‘Grazie farfalle’: bedankt vlinders.
‘Farfalle’, het Italiaans voor ‘Vlinders’ is het koosnaampje voor de speelsters van het succesrijke Busto Arsizio, de topclub in de gemiddeld grote stad van 85.000 inwoners in de regio Varese, ten noordwesten van Milaan. Het team van coach Marco Mencarelli pakte afgelopen dinsdag voor 4200 dolle tifosi de gouden medaille in de CEV Cup. Iedereen door het dolle heen. Het werd de derde Europese eindzege in de clubhistoriek na eerdere winst in 2010 en 2012.
Onze landgenotes Britt Herbots en Kaja Grobelna hadden meer dan één hand in het briljante verhaal. Ze wisten met hun geluk en hun emotie geen blijf. Ook de derde Belgische vrouw ter plaatse – met name Marie-Cathérine Boulanger – kreeg een ‘uitstekend’ (!) toegekend op haar rapport als eerste referee. Zij arbitreerde een geweldige match.
Je moet het toch maar doen… De Truiense receptie-hoek Britt Herbots (geboortejaar 1999) is nog altijd maar negentien lentes jong. Vijf jaar jonger dan de andere ‘Yellow Tiger’ en youngster Kaja Grobelna (24). Kaja is afkomstig uit Radom in Polen. In 2013 verwierf deze getalenteerde Poolse opposite de Belgische nationaliteit. Het Italiaanse volleybal bij de vrouwen staat overigens helemaal ‘in he picture’ in Europa. Met Monza in de CEV Challenge Cup en Conegliano en Novara tegen de Turkse concurrentie in de CEV Champions League. Vier Italiaanse clubs aan de Europese vrouwentop!
“Ik voel nu dat Busto Arsizio meer en meer uitgroeit tot een grote topclub”, zegt ook Britt Herbots. De Limburgse volleybalkomeet heeft het zich geen seconde beklaagd, dat ze het Franse Mulhouse ruilde voor Italië. “Ja, voor mij gaat het op een paar jaar tijd echt heel snel. In 2016 werd ik in België uitgeroepen tot ‘Rookie’ van het Jaar’, in 2017 tot ‘Speelster van het Jaar’. En in 2018 tot ‘Speelster van het Jaar’ in Frankrijk.“
Waarom die keuze voor Busto Arsizio?
“We hebben het allemaal goed nagevraagd. Bij Busto is alles tot in de puntjes geregeld. Ik moet me weinig zorgen maken. Natuurlijk: de Italiaanse competitie, als grootste pluspunt van aantrekkingskracht, is één van de sterkste Liga’s in de wereld. Ik beschouw het als een grote eer en als een tienerdroom om hier te mogen spelen. Ik heb niet lang nagedacht, toen ik het aanbod kreeg. Ik hoorde louter positieve signalen. Heel leuke toevoeging: ik had eerst getekend. Nadien kwam dan Kaja het team versterken. Zo zat ik hier zeker niet alleen. Ze woont nu pal naast me. We trekken heel veel met elkaar op. Ik kon me ook vrij snel integreren, omdat ik de Italiaanse taal elke dag beter onder de knie kreeg. Zo kan je vriendschappen smeden. En dat heb ik dan ook gedaan.”
De basis voor het Europese goud legde Busto Arzisio in de heenwedstrijd. Met een verpletterende uitslag bij het Roemeense CSM Volei Alba Blaj. Eindstand: 0-3 (19-25, 16-25, 14-15). Een machtige score?
“Ja, het was afgelopen in zesenzestig minuten. ‘Over en out’, hé! Onverwacht. We leverden een schitterende collectieve prestatie. Ook in de aanloop trouwens hebben we heel sterk gespeeld in onze Europese campagne. In de zestiende finales tegen Dresden (Dui): thuis 3-2, uit 0-3. In de achtste finale tegen Graz (Oos): uit 0-3, thuis 3-1. In de kwartfinale tegen… Mulhouse: thuis 3-0, uit 2-3. In de halve finale tegen het Hongaarse Bekescsaba: uit 0-3, thuis 3-0. Ook heen bij Blaj in de finale openden we met een ware stunt: 0-3.”
De return (3-1) verliep nochtans niet meteen van een leien dakje?
“Klopt. Waren het de zenuwen? Dat kan. Maar het mocht thuis niet misgaan. De stad had een grote marketingcampagne opgezet. Er hingen overal posters, iedereen leefde mee naar de grote ontlading. Het werd toch achtervolgen na een zware eerste set. Die sprong na 25-24 via Onyejekwe, Lazarevic en een netfout van Gennari naar 25-27. Oeps. We reageerden evenwel staalhard over 14-7, 17-8 en 20-10 in de tweede fase. De derde set werd die van Kaja. Zij mocht bij 12-17 inkomen voor Meijners en ze fikste mee het goud na enkele aces over 19-18 en ook enkele machtige defensieve parades. We hadden door 0-3 heen genoeg aan twee sets om de CEV-beker te pakken. Eindstand: 3-1 (25-27, 25-19, 25-23, 25-20). Bij 2-1 was dus de klus geklaard.”
Je scoorde voor de ogen van clubvoorzitter Pirola 22 punten en je werd uitgeroepen tot MVP.
