Hoe bekijkt de bijzonder ervaren Menense trainer Frank Depestele (45) de bekerfinale van zondag tegen Knack Roeselare in het Antwerpse Sportpaleis? De Gooikenaar, papa van volleyballende dochters Sabe (15) en Diete (12), krijg je niet meteen nerveus. Hij laat zich niet vlug op de kast jagen. We konden hem even spreken, terwijl hij gezonde frisse lucht inademde op een zondags wandeltochtje doorheen de weidse velden van het majestatische Pajottenland.
Depestele heeft wel zin in de bekerfinale 2023. “Het is mijn eerste sinds ik trainer-coach ben, dat is een speciale uitdaging. Als ik ‘m pak, die beker, zal dat een onvergetelijk moment zijn”. De eerdere finale van Menen in 2007 tegen Maaseik in Knokke-Heist ligt een beetje verstopt onder het stof van de geschiedenis. Maaseik beslechtte die match in drie sets. Een jaar eerder in 2006 werd Depestele als speler van Knack Roeselare uitgeroepen tot beste spelverdeler in de Champions League. Een memorabel moment.
Het is een potpourri van ploegen voor wie jij als speler jouw borst hebt natgemaakt.
Frank Depestele: “Ja, ik was niet echt heel honkvast, zeker niet in het buitenland. In België gaat het om Maldegem (met wijlen coach Jurek Strumilo), Go Pass Lennik, Antwerpen, Knack Roeselare (3 titels en 3 bekers) en Lindemans Aalst. Bij Knack fungeerde Dominique Baeyens als trainer-coach. Bekende ploegmakkers waren de Mexicaan Ivan Contreras, Maaseikenaar Kristof Hoho, de Colombiaan Ivan Marquez, de Roemeen Sergiu Stancu, de Australiër Benjamin Hardy. En ja: ook twee rechtstreekse bekertegenstanders: Stijn D’Hulst en Matthijs Verhanneman.
In het buitenland speelde ik bij negen ploegen, gekruid met tal van halve finales en finales. Ik som de clubs even op: Naefels (Zwi, titel en beker), Iraklis Thessaloniki (Gri, titel), Lokomotiv Belgorod (Rus), Panathinaikos Athene (Gri), Odintsovo (Rus), Charkiv (Oek), Fenerbahçe (Tur), Beauvais (Fra) en Bolivar (Arg). Uiteindelijk pakte ik alleen met Naefels en Iraklis één van de grote prijzen. Door zware knieperikelen in Bolivar moest ik helaas finaal stoppen met spelen. Een zwarte periode.”
In 2018 startte je jouw trainerscarrière. Je pakte het heel voorzichtig aan.
“Ja, eerst trad ik voor het voetlicht als assistent bij VHL Leuven en een jaar later als hoofdtrainer bij Decospan Menen (2019). In 2020 was ik eventjes assistent-bondscoach van Oostenrijk, maar dat verhaal heeft geen vervolg gekregen. Met Menen zou ik na de verloren titelfinales tegen Roeselare in 2022 mijn vierde Belgische beker kunnen pakken. Mijn allereerste als trainer-coach.”
Acht je die stunt mogelijk tegen de horde krachtpatsers rond Stijn D’Hulst?
“Alles lijkt me mogelijk in een bekerfinale. Al ontken ik niet dat Knack aan een schitterend parcours bezig is. Ongeslagen regulier kampioen in de interclub, halve finalist in de Europese CEV Cup tegen het Italiaanse Piacenza. Ik heb veel bewondering voor hun prestaties, die voortspruiten uit het feit dat er al vele jaren een stevige basis staat. Knack Roeselare is gebouwd op zeer sterke fundamenten. Het is geweldig hoe het ambitieuze bestuur de club blijft vooruit duwen.”
We houden graag de spelers van Knack onder de loep voor een kernachtige analyse.
