“Fusie is een topprioriteit met een mogelijke bekerfinale als kers op de taart”

Er zat al even een bom in de pijpleiding onder West-Vlaams grondgebied en nu is ze eindelijk tot ontploffing gekomen. Het seizoen 2023-2024 zal het eerste in 39 jaargangen worden zonder een vrouwenteam van Hermes Oostende op het hoogste niveau. Met dertien landstitels, zeven Belgische bekers en meer dan 80 Europese wedstrijden op het palmares verdwijnt er dus een echte traditieclub. En er zijn al zo weinig volleybalploegen uit West-Vlaanderen die pronken op het hoogste niveau.

Maar geen nood, Bevo en Knack Roeselare werpen een reddingsboei, zoals dat aan de kust wel eens vaker gebeurt. Bevo slorpt de eerste vrouwenploeg op, zal vanaf volgend seizoen een reeksje hoger spelen en gaat ook intensiever samenwerken met Knack Roeselare. Een soort van monsterverbond zeg maar, tegen de rest van het Belgische vrouwenvolleybal. RIP VC Hermes Volley Rekkenshop, lang leve Bevo Rekkenshop Roeselare! Of toch niet helemaal? En wat dan met de huidige bestuursleden en speelsters? Wij proberen hieronder wat duidelijkheid te scheppen.

Voor de goede verstaander: de gouden tijden van – let op voor volgende tongbreker – VC Hermes Volley Rekkenshop Oostende zijn nog niet zo gek lang geleden. Tijdens het seizoen 2017-2018 bereikten de fiere West-Vlamingen met o.a. Nina Coolman, Jasmien Biebauw en Lise De Valkeneer aan het roer nog de kwartfinale van de Europese Challenge Cup en staken ze in 2019 en 2020 de Belgische beker in de lucht. Nu, amper drie jaar later, is de kans zeer groot dat dit het laatste wapenfeit zal geweest zijn van een club die de jaren ’70 van het Belgische vrouwenvolleybal volledig domineerde met een onwaarschijnlijk aantal van tien titels op rij. Huidig voorzitter Philippe Develter stond toen nog niet aan het roer van de club, het zullen voor hem toch ook herinneringen zijn die voor altijd in zijn geheugen gegrift staan.

Net daarom moet het voor u toch even slikken geweest zijn toen u begin oktober vorig jaar besloot om de stekker er voor het komende seizoen nu al uit te trekken. Hoe moeilijk was het om die harde noot te kraken?

Philippe Develter: “We hebben deze beslissing natuurlijk met veel pijn in het hart moeten nemen. Maar eerlijk gezegd, we voelden de bui al sinds vorig seizoen hangen. Toen al beseften we dat we op onze limiet zaten of er misschien zelfs al over. Het was een echt kwakkeljaar, we zaten met te veel buitenlanders en zijn zo in de problemen gekomen, want we verloren de voeling met de club en het thuispubliek.”

Hoe komt het dat jullie dan toch nog aan dit seizoen zijn begonnen?

“Er lagen al enkele transfers vast, dus het was erg moeilijk om dit seizoen nog af te blazen. Bovendien heb ik nog heel wat sponsors kunnen overtuigen om er nog één seizoentje uit te persen. Al die mensen hebben dus een extra inspanning geleverd in een periode die voor hen ook niet gemakkelijk was of nog steeds is. Ik moet het zeker niet nog eens in detail vertellen, maar covid heeft de weinige ruimte die nog overgebleven was, volledig weggenomen.”

De club moet dus om financiële redenen de boeken sluiten? Je kon de sponsors niet meer overhalen of er nieuwe binnenhalen?

“Ja en nee. Ik apprecieer de huidige sponsors enorm, maar we hebben de belofte met hen gemaakt dat dit echt het laatste seizoen was, dus we moeten dat ook respecteren en hen niet verder leegzuigen.”

Maar er is toch meer aan de hand?

“Natuurlijk. Weet je met hoeveel mensen wij nog in het bestuur zitten? Met drie: mijn secretaris Mireille Rahoens, mijn ondervoorzitter Eric Thirry en mezelf. Wij deden en doen nog altijd alles zelf. Wie hangt er voor de wedstrijd alle vlaggen en spandoeken op? Het bestuur. Wie maakt de zaal wedstrijdklaar? Het bestuur. Wie ruimt er na de wedstrijden alle vlaggen en spandoeken opnieuw op en mist daardoor de kans om te netwerken in onze cafetaria, omdat de meeste mensen nadien al vertrokken zijn? Het bestuur. Extra medewerkers vinden om de club te helpen dragen, is natuurlijk al langer een probleem.”