“Dat gaf me kippenvel. Weet je: de hal zat tjokvol tot in de nok. Volledig uitverkocht. Alba Blaj was nochtans niet naar Italië gekomen om zo maar de bijltjesdag te ondergaan. Hun 0-1 was een echte ‘wake-up call. Snel vonden we ons eigen spel terug. Kaja sleurde ons door de moeilijke momenten in de derde set. En dan kwamen alle emoties los. Dat gaf een heel speciale vibe. Mijn mama was aanwezig. Ook mijn vriend Piet (Piet Proesmans, nvdr.). Hij voetbalt bij Sporting Hasselt. We zien elkaar slechts om de drie tot vier weken. Niet altijd leuk. Maar hij begrijpt dat. Na de Nations League maken we meer tijd voor elkaar. Onze vakantie is al geboekt.”
Heb je de Europese titel goed gevierd?
“Niet meteen, verdorie. Geen champagne voor mij in de onmiddellijk volgende grote ontlading. Het duurde wel even voor de vierde set kon worden opgestart. Ik werd daarna opgeroepen voor de dopingcontrole. In de VIP heb ik nog genoten achteraf. Maar heel laat is het niet geworden. Het echte feest zal pas zijn na afloop van het seizoen.”
Ja, wellicht. Jullie hebben ook de play-offs gehaald in de Serie A 1. Daar moet de eindfase nog beginnen.
“De kwartfinale wordt een zware opdracht, tegen wellicht Monza. Een kanjer van een tegenstander in een ‘best of three’. Overigens, ook Cuneo met Lise Van Hecke, is kwartfinalist. Natuurlijk wil ik graag in de Final 4 terechtkomen. Tegen de beste andere drie ploegen van Italië. Tegen de absolute heel grote kleppers zoals Conegliano, Novara en Scandicci. Dat zijn dè kandidaten voor de ‘scudetto’, de Italiaanse landstitel.”
Begin mei kom je naar België terug. Dus moet je je vakantie toch uitstellen. Of niet?
“Inderdaad: de campagne van de nationale ploeg begint op 6 mei. Daarvoor wil ik nog een tandje bijsteken. Uitblazen, op vakantie gaan….dat is even wachten. Gelukkig toont vriend Piet alle begrip voor mijn carrière als topsporter. Volgend seizoen speel ik overigens nog bij Busto. Ik lig er nog onder contract. Vriend Piet, ook mams en paps komen graag naar Italië. Dat is als verplaatsing nog zeer vlot haalbaar.”
Ook een gelukkige Kaja Grobelna aan de zijde van Britt Herbots.
“Het was helemaal geen gemakkelijke match. Alba Blay is een echte vechtersploeg, die in een vorige ronde trouwens Galatasaray uitschakelde. Ze beschikken over een indrukwekkende blok/defence en ze vangen bijzonder veel op in verdediging. Daarbij namen ze nog zeer risicovolle opslagen, waar we zeker in de eerste set behoorlijk moeite mee hadden. Maar ook wij bewezen dinsdagavond dat we een echte vechtersploeg zijn.”
Was je zelf super gemotiveerd omdat je al in enkele matchen niet mocht starten?
Kaja Grobelna: “Zeer zeker. In de voorbije matchen speelde de Nederlandse Floortje Meijners als opposite en ze deed dat zeker niet slecht. Maar dat ik in de laatste drie matchen niet mocht spelen, deed me toch iets vanbinnen. Toen ik in de derde set inkwam, stonden we 12-17 achter en besefte ik dat ik de ploeg moest helpen. Het lukte en ik kon mee de kentering teweegbrengen.”
Een stevig feestje achteraf, zeker?
“Je wint niet elke week de CEV Cup, hé! Het was een belangrijke dag voor de club en voor de speelsters en als je dan de opdracht tot een goed einde gebracht hebt, konden we stevig vieren. Eerst met de sponsors en de supporters. Nadien zijn we met de meiden van de ploeg nog weg geweest. Maar nee, ik heb geen kater. Ik heb Pools bloed in de aderen en ik kan er dus wel een beetje tegen, hé! We hebben nu ook weer niet té zot gedaan, want er wacht ons nog een zwaar programma en we waren na de match toch een beetje kapot.”
Wat zijn de doelstellingen nog dit seizoen bij Busto Arsizio?
“We willen in de eerste plaats de kwartfinales halen van de play-offs en nadien willen we een plaats veroveren bij de top-4 van Italië.”
Kunnen jullie kampioen spelen?
“Volgens mij is Conegliano de sterkste ploeg in de Italiaanse competitie. Indrukwekkend om deze ploeg te zien spelen als het allemaal draait. Mochten we zelf de finale halen, dan zal ik iets later in België zijn en de eerste trainingen van de Yellow Tigers moeten missen, maar ik denk niet dat iemand dat hier bij Busto Arsizio erg zou vinden.”
Kijk je ook uit naar de Yellow Tigers?
“Zeker. We spelen dit jaar met de Yellow Tigers verschillende leuke toernooien. Ik kijk deze zomer in het bijzonder uit naar het EK. En natuurlijk zijn we als groep ook altijd blij om mekaar weer te zien.”
Blijf je volgend seizoen bij Busto Arsizio?
“Ik weet het absoluut nog niet. Ik heb ook geen weet van andere geïnteresseerden. We zien wel wat er op me af komt. Maar eerst de klus hier in Italië zo goed mogelijk afhandelen.”
Tekst: Leo Peeters en Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke en CEV
