‘Let’s write history, together’. Laten we samen geschiedenis schrijven, 21 jaar na het eerste Europese goud in 2002. Zo luidt de opdracht voor Knack Roeselare op woensdag 5 april in de finalereturn van de Europese CEV Cup tegen de Italiaanse nr. drie Valsa Group Modena. Voor de knaller hengelden liefst 8.000 gegadigden naar een ticket. Er kwamen zelfs aanvragen vanuit Finland. Knack laadt de Tomabelhal (2400 tickets) vol tot in de nok en plaatst ook een groot scherm in de aangrenzende Expo-hallen. Na afloop hopen de spelers daar de fans te ontmoeten. Door de onverhoopte 0-3, acht dagen geleden in de finale heen in het land van Julius Caesar (die had het over dappere Belgen), hebben de West-Vlamingen door hun super bonus van drie punten genoeg aan twee sets. Bij 0-3 of 1-3 voor de Italiaanse grootheid kan Knack de ultieme triomf nog afdwingen in de bijkomende golden set tot vijftien punten. De spanning tintelt al enkele dagen tot in alle vingertoppen van spelers en fans. Een golf van sensatie zwelt aan. Dat het goud binnen handbereik is gekomen, is alom voelbaar.
Libero Dennis Deroey (35), van origine uit Wespelaar bij Leuven, blikt vooruit. Hij is bachelor L.O, zijn broer Maarten (Master in L.O.) is ook actief in de volleybalsport. Maarten wordt hoofdcoach bij Feniks Haacht. Dennis was de perfecte organisator in receptie en defensie op Italiaanse bodem. Zowel in de halve finale bij Piacenza als in de heenfinale in Modena. Een replay van die twee stunts staat bovenaan op zijn verlanglijstje.
Knack speelde zijn allereerste Europese match tegen Kraljevo (Joe) in het seizoen 1985-1986. De return van de finale is al nummer 252 in 34 Europese campagnes, waarvan 155 duels in de Champions League in 21 CL-deelnames. De eerste confrontatie met Modena dateert van ’85-’86, toen Knack de bronzen medaille pakte in de Europabeker der bekerwinnaars. Die Final 4 vond plaats in Genève (Zwi). Na 3-0 verlies in de halve finale tegen de Italianen moest Thessaloniki met 0-3 voor de bijl in de veldslag voor het brons. In 1998 en in 1999 won Knack tweemaal de zilveren medaille in de Confederale beker.
De voorlopig absolute Europese climax werd opgetekend in het seizoen 2001-2002 in de Top Teams Cup. Met winst in de voorronde tegen Kakanj (Bosnië), poulewinst tegen Zagreb (Kroa), Castello da Maia (Por) en Budva (Mon). In de kwartfinale kreeg Kaposvar (Hon) kletsen. De Final 4 in het Poolse Czestochowa op 16 en 17 maart 2002 leidde naar goud. Door een dubbele 3-1-zege. In de halve finale tegen de organisator, in de finale met Walter Engelen, Josip Josipovic en Guillermo Falasca tegen Espinho (Por). Ook een beklijvende herinnering is de CL 2020-2021, totaal anders georganiseerd door de coronapandemie met twee toernooien in Roeselare en in Modena. Tegen Warschau (Grobelny), Modena en Kemerovo (Rus). Het werd de honderdste Europese wedstrijd van Matthijs Verhanneman in Knack-shirt en de negenennegentigste en het laatste Europese optreden van Hendrik Tuerlinckx in loondienst bij Roeselare, voor zijn vertrek naar Volley Haasrode-Leuven. Straks volgt de zevende confrontatie met het Modena-garde uit de Italiaanse regio Emilia-Romagna.
Hallo Dennis. Modena is misschien te pakken. Het team zit in zwaar weer. Ook in de kwartfinales van de Italiaanse play-offs.
Deroey: “Die kwartfinales verlopen razend spannend. Modena leidde in de formule ‘best of 5’ met 2-1 tegen Piacenza. Tot een derde beslissende zege kwam het zondag niet. Modena slikte in Piacenza een 3-0-nederlaag. Stand 2-2. De vijfde match in Modena op 10 april beslist over een ticket voor de halve finales. Zoals Modena nu draait, had ik dat wel verwacht. Het zijn loodzware wedstrijden, alle ploegen zitten op elkaars lip. Ook Perugia heeft tegen Milaan een vijfde duel nodig, net zoals Civitanova tegen Verona.. Alleen Trentino (congrats Wout D’Heer) kon zich tegen Monza met een derde zege doorzetten naar de laatste vier voor de scudetto.”
