Welke mannenploegen mogen naar het Sportpaleis?

 

 

Op zaterdag 22 december valt finaal de beslissing. Welke twee clubs uit mannen Liga A stoten via de return door naar de prestigieuze finale van de Beker van België. Of de grote affiche op 10 februari 2019 in het Antwerpse Sportpaleis? De heenwedstrijden van de halve finales werden gedomineerd door Knack Roeselare tegen Greenyard Maaseik (3-1) en door Lindemans Aalst in Menen (0-3). Zo hebben Knack en Lindemans in de terugwedstrijd genoeg aan twee sets. Omgekeerd: Greenyard Maaseik en Par-ky Menen moeten 3-0 of 3-1 scoren. En nadien de kwalificatie forceren via de bijkomende ‘golden set’.

Er is wel één verschil: Maaseik speelt thuis. Dus op eigen bodem. De Maaslanders teren op de fantastische 3-0-topscore in de CL tegen het Poolse Belchatow. Heeft Menen, met een aanvaller minder, nog kansen uit bij Lindemans? Wellicht zijn de Ajuinen in eigen vesting het sterkst. Ze tankten vertrouwen in de CEV Cup door 3-2-winst tegen het Spaanse Teruel. Overigens pakte Knack donderdagavond setwinst tegen de Russische grootmacht Zenit Kazan: 1-3 (18-25, 25-20, 23-25, 19-25).

JOEL BANKS (Greenyard Maaseik)

“Laatste thuiswedstrijd van het jaar is ontzettend belangrijk”

Na de spetterende 3-0 aan het Europese front tegen Belchatow blonken alle gezichten van trots. De 3-0 was fantastisch mooi gedaan. Coach Banks: “Zo’n score krikt ons zelfvertrouwen helemaal op. We brachten de Polen door hun ups en downs al snel in verlegenheid. De twijfel sloop in hun rangen, wij groeiden in de match. We hebben rond MVP Jolan Cox gevochten als leeuwen. Mijn jongens zijn blijven gaan. Een mooie eigenschap van mijn team. Het slot in de derde set – van 24-22 naar 29-27 – hield de hele zaal in de ban. Dit was veel beter dan de openingspartij in Berlijn (3-1), waar we te veel kansen lieten liggen. Die hebben we nu wel gepakt. Is dat hopelijk de nieuwe evolutie in mijn ploeg? Sinds de aanwerving van de Bulgaarse ‘medical’ joker Aleks Grozdanov in de plaats van de Let Andri Aganits (operatie schouder) beschik ik over een uitmuntende kern van twaalf manschappen. Alle jongens krijgen na Belchatow van mij als quotering een ‘uitstekend’.”

Knack Roeselare wordt misschien een ander paar mouwen. Wat denk je?

Joel Banks: “Ja, de beker is altijd iets speciaals. Het is dan ook jammer van de loting, dat één van ons twee als halvefinalist wordt uitgeschakeld. Ik denk dat de neutrale toeschouwer in het Sportpaleis altijd een finale Roeselare-Maaseik wil beleven. Beide clubs staan jarenlang aan de top in dit land. Het is een rivaliteit op het scherp van het mes. Een mes dat snijdt aan twee kanten: vice en versa. Maar versta me niet verkeerd: ik gun Lindemans Aalst of Par-ky Menen ook een finaleplaats.”

Na drie ontmoetingen is de stand 1-2 in het voordeel van Knack. Kan je dat verklaren?

“Hun eerste winst in de Supercup gold als een soort oefengalop: 0-3, dat klopt. We waren die dag niet klaar voor de wedstrijd. Onze revanche volgde in de interclub: 1-3. Dankzij onze opslagdruk, zeer hoge aanvalspercentages en een lage foutenlast. Ik was dan ook verrast dat Knack ons enkele dagen later heen in de halve finale 1-3 aansmeerde. We lagen nochtans niet onder. We waren misschien zelfs een tikje beter op sommige vlakken. Maar in ‘moneytime’ gaven we de winst weg. Door een te hoge individuele foutenlast. Zoals iedereen weet, zijn de verschillen vrij klein. Veel sets worden gespeeld tot aan het gaatje. Op twee puntjes. Dan moet je constant heel alert zijn. Knokken tot de laatste seconde met een killerinstinct. Geen sinecure: Roeselare maakt het ons al vele seizoenen verdomd moeilijk.”