“Oké, zoals ik al stelde, heb ik gespeeld met D’Hulst en Verhanneman, twee kleppers die echt verankerd zijn in de basis. D’Hulst is de beste passeur in onze competitie. Dan gaat het letterlijk over pass geven, spelintellect etaleren en altijd keihard werken met de volle inzet. Zijn back-up is Sander Depovere: ideaal in zijn rol als tweede set-up. Ze zijn allebei toonbeelden van hoe het precies moet. Op de libero is Dennis Deroey een onmisbare sterkhouder. Hij houdt de ploeg recht in receptie en defensie. Zelden plooit hij. Hij bestrijkt een heel groot deel van het achterveld. Ja, hij is een van de absolute steunpilaren achterin. Op de hoeken is het talent ook rijkelijk aanwezig in de figuren van de jonge Est Märt Tammearu, de revelatie van dit seizoen, stabiel in receptie en een meerwaarde in de aanval.
Kapitein Matthijs Verhanneman houdt de ploeg samen met zijn grote mentale kracht. Seppe Rotty revalideert na een handoperatie. Simon Plaskie is heel spijtig voor hem momenteel geblesseerd. Op de hoofdaanval prijken de namen van hardhitters Pablo Kukartsev en Michiel Ahyi. Toch ook knap wat zij te bieden hebben. Het gaat om een ijzersterke tandem op de opposite. Ze hebben oneindig veel mogelijkheden. Kukartsev is met veel marge de beste aanvaller die in België meedraait. Ook centraal staat Roeselare in stevige schoenen met vaste waarden als Pieter Coolman en de Noor Rune Fasteland, aangevuld met de Braziliaan Maicon Leite. Stijn D’Hulst vertrouwt Pieter en Rune blindelings, omdat ze al enkele seizoenen optimaal op elkaar zijn ingespeeld. Ja, het is een hele parade vedetten.”
Welke patronen bespeur je tactisch in hun spel. Wat doen zij goed? Op welk gebied zijn ze lichtjes kwetsbaar? Of is alles de pure perfectie?
“Laat me dit zeggen: de perfectie bestaat niet. Elke ploeg heeft zijn gevoeligheden. Maar daarover ga ik enkele dagen voor de finale niet uitgebreid over uitweiden. Ik doe er alles aan om de finale zo rustig mogelijk te benaderen tot aan de eerste opslag. Technisch-tactisch zal ik mogelijk enkele kleine wijzigingen doorvoeren. Ik vermoed dat Roeselare dat ook zal doen. Dus wordt het een steekspel om tegenzetten te vinden.”
Moet je jouw spelers extra motiveren of is dat voor zo’n match van hoog kaliber als een bekerfinale niet nodig?
“Motiveren? Ik denk niet dat dat aspect op mijn menu staat. De knaldrang is te groot. De motivatie zal er zo wel automatisch vanaf spatten. Het is toch een hele eer dat je als speler voor het eerst mag aantreden in dat grote Antwerpse Sportpaleis voor meer dan tienduizend toeschouwers. Dat kan je later nog navertellen aan de kleinkinderen. Een motivatiespeech ga ik dus niet afsteken. En faalangst hebben we niet meteen. Daar zijn we immuun voor. Meer dan 1.250 man uit Menen zal zich ‘en bloc’ pal achter de ploeg scharen.”
Je beschouwt de cupfinale als de kortste weg naar een Europees ticket.
“Natuurlijk. Je kan dat Europese doel afdwingen in één match, met bekerwinst als bekroning. De Champions Play-off bevat veel meer valkuilen. Ik ben al blij dat we de topzes hebben gehaald en dat we in vierde stelling kunnen starten. Of we opnieuw de titelfinales zullen spelen? Dat is best mogelijk, maar ik ben er nu nog niet mee bezig. Voor bekerwinst is Roeselare alleszins favoriet. Ze moesten niet al te veel nieuwe spelers inpassen, dat maakt het ietsje gemakkelijker. Maaseik, VH Leuven en Aalst hebben hun hele team vertimmerd. Caruur Gent voerde ook enkele transfers door. Hoewel de meeste ploegen voor mij weinig geheimen verbergen, heeft het toch even geduurd eer ik de juiste insteek had gevonden om punten te pakken tegen de concurrentie.”