Van problemen gesproken, ook de zaal zou afgekeurd worden in de nabije toekomst?

“De Liga legt zeer strenge voorwaarden op waardoor we blijkbaar niet meer voldoen aan de normen op het vlak van lichtsterkte. En aangezien een verhuis naar een andere zaal voor ons ondenkbaar was, moet het ooit stoppen.”

Nochtans, u maakt deel uit van het dagelijks bestuur van de Sportraad in Oostende, zat in de medische staf van voetbalclub KV Oostende, bent nog steeds voorzitter van de serviceclub en ga zo maar even verder. U zou op politiek vlak toch iets in beweging moeten kunnen brengen?

“Ik zal nooit met een steen naar de stad Oostende werpen. Ze hebben ons al zo vaak geholpen. Ik vind niet dat we hen nog eens moesten belasten door aanpassingen uit te voeren in onze zaal met de wetenschap in het achterhoofd dat het misschien maar voor twee seizoenen zou zijn. Zeker als je weet dat men momenteel aan het brainstormen is over een Beneliga. Want naast de lichtsterkte, voldoen we evenmin aan de normen voor de boarding, zijn er bij ons zeer weinig opties om tv-uitzendingen te verzorgen en zouden video challenges bij ons onmogelijk zijn. Kijk gewoon eens naar de concurrentie: Oudegem zal weldra ook verhuizen, Gent speelt in een splinternieuwe zaal, enzovoort.”

Licht gerust verder toe, want we voelen enige frustratie.

“Wat mij vooral stoort, is dat de beloofde media-aandacht wegblijft. We gingen elke week een uitzending krijgen van het vrouwenvolleybal. Wel, waar is die gebleven? Als je kijkt hoeveel aandacht er naar andere vrouwensporten gaat zoals veldrijden, voetbal en zelfs basketbal. Het lijkt wel alsof vrouwenvolleybal helemaal onderaan het rijtje bengelt.”

De fusie met Bevo Roeselare is dus absoluut geen impulsieve beslissing?

“Absoluut niet, integendeel zelfs. En om alle misverstanden uit de weg te ruimen, benadruk ik dat Hermes Oostende niet ophoudt te bestaan. Enkel het Liga A team verdwijnt. Het bestuur en ikzelf vonden het echter uitermate belangrijk om onze kern enerzijds een waardig alternatief te bieden en anderzijds een oplossing te zoeken voor een blijvende, sterke aanwezigheid in één groot West-Vlaams damesteam in Liga A. We zijn dan ook zeer verheugd dat we bij de mensen van Bevo Beobank Roeselare gehoor vonden en onze beslissing in een positief verhaal kunnen brengen voor onze speelsters en het West-Vlaamse volleybal.”

Back to basics dus?

“Dat klopt. Onze provinciale en jeugdploegen gaan nu opnieuw in de picture komen en kunnen daar hopelijk van profiteren. Zo gaan er meer trainingsuren vrijkomen, gaan ze hun wedstrijden op meer gunstige momenten kunnen spelen, enzovoort.”


En waar ligt uw toekomst? Trekt u mee zo’n 50 km verderop naar Roeselare?

“Ik ga daar zeker nog eens kijken als de eerste ploeg zal spelen en ik zal daar waarschijnlijk ook een pak meer van kunnen genieten dan nu. Maar ik blijf gewoon voorzitter van Hermes. Het is een zeer mooi hoofdstuk in een fantastisch verhaal geweest dat nu op zijn einde loopt. Al mag je niet vergeten dat we nog altijd in de running zijn om de bekerfinale te halen. Kijk, de fusie is een topopportuniteit met een mogelijke bekerfinale als kers op de taart. Wat een apotheose zou het zijn als we binnenkort nog eens naar het Antwerpse Sportpaleis mogen trekken?”

Een droom die natuurlijk nog bij meer leden van het huidige Hermes Oostende leeft. Zeker bij speelsters met – zonder denigrerende achtertoon – een beperkte houdbaarheidsdatum zoals Charlotte Leys en Yana De Leeuw. Beiden ex-Yellow Tigers, dikke maatjes en bij de ouderdomsdekens van de ploeg. Vooral voor Leys, ex-kapitein van de Yellow Tigers, zou het gezien haar in het volleybal gezegende leeftijd van 34 jaar een mooi afscheid kunnen zijn.