Jullie hebben een Europese midweekmatch achter de rug. Net als Knack. Maar Greenyard kreeg twee dagen extra rust. Is dat een voordeel?

“Laat me vooraf zeggen dat er over de kalenderplanning veel heisa is geweest. Weet u, dat de bekerloting trouwens werd overgedaan. De eerste poging werd ongeldig verklaard en geannuleerd. Een heel vreemd gebeuren, nooit eerder vertoond. Ze moesten dus opnieuw loten. We zouden eerst thuis spelen. Door de vernietiging van de loting en de tweede poging werden we plots de bezoekende ploeg. Eerst uit. Enfin, we hebben inderdaad 48 uur meer recuperatietijd. Dat is een voordeel(tje), omdat de kalender zo overladen is. We hebben tot vandaag veel gespeeld op korte tijd. Dus is voldoende rust belangrijk, zodat de adrenaline zaterdag op het moment van de waarheid weer door de spelerslichamen kan knallen.”

De hamvraag luidt: treedt regerend bekerhouder Knack aan mèt of zonder Hendrik Tuerlinckx? Mèt of zonder: is dat een groot verschil?

“Ik vermoed dat het wachten is tot de opwarming. Tuerlinckx speelde niet tegen Kazan. Mèt of zonder is een groot verschil. Een immens verschil zelfs. Al doet youngster Lou Kindt het heel goed op de diagonaal. Ik ben aangenaam verrast. Ik vergelijk Hendrik graag met onze Jelte Maan. Stel dat we Jelte moeten missen? Oei. Het zijn twee spelers met hetzelfde karakter en met bakken ervaring in finales en in Europese duels. Eerlijk gezegd: ik zit niet te hopen op de onbeschikbaarheid van Hendrik. Neen, neen. Ik leg een andere focus: volledig op ons eigen lot. Dat lot hebben we helemaal zelf in handen. De uitslag zal worden bepaald door onze globale aanpak als team. Op dat punt kwam de overwinning tegen Belchatow op het ideale moment. Ik zag een schitterende teamprestatie. (lacht) Tammemaa, Blankenau, Pupart en Cox trokken hun streng. Natuurlijk is zo’n spetter voor herhaling vatbaar.”

 

 

Voor een doorstoot naar het Sportpaleis reken je op drie factoren. Welke?

“De eerste factor is de drang naar revanche. De groep was stik ontgoocheld na de eerste halve finale. In het besef dat het allemaal veel beter kan. En ja, element twee: in de CL zijn we afgelopen dinsdag als team open gebloeid. Het derde aspect is de omvang van de opdracht. Iedereen is zich zaterdag zeer bewust van de inzet van de vierde confrontatie. De opdracht is bijzonder duidelijk: winnen met 3-0 of 3-1 en de ‘golden set’ pakken. Met de steun van het publiek lijkt me dat zeker mogelijk.”

 

MARTIJN COLSON (Lindemans Aalst)

“Twee sets thuis en klaar is kees”

Op papier lijkt er nog weinig te kunnen misgaan voor Lindemans Aalst tegen Par-ky Menen. Eerst noteerde Lindemans een 3-2-succes in de CEV Cup tegen het Spaanse Teruel. Een zege die er na een 1-2-tussenstand niet kwam zonder slag of stoot. Maar als je dan wint, krijg je absoluut een ‘boost’. De terugwedstrijd in Spanje wordt nog een hele klus. Maar die return ligt nog ver af, pas half januari 2019. En dus denkt de 24-jarige middenman Martijn Colson uit het Noord-Limburgse Lommel, dat Lindemans eerst stevig zal uithalen in de vierde confrontatie tegen Par-ky Menen. De kans op de bekerfinale is te mooi om ze niet waar te maken.

Je won al een Belgische beker met Antwerpen. Je speelde ook bij Puurs, Asse-Lennik (nu Lindemans Aalst, nvdr.) en Maaseik. Waarom die terugkeer in 2017 naar Lindemans Aalst?

Martijn Colson: “Ik voelde me heel goed bij Lindemans. Ik kreeg een mooi voorstel. En ja, ik tracht die generositeit van het bestuur te belonen met een ticket voor het Sportpaleis. Ik ben trouwens einde contract. Bekerfinale en zeker bekerwinst onderhandelt ietsje vlotter.”

Europees doen jullie het niet onaardig. Weliswaar na de eerste ronde niet meer in de Champions League, maar in de CEV Cup. Hoe voelt dat?

