Langzaam maar zeker nadert 26 februari. Op de laatste zondag van deze maand werken Knack Roeselare en Decospan Menen de Belgische bekerfinale editie 2023 af in een West-Vlaams onderonsje. De nervositeit gaat zo stilaan crescendo. Maar niet bij Anne Verhelst, algemeen manager van Decospan Menen.
De rasechte Menense blijft er opvallend rustig bij. “Ik heb het misschien te druk om me extra op te jagen”, lacht ze. “Ik voel weinig of geen stress, omdat ik door de wol ben geverfd en het volleybalwereldje goed aanvoel en heel goed ken. Ik speelde in lang vervlogen tijden als receptie-hoek bij Bissegem en Menen. Mijn familie speelde ook volleybal. Zoon Tom Florin is onze sportief manager. Ik ben volleyclub Menen altijd trouw gebleven. Ik ben in 2000 in het bestuur gestapt.”
Anne Verhelst is van opleiding fotografe. “Door een kronkel van het lot heb ik dat diploma maar korte tijd te gelde gemaakt. Ik koos andere opties. Zo runde ik enkele jaren ‘Het Kazematje’, een winkel in kazen en tapa’s, gelegen op de markt in hartje Menen. Ik heb de zaak aan mijn dochter Lisa doorgegeven. Ik run nu een ‘foodtruck’ in eigen beheer, omdat ik meer vrijheid wilde. Ik ben gespecialiseerd in pasta’s en ik doe alleen privé- en bedrijfsfeesten. Ik engageer me niet voor kermissen of festivals. En verder zijn er de kleinkinderen!”
Volleybalclub Decospan Menen heeft één groot voordeel. Er is in een straal van vijftien kilometer weinig sportieve concurrentie.
Anne Verhelst: “Ja, in Menen (33.000 inwoners) is VC Decospan de rode draad in de sportbeleving. De Menense voetbalclub is teruggevallen naar vierde provinciale. Wij zijn de enige ‘grote sport’ in de naaste omgeving. Het volleybal leeft hier enorm. Voor de beker hebben de spelers met regisseur Kurt Bourgois een promovideo gemaakt, te bekijken op onze Facebook- en Instagrampagina.
Ja, de finale leeft zeer intens in de stad. Je kan er niet naast kijken, hoeveel groen-zwarte vlaggen het stadsbestuur en de middenstand hebben uitgehangen om een specifieke bekersfeer te scheppen. Dat gebeurde trouwens ook al in onze allereerste bekerfinale, die dateert van 2007. In de halve finale hadden we Lennik op een krasse manier gevloerd. We trokken toen naar Knokke-Heist voor een cupfinale tegen Noliko Maaseik. De Limburgers trokken aan het langste eind met 0-3. Kris Tanghe was onze T 1 en Koen Embrechts onze T 2. Ik herinner me spelers als Steve Roelandt, Stijn Coene, libero Denis Van Calster, Bram Van Ghelue, Stijn Dejonckheere, Roel Nuijts, Tim Verschueren en Geert Verreth.”
Het is uniek: een vrouw die het algemene management beheert in een mannenclub. Dat komt zelden voor?
“Er zijn bij ons nog enkele vrouwen actief, hoor. Maar het klopt wel dat we onder vertegenwoordigd zijn in een mannenwereld. Voor mijn part geen probleem. ‘Managen’ is vooral heel veel ‘regelen’. Ik bekommer me om de uitwerking van het budget, ik stel contracten op, ik doe mee de transferonderhandelingen met T 1 Frank Depestele en sportief manager Tom Florin. Ik voer ook de financiële verrichtingen uit, ik regel VIP-arrangementen en ik zoek sponsoring. Let wel: ik doe dat niet in mijn eentje. We hebben een dagelijks bestuur van een dozijn vrijwilligers en een Raad van Bestuur van acht mensen. Zij werken allemaal pro deo.”