Knack gaat dit seizoen geweldig tekeer: nationaal en internationaal.
Dennis Deroey: “We beleven een fantastisch seizoen. De ‘pole’ wenkt in eigen land. En ons Europees avontuur begon in de Champions League. Met drie keer winst (2x Benfica + Tours VB) en drie keer verlies. Als derde in poule C en als twaalfde van 32 deelnemers mocht Knack aanzetten in de kwartfinales van de CEV Cup. In de kwartfinale bij Maaseik volgde alweer een stunt via winst in de golden set (15-17) na die fameuze ketsbal op de rug van Pablo Kukartsev. Daarna winst, ook weer buitenshuis, opnieuw in de golden set (12-15) bij de Italiaanse grootmacht Piacenza. Dat was onze 250ste Europese wedstrijd. Met als derde toetje 0-3 in de heenfinale bij Modena.”
Het regent grandioze successen. Hoe verklaar je dat?
Deroey: “Te danken aan onze uitgebreide kern: een mix van ervaring (ikzelf, Pieter Coolman, Stijn D’Hulst, Matthijs Verhanneman, Rune Fasteland, Sander Depovere, Maicon Leite) en een garde youngsters, die niet snel bezwijken onder de druk: Simon Plaskie, Seppe Rotty, Michiel Ahyi, Märt Tammearu. En niet te vergeten, de offensieve ‘range’ van onze ‘Kuka’: onze zeer ervaren Argentijnse international Pablo Kukartsev (30), een man met Russische roots (hij zou daar Pavel heten) en zoon van een uitmuntend Russisch volleybalkoppel: pa Sergey en ma Lyudmila. De keerzijde van het succes is de kooplust van buitenlandse clubs. Een beetje zonde, maar ook een compliment voor de werking van Knack.”
Je kan niet ontkennen dat de 30-jarige Kukartsev één van jullie meest efficiënte aanvallers is.
“Ja, wat een atleet. Hij praat niet veel, maar hij toont veel empathie, altijd in positieve zin. Hij is een familieman. Zijn Spaanse echtgenote Alba – want hij woont al langer in Spanje in de regio’s Murcia, Valencia en Castellon – baarde in Roeselare een eerste zoon, Luca. Het is zijn oogappel. ‘Kuka’ is van alle markten thuis. Hij smasht hoog en hard met een heel arsenaal aan variatie: op de handen mikken, scherpe hoeken maken, plaatsballen droppen. Onze ploeg profiteert zo van de tactische analyses van ons trainersduo Steven en Bram en scoutster Ann Van Landeghem. Zelf leg ik de focus op de opslag van de tegenstander en observeer ik hoe de blokkeerders bewegen.”
De andere klepper is spelmaker Stijn D’Hulst. Onvoorstelbaar hoe knap hij zijn maats aanspeelt.
“Ja, hij speelde van 2018 tot 2020 bij Civitanova (Ita), was er ploegmaat van de Braziliaan Bruno Rezende, nu set-up bij Modena. Dat was voor Stijn de ideale leerschool. Hij draait een super seizoen.”
En wat is jouw rol in de veldbezetting?
“Belangrijk voor een libero is het aspect communicatie. Het gaat om kleine dingetjes: de organisatie van een scherm, overleg over de pass-overname en het aansturen van de blokkering. Ik had het geluk dat men mij verkoos als opvolger van Stijn Dejonckheere. Toen Stijn aankondigde te stoppen, werd ik door alle spelers van Knack opgebeld – lacht – om zeker nergens anders te tekenen. In januari was mijn transfer al beklonken. Ik werk nu mijn vierde seizoen af en ga in overleg over een verlengd verblijf.”
Iets anders: denk je dat Modena en falende ster Earvin N’Gapeth de moed hebben opgegeven na die uppercut heen?
