is niet het lelijke eendje van het volleybal

Omdat het beachvolleybalseizoen start, maakt VolleyMagazine van de gelegenheid gebruik om deze sport in het zonlicht te plaatsen. Het Belgian Beachvolley Championship is het gedroomde platform voor volleyballers om tijdens de zomermaanden van de zaal over te stappen naar het zand. Aanvankelijk was het de bedoeling van de vrouwen en de mannen om hun conditie te onderhouden en om hun balgevoel te verfijnen. Gezellig bij elkaar. In de loop der jaren is de organisatie met steun van de Belgische bond uitgegroeid tot een kampioenschap met knappe manches in verschillende steden. Vooral dankzij het harde werk van alle lokale organisatoren. Meer en meer sporters gingen zich intensiever specialiseren en concentreren op het beachvolleybal. Met als beste voorbeeld de nationale kampioenen Koekelkoren-Van Walle die sinds 2015 een professioneel duo vormen. Dankzij hen krijgt het beachvolleybal een aantrekkelijke herkenbaarheid en grotere bekendheid. Alles gaat natuurlijk hand in hand met spraakmakende prestaties in binnen- en buitenland. En daarbij hebben Tom Van Walle en Dries Koekelkoren zich tijdens de voorbije zomers af en toe in de kijker gespeeld. De Olympische Spelen van Tokio 2020 blijven voor onze beachvolleybalsterren nog steeds hun ultieme droom. 

Er zijn twee mogelijkheden om de huidige situatie van het beachvolleybal in ons land te onderzoeken: bekijken we het als een half leeg glas of als een half vol glas. Waarom half leeg en een kritische kijk op het beachvolleybal in dit land? We kunnen niet anders dan vaststellen dat er dit jaar vier manches minder georganiseerd worden tijdens het Belgisch kampioenschap. Maaseik, Aalst, Middelkerke en Menen haken om verschillende redenen af. In Opwijk hebben ze dan wel nieuwe organisatoren gevonden die bereid zijn om in augustus een extra manche op zich te nemen. Er blijven dus tien weekends over – met de Masterfinales in Knokke-Heist inbegrepen – waarbij de deelnemers aan het beachvolleybalcircuit kunnen mikken naar de Belgische titel.

Wout

De beachvolleybalsport groeit in populariteit. Het is een erg toegankelijke sport en het kan op alle niveaus beoefend worden. En nu hebben we het over de positieve aspecten, over het half vol glas. “Ik ben ervan overtuigd dat, tussen dit en vijf jaar, het beachvolleybal in België er heel anders zal uitzien”, beweert Geert De Dobbeleer. “We gaan op alle niveaus initiatieven nemen. Vanaf de jeugd tot aan de top, van speler en trainer tot scheidsrechter. We starten bij de basis, bij de gemeenten en bij de clubs met specifieke promotieacties. Er wordt een doelgerichte opleiding gestart voor beachtrainers en er zijn bijscholingen gepland voor beachvolleybal met Tom en Dries als lesgevers, maar ook met de bondscoach van het Belgian Beachvolleyteam Michiel Van der Kuip. We hebben er al één achter de rug in Brabant en dat was een succes. Wout Wijsmans wordt onze kersverse beachvolleybal coördinator. We organiseren in Vilvoorde het WEVZA-toernooi, dat is het vroegere internationale achtlandentoernooi voor de jeugd. En tijdens het weekend na de Masterfinales in Knokke zal een éénsterrentoernooi beachvolleybal van de FIVB aan de kust doorgaan. Voor al deze activiteiten hebben we een stuurgroep opgericht met Herman De Rijcke, Johan Van Riet, Luc Declercq, gecoördineerd door Koen Hoeyberghs, de algemeen directeur topsport.” 

Jeugd en wildgroei

Er zijn in ons land verschillende projecten bezig, die door clubs georganiseerd worden. Nog maar eens een bewijs dat het beachvolleybal in ons land steeds populairder wordt. “We moeten naar een systeem waarbij we de clubs aanmoedigen dat er niet alleen in zaal gevolleybald wordt en dat het seizoen niet in april of mei stopt”, vervolgt Geert De Dobbeleer zijn uiteenzetting. “Er zijn 262 clubs met een jeugdwerking in Vlaanderen. We moeten meer jeugd aan het ‘beachen’ krijgen. Alle initiatieven zijn welkom. Maar het mag geen wildgroei worden. Er zijn 250 gediplomeerde trainers, daarvan kunnen er zich zeker een aantal specialiseren voor het beachvolley. Er staat nog zo veel op onze agenda: activatie van trainers en clubs, organisatie van toernooien op provinciaal, Vlaams en nationaal niveau. Maar binnen een aantal jaar moet het beachvolleybal in ons land helemaal omgevormd zijn”, belooft de algemeen directeur van Volley Vlaanderen met veel overtuiging.

