In nagenoeg alle Vlaamse sportzalen is hij een graag geziene gast, want als je Kris Schoeters ziet binnenkomen, weet je dat er enkele stonden later ‘ambiance’ in de tent zal heersen. Ook tijdens de bekerfinales volley in het Antwerpse Sportpaleis zal hij er weer bij zijn en belooft hij met enkele opvallende primeurs, ook naast de wedstrijden, de toeschouwers te bekoren met puik entertainment.
Eén primeur staat nu al vast: de firma van de 49-jarige, opvallend getatoeëerde Bomenaar heet vanaf 2019 ‘H E A T International’ en dat betekent natuurlijk dat hij stilaan ook op internationaal gebied zijn expertise zal kunnen tonen en doorgeven. Kris Schoeters is immers niet alleen ‘dj van dienst’ tijdens volley-, basket-, beachvolley-, tennis-, hockey- en zelfs biljartevenementen, maar hij is het laatste jaar ook veel gevraagd als spreker en animator op congressen over ‘sport en entertainment’. Een landgenoot die het maakt in binnen- en buitenland: tijd voor een betere kennismaking vond Volleymagazine.
Hoe begon je als dj?
Kris Schoeters: “Al van toen ik nog kind was, wist ik dat ik dj zou worden. Ik had op zolder bij ons thuis een discobar staan, waarop we met enkele kameraden geregeld muziek draaiden. Héél amateuristisch, hoor! Tegelijkertijd speelde ik met BBC Boom basket en wij haalden met ons ploegje zelfs derde nationale. En bij feestjes in de club, draaiden wij de plaatjes. Maar de échte klik kwam er toen ik meeging op een NBA-trip naar Chicago, waar ik mijn absoluut basketidool Michael Jordan aan het werk zag. Ik keek me ook de ogen uit naar de manier waarop de sport daar werd omringd door allerlei acts en activiteiten. Daar kreeg de microbe me te pakken. En omdat ik nogal wat spelers van Mechelen en Oostende kende, kon ik bij ons mee een match organiseren tussen beide ploegen, waarvan de opbrengst ten goede kwam aan één van onze jeugdspelers, bij wie het huis helemaal afgebrand was.”
Hoe waren de reacties toen je meldde dat je professioneel dj wilde worden?
“De meesten verklaarden me gek. Wie kon daar nu zijn job van maken? Het was 1991 en in die tijd stond er in de reglementen van de zaalbonden dat er geen muziek mocht gemaakt worden tijdens de matchen. Maar ik trok naar Rudolf Vanmoerkerke, de grote baas van Sunair Oostende. Je mag veel zeggen van die man, maar hij had wel visie. Hij zag het wel zitten dat er in de vrije momenten tijdens een match ‘cheerleaders’ het terrein opliepen en dat er entertainment was tijdens b.v. ‘dode tijden’ in het basket. Muziek werd toegestaan, maar moest stoppen van zo gauw er weer gespeeld werd. In het biljart werd ik vorig jaar gecontacteerd door Kurt Ceulemans tijdens de WC cushion-3 biljart in Blankenberge. Ik introduceerde er een lichtshow, de spelers werden als helden voorgesteld aan het publiek met een uitgebreide inleiding en tijdens de wedstrijden mocht er zelfs een zacht achtergrondmuziekje gedraaid worden. Dat zorgde wereldwijd voor een geweldig enthousiasme in een ‘stille’ sport. Vandaar ook dat we vanaf 1 januari – na ook een kapitaalsverhoging en het aanwerven van Janne en Gunther als vaste krachten – niet langer ‘H E A T’ heten, maar ‘H E A T International’. Ja, een Belg die op internationale evenementen mee zorgt voor de uitstraling. Ze verklaren me nu al iets minder gek.” (lacht)
Sleuren jullie dan jullie techniek mee naar alle mogelijke voorstellingen, want een steeds verschillende apparatuur zou je toch parten kunnen spelen?
“Nee, de technische apparatuur huren we, maar ik zorg natuurlijk mee voor de coördinatie tussen de elementen voor b.v. de belichting, de klank, de muziek, de videobeelden. En we werken ook samen met een paar ‘vaste’ partners. Wij schrijven zelf het concept uit en op de bekerfinale zal je al de première kunnen meemaken van nieuwe beelden en vernieuwde animatie. Want als je succes wil blijven hebben, dan moet je regelmatig jouw programma aanpassen en iets nieuws bedenken. Werken op routine is wel één van de grootste risico’s in ons vak. Vandaar een mixte van leuke bestaande dingen en iets nieuws.”
Kan je in dat verband al iets meer verklappen over de bekerfinales?