Alleen rest ons dan de vraag, afscheid van de club of ook van jouw carrière?

Charlotte Leys: “Inderdaad, ik ben één van de oudsten van de club, maar ik voel me nog steeds topfit en ga elke keer opnieuw met enorm veel goesting en honger naar de trainingen en wedstrijden. Maar toch bedankt om mij te herinneren aan mijn leeftijd. (lacht) En het is geen publiek geheim dat ik nog een jaartje heb bijgetekend, net omdat ik me zo goed voel bij de club en de ploeggenoten. Een definitief afscheid is het dus zeker nog niet.”

Topnieuws! In de eerste plaats voor jezelf, maar natuurlijk ook voor jouw nieuwe club Bevo Rekkenshop Roeselare. Zij krijgen er een vat vol ervaring en scorend vermogen bij. Was je al op de hoogte van de fusie toen je bijtekende?

“Tijdens de kerstperiode was het voor ons als speelsters al duidelijk dat er richting Roeselare zou getrokken worden. Ik heb een moeilijke knoop moeten doorhakken, want voor mij was het ofwel stoppen met volleyballen of toch nog een jaartje doorgaan. Ik wilde in elk geval niet te lang wachten, want ik wist dat de keuze van bepaalde andere speelsters ook van mijn beslissing zou afhangen. Bovendien wilde ik voor mezelf ook een bepaalde zekerheid inbouwen en blijf ik in West-Vlaanderen volleyballen. Ook dat was belangrijk voor mij en maakte het gemakkelijker om een keuze te maken.”

Ons hoor je zeker niet klagen. En jouw maatje Yana De Leeuw waarschijnlijk ook niet, want samen met Megan Vanden Berghe, Sien Devos en Tea Radovic (twee seizoenen) maken jullie met in totaal vijf speelsters de overstap.

“Met zes. Kory White, onze Canadese hoofdaanvalster, komt ook mee over. Ik ben enorm blij met Yana aan mijn zijde, in mijn ogen de beste spelverdeelster van de competitie dus voor mij als aanvalster enorm belangrijk. Natuurlijk zorgde zij eveneens voor een doorslaggevende factor, evenals de overstap van Tea. Ze is nog maar 15, maar ik ben enorm fier dat ik naast zo’n toptalent mag staan. Ik wil haar nog zo goed mogelijk begeleiden en haar helpen in haar ontwikkeling. Maar voor alle duidelijkheid, we hangen allemaal sterk aan elkaar hoor.”

Ook trainer-coaches Koen Devos en Bruno Remaut verhuizen. Zij zien in jou nog steeds een sterkhoudster?

“Geen idee, maar ik vermoed van wel. Ik heb een uitstekende connectie met hen. Het zijn heel rustige mensen en dat apprecieer ik wel. Zij beseffen dat het voor mij niet meer nodig is om mij nog zo hard te pushen om een hoog niveau te halen, zoals dat in het verleden wel altijd het geval was.”

Yana De Leeuw

Als alles goed loopt, kan je er bij Bevo misschien zelfs nog een jaartje bijdoen?

“Zeg nooit nooit. Maar ik heb ook een gezinsleven met een man en een zoontje van 2,5 jaar oud. En ik combineer het volleybal ondertussen met een halftijdse job als leerkracht LO in een school in Elverdinge (Ieper). We zien dus wel wat er op ons afkomt.”

Hoe kijk jij vooruit naar het fusieverhaal met Bevo?

“Stel dat we binnenkort in de grote Tomabelhal in Roeselare mogen spelen, dat zou echt fantastisch zijn. Al zal dat natuurlijk van de mannen van Knack afhangen. Maar over het algemeen vind ik het eigenlijk wel geweldig nieuws. De openbaring van het mannenteam van Knack, het feit dat de stad Roeselare ook echt top is en dat Roeselare in het algemeen het West-Vlaamse volleybal opnieuw op de kaart wil zetten. Ik hoop echt dat we snel goede resultaten zullen boeken. Het is natuurlijk jammer dat de voorzitter tot deze beslissing is moeten komen voor een club met zo’n palmares, maar dit lijkt voor iedereen de beste oplossing. Niet vergeten dat het voor Oostende echt moeilijk was om nieuwe speelsters aan te trekken, omdat het zo ver gelegen is. In Roeselare wordt dat een gans ander verhaal dankzij de centralere ligging.”