Wout Wijsmans was gestopt als technisch directeur bij Maaseik en zocht andere mogelijkheden om de ervaring van zijn internationale carrière door te geven. Hij kwam in contact met Bob Verbeeck van Golazo en met Sportizon, die onder meer de 10 Miles en het EK veldhockey organiseerden. “We werken aan een programma waarbij gezonder leven op de werkvloer centraal staat”, verheldert de ex-topvolleyballer. “Daar hoort alles bij wat gunstig is voor de mentale gezondheid. We mikken naar de individuele sporters, maar we schenken ook aandacht aan teambuilding en leadership. Voor het beachvolleybal hebben we een eerste concept uitgewerkt met op 29-30 juni een toernooi voor ‘Beachvolley Lovers’ aan de vijvers in Averbode. Het wordt een combinatie van plezier en beachvolley, met een leuke sfeer zoals op een festival met DJ’s, foodtrucks en zo meer. Het is totaal iets anders dan het ‘Belgian Beachvolley’ kampioenschap. We zijn dus geen concurrenten van elkaar. We mikken op een heel andere doelgroep. Dit gaat niet over competitie, het gaat over pure fun. Het is een gemixt toernooi want we spelen 3-3 of 4-4 en in elke ploeg moet er minstens één vrouwelijke deelneemster zijn. Dit heeft meer te maken met de ‘start of the summer’ en dan gaan we ons eens lekker amuseren met muziek en sport erbij. Hendrik Tuerlinckx zal ook komen en zelfs een paar Yellow Tigers zullen aanwezig zijn, dankzij de contacten van mijn toekomstige vrouw Lise Van Hecke.”

Acties

Er leeft dus wat in het beachvolleybal. Nu hebben we het echt over een volledig vol glas, met heel veel deugddoende acties. Zowat alle provincies zijn volop bezig met activiteiten in het zand. Voorlopig is het nog koffiedik kijken, want er is zo veel aan de gang, zodat een opsomming van alle initiatieven zinloos is. Het zou een onvolledige lijst opleveren. Misschien ligt hier al een eerste taak voor Wout Wijsmans om alle acties in kaart te zetten, de juiste personen bij elkaar te krijgen en om alles te coördineren. Nu verlopen de organisaties naast elkaar in plaats van met elkaar. We willen niemand vergeten en we wensen zeker geen mensen, die ontzettend hard werken, overslaan. Daarom beperken we ons tot een paar voorbeelden. 

Pascal Hens bijvoorbeeld is een trainer die al jaren aan de beachvolleybaltrein trekt en die deze hele winter lang heeft doorgetraind met een beperkt aantal mensen. Hij hielp mee aan de organisatie van een wintertoernooi met vier Hollandse en vier Belgische ploegen. Volgend jaar zou hij dat graag willen uitbreiden tot twaalf teams. “Waarom niet Franse en Nederlandse speelsters erbij betrekken”, vraagt Pascal Hens zich af. “Beachvolleybal is een aparte sport, dus het vraagt een andere aanpak. Wij starten in de Brussels Capital Beachvolleybalclub vanaf februari met specifieke trainingen als voorbereiding op het Belgisch kampioenschap. We vinden het heel jammer dat er geen manche aan zee zal georganiseerd worden. In Knokke kom je immers tijdens de Masterfinales plots voor andere omstandigheden te staan – met open ruimte en de wind – waarmee de deelnemers aan het Belgisch volleybalcircuit de hele zomer lang niet geconfronteerd werden. Volleybal op het strand aan de kust is heel anders tegenover het beachvolleybal tussen beschermde gebouwen in het binnenland.” Pascal Hens is het hele jaar door met de beachsport bezig en kijkt verder over de grenzen heen. “In Werkendam en in Breda, eigenlijk niet zo ver van ons landje, ben ik gaan kijken”, vertelt de perfect tweetalige trainer. “In Nederland leeft het zandcircuit enorm. Is het mogelijk om in de toekomst een Be-Ne Liga te organiseren. Nu speelt men – zowel in Nederland als in België – constant tegen dezelfde tweetallen. Het zou een geweldige niveauverbetering kunnen opleveren. Wanneer je gemotiveerd bent (en ik weet dat er verschillende teams ambitie hebben) dan spelen afstanden geen rol. In de toekomst moeten de acties, de organisaties en het aantal trainingen meer mogelijkheden krijgen om uit te breiden en te groeien. Met een firma die er, via een naamsponsoring, de schouders onder zet. Zoals in Holland en daar loopt het fantastisch. Er moet nog zo veel gebeuren, er is nog veel werk aan de winkel.”