“Laat me eerst jouw vorige vraag nog vollediger beantwoorden. De wedstrijden zelf worden natuurlijk opgenomen door de Sporza-mensen. Maar wij hebben zelf vier ‘remote camera’s’ die kunnen zorgen voor de randanimatie, waarbij het publiek betrokken wordt: o.a. in de populaire ‘kiss’ en ‘muzikale’ tussenkomsten. Voor het overige komen er een aantal nieuwe acts, die ik voorlopig nog niet wil verklappen. Maar ik kan je wel al melden dat wij op zaterdag, de dag voor de finale dus, beelden gaan opnemen over de manier waarop de ploegen zich voorbereiden. Die beelden monteren we dan in de nacht van zaterdag op zondag en die zullen de toeschouwers op zondag kunnen bewonderen.”
Mister Kris, ik veronderstel dat je – om nieuwe ideeën op te doen – ook regelmatig moet gaan kijken wat er in andere sectoren gebeurt op entertainmentgebied?
“Absoluut. We brainstormen b.v. regelmatig met de mensen waarmee we samen werken en dat is dikwijls lachen geblazen. Maar ik kijk ook naar een massa video’s, You-Tubebeelden, entertainment op tv. Ik probeer nog elke dag nieuwe inspiratie op te doen en ik ga ook regelmatig kijken naar shows. Natalia is b.v. een vriendin van me en als zij met een nieuw programma komt, dan kijk ik niet alleen naar hetgeen ze brengt, maar ook naar de manier waarop alles gerealiseerd werd: hoe werken ze met de belichting, wat doen ze in het omringende gedeelte…
Hetzelfde met muziek. Dat moet aan het evenement gekoppeld zijn. Bij biljarten heb je b.v. een ander soort muziek nodig dan bij basket of volley.”
Je krijgt allicht ook te maken met verschillende soorten publiek…
“Het is nu niet omdat dit artikel voor Volleymagazine is, maar ik vind de volleysupporters het leukste publiek. Gemakkelijker ook dan het basketpubliek. Je wordt door die mensen gewaardeerd en zij komen duidelijk naar de zaal met de bedoeling om zich te amuseren en daardoor heb je ze ook snel mee.”
Eén van de weinige klachten is dat jouw muziek soms te hard staat…
“Ik ken mezelf. Hoe enthousiaster ik word, hoe luider ik de muziek zet. Daarom vraag ik steeds aan de mensen rondom mij dat ze me dat moeten melden. Het is eigenlijk dezelfde reactie als je thuis een feestje geeft: hoe gezelliger het wordt, hoe luider er gesproken wordt en muziek gemaakt wordt. Soms heeft het ook te maken met het budget dat je voorhanden hebt. Maar ik geef toe dat er een groot verschil bestaat tussen het Sportpaleis, waar de boxen redelijk ver van het publiek staan, tegenover b.v. de Arenahal in Deurne, waar de supporters dichter bij de boxen zitten omwille van de constructie van die zaal.”
Langs de ene kant moet je natuurlijk zorgen voor de gepaste ambiance, maar is het soms ook niet de bedoeling dat je de thuisploeg een extra-steuntje moet bieden om te winnen?
“Op een ‘neutraal’ evenement zoals b.v. de bekerfinales mag je natuurlijk niemand beïnvloeden of bevoordelen. Maar in andere omstandigheden – zoals al enkele keren met de nationale ploegen in Kortrijk – voel je aan dat de thuisploeg je nodig heeft om het verschil te maken. Je moet dan zorgen dat je op het juiste moment nét dat tandje kan bijsteken, waardoor de tegenstander het nét wat moeilijker krijgt om overeind te blijven. Soms heb ik al wel het verschil gemaakt en je krijgt daar achteraf wel het respect voor terug van coaches en spelers. Je moet dan op het juiste moment doelbewust overdrijven en het kantelmoment aanvoelen.”
Dat zijn echter wel zaken die je vooraf moeilijk kan incalculeren…
“Precies. Dat is juist het typische bij sport. Daar komen emoties bij te pas, die je inderdaad vooraf niet kan voorzien. Ik leer ook nog op elk evenement bij. Het is soms onvoorspelbaar hoe een publiek op bepaalde fases kan reageren. Je krijgt ze soms niet mee met zaken die op een andere locatie wel zouden lukken. Je moet dus alert blijven. Dat is – denk ik – het grote verschil tussen een dj inhuren en iemand die naargelang de situatie anders kan handelen. Een dj zijn, kan haast iedereen, maar een goede entertainer die situaties aanvoelt en er ook naar handelt, is veel moeilijker te vinden.”
Waar komt de firmanaam ‘H E A T’ vandaan?
“Ik vond dat het een korte naam moest zijn, maar die tegelijkertijd heel neutraal is. Hij is ook bruikbaar in alle sporttakken en je voelt in die sporten toch ook dikwijls de passie waarmee gespeeld wordt. En is het niet mooi dat ik door mijn passie voor de sport ook midden in de strijd van een wedstrijd zit en die mee kan helpen bepalen. Iets op maat realiseren.”
Maar vanaf nu dus ‘H E A T International’?