Is er in het team bij het begin van het seizoen veel veranderd?
“Toch wel. Simon Plaskie en Seppe Rotty wilden Roeselaarse lucht snuiven. Onze Finse spelverdeler Akseli Lankinen keerde terug naar Tuto Volley in eigen land. De andere Fin, middenman Simon Andersen, trok naar het Tsjechische Kladno, Kobe Brems verkaste naar Caruur Gent en Maxim Libert tekende bij Marke. Nieuwkomers waren Seppe Van Hoyweghen (Lindemans Aalst), Arno Van de Velde (Knack Roeselare), Thiemen Ocket (Caruur Gent), Jiri Hänninen (Sastamala/Fin), Maxime Capet (AS Illac/Fra) en Basil Dermaux (Knack Roeselare, derde ploeg).”
Even ging begin seizoen de mare rond dat Decospan Menen de handdoek wilde gooien. Vanwaar die geruchten?
“Het had niks te maken met een te laag budget. We hadden het geld wel. Aan stoppen is nooit reëel gedacht. Maar in de nasleep van corona verloren we enkele belangrijke medewerkers (een deel is teruggekeerd) en vreesden we voor de voortzetting van de sponsoring. Kortom: de toekomst boezemde ons angst in. Zo sloeg enige twijfel toe.”
Oud-voorzitter Pierre Vandeputte bleek de redder in nood. Hij bemande opnieuw de voorzittersstoel en hij zorgde voor een nieuw verfrissend elan?
“Gelukkig kon Pierre het vuur weer oppoken. De lieve man heeft een speciale voorliefde voor onze club. De band is zeer nauw. Met zijn recyclagebedrijf Galloo is hij onze grootste mecenas. Bijgestaan door Verzekeringen Allia en het houtverwerkende bedrijf Decospan, onze naamsponsor. Pierre kon oude en nieuwe sponsors weer warm krijgen. We konden dus opnieuw starten vanuit een positieve basis.”
Maar een hele tijd bleven de resultaten uit na een slap begin. Bespeurden we geen lichte tekenen van wanhoop?
“Tja, de motor sloeg niet meteen aan. Frank Depestele (vierde seizoen) moest een halve nieuwe ploeg inpassen. Met een nieuwe spelverdeler. Het wilde niet dadelijk lukken en dan ga je allerlei opties uitproberen. Het heeft lang aangesleept, maar Frank kon de knop switchen naar een positieve ‘vibe’ die ons naar de vierde plaats heeft gestuwd. Het ticket voor de Champions play-off is daarmee een zekerheid.”
Hoe kon het team de spiraal doorbreken?
“Ik heb de indruk dat de wedstrijden in de Champions League een grote rol hebben gespeeld. We verloren Europees nochtans alle wedstrijden, we wonnen zelfs geen set, omdat Kedzierzyn (Pol), Trentino (Ita) en Karlovarsko (Tsj) een maatje te groot uitvielen. Maar…. er is een maar. Die wedstrijden hebben de mentaliteit in de groep zwaar opgejut. Zelf hebben we 103.000 euro geïnvesteerd in de CL en hebben we ‘break-even’ gedraaid. In al die duels leerde de ploeg voor elke set keihard te vechten tot het uiterste. Zo veranderde de groepssfeer. Nog zelden gingen de kopjes omlaag. Dat gebeurde in het begin te vaak. Door de CL toonde de ploeg plots een maximale inzet, die werd doorgetrokken naar de confrontaties in de Liga. Via de CL hebben we vertrouwen getankt. In de Liga lukte het vanuit die houding dan plots wel. Niemand wilde nog zomaar op zijn kop laten zitten. De teamspirit groeide naar een geweldige piek. Zo werd de CL voor ons een meerwaarde ondanks de magere scores. Onze deelname was belangrijker qua mentale ervaring dan qua resultaat.”
De rush naar de bekerfinale 2023 verliep zonder haperingen.