Even terug naar onze originele insteek. Met de huidige vorm van Hermes Oostende zit het ook lekker. Net op tijd lijkt ons?

“Inderdaad. Ondertussen staan we dankzij een vijf op vijf in de competitie op een vijfde plaats. Het is jammer dat we alle topploegen reeds in het begin van dit seizoen hebben getroffen en dat we daar verschillende punten hebben laten liggen. Tegen Gent (thuis 1-3 verloren) en Oudegem (uit 3-1 verloren) heeft er bijvoorbeeld zeker een vijfde set ingezeten. Moesten we nu tegen hen uitkomen, zou er misschien wel een tiebreak of zelfs een overwinning inzitten.”


Geen nood, Gent staat voor de deur en in wat voor een wedstrijd. Jullie moeten een 2-3-nederlaag uit de heenwedstrijd weten op te halen. Maak er dus maar een tiebreak van. Dan krijgen de supporters nog een golden set cadeau en waar voor hun geld.

Charlotte Leys

“Stel je voor! Gent wordt de belangrijkste wedstrijd van het seizoen, dat is zeker. Het is erop of eronder. Ik denk dat we als underdog naar daar mogen gaan, zonder faalangst. Gent haalde knap de kwartfinale van de CEV Cup, maar in één wedstrijd kan er veel gebeuren hé. Niet vergeten dat de heenwedstrijd heel nipt was en wij nu in een goede flow zitten. Als we Gent kunnen laten twijfelen, maken we kans. De laatste tijd wordt er over niets anders gepraat dan deze terugwedstrijd. Voor het laatste seizoen ooit voor Hermes Oostende zou dit echt wel de kers op de taart zijn.”

Grappig! Jouw voorzitter, Philippe Develter, vertelde ons krak hetzelfde.

“Begrijp me niet verkeerd hé, want Gent is een uitstekende ploeg met superspelers zoals Marlies Janssens en Laure Flament. Zij zijn de topfavoriet en wij de underdog, maar we gaan alles geven.”

Waar zie jij mogelijkheden om Gent te doen twijfelen?

“Als we onze opslagdruk hoog kunnen houden, zou dat al een eerste stap zijn.”

Het zal er dus op aankomen om een goede balans te vinden, ook al is dat een cliché. Jij moet toch gewoon voor de punten zorgen?

“Ik ga zo hard mogelijk mijn best doen, maar het is en blijft een ploegsport. We moeten allemaal onze opdracht zo goed mogelijk proberen te vervullen. Maar zij zijn ook maar mensen, dus we hebben zeker een kans. Ik hoop in elk geval dat er zo veel mogelijk supporters naar Gent afgezakt komen, want het zal een fantastische wedstrijd worden met goed vechtvolleybal.”

Hoe ver zijn jullie verwijderd van jullie topvorm?

“We kunnen nog altijd een stukje beter, zoals bijvoorbeeld onze block-defense. Weet je wat onze sterkte is? Dat we het ook naast het veld zo goed met elkaar kunnen vinden. De banden die je smeedt naast het volleybal, daar zie je ook veel goede dingen van terug tijdens de trainingen en de wedstrijden.”

Voel jij, met al jouw internationale ervaring, nog spanning voor zo’n wedstrijd?

“Natuurlijk is die spanning ook bij mij aan het opbouwen. Maar je voelt wel dat er bij iedereen iets aan het bewegen is. We zijn elkaar de laatste dagen continu aan het oppeppen. Er gaat geen dag voorbij of er wordt over deze terugwedstrijd gesproken. En stel dat we alsnog zouden doorstoten naar de bekerfinale, zou dat ook een enorme boost kunnen betekenen voor de competitie. Gent en Oudegem zijn misschien al gaan lopen, maar het is onze ambitie om bij de top vier te eindigen. En ik herhaal het graag nog eens, het is ook onze ambitie om die bekerfinale te halen.”


Tekst: Kenny Hennens

  • De terugwedstrijd in de halve finale van de Beker van België voor vrouwen:

Zaterdag 21 januari om 20u30 in de Edugo Arena, Oostakker:

VDK Gent – Hermes Rekkenshop Oostende

Asterix Avo wist zich al te plaatsen voor de bekerfinale door twee keer te winnen (3-1 en 0-3) van Volley Haasrode Leuven.

De bekerfinale wordt gespeeld op zondag 26 februari om 17 uur in het Sportpaleis in Antwerpen.