“Er is blijkbaar stilaan een nieuwe markt die zich aandient, nl. deze van de (sport)congressen. Zo was ik vorig jaar uitgenodigd op een congres over ‘sportmanagement’. Ik was er gevraagd als één van de sprekers en ik mocht ook de animatie verzorgen voor een publiek, waar toch vertegenwoordigers van wereldtoppers bijzaten van grote clubs of evenementen zoals AS Roma, Wimbledon en tot mijn grote vreugde ook van de Chicago Bulls. Ik haalde die mensen naar voren op de manier waarop sporters het terrein betreden, nl. met een lichtshow en aangepaste teksten en muziek. Die man van de Bulls was zo blij verrast. ‘Ik dacht niet dat ik nog ooit zou voorgesteld worden alsof ik Michael Jordan was’, grijnsde hij. Het resultaat is dat wij binnenkort uitgenodigd zijn om een kijkje te nemen achter de schermen van de Chicago Bulls en hoe zij een wedstrijd op alle mogelijke manieren voorbereiden. Wij werkten al wel internationaal in de sport, maar bestaat er ook interesse naast de sport. Zo kregen we aanvragen binnen voor twee congressen in Zwitserland, voor het hockey in Frankrijk, voor het tennis in Kroatië en natuurlijk ook voor Euro Volley 2019. Je mag ons dus binnenkort ook verwachten op de zgn. corporate events, bedrijfsbijeenkomsten of agency ‘new style’…”
De firma blijft wel in Antwerpen gevestigd.
“Dat alleszins. Wij zitten midden in het centrum van Antwerpen bij de Stadswaag en Antwerpen is een leuke stad. Ik zie niet in waarom we dat zouden veranderen. Er komen internationaal gezien ook nieuwe mensen bij. Zo zal een Britse producer (van o.a. het WK atletiek) één van onze vaste partners worden en tijdens de bekerfinales zal hij ook voor het eerst kennis maken met het Sportpaleis. Zelf wil ik voor de muziek, de presentatie en de creativiteit blijven zorgen op een professionele basis, maar we willen ook professioneel werken op juridisch en financieel gebied met de juiste mensen op de juiste plaats.”
Het zijn niet jouw eerste volleyfinales. Hoe kijk je daar tegenaan?
“Het blijft altijd een uitdaging om zulke belangrijke manifestatie in goede banen te leiden. Ik ben erop gebrand en gemotiveerd om zondag 10 februari weer te beleven als een hoogdag voor het volley. Ik ben dan ook Topvolley Belgium en Geert De Dobbeleer erg dankbaar voor het vertrouwen dat ik krijg om vanuit hun visie op het hele gebeuren, een bijdrage te kunnen leveren op een artistiek verantwoorde manier.”
Is het als Bomenaar geen uitdaging om ooit op te treden als dj op Tomorrowland?
“Ik heb op diezelfde plaats nog gevoetbald, naar de kantine geweest met spelers, familie en vrienden. Ik ga er ook elk jaar naar kijken met enkele vrienden, die dan bij mijn familie in Boom kunnen blijven slapen. Maar ik ga er gewoon naartoe als ontspanning. Ik zeg niet dat ik negatief zou antwoorden, mochten ze het mij ooit vragen, maar ik kan me ook niet op alles focussen. Ik maak liever een keuze voor iets waar je zelf iets mee kan bepalen zoals in de sport. Want zeg nu zelf: in Tomorrowland ben je als dj voor 99% zeker dat je het publiek mee hebt. Je weet waarvoor ze komen en welke muziek ze verwachten. In de sport weet je dat nooit en toch wordt verwacht dat je het publiek entertaint. Op dat gebied is het gemakkelijker om dj op Tomorrowland te zijn.”
Hoe zie je zelf jouw professionele toekomst?
“Alle dagen iets kunnen doen dat je graag doet, dat vind ik pas rijk zijn. Misschien gaan we ons de komende jaren iets meer trachten te manifesteren op internationale evenementen. Al moet ik toegeven dat we ons beter kunnen focussen op indoormanifestaties. Outdoor kan je moeilijk een lichtshow geven, ligt het dikwijls iets moeilijker met de klank en tien cheergirls aan de middencirkel zie je amper staan. En al kijk ik nog elk jaar uit naar evenementen in het Antwerps Sportpaleis, toch heb ik het gevoelen dat we nog meer onze weg kunnen vinden bij internationale indoormanifestaties in nieuwe zalen, in contacten met nieuwe culturen en waar ze ons ook opnieuw vragen bij een volgend project. Om dat alles fysiek aan te blijven kunnen, probeer ik lichamelijk ook elke dag te trainen om mentaal klaar te zijn voor alles wat er op ons afkomt. Tournée Minérale hoeft voor mij niet; ik drink al meer dan een jaar geen alcohol meer en ik voel me daar ook beter bij in mijn job.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: H E A T, Marcel Coppens