“Ja, het scenario van 2021-2022 mocht zich absoluut niet herhalen. We hadden Roeselare gewipt in de kwartfinale. Maar we kraakten in de halve finale tegen latere winnaar Caruur Gent. Niet te vatten dat we naast de kwalificatie grepen na 0-3 in de return, gevolgd door zeer pijnlijk verlies van de golden set. Dat is hard aangekomen. In de huidige jaargangpakten we eerst Guibertin en daarna BOW Wijgmaal met 0-3 in. Het stond in de eerste halve finale bij Borgworm ook 0-3. De return was na twee sets beslist in ons voordeel, winnen hoefde zonodig niet: 2-3.”
Tegenstander in de finale zijn de buren van Knack Roeselare. Ongeslagen in de Liga: 15 op 15 vandaag, en wellicht halve finalist in de CEV Cup. Maaseik kon de Knackies nog niet verslaan in vijf confrontaties. Zie jij toch mogelijkheden?
“Ik blijf erbij: zo’n cupfinale voor tienduizend kijkers is heel speciaal. Ik wik de kansen op 50-50. We dwongen hen in onze laatste derby tot vijf sets. Zo enorm groot is het verschil soms niet. Natuurlijk zijn we de underdog, maar die 3-2 doet het vertrouwen groeien dat we niet kansloos zijn. Vergeet niet dat Roeselare ook moet omgaan met extra druk in de eindfase van de Europese CEV Cup. Maar onze buren bewezen al vaker dat soort toestanden allemaal winnend te kunnen verteren.”
Toch sukkelt Knack een beetje met tekenen van overbelasting?
“Ik hoorde dat de Noor Rune Fasteland (enkel) en Simon Plaskie (voet) niet helemaal fit zijn. Ook Seppe Rotty ging onder het mes voor een ingreep aan een pees in de hand. Wij trachten tegen 26/2 onze hoofdaanvaller Lou Kindt (licht schouderletsel) te recupereren. We houden youngster Basil Dermaux achter de hand. Hij is niet zo ervaren, maar hij maakt een enorme progressie en heeft een heel sterke schouder.”
De finale 2007 in Knokke-Heist bracht een hele autobuskaravaan tot in parel van de kust. Nu gaat het voor het eerst voor jullie naar het Antwerpse Sportpaleis.
“Noem het richting Antwerpen gerust een kleine volksverhuizing. We hebben 1.240 tickets aan de vrouw en de man gebracht. Er rijden vanaf onze hal Vauban zeventien autocars. De afstand is 120 km enkel. Tijd genoeg om de sfeer erin te blazen. Iedereen wordt uitgedost in een beker-T-shirt, een mooi collector’s item. Elke passagier krijgt ook een broodjesbox mee, omdat de wedstrijd al om 14u15 op gang wordt gefloten. Mensen kunnen zo een kleine hap verorberen op de bus. Overigens keren we na de finale terug naar Vauban. Wat de uitslag ook is, er wordt altijd een afterparty georganiseerd in eigen huis in hal Vauban.”
Het is een bekend gegeven: Menen is veel meer dan Roeselare een ‘sfeerploeg’ met heetgebakerde supporters.
“Ja, Menen, dat is synoniem met ‘hevig volk’. Ze staan als één blok achter de jongens. Ook in 2007 bij onze eerste finale, het absolute hoogtepunt in de Belgische beker. Voor mij zijn het de beste supporters van het land. Het is bij ons anders dan bij Roeselare, dat veel meer gewend is. Gewenning is misschien gevaarlijk. Wij hebben trouwens een veel jonger publiek dan Knack. Vorig jaar verloren we de drie titelfinales met 3-0. Maar de ambiance was drie keer het grootst in onze rangen. En dat zal op 26 februari niet anders zijn.”
De bekerfinale komt gelukkig rechtstreeks op televisie.