Top Beachvolley Academy

De ‘Top Beachvolley Academy’ werd een aantal jaar geleden uit de grond gestampt door Wim Eennaes en Liesbet Van Breedam. Als ex-Olympiër is Liesbet het best geplaatst om de juiste injectie te geven aan het beachvolleybal. “We willen vooral investeren in de jeugd”, verduidelijkt Wim Eennaes. “Met onze Academy volgen we een project op lange termijn. Neem als voorbeeld een groep U12, die met Liesbet Van Breedam een opleiding krijgt. Haar bezielende begeleiding levert die kinderen een enorme voorsprong op. Ze zullen veel verder staan op jonge leeftijd. Dat is niet te vergelijken met de situatie waarbij hun trainster zelf stond, toen zij zich samen met Liesbeth Mouha voorbereidde op de Olympische Spelen van 2008 in Peking. We hebben ook een aantal teams die deelnemen aan het Belgian Beachvolley Championship. Maar het accent ligt vooral op de jeugd. En we hanteren daarbij verschillende principes. Zo trainen we op een groot veld, niet op een klein. We zijn bezig met specifieke looplijnen. Die worden er van in het begin aangeleerd. We leggen accenten op het toepassen van de bovenhandse set-up. Daardoor krijgt onze opleiding een zelfstandige identiteit. We bieden het beachvolleybal aan als een individuele sport. Iedereen wordt opgeleid als blokker (netspeler) en als verdediger (achterspeler). Met deze visie kunnen we probleemloos schuiven, wanneer er iemand door blessure of ziekte wegvalt.” 

Ook de Top Beachvolley Academy heeft haar licht opgestoken in Nederland, bij Debora Kadijk. Haar manier van werken leverde onlangs nog een internationale primeur op. Emi Van Driel (17 jaar) en Raïsa Schoon (18 jaar) kroonden zich eerder tot piepjonge eredivisiewinnaars in het Nederlandse beachcircuit. In Göteborg zorgden ze recent voor een unicum om via een wildcard een FIVB World Tour toernooi binnen te komen en daarna een gouden medaille te veroveren. Daarmee zijn zij de jongste World Tour winnaars ooit. “We hanteren – net als zij – een systeem dat aangepast is aan het niveau van de kinderen. Heel dynamisch, met vangmomenten als je tegen een beter team aan het trainen bent”, klinkt het enthousiast bij Wim Eennaes. “Dat levert veel meer rally’s op en dat resulteert tot veel beter beachvolleybal. De service mag niet afgezwakt worden. Is er een tweetal dat heel sterk serveert, dan mag tijdens de trainingen de andere ploeg de bal opvangen of raken, zonder dat dit afgestraft wordt. Dan volgt er een extra-bal van de trainers. Zo blijft volleybal mogelijk en kan je beginnen opbouwen.” De ambities van de ‘Top Beachvolley Academy reiken ver. “We hebben ons aangemeld als beachclub bij de Vlaamse Volleybalbond. We tellen nu al 105 leden. We zullen zelf drie toernooien organiseren en Sarah Cools is samen met haar beachpartner Lisa Van den Vonder ingeschreven voor de World Tour manche van Turkije. Vorig jaar misten ze tijdens hun eerste optreden in het internationaal circuit op een haartje na de finale. En we willen almaar verbeteren. Zo zijn er gesprekken opgestart met de gemeente Hoevenen om een indoorhal te bouwen, specifiek voor het beachvolleybal. Het moet natuurlijk allemaal wel betaalbaar blijven. Onze volgende stap is om internationaal door te groeien en om zelfs Parijs 2024 te halen. Een nieuwe olympische droom voor Liesbet Van Breedam, maar dan als trainster deze keer. De Belgische bond vraagt wel eerst resultaten vooraleer zij ondersteuning zal bieden. Het draait allemaal om centen, maar we geloven erin.”

Tekst: Walter Vereeck

Foto’s: Bart Vandenbroucke