Céline Van Gestel: “Ik kreeg meer verantwoordelijkheid”

“Deze bekroning had ik echt niet verwacht,” straalde de 20-jarige Kempense Céline Van Gestel, toen ze op het podium van hotel Stiemerheide in Genk werd uitgeroepen tot ‘speelster van het jaar’. Bij vorige uitverkiezingen zoals die van ‘rookie van het jaar’ eindigde ze steeds tweede. Vandaar. “Ik had eigenlijk verwacht dat Jasmien Biebauw de winnares zou worden, want ze heeft een goed seizoen achter de rug en o.a. ikzelf hadden haar ervaring echt wel nodig om zelf tot scoren te komen,” wist de laureate nog.

De olijke en vriendelijke Céline begon met volleyballen bij Spinley Dessel. “Maar ik had tegelijkertijd ook verschillende andere sporten uitgeprobeerd: ik speelde o.a. graag badminton, ik danste graag, maar uiteindelijk bleek volley mij toch het best te passen. Ik stapte over naar Smash Oud-Turnhout (waar ik nog ploeggenote was van Elise Van Sas, de spelverdeelster van concurrent Oudegem), waar Hugo Spildoren mij ‘ontdekte’ en na twee jaar Oud-Turnhout, trok ik naar de Topvolleybalschool in Vilvoorde.”

Van Gestel doorliep ongeveer alle nationale jeugdselecties, speelde met het VVB-team in Liga B en vanaf 2014 zat ze ook in de nationale senioresselecties, die o.a. 11de eindigden op het WK, 6de op het EK (2015) en 5de op het European Youth Olympic Festival. Nationaal heeft ze er intussen bij Asterix al een behoorlijk palmares opzitten: drie keer Supercup, vijf keer de Belgische beker en dit weekeinde kan daar voor haar nog de vijfde Belgische titel bijkomen als zaterdag of zondag in de eigen Beverense zaal één keer gewonnen wordt van Oudegem. De eerste finalewedstrijd eindigde met 1-3 in het voordeel van Asterix.

“Als je de cijfers bekijkt, ging het er in die eerste match redelijk eenvoudig aan toe. In de eerste set maakten we het onszelf moeilijk met te veel te vermijden fouten. Maar vanaf de tweede set konden we met onze opslag vervaarlijk uithalen, maakten we minder fouten en bereikten we opnieuw ons normale niveau met drie winstsets tot gevolg. We moeten gewoon die lijn doortrekken, maar zoals onze coach altijd zegt: ‘De laatste match is steeds de moeilijkste.’ Al wil ik die titel toch ook bij op mijn palmares.”

Team

Céline Van Gestel kan het niet genoeg benadrukken: “Volley blijft een teamsport. En natuurlijk ben ik blij als speelster van het jaar verkozen te zijn, maar voor mij blijft het teamelement het belangrijkste.”

Alvorens ze de beste van het land werd, maakte Céline een beetje een gek einde van het seizoen mee. “Een week na de bekerfinale ben ik gevallen en ik liep een schouderletsel op, waardoor ik moeilijker kon slaan. Wel vervelend natuurlijk voor een receptie-hoekspeelster. Maar gelukkig was ik nog wel in staat om de ballen onderhands te pakken en dus werd ik een hele tijd ingezet als libero. Dat was even wennen, maar het voordeel was dan weer dat ik niet volledig moest stilvallen. Al ben ik wel blij dat ik nu opnieuw op mijn vertrouwde positie kan spelen.”

(Lees verder onder de foto)

Is die veelzijdigheid misschien één van de voornaamste redenen van jouw uitverkiezing?

“Misschien. Maar ik vond ook van mezelf dat ik redelijk stabiel speelde, dat ik anderen kon meetrekken en dat ik dit seizoen toch meer verantwoordelijkheid kreeg, omdat enkele sterke aanvalsters de ploeg verlaten hadden. Daardoor kwam ik misschien toch ook wel iets meer ‘in the picture’ en heeft dat mijn uitverkiezing bevorderd.”

Al negen jaar leveren ze bij Asterix de ‘speelster van het jaar’. De meeste van haar voorgangsters (Lise Van Hecke, Freya Aelbrecht, Kaja Grobelna, Britt Herbots) speelden nadien in het buitenland. Wordt dat ook het geval voor Céline Van Gestel?

“Nee, zeker niet. Ik denk dat ik nog heel veel kan leren bij Asterix, zeker wanneer er volgend seizoen enkele oudere, ervaren speelsters bijkomen,” klinkt het met Kempische nuchterheid. “Een andere factor is dat ik veranderde van studierichting. Kinesitherapie was voor mij te moeilijk combineerbaar met de sport en dus koos ik voor de richting ‘voedingsleer en dieetkunde’ aan de Leuvense Hogeschool. Louter uit interesse, hoor!,” grapt ze.

Al wordt het ook daar allicht schuiven met een aantal examens wegens het drukke werkprogramma van Céline tijdens de komende maanden. “Na anderhalve week rusten, bereiden we ons immers voor op vijf weken Nations League tegen de topploegen van de wereld. Doordat een aantal oudere speelsters niet meedoen, starten we met een wel erg jonge ploeg aan deze competitie. Maar iedereen wil bijleren en ook vorig jaar bleek dat we steeds beter presteerden, naarmate het toernooi vorderde. We waren daarin gegroeid, al besef ik ook wel dat we dit jaar in sommige matchen wel eens zwaar onderuit zullen gaan. Maar het wordt wel een super ervaring. Einde juni moet ik dan allicht mijn examens doen en tegen half augustus moeten we opnieuw klaar zijn voor de EK-kwalificaties.” (Lees verder onder de foto)

Of ze nog echt dromen heeft op volleygebied? “Niet echt. Ik weet dat ik nog beter kan worden door veel fysio- en poweroefeningen en dan bekijk ik wel waar het allemaal eindigt.” Heerlijk nuchter toch, niet?

Tekst: Marcel Coppens

Foto’s: Bart Vandenbroucke