“Ik zou het onaanvaardbaar vinden, mocht dat niet zo zijn. Ik sta er versteld van dat de kwartfinale tussen Maaseik en Roeselare in de CEV Cup niet de interesse kan wekken van onze nationale zenders. Televisie is zo belangrijk voor de sponsors en de clubs in het algemeen. Nu moeten we het in de CEV Cup doen met beelden via YouTube.”
Na de bekerfinale gaan jullie van start in de Champions play-off met zes ploegen (tien wedstrijden). Het wordt voor jullie startplaats vier (2 punten voorgift) of startplaats vijf (1 punt voorgift). De andere plaatsen liggen vast: Roeselare op plek één (5 punten voorgift), Maaseik op twee (4 punten voorgift) en Lindemans Aalst op zes (0 punten voorgift).
“Wij staan momenteel op de vierde plaats, maar Caruur Gent kan ons via een reguliere slotzege bij Guibertin nog overrulen, zodat wij als vijfde (1 punt voorgift) van start gaan. Dat is natuurlijk minder gunstig, als we zoals vorig seizoen de titelfinales willen bereiken. Die finales waren voor ons zo leuk, dat ik er dadelijk opnieuw wil voor tekenen.”
De kalender is al vrijgegeven. Jullie beginnen twee keer thuis.
“Met twee driepunters (6 op 6) thuis tegen Gent (zaterdag 4 maart) en … thuis tegen Roeselare (vrijdag 11 maart) kunnen we een schitterende uitgangspositie afdwingen. Maar puntverlies kan je achteruit duwen. Daarna spelen we in Leuven, in Maaseik, thuis tegen Aalst, uit in Gent, thuis tegen Leuven, uit in Roeselare, thuis tegen Maaseik en tot slot uit in Aalst. Heel veel verschil maakt die kalender niet. Het gaat om zes sterke ploegen. De top twee speelt de titelfinales (Best of 5), voor de derde en vierde is het einde-seizoen, vijf en zes spelen nog voor het laatste Europese ticket tegen de tweede en tegen de eerste van de Challenge play-off. De hoogst gerangschikte verwerft het thuisvoordeel.”
Ben je voorstander van de gehanteerde competitieformule in de Liga?
“Neen. Ik kies voor een dubbele reguliere competitie: 2 x 16 matchen voor iedereen. Samen 32 matchen per club. De beste over de ganse lijn is dan kampioen. Maar ik zie de Liga niet meteen teruggrijpen naar oude formats.“
Menen moest al vaker wegens de strenge Europese zaalnormen verhuizen naar de Tomabelhal in Roeselare. Dat zal in seizoen 2023-2024 ook nog nodig zijn. Maar jullie zaal Vauban wordt gerenoveerd. Hoe gebeurt dat precies en tegen wanneer?
“In mei van dit jaar gaat Vauban volledig tegen de vlakte. Er zal een compleet nieuwe sporttempel verrijzen op dezelfde plaats: de lengte verandert niet, wel komt er vijf meter bij in de breedte en de hoogte zal dertien meter bedragen. Volgend seizoen werken we de interclub in principe af (met 99 procent zekerheid) in evenementenhal ‘De Schelp’ in Wevelgem, op een vijftal km van hal Vauban. Als we Europees aantreden, trekken we nog voor één seizoen naar hal Tomabel in Roeselare. Voor het overige is op dit moment nog niets geweten over de uitbouw van de spelerskern. Alleen is het duidelijk dat kapitein Jelle Sinnesael zijn carrière na ruim een dozijn seizoenen afsluit. (lacht) Ik denk niet dat Jelle zich nog zal laten ompraten. In elk geval gaan we door met Frank Depestele als hoofdcoach. Hij ligt nog onder contract voor een vijfde seizoen.”
Bekerfinales:
Mannen (14u15): Knack Roeselare-Decospan Menen
Vrouwen (17u30): Asterix Avo Beveren -VDK Gent
(Live uitgezonden op Sporza)
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: Anne Verhelst e.a.
