Was de service van Kris Wauters – uitgenodigd door de Belgische volleybalbond – een voorbode van hetgeen er komen zou bij VDK Gent? In ieder geval sloeg de muzikant van Clouseau de eerste opslag van de bekerfinale, met Asterix Avo en VDK Gent in een glansrol, pardoes in het net. ‘Daar gaat ze’, moet hij gedacht hebben.
Gwendoline Horemans keek vanuit de tribune geamuseerd toe. Een week later moest zij – net zoals de hele club – nog steeds bekomen van het onwaarschijnlijk scenario in de tiebreak.
Vijf sets lang streden de beide Oost-Vlaamse topteams voor de ‘Belgian Cup’ in het volgepakte Sportpaleis. Bloedstollend, hoge intensiteit, topspektakel voor 10 000 nagelbijtende en uitzinnige supporters. Heen en weer geslingerd van een felbevochten voorsprong naar een jammerlijke achterstand. Met het banale cliché: “Na zo’n wedstrijd mag er geen verliezer zijn” worden ze niet geholpen in Gent. Ze zijn er niets mee. ‘The winner takes it all’.
De fiere club verloor haar tweede bekerfinale op rij. De ontgoocheling – groter dan de Vrijdagmarkt, het Sint-Pietersplein en de nieuwe parking van de Edugo Arena samen – was immens voor Horemans en heel de VDK-familie.
Je hebt momenteel een functie als ‘manager topvolley’ van de Gentse club. Maar je hebt tevens een sportief verleden als middenspeelster bij Asterix en VDK.
Gwendoline Horemans: “Ik heb zelfs nog in de cafetaria van de Edugo Arena gewerkt. Toen vertelde ik iedereen al grappend dat ik gepromoveerd was van het gelijkvloers in de sporthal naar de eerste verdieping van de cafetaria. Maar ondertussen ben ik administratief bediende bij Pfizer. Omdat Guy Seeuws moest stoppen vanwege zijn gezondheid, heeft men mij gevraagd om zijn taken over te nemen als ‘manager topvolley’ van VDK Gent.
De Gentse vrouwenploeg heeft met Stijn Morand een sportief manager. Hij zorgt voor alles in verband met de trainingen en de coaching. Het praktische gedeelte doet hij samen met zijn assistent Bruno, ook het schema voor trainingsuren in de zaal en zo.
Ik hou me bezig met alles errond. Er moet immers heel wat in orde gebracht worden voor de wedstrijden en voor het team. Tevens ben ik verantwoordelijke voor de administratieve taken. Alle regels in verband met de Belgische competitie en de extra richtlijnen van de CEV voor de Europese matchen moeten punctueel opgevolgd worden. De kledij, de schoenen, het materieel, de ballen, … Er komt heel wat bij kijken.
Ik heb inderdaad zowel bij Gent (Gwendoline werd bekerwinnaar in 2005 en 2007, red.), én bij Asterix Kieldrecht (in 2012-2013 won ze het kampioenschap, red.) gevolleybald. Maar ik was ook actief in de Bundesliga bij USC Munster gedurende vier seizoenen én ik speelde twee jaar bij Datovoc Tongeren. Het eerste jaar zelfs samen met mijn zus Arianne. Een mooie tijd.”
We begonnen dit verhaal met de bekerfinale. Die klap moet verwerkt worden, want de competitie loopt onverbiddelijk door. Kan je de ploeg binnen jouw functie en met jouw ervaring daarbij helpen?
“Ik begeleid het team meer vanop afstand. Ik heb natuurlijk een goede band met alle speelsters. Het is een hartverscheurend ‘net-niet’ verhaal geworden. Een ontnuchterende teleurstelling die keihard binnen komt. Het verwachtingspatroon lag vanaf de eerste dag enorm hoog. In het begin van het seizoen, reeds tijdens de ploegvoorstelling, stonden de ‘Cup Finals’ bij alle speelsters en trainers als doelstelling nummer één op het programma.
Is de rugzak van de meisjes te hard volgeladen met al die prognoses en de grote, zware hoop op een succesvolle afloop, ik weet het niet. Volleybal blijft een mentaal spelletje. Wij hadden een paar weken eerder Asterix Avo op een knappe manier overwonnen tijdens de competitiematch. Dat is een prestatie op zich. We hebben het alleen niet kunnen herhalen tijdens de finale van de Belgische beker. Dood- en doodjammer. Zaterdag ontmoeten we elkaar opnieuw tijdens de reguliere competitie. Wees maar zeker dat VDK Gent een revanche wil van die onfortuinlijke bekernederlaag.”
Het heeft niets met de ‘Cup Finals’ te maken, want de onderhandelingen waren al veel vroeger gestart. Toch dreigt er een leegloop bij VDK Gent.
“De sportieve cel staat voor een moeilijke puzzel. Ze hebben veel werk. Het is normaal dat er speelsters zijn die – na een lange tijd bij dezelfde club – iets anders willen. Eens andere lucht opsnuiven kan verfrissend werken. Dat gebeurt overal tegenwoordig. Ook op de dagelijkse werkvloer speurt men voortdurend naar kersverse opties. Iedereen zoekt naar nieuwe uitdagingen, naar originele en prille opportuniteiten.
VDK Gent zal een even sterk team bij elkaar brengen, daar wordt hard aan gewerkt. We gaan de vrijgekomen plaatsen eerst opvangen met volleybalsters uit ons land. Eventueel met Belgische speelsters die momenteel in het buitenland actief zijn. Meer kan ik op dit moment niet vertellen, de onderhandelingen zijn nog bezig. Er zijn al contracten getekend en overeenkomsten gemaakt, maar nog niet allemaal. We zullen hierover verder communiceren, wanneer het volledige team op punt staat.
Het enige dat mij stoort, is dat de zoektocht steeds vroeger begint. De competitie is nog niet halfweg, de heenronde is nog niet afgelopen en er wordt reeds gepraat over het volgend seizoen. Gent zal zich wel herstellen. Vorig jaar verloren we ook de beker – eigenlijk is dat een momentopname – en daarna zijn we kampioen geworden. Misschien is dat wel grootser, want tenslotte is dat wel een beloning en een bekroning voor een gans seizoen. Toch hadden we graag die beker gepakt.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Guy Verbraeken en Gwendoline Horemans