“De CL scheelde geen haar. We konden verloren eerst met 3-0 in Teruel. Dat was onze eerste officiële match van het seizoen, we waren nog niet gerodeerd. Thuis werd het daarna ook 3-0 na 34-32 in de openingsfase. Maar in de ‘golden set’ liep het helaas mis: 7-15. Door onnodig veel fouten.  Je bent dan even ‘down’, maar lang mag zoiets niet duren. Zo hebben we ons herpakt in de 1/16de finales van de CEV Cup tegen Arcada Galati uit Roemenië: 2-3 uit, 3-1 thuis. Het was hard vechten geblazen. Maar we waren de betere ploeg. En ja, iedereen had het liever anders gezien. In de 1/8ste finales is Teruel (ook exit in CL) op ons menu verschenen in de CEV Cup. Dat is leuk en niet leuk. Ik had liever een andere ploeg ontmoet. Maar oké: we hebben thuis 3-2 gewonnen. Het zal moeilijk worden in de return, maar dat is stof voor later.”

Een aantal ‘replays’ is dit seizoen blijkbaar jullie lot. Zaterdag spelen jullie al voor de vierde keer tegen Par-ky Menen. De derde keer op tien dagen tijd. Is dat niet een beetje van het goede teveel?

“Inderdaad. Leuk is dat niet. Maar zaterdag is het wel een heel belangrijke match voor ons. Het is zo dat we drie keer hebben gewonnen. Eerst op 13 oktober in Menen: 0-3 (16-25, 21-25, 15-25). De cijfers maken duidelijk dat we volledig de baas waren op de eerste speeldag van het seizoen. Menen bleek niet klaar om het seizoen aan te vatten. Zo misten ze hun start. Wij hadden een goede dag. Dan volgde op 12 december de halve finale van de beker. We wonnen weer met 0-3 (28-30, 13-25, 22-25). Ik denk dat die 28-30 alles bepalend was. We voelden dat we weer drie punten konden versieren. Het is nooit gemakkelijk in de hal Vauban. Zo’n 28-30 is wel een waarschuwing: Par-ky toonde zich sterker. Op 15 december wonnen we thuis in competitie toch weer opnieuw. Nu met 3-1 (25-18, 25-22, 16-25, 28-26). Hier zat het venijn niet in het begin, maar in de staart. Menen had bij 23-24 uitzicht op een tiebreak. Maar onze kapitein Staszewski trad op als reddende engel. Hij keerde het tij. Hij niet alleen trouwens. Dat is te kort door de bocht. We hebben die set collectief over de streep getrokken met enkele goede offensieve acties. Maar toegegeven: Par-ky haalde na 2-0 een hoog niveau. Ze kunnen het ons dus moeilijk maken.”

 

 

Jullie hebben genoeg aan twee sets. Dan sta je in je vierde bekerfinale. Met één keer winst bij Antwerpen. Hoe groot is je verlangen?

“Heel groot. Dat geldt voor de hele club. Een eerste cupfinale voor Lindemans. Hé, hé: da’s niet niks. Ik ga er van uit dat het gaat lukken. De trip naar het Sportpaleis wordt zeker iets speciaals. Maar ik wil het vel van de beer nog niet verkopen. Menen heeft dan wel lichtjes afgehaakt bij de top-drie in de klassering. Maar het is en blijft een gehaaide tegenstander. Als we goed starten en de eerste set pakken, dan komt het wel voor mekaar. Wat onze kansen nog vergroot naast het thuisvoordeel, is het volgende gegeven: ze moeten het doen met een speler minder. Na het vertrek van de Litouwer Edvinas Vaskinas. In onderling overleg en met wederzijdse toestemming wegens familiale redenen. Hij wordt alleszins niet vervangen, omdat de regel van ‘medical joker’ in dit geval niet van toepassing is.”

Wie wint de andere halve finale? Maaseik of Roeselare?

“Ik waag me niet op glad ijs. Ik heb echt geen idee. Ze zijn gelijkwaardig. Stel dat we zelf de finale halen, dan heb ik ook geen bepaalde voorkeur op dit ogenblik. Ik ben nog niet bezig met de finale. Wel volop bezig met succes in de return. Die gevaarlijke terugwedstrijd moeten we trouwens eerst zelf verzilveren.”

Tekst: Leo Peeters

Foto’s: Bart Vandenbroucke