“Daar geloof ik niks van. Integendeel: de vernedering – 0-3 rond de oren – gaan ze niet pikken. Het is een gevaarlijke situatie. Wij rekenden op twee sets. Maar de match verliep voortreffelijk: we hebben de driepunter zeker niet gestolen. Het klopt wel, dat Modena weinig scherpte toonde. Zo voelt het team zich wellicht extra geprikkeld om dan toch een paar niveaus sneller te schakelen. Hun coach Andrea Giani eist beter aanvalswerk en meer sfeer tussen de lijnen. Modena is de geboorteplaats van Enzo Ferrari, symbool voor veel topspeed. Dan wordt het link woensdag, want op papier hebben zij de betere ploeg. We hebben natuurlijk ook opties: twee sets is bingo – maakt niet uit welke… de tweede of derde bijv. – of in extreem geval de golden set.”
Het zou leuk zijn, mocht Tomas Rousseaux (29) een optreden versieren.
“Ik gun het hem na drie seizoenen met zijn pa Emile als T1 bij Knack, zes seizoenen in Polen en nu bij Modena. Zijn manager Luca Novi woont daar. Ik ken Tomas van bij de nationale ploeg. Hoe het staat met zijn knie weet ik niet. Maar hij zou net als libero Rossini (ingreep aan een vinger daags na de match) speelklaar raken. Nu ja, wij hebben ook ons deel van de pech gehad. Met drie enkelblessures op een rij. Eerst voor onze Noor Rune Fasteland in januari in Tours. In februari viel Simon Plaskie uit en nadien ook Märt Tammearu. In Modena verdween Seppe Rotty wegens zijn pink snel van het terrein. Er zou geen botschade zijn, maar wat met de ligamenten? Omdat het zijn linkerpink is, kan hij misschien worden ingezet aan service of in het achterveld. Zelf kreeg ik last van mijn rug, maar dat lijkt me opgelost.”
Jullie hebben zware maanden achter de kiezen. Kan je blijven woekeren met krachten? Komt er dan geen einde aan de maximale energie?
“Ik hoop van niet. We hebben alweer de beker gepakt. Maar in de Champions play-offs verloren we ons zevende clash tegen Maaseik, dat voor het eerst scherp uitpakte. Wij oogden fysiek en mentaal een tikje vermoeid.”
In de slopende drukte stond Lindemans Aalst uitstel toe in de play-offs tot 15 april. Mooie geste. Maar 48 uur na de topper tegen Modena wacht in eigen huis wel clash nr. 8 tegen Maaseik, dat zondag met punten morste, 3-1- verlies bij Haasrode Leuven. De inzet blijft het afdwingen van de ‘pole position’ voor de titelfinales.
“De eeuwige concurrentieslag wordt mogelijk zo wat bitsiger. Tja, zo steekt er wat meer pigment in de competitie. Spijtig dat Maaseik geen latere datum wilde aanvaarden. Als we de CEV-beker pakken, is ons weinig rust gegund. Hoe we daarop reageren? We zijn profs, we zullen genoeg discipline tonen om ons prima te verzorgen. Een korte intense viering vind ik oké. We willen de Vips en de fans in de watten leggen. Maar niet tot het ochtendgloren. Verder hoop ik mijn derde titel met Roeselare te bemachtigen. In het coronajaar viel alles stil, in mijn tweede seizoen klopten we Maaseik en afgelopen jaar namen we de maat van Menen. De kampioenendrang blijft groot. Wat de CEV Cup betreft: hoe die finale woensdag ook afloopt… wat we tot nu gepresteerd hebben, dat is uniek. We zullen in de return jacht maken op het maximale resultaat.”
Tekst: Leo Peeters
WEETJES IN DE MARGE
* Knack Roeselare noteert op zijn palmares dertien Belgische titels, de eerste in 1989, de voorlopig laatste in 2022. Ook vijftien Belgische bekers en tien Belgische Supercups.
* Er wacht spelverdeler Stijn D’Hulst een heuglijke gebeurtenis. Hij zal weldra vader worden. Hij laat de European Golden League links liggen. Hij is wel beschikbaar voor het E.K. en de olympische kwalificatie richting Parijs 2024.
* Lennert Van Elsen (Haasrode-Leuven) is een certitude bij Knack als nieuwe middenman. Met de Noor Rune Fasteland wordt onderhandeld. Hugo Fischer (VDK Gent) komt in aanmerking op de opposite. Pablo Kukartsev (Tourcoing) en Märt Tammeru (Tours VB) verkassen naar Frankrijk.
