Brecht Van Kerckhove kijkt uit naar prestaties met Red Dragons
Sinds enkele weken is hij niet meer het hoofd van het DSKO (directeur sportkaderopleidingen) bij Volley Vlaanderen, maar gewoon assistent van Vital Heynen bij de Red Dragons. “Op het terrein staan en werken met mensen, dat is mijn lang leven. Ik ben nu éénmaal geen bureaumens,” straalt Brecht Van Kerckhove bij het begin van zijn nieuwe opdracht.
Als speler was de nu 41-jarige gewezen spelverdeler o.a. actief bij Zorgvliedt, Averbode, Zellik, Torhout, Roeselare, Maaseik, Maldegem en als coach charmeerde hij de vrouwenploegen van Zellik en As, de mannen van Maaseik en hij was erbij als assistent van Gert Vande Broek toen de Yellow Tigers brons haalden op het EK in Berlijn, toen ze in Kortrijk promoveerden in de EuroLeague, toen ze zich in Polen kwalificeerden voor de Final Six van de World Grand Prix in Tokio en toen ze 11de werden op het WK in Bari en Triëste.
Maar na enkele succesvolle jaren bij de Yellow Tigers gaf Brecht Van Kerckhove op 19 januari 2015 zijn ontslag bij de nationale vrouwenploeg.
“De combinatie DSKO en Yellow Tigers viel niet meer te combineren met mijn privé-leven. We hadden net een huis gekocht, ons zoontje was geboren en als ik terugkwam van mijn taak bij de Yellow Tigers lag mijn bureau vol achterstallige dossiers. Ik kon het nog wel combineren met mijn coachestaak bij het vrouwenteam van As, waar ze me vroegen nadat Eric Verstraeten naar Maaseik was overgestapt. Bij As kwam ik ook terecht in een goede structuur en bij mensen die dezelfde ambitie koesterden: iets meer werken, iets meer trainen en na enkele jaren volgde dan ook de promotie naar de Liga A, waarin we ook volgend seizoen nog zullen spelen.”
Nu stap je dan toch weer in het project met de Red Dragons. Is dat te combineren?
Brecht van Kerckhove: “Daarom dat ik een full-time job als DSKO niet meer zag zitten. En vermits Vital er me graag bij had, aanvaardde ik wat graag zijn vraag. Ik geef daarmee een stukje zekerheid op, maar mijn vrouw weet intussen hoe ik in mekaar zit. Ik word zelfstandige in bijberoep, want ik zal allicht in de loop van het jaar nog wel cursussen geven, ik ben bezig met een ‘mind-mind’ scanner en daarover wil ik aan consulting, training doen.”
Wat zijn jouw ambities als trainer?
“Ik heb indertijd ook de beachvrouwen begeleid en dat we één puntje te kort kwamen om aan de Olympische Spelen deel te nemen, wel, dat knaagt nog altijd. Ooit wil ik de Spelen halen. Waarom niet met deze selectie talentvolle mannen?”
En ook opnieuw met Vital Heynen werken, die je indertijd mee naar Maaseik haalde, maar niet kon beletten dat je daar op een nogal raar moment bedankt werd.
“Ik denk ook niet dat Vital aan die beslissing iets kon veranderen. Er waren meningsverschillen binnen het bestuur. Het was ook de bedoeling dat Anders Kristiansson een stukje ging helpen, maar dat ging niet door en Anders vertrok naar Japan. Dat ik dan op 1 juli bedankt werd, was wel heel ongelukkig, want alle coachesplaatsen waren al ingenomen. Maar ik heb in al die jaren samen met Vital ontzettend veel geleerd. Dankzij hem kreeg ik een andere kijk op het volley en op het leven. Het heeft mijn leven een andere draai gegeven. En mocht Maaseik me morgen bellen, kan zet ik alle emoties opzij en ga ik gewoon terug.”
Wat heb je in die drie, vier jaren DSKO kunnen realiseren?
