Jasmien Biebauw won negen bekers bij vier clubs

Als er één speelster is die met recht van spreken iets mag zeggen over de Belgische bekerfinale bij de vrouwen, dan is het wel Jasmien Biebauw. Zij won die trofee immers niet minder dan negen maal. Daarbij zette zij ook een geweldige reeks van acht bekers op een rij neer.

Zij mocht trouwens de cup de lucht in steken met vier verschillende clubs, met name VDK Gent – waar zij haar jeugdopleiding heeft genoten -, Oudegem, Rekkenshop Oostende en Asterix – dat toen nog Kieldrecht heette. Moeten wij haar geen bijnaam zoals Miss Cup Final geven?

“Een speciaal recept of een soort toverformule om die beker te winnen, heb ik niet”, lacht Biebauw. “Het is geen individuele zaak. Het is de ploeg die er klaar voor moet zijn. Ik moet wel zeggen dat ik eerder een gezonde stress had voor dat topevenement in het Antwerpse Sportpaleis. Ik vond het ook plezant spelen voor zoveel toeschouwers.”

Aan welke zege heb je de mooiste herinnering?

Jasmien Biebauw: “Ik koester ze allemaal. Maar misschien was die met Oudegem wel de leukste. Het was de eerste trofee voor die club en de supporters leefden er heel sterk met ons mee. Bovendien waren wij absoluut de underdog. Maar toch versloegen wij Asterix met 3-1. Plezant detail is ook dat de huidige trainster van Oudegem, Fien Callens, er toen nog bij liep als speelster.”

Welke van jouw ex-clubs, Gent of Asterix AVO Beveren, acht je de meeste kans toe om op zondag 26 februari te triomferen?

“Ik zou het echt niet weten wie ik als favoriet moet naar voren schuiven. Bij Asterix is er altijd wel druk om minstens één trofee binnen te halen. Vorig seizoen haalden zij de finale niet, maar afgaand op de competitie zijn zij nu wel aan een knap seizoen bezig. Bij Gent daarentegen zal iedereen tot in de toppen van de tenen gemotiveerd zijn om het onverwachte verlies van een jaar geleden recht te zetten. Gent stond toen met een riante voorsprong ongeslagen aan de leiding in de competitie en was torenhoog favoriet, maar liet zich in het Sportpaleis verrassen door Oudegem.
Ik verwacht een mooie en spectaculaire wedstrijd. Gent heeft een team met iets meer ervaren speelsters. Maar ook bij Asterix zijn er voldoende speelsters die al belangrijke matchen met veel publiek meegemaakt hebben. De vorm van de dag zal bepalend zijn en wie als ploeg het beste de stress onder controle kan houden. Het blijft een uniek gebeuren. Er is nergens een sporthal in België waar zoveel volk in kan.”

Volg je het volleybal in de Liga nog op de voet?

“Het interesseert mij nog steeds. Maar ik volg het eerder vanop afstand, via Facebook. Om ter plaatse te gaan kijken, heb ik een te drukke agenda. Ik werk als redder in Oudenaarde en daarnaast ben ik met mijn echtgenoot zelfstandig hulpverlener op evenementen. Ik ben ook trainster bij het Oost-Vlaamse Metanous Navok Ladies uit Nazareth. Ik neem daar de B-ploeg in Promo 3 onder mijn hoede en ben ook actief bij de jeugd, meestal de U17.

En ik heb intussen twee kindjes, Lenny (2 jaar) en Lotte (1 jaar), die veertien maand schelen. Die twee schatten zijn ook de reden waarom ik niet live naar Antwerpen zal gaan kijken, maar de finale op tv zal volgen. Ik wil hen niet achter laten.”

Speelde het toen je nog speelster was al in jouw hoofd om trainster te worden na jouw carrière?

“Niet echt. Het was geen doelstelling die ik zeker wou realiseren. Maar ik doe het wel graag. Vooral met de jeugd. Ik probeer de kinderen vooral de juiste techniek bij te leren en ook zaken rond de opstelling. Ook de groepssfeer is uiteraard belangrijk in het volleybal. Maar daarover heb ik niet te klagen bij mijn team van Navok. De ploeg hangt goed aaneen. De meisjes zijn heel gemotiveerd en willen werken.”

Weer spelen bij Michelbeke

Jasmien Biebauw geeft nog mee dat zij volgend seizoen opnieuw gaat spelen.

“Ik ben gestopt tijdens de Corona-periode. Daarom vind ik dat ik op geen mooie manier afscheid heb kunnen nemen van het actieve volleybal. Dus ben ik ingegaan op een voorstel van Michelbeke – dat momenteel in Nationale 1 uitkomt – om volgend seizoen voor hen opnieuw de volleybalschoenen aan te trekken. Wij zijn verhuisd naar het Oudenaardse, dus dat zal een korte verplaatsing inhouden. Ik voel dat ik er fysiek nog de mogelijkheden voor heb. Mijn knieperikelen van een tijd geleden bijvoorbeeld zijn achter de rug.”

Tekst: Philippe Cryns