* Valsa Group Modena heeft al lange tijd geen grote Europese competitie meer gewonnen. Nochtans staat zo’n titel op de bucketlist van de nieuwe eigenaars. Op het palmares prijken naast twaalf Italiaanse titels en bekers ook vier eindzeges in de Champions League (1990, 1996, 1997, 1998) en drie in de CEV Cup (1980, 1986, 1993). Gekruid met vijf winnende finales in de Challenge Cup in 1983, 1984, 1985, 2004 en 2008. De partij in Roeselare is de twintigste Europese finale met mogelijk een dertiende Europese hoofdtrofee.
* Steven Vanmedegael maakte carrière als speler bij Machelen. Hij werd jeugdtrainer op de Volleybalschool in Vilvoorde en kon doorschuiven naar Knack Roeselare. Eerst als assistent van Emile Rousseaux, daarna sinds 2018-2019 als T1. Hij is ook bondscoach van Slovakije.
* Dennis Deroey heeft nog geen engagement toegezegd bij de Red Dragons. Hij vermoedt dat Belgium zal uitpakken met Martin Perin op de libero. En met Seppe Van Hoyweghen, Liam Mc Cluskey of Robbe Ponseele aan de pass in de European Golden League.
* Dennis zal weer het BK-beachvolley 2023 opfleuren, samen met Martijn Colson (Caruur Gent). Vorige zomer werd het duo Belgisch vicekampioen in het spoor van kampioenenpaar Gilles en Louis Vandecaveye. De tandem Deroey-Colson werd nationaal kampioen in 2018.
* Geert De Dobbeleer, algemeen directeur van Volley Vlaanderen en actief in de CEV, neemt de honneurs waar en zal de trofee (grote beker) uitreiken aan de winnende finalist.
* Dennis Deroey speelde bij tal van ploegen. Met Averbode schakelde hij in de beker ooit Roeselare uit via de golden set (toen nog tot 25 ptn) met 25-23. In de finale tegen Maaseik liepen de Brabanders 0-2 uit dankzij Jovica Simovski, maar Maaseik beslechtte het pleit: 3-2. Dennis passeerde twee keer in Puurs. De tweede keer geleid door Claudio Gewehr. Met Maaseik haalde hij de Final 6 in de CL maar geen Final 4 na verlies tegen Jastrzebski (Pol) in de tiebreak. Het team verloor de bekerfinale (2-3) tegen Roeselare, gecompenseerd met de titel tegen Lennik. Met Aquacare Halen speelde hij Europees tegen Roeselare, zonder succes. Het Duitse uitstapje naar Düren leverde een stunt op in een bekerronde tegen VfB Friedrichshafen. Met Antwerpen gingen twee bekerfinales verloren tegen Asse-Lennik en tegen Roeselare. In Aalst haalde hij in het tweede seizoen de bekerfinale. En dan begon voor Dennis het sprookje bij Knack Roeselare. * Dennis is getrouwd met een meisje uit Landen. Zijn schoonfamilie heeft Limburgse roots in Genk en Tongeren. Eega Griet schonk hem een dochtertje Alba (6 jaar) en een zoontje Hector (4 jaar): Spaans getinte namen. Want Spanje, vooral dan Catalonië (Barcelona) is zeer geliefd in de familie. Dennis en Griet en ook Sien en Suzanne (zie foto) zijn de trainers van het project ‘Baltuin’ in Roeselare. Bedoeld voor de allerkleinste kids.
TEAMTIMING OP WOENSDAG 5 APRIL 2023
“D-day wordt hopelijk V-day” Woensdag is het D-day tegen Modena, de D van ‘decision’, de beslissende battle. Hopelijk afgerond als V-Day: Victory-day. Hoe organiseert Knack die dag? Het team ontbijt om 9u15 op de club. Dan volgen een gezamenlijke en/of een individuele videosessie, een uurtje baltraining (opslag en receptie) en het middagmaal thuis in eigen kring. Er is dan tijd voor een siësta, Spaanse rust. Rond 18u30 druppelt iedereen binnen in de kleedkamer in de Tomabelhal. Om 19uur moet elke speler verplicht present zijn. Kiné kan op dat moment nog even. De scouting wordt nogmaals doorgenomen, er wordt uptempo muziek gedraaid. Een uur voor aanvang houdt trainer Steven zijn vaste speech. Hij hamert nog een keer op de tactische aspecten en tracht zijn ploeg te motiveren en te inspireren. En dan ‘geht es los’. Goud is het doel.
Foto’s: Dennis Deroey en Knack Volley Roeselare