“Ik denk dat ik voor meer bijscholingen gezorgd heb met toch wel interessante sprekers. Ik heb mee kunnen zorgen voor een vernieuwd licentiesysteem, waardoor we korter op de bal kunnen spelen en flexibeler zijn. We hebben ook de trainingscursussen herwerkt met de hulp van mensen met ervaring, want die dateerden nog uit 2004. Jammer dat Sport Vlaanderen niet overtuigd is van het feit dat lesgevers met veel (internationale) ervaring niet noodzakelijk een lesgeversdiploma (het vroegere zogenaamde D-diploma) moeten bezitten, zodat noch Steven Vanmedegael, noch ikzelf kunnen les geven aan b.v. de Topsportschool.”
Ken je eigenlijk Steven Vanmedegael?
“Ik heb er al wel als collega mee gebabbeld, maar echt goed kennen, doe ik hem niet. Ik weet alleen dat hij ook heel gedreven met zijn taak bezig is en ik kijk er echt naar uit om met hem en met Vital samen te werken. Ik wist voor de eerste training ook nog niet hoe het takenpakket tussen ons verdeeld wordt. Mogelijkheden genoeg zoals indertijd bij Maaseik: receptie, opslag, spelverdeling… Vital is de initiatiefnemer om ons samen te brengen en dat zal wel niet zijn om de kegels recht te zetten, maar eerder om te zien wat we nog kunnen doen om de ploeg beter te maken. Ik sta open voor alle mogelijke innovaties.”
Je zit in deze campagne met drie grote blokken: WK-kwalificatie, World League en EK. Waarop willen jullie vooral mikken, denk je?
“Ons uiteindelijke doel is om de Olympische Spelen te halen. In die optiek gezien is deelname aan een WK van zeer groot belang. Voor de World League wordt in de toekomst een reorganisatie aangekondigd. Nog even afwachten wat dat zal geven. En het EK 2017 is één van de twee EK’s tussen twee Olympische Spelen. Op één van beide zou je minstens moeten kunnen uitblinken. De laatste jaren toonden we toch al sterke prestaties met onze nationale ploeg tegen Italië, Slovenië en een 3-2 tegen de Verenigde Staten. Er zijn dus mogelijkheden en hier en daar kan er zeker nog een hoger niveau gehaald worden. Op het EK U19 speelden we goed, maar we konden niet stunten. Willen we met de Red Dragons een schitterend resultaat halen, dan hebben we één of twee stunts nodig.”
“Het is nu het moment om iets te realiseren met deze generatie spelers”
Acht je dat mogelijk met deze generatie?
“Ik denk zelfs dat het nu het moment is om iets te realiseren met deze generatie spelers, die nagenoeg allemaal naar het toppunt van hun carrière groeien. Een goede start is belangrijk. En als sommige jongeren de juiste keuzes maken en investeren in een goede opleiding, dan kunnen ze binnen vier jaar zeker de kern nog versterken.”
Wat is jouw persoonlijke ambitie?
“Ik blijf de ambitie koesteren naar zo hoog mogelijke resultaten. Dat blijft. Maar je hebt dat in een volleycarrière niet altijd in de hand. Eén keuze en het kan plots een heel andere richting uitgaan. Maar ik hou ervan om full-time met volley bezig te zijn. Liefst op het veld, want ik word gek op kantoor. Ik wil op het terrein met mensen bezig zijn en ik tracht ze altijd beter te maken.”
Hoe denk je dat te kunnen doen, samen met Vital Heynen?
“Wij zijn beiden wel aanhangers van allerlei soorten spelletjes. Je moet meegaan met datgene waar de spelers mee bezig zijn, maar daar ook veel afwisseling in brengen en ze prikkels meegeven. Ze moeten er zelf helemaal in geloven. Ik probeer ze dus technisch bij te sturen door in die spelletjes met verschillende ‘levels’ te werken. Zulke dingen spreekt de jeugd ook aan en dat kan ze op een hoger niveau tillen, buiten het feit dat ze natuurlijk technisch-tactisch al op een bepaalde hoogte staan.”
Tekst: Marcel Coppens
Foto’s: Bart Vandenbroucke, CEV
Red Dragons : Vital Heynen en zijn technische staf
foto VDB / BART VANDENBROUCKE