Mogelijk is Menen een pak frisser dan Roeselare, dat een heel vette kluif had aan Maaseik in de kwartfinales van de CEV Cup?
“Wij konden iets meer rust inbouwen, dat denk ik wel. Maar Roeselare gaat verder Europees, dat geeft flink wat adrenaline en versterkt nog meer zegehonger. Ik denk niet dat de vele bijkomende matchen bij Knack een tol zullen eisen. Ze doen niets anders dan winnen en winnen. En dus is de spelvreugde zeer groot. Op de duur ga je dan dromen van een volledig ongeslagen campagne in eigen land.”
Hoe bereid jij de finale voor? Ben je er dag en nacht bijna obsessief mee bezig?
“Natuurlijk investeer ik veel tijd in zo’n bekerclash. Ik maak dit niet alle jaren mee. Voor Menen is het liefst 16 jaar geleden. Ik wil wel stellen dat ik geen ‘laptoptrainer’ ben. Daarmee wordt bedoeld, ook in voetbal, dat ploegen worden getraind door iemand die nooit het hoogste niveau heeft bereikt. Dat is voor mij dus anders. Ik houd me zeker ook bezig met analyses en met het bestuderen van statistisch materiaal.
Maar veel meer ben ik een video-fanaat. Uit ‘beelden bestuderen’ kan je veel informatie halen, ook al kennen beide teams elkaar door en door. Toch kan een verrassing altijd en daarom is een grondige voorbereiding nodig. Tja, er komt wat bij kijken in de topsport. Anderzijds moet je ook perfect kunnen inschatten wat jouw ploeg precies aan kan. Een ‘wit konijn’ uit de hoed toveren, dat gaat niet zomaar. Het heeft ook totaal geen zin om onhaalbare eisen op te leggen, waarvan je vooraf weet dat ze nauwelijks of niet uitvoerbaar zijn.”
Welke factoren kunnen beslissend zijn in de bekerfinale?
“Overduidelijk bepalend element is de volgende platitude: ‘de vorm van de dag’. En gespaard blijven van brute pech. Niemand mag uitvallen tijdens de wedstrijd. Gelukkig gaat het voor hoofdaanvaller Lou Kindt (schouder) de goede richting uit. Basil Dermaux (20) is trouwens een zeer valabele back-up. Ik denk te kunnen rekenen op al mijn manschappen.”
Wat heb je jouw mannen beloofd bij winst?
“Er wordt in onze hal Vauban altijd een feestje gebouwd. Voor het overige heb ik twee dagen vrij beloofd. Dat is alles. Veel meer kan ik niet doen. Zeker geen knotsgekke capriolen, omdat meteen de Champions Play-off op gang wordt gefloten.”
Hoe goed ken jij Steven Vanmedegael (36), je vis-à-vis bij Roeselare?
“We respecteren elkaar. Maar bevriend zijn we niet. We hebben allebei onze eigen persoonlijkheid. We zijn weliswaar goede collega’s. Hij heeft bakken ervaring opgestoken: eerst in de vijf jaar als assistent van goeroe Emile Rousseaux en nu in zijn vijfde seizoen als hoofdcoach. Hij trok al twee titels en drie bekers aan boord. De man kent zijn vak, daar twijfel ik geen seconde aan.”
De sfeer zal grandioos opborrelen. Figuurlijk mag het Sportpaleis ontploffen.
“Ik weet dat het een groot feest wordt. Maar qua ambiance zijn we in Menen wel een en ander gewoon. We laten ons niet rap van onze sokken blazen. We moeten ons klaar en duidelijk door niets of niemand laten afleiden. Aan eventueel overrompelende emoties wil ik pas zondag na het einde van de finale denken.
