Dominika Sobolska-Tarasova was in het land tijdens de ontmoeting tussen Budowlani Lódz en VDK Gent. Beide clubs streden voor een plaats in de kwartfinales van de CEV Cup. Tijd om deze ex-Yellow Tiger tussen de training, teambespreking en wedstrijd heel eventjes te spreken.
De 31-jarige middenspeelster won met haar club op erg overtuigende wijze het eerste duel tijdens de heenwedstrijd van deze Europese beker. Volgende week trekt VDK Gent naar Polen. Bij Budowlani Łódź is ons land geen onbekende plek. Valérie Courtois, Hélène Rousseaux, Charlotte Leys en Kaja Grobelna waren ooit lid van deze succesrijke club. Lódz staat momenteel halfweg in de Poolse Tauron Liga. En in de CEV Cup lijkt de kwartfinale bijna zeker na de 0-3 zege in de Edugo Arena van Gent.
Je bent in België geboren, meer bepaald in Menen, maar je bent opgegroeid in Roeselare.
Dominika Sobolska-Tarasova: “Dat klopt en bij Bevo Roeselare heb ik mijn eerste volleybalstapjes gezet, verder was ik nog actief bij Volley De Haan. Ik zat drie jaar in de volleybalschool van Vilvoorde. Met Julien Van de Vyver als coach speelden we één jaar in eredivisie. Ik zat toen in het zesde jaar. Het was het enige seizoen dat ik in België in de hoogste reeks volleybalde, de enige keer ook dat de topsportschool in de Liga A uitkwam. In het toenmalige beloftenteam speelden ook Ilka Van de Vyver, Hélène Rousseaux, Laura Heyrman, Sarah Devoght, Eline Ruysschaert, Lore Van den Vonder en nog enkele anderen. Daarna is de topsportschool naar de Liga B gegaan om haar project verder te zetten.
Vervolgens kreeg ik de kans om bij Wroclaw te spelen. Het eerste jaar was ik daar alleen, de volgende twee jaren was ik bij die Poolse club met mijn zus Marta. Zij heeft zich daar jammer genoeg gekwetst aan de kruisbanden van haar knie. Dus veel samen volleyballen is daar niet zo gelukt.”
Jouw lijst met volleybalclubs is indrukwekkend. Geef eens een overzicht.
2009-2012 Wrocław
2012-2014 Chemik Police
2014-2015 Dąbrowa Górnicza
2015-2016 Montichiari
2016-2017 Dąbrowa Górnicza
2017-2018 Bielsko-Biała
2018-2019 Çanakkale
2019- Aydin
2020- Filottrano
2020-2021 Targoviste
2021- Nilufer Bursa
2022-2023 Budowlani Łódź
“Ik heb in mijn thuisland bij vijf teams gespeeld. Ik volleybalde onder meer bij Chemik Police en dat was – voor een jonge speelster zoals ik – een ongelooflijk avontuur. Het was een geweldige tijd want die club had een dreamteam samengesteld met wereldsterren zoals Glinka, Werblinska, Bednarek en Ognjenovic, de Servische spelverdeelster. Je moet weten dat in Polen volleybal immens populair is. Tijdens het EK was het nationale team een echte hype. Iedereen sprak over het volleybal en ik mocht met hen meetrainen en met hen sparren. Ik had echt stress om tussen die topspeelsters te staan.
Ook met Celeste Plak en Maret Grothues uit Nederland – die zijn waarschijnlijk beter bekend in België – werkten we samen bij Aydın Büyükşehir Belediyespor. Na een half seizoen bij die Turkse club ben ik naar Italië vertrokken. Bij Fillotrano kwam ik midden in de coronacrisis terecht. Na drie wedstrijden was de competitie ginder al voorbij.”
Voordat je terugkeerde naar Polen bij Lódz, na omzwervingen in Italië, Roemenië en Turkije, nam je een kleine pauze bij Belediyespor.
“Gelukkig had ik eerst nog bij Targoviste in Roemenië gespeeld, met mijn maatje Ilka Van de Vyver. Bij het Turkse Nilüfer Belediyespor (de club waar Vital Heynen momenteel trainer-coach is, red.) had ik het vorig jaar na een paar maanden even gehad met de volleybalsport.
Mijn man, met wie ik in 2021 trouwde, speelde vorig seizoen bij Al Rayyan in Qatar. Ik heb een half jaar bij hem verbleven. Ik heb hem als vrouw gevolgd. Nu speelt hij bij Al-Ittihad in Saudi-Arabië. Mijn batterijen zijn opnieuw gevuld en nu ben ik weer blij om terug in Polen te zijn bij Budowlani Lódz. Een aantrekkelijke stad, maar in Polen hebben we nog mooiere steden, hoor!”
Jouw man is een fikse Russische volleyballer: Vyacheslav Tarasov. Hij won vorig jaar in Qatar de prijs voor beste hoekaanvaller. De oorlog is voor hem niet evident?
“Het valt nog mee, want hij zit op dit moment ver weg in Saudie-Arabië. Onze residentie is in Polen, hij is bezig om de Poolse nationaliteit te verkrijgen. In deze woelige tijden is dat voor een Rus niet gemakkelijk.
In Polen heeft elke vrouw traditioneel een dubbele naam. Daarom staat er voor mij overal Sobolska-Tarasova genoteerd. Mijn man is (2 februari, red.) zojuist 35 jaar geworden. Een lange afstandsrelatie is niet gemakkelijk. We gaan niet te snel beslissen over onze volleybaltoekomst. Er zijn voor hem en voor mij losse gesprekken aan de gang. Financieel is het interessant in het Midden-Oosten, daar moeten we niet flauw over doen. Maar het vrouwenvolleybal staat daar nog in de kinderschoenen. Mijn man is fysiek nog helemaal in orde (lacht), wie weet doet hij nog verder. Ik bekijk het nog wel.”
Je was een erg succesvolle Yellow Tiger. Denk je nog aan een terugkeer naar de nationale ploeg?
“Ik denk het niet, dan moet er veel veranderen. Dat hoofdstuk is afgesloten. Mijn man en ik volleyballen ver van elkaar. Daarom ligt in de zomermaanden het accent voortaan op de familie. Mijn leven situeert zich vooral in mijn land. Weet je, ik ben 31 jaar. Ik ben graag in België, maar in Polen voel ik mij thuis.
Volgende week zie ik alweer Belgen, wanneer we VDK Gent ontvangen. Het contact met België blijft vanzelfsprekend. Tijdens de heenwedstrijd in de Edugo Arena hebben we een voortreffelijke eerste stap gezet om de kwartfinale te halen. Twee sets winnen in eigen huis, dat volstaat. We gaan de puntjes op de i zetten in Lódz, want we willen verder in de CEV Cup.”
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: Rudy Pollé e.a.
