De nieuwjaarsvraagjes aan…

De nieuwjaarsbrieven zijn voorgelezen en gehonoreerd. Tijd om aan een aantal volleyprominenten de klassieke nieuwjaarsvraagjes te stellen. We vroegen iedereen:

  1. Wat was voor jullie het sportief hoogtepunt van 2017?
  2. Wat zijn jouw sportieve verzuchtingen voor 2018?
  3. Wat zijn jouw persoonlijke wensen voor 2018?

Gert Vande Broek (coach Yellow Tigers en Asterix)

Ik herinner me eerder het sportieve dieptepunt in Rotterdam. Maar op clubniveau blijft de bekerwinst in het Sportpaleis altijd bij. Vorig jaar kwam daar ook de finalereeks van de play-offs bij tegen het sterke, veerkrachtige Oudegem. Zelden zulke spannende play-off-finales beleefd: schitterende wedstrijden vol beleving, zowel op als naast het terrein. Voor mij mogen het opnieuw spannende play-offs worden, maar bij voorkeur willen we de zwarte bladzijde met paginanummer 2017 wegwerken door de kwalificatie voor het EK 2019. Ik kijk uit naar de openbare verdedigingen van mijn doctoraatsstudenten. Ze werken in 2018 alle drie hun doctoraat af en ik reken vooral op een knallend feestje nadat ze hun doctoraatstitel hebben behaald. En een pas afgewerkt appartementje in Portugal zal wel voor de rest zorgen.

Sam Deroo (aanvoerder Red Dragons en speler bij Kedzierzyn)

De dubbel met Zakza in Polen en de overtuigende zege tegen Italië op het EK. Opnieuw een prijs pakken en een goed WK spelen als team om verdere stappen te zetten naar de kwalificatie voor de Olympische Spelen. Deze zomer meer tijd steken in de familie en genieten van deze momenten samen.

Charlotte Leys (aanvoerster Yellow Tigers / speelster in Turkije)

De zilveren medaille in de Turkse topcompetitie. Na 52 jaar stond Galatasaray volley vrouwen nog eens in een finale (tegen Fenerbahce). Daarvoor moesten we in twee matchen in de halve finale winnen tegen topteam Vakifbank. De ontlading na die match was enorm. Met stip het mooiste volleymoment in 2017. De top-5 halen met Bursa en de Challenge Cup winnen. Goede gezondheid en wonen in ‘ons’ huisje.

Angie Bland (speelster in Frankrijk)

Kampioen geworden met Mulhouse. De dubbel pakken met RC Cannes. Een cliché dat ik elk jaar serieuzer neem: een goede gezondheid.

Kaja Grobelna (speelster in Polen en bij de Yellow Tigers)

De halve finale van de Beker van Polen. We stonden 0-2 achter en we waren ook zwaar aan het verliezen in de derde set en toch hebben we nog met 3-2 gewonnen. Ongelooflijk, zal ik nooit vergeten. Maar ook de halve finale van de play-offs. Ik ben enorm trots op onze zilveren medaille met Lodz. Hopelijk opnieuw een medaille rond de nek voelen op het einde van het seizoen en dat we verder de doelstellingen met de Yellow Tigers mogen behalen. Gezond zijn en blijven. De rest komt vanzelf wel in orde.
Jean-Paul De Buysscher (voorzitter Volley Vlaanderen) Voor de Red Dragons was het een ‘grand cru’ jaar: fantastische resultaten in de World League, vierde plaats op het EK en WK-kwalificatie. Maar even veel voldoening in het behalen van de zilveren medaille op het EK door de Young Red Dragons, na een bloedstollende tiebreak tegen Italië. De verwachtingen omtrent hun toekomst zijn dan ook hoog gespannen.

Op beachgebied grote sprongen voorwaarts op de internationale ranking voor het duo Koekelkoren-Van Walle, zodanig dat – mochten er nu Olympische Spelen plaats vinden – ze rechtstreeks geplaatst waren.

In eigen land waren de bekerfinales in het Antwerpse Sportpaleis en op het BK-beach in Knokke ongetwijfeld hoogtepunten, hoewel de finalewedstrijden meer spankracht verdienden.