Gegarandeerd zal de spanning hoog oplopen bij spelers en supporters. ‘The Green Wall’ van Menen tegen ‘The Blue Wall’ van Roeselare. Dat is een krachtmeting op zich. Iedereen bij Menen kijkt er naar uit om een topprestatie af te leveren. Ik besef dat onze bekermissie alleen kans op slagen heeft als we ons allerhoogste niveau in jaren kunnen opdissen. Decospan Menen wil daarom vanaf de eerste opslag maximaal veel druk zetten. We mogen geen ruimte laten voor enige vorm van vertwijfeling.”
Finale mannen (14u15): Knack Roeselare-Decospan Menen
1ste scheidsrechter: Koen Luts
2de scheidsrechter: Linde Maertens
Lijnrechters: Steve Melsens en Etienne Poriau
Finale vrouwen (17u30): Asterix Avo Beveren-VDK Gent
1ste scheidsrechter: Paul Herbots
2de scheidsrechter: Bjorn Willems
Lijnrechters: Thomas Vielvoye en Grégoire Gatez
Officials voor beide finales:
Challenge referee: Geert Blyaert
Wedstrijdcommissaris: Paul Lagae
Waarnemer: Arturo Di Giacomo
Markeerder: Aline Espeel
Tekst: Leo Peeters
Stijn Van Kerckhove (Volley Vlaanderen): “Randanimatie in teken van jeugdsportfonds, EK 2023 vrouwen en Women Empowerment Program”
Naar traditie bieden de finales van de Lotto Cupfinals (LCF) een groot forum voor een aantal ‘side events’, activiteiten bedoeld als promo, onder de noemer ‘randanimatie’.
Stijn Van Kerckhove licht die ‘side events’ even toe. Hij is bij Volley Vlaanderen coördinator van de clubondersteuning en verantwoordelijke voor alle contacten, projecten en initiatieven die georganiseerd worden voor en met de clubs. In zijn vrije tijd is hij voorzitter en trainer-coach bij JTV DERO Zele Berlare.
Jeugd flankeert de line-up van de finalisten
“In het kader van de apotheose voor het ‘jeugdsportfonds 2022’ mag elke deelnemende club twee kinderen plus twee vrijwilligers afvaardigen”, aldus Van Kerckhove. “De kinderen flankeren de finalisten bij de line-up net voor aanvang van de wedstrijden en genieten tussen de twee finales van een kids-party. Daar mogen ze op de foto met de mascotte van de Yellow Tigers en schrijven ze de eerste aanmoedigingen voor onze nationale vrouwenploeg richting het EK 2023 in eigen land. De vrijwilligers op hun beurt worden tussen de finalewedstrijden uitgenodigd voor een hapje en een drankje in de lounge backstage en ontvangen daar het label dat door hun club werd behaald.”
EK vrouwen 2023
“Op dezelfde receptie nodigen we ook onze EK-clubambassadeurs uit”, blikt Van Kerckhove vooruit. “Samen met hen geven we de eerste aanzet tot het EK Women 2023 dat komende zomer in België georganiseerd wordt. We stellen deze ambassadeurs voor aan het publiek, net voor aanvang van de mannenfinale.”
Women Empowerment Program
Als toetje worden de ambassadrices van het Women Empowerment Program voorgesteld. Van Kerckhove: “Volgende vrouwen uit de sportwereld hebben zich geëngageerd: Fien Callens (coach van het jaar 2022), Linde Maertens (scheidsrechter op het hoogste niveau in België en tweede scheidsrechter bij de mannenfinale), Marie-Isabelle Lomba (ex-judoka, bronzen medaille op de Olympische Spelen 1996) en Gerdi De Kimpe (voorzitster VC Oudegem).
We hebben bovendien de toegezegde ondersteuning van de Amerikaanse Karen Northshield, overlevende topsportster (fitness en yoga) na de aanslagen op Brussels Airport van 22 maart 2016. Ook kregen we een positief antwoord van Birgit Hubloux , ‘co-founder’ van OONA (een communicatie- en PR-agentschap) en van Inge Derom, prof.-dr. sportmanagement aan de VUB.
Volley Vlaanderen hoopt met dit initiatief op korte termijn meer vrouwen te laten doorstromen naar belangrijke functies binnen het volleyballandschap.” (LP)