Dat de Red Dragons sportieve revanche nemen voor het feit dat ze door de FIVB ‘gedumpt’ werden, ondanks een 7de plaats in de World League. Verder hoop ik dat ze een prima WK spelen. Als je in Europa 4de kan worden, kan je ook op het WK hoog eindigen. Ik verwacht ook een bevestiging van ons beach-duo. De spelers krijgen een topsportcontract vanuit Sport Vlaanderen en een uitgebreide omkadering vanuit de federatie. Hopelijk toernooiwinst in één van de toernooien van de World Tour en een stapje dichter bij een plaats op de Spelen. In 2018 organiseren we in Kortrijk een manche van het EK U20 in de hoop dat onze jonge Red Dragons de eindfase halen in Rotterdam. Ik hoop dat we met zijn allen gezond mogen blijven. Verder hoop ik op gemoedsrust en positivisme bij allen die begaan zijn met het volleybal en vooral bij hen die de lijnen uitzetten, want 2017 was ongetwijfeld een dieptepunt waarin een tak van de familie de federatie een proces aansmeerde, de volleyproms boycotte en forfait gaf voor de Supercup. Hopelijk kunnen de inspanningen van de federatie – o.a. Volley@School en het Jeugdsportfonds – bijdragen tot de verdere bloei van de volleysport in ons land.

Bram Van den Dries (speler Frankrijk / Zuid-Korea/ Red Dragons)

De onverwachte play-off-finale in Frankrijk met Spacer’s Toulouse en met een jonge spelersgroep. Een ongezien eindresultaat in de geschiedenis van de club. Nadien het fantastisch begin met goeie persoonlijke scores bij Ansan in Zuid-Korea, waar ik niet kon blijven, maar het contract wel werd nageleefd en ik terug naar Toulouse kon. Op internationaal gebied sta ik versteld van Zenit Kazan, de Russische ploeg die in 2017 alles won, wat er te winnen was. Zelfs tegen zogezegd ongenaakbare topteams werd zeer vlot gewonnen. Het behoud met Toulouse is het voornaamste doel in het eerste deel van het jaar. Ook de eerste keer dat ik in de Champions League zal aantreden, zodat de matchen tegen Zenit Kazan, Berlijn en Jastrzewski speciale en memorabele momenten worden. Met mijn vrouw Marine kijk ik reikhalzend uit naar ons eerste kindje en – het mag gezegd worden – het wordt een jongen. Verder aan iedereen een uitstekende gezondheid gewenst.

Vital Heynen (coach Red Dragons en Friedrichshafen)

Onze halve finale met de Red Dragons op het EK in Polen. We versloegen een topteam als Italië met overdonderende cijfers in de kwartfinale. Een prestatie die een toonbeeld is van grote kwaliteit. We zijn (bijna) tot alles in staat op het Europese continent. Ander hoogtepunt was het veroveren van de Duitse beker met Friedrichshafen en mijn jonge ploeg die straalde van plezier en het vele plezier dat ze uit de bekerfinale puurden. Op wereldvlak kwam ik sterk onder de indruk van de prestaties van Nafi Thiam. Ze zit nog niet aan haar grens en haar prestatie gaat de Tourwinst van Froome ver te boven. Ik heb geen glazen bol, maar doe mij maar de Duitse titel, de Duitse beker en de eindzege in de Champions League, haha! Uiteraard leg ik na de clubcompetities de focus op de nationale ploeg. Ik doe dat graag: alle energie stoppen in een ploeg, zodat die dag na dag, week na week beter wordt. Ik droom dus van een geweldig WK. Oei, alles in mijn leven is volley-gerelateerd. Maar uiteraard wens ik mijn vrouw en mijn dochters een goede gezondheid toe. Ik vind het uiterst belangrijk dat het goed gaat met mijn dierbaren. Veel geluk dus voor mijn familie en voor mijn ploegen.

Dries Koekelkoren (beachvolleyer)

Winst op het WK tegen de Nederlanders Brouwer – Meeuwsen, waardoor we 9de werden op het WK. Ook het feit dat we op de wereldranking de top-16 zijn binnen gekomen. Dat was ook het doel bij de opstart van ons project met trainer Michiel Van der Kuip. Tom en ik mikken op enkele uitschieters op een topevent: een podiumplaats b.v. in een 4- of 5-sterrentoernooi. Bij een constant seizoen behouden we onze plaats op de wereldranking. Misschien zit er zelfs nog iets meer in. Vrijwel alles staat in het teken van de Spelen in 2020. Daarnaast wil ik echter waken over een goede balans van ‘quality time’: te verdelen over mijn sport en mijn gezin. Het is voor mij en mijn vrouw Fien Callens schitterend om onze dochter Jade te zien opgroeien. Maar dat ‘alles zo snel gaat’, is een ‘understatement’.
Guy Juwet (voorzitter Belgische volleybond) Een luxeprobleem wegens de moeilijke keuze: de prestaties van onze Red Dragons op het EK in Polen, de prestatie van het beachteam Koekelkoren-Van Walle in het internationale beachcircuit en de prima prestaties van de nationale jeugdploegen. Ik hoop dat onze nationale indoor- en outdoorteams verder continu werken op de ingeslagen weg en trachten nog beter te presteren tijdens de internationale organisaties. Er zijn behoorlijk wat organisaties in 2018 en we werken intussen aan het EK 2019, waarin ons land niet alleen zal vertegenwoordigd zijn, maar waar we mee onze schouders gezet hebben onder de organisatie samen met Slovenië, Frankrijk en Nederland. Ik tracht een oplossing te vinden in het belang van het Belgisch volley om de interne spanningen te verminderen en iedereen samen te brengen om constructief te werken. We brachten heel wat innovatie binnen de schoot van de federatie met een vernieuwende aanpak en nieuwe structuren. Dit is geen instant-succesoplossing, dit vraagt een opeenvolging van verschillende kleine stappen om samen te groeien in het belang van het volleybal. En zeker een sterke optimistische visie. Dat ik intern dan weer stuit op een aantal barrières en weerstanden is een voorspelbaar gegeven binnen een federatie waarin elke vorm van innovatie en nieuwe dynamiek in het verleden eerder gesmoord dan aangemoedigd werd door de logge ingewikkelde structuren en over-reglementering. Willen we vooruit dan moeten we een nieuwe dynamiek creëren, die vooruitkijkt en die onze federatie de uitvoering van zijn beleidspannen kan laten waar maken.

Lise Van Hecke (speelster in Italië en bij de Yellow Tigers)

Voor mij werd de meest geweldige sportprestatie van 2017 geleverd door zevenkampster Nafi Thiam. Slechts drie atleten deden ooit beter dan de 7000 punten die ze in Götzis behaalde en als eerste Belgische veroverde ze een wereldtitel op het WK atletiek in Londen en ze werd door het IAAF gelauwerd als beste atlete van het jaar en in eigen land werd ze tot beste Belgische sportvrouw van het jaar verkozen. Met MyCicero Pesaro prijken Freya Aelbrecht en ik op een zesde plaats in de Italiaanse A1, net als Modena trouwens, het team van Laura Heyrman. In de laatste wedstrijd van 2017 scoorde ik 20 punten en ik hoop stap voor stap opnieuw mijn hoogste niveau te bereiken. Ik tip dus op een prachtig seizoen 2018 met veel constante in mijn spel. Veel gezondheid en alle geluk voor mijn familie en vrienden. En ik wil natuurlijk ook graag gezond en gelukkig zijn samen met mijn vriend Wout Wijsmans.

Gert Van Walle (speler bij Aalst en bij de Red Dragons)

Onze knappe vierde plaats op het EK in Polen na 2-3 verlies tegen Servië. De ontgoocheling omtrent het gemis van een medaille maakte al snel plaats voor grote tevredenheid: het kleine België finishte toch mooi 4de in groot Europees gezelschap. Over alle sporten gezien, spreken de vele stunts van David Goffin tot de verbeelding. Zeker zijn knappe overwinningen op de Masters en de manier waarop hij schitterde in de Davis Cup waren fenomenaal, ondanks de druk die op zijn schouders rustte. Ik wil met de Red Dragons opnieuw naar de hoogste reeks van de vernieuwde World League, nadat we onterecht uit de top-12 verdwenen na een wijziging die duidelijk in het voordeel was van kapitaalkrachtige landen. Promotie in de ‘Silver Group’ wordt niet gemakkelijk tegen landen als Estland en Slovenië. Zelfs als we groepswinnaar worden, moeten we nog extra-kwalificaties afwerken tegen de laatste van groep 1. Een andere wensdroom is winst tegen Italië op het WK. De Italianen kloppen op eigen bodem, dat is hét van hét als uitdaging! Mijn vrouw en ik hebben al twee zoontjes: Thijs (bijna 5) en Stan (2). Rond 31 januari is nog een derde kindje op komst. Hopelijk gaat alles goed. Ik heb nog enkele weken relatieve rust, want daarna wordt het weer even lekker druk.

 

Teksten verzameld door Leo Peeters en Marcel Coppens

Foto’s: Bart Vandenbroucke, CEV