De legendarische filmregisseur Alfred Hitchcock had geen beter scenario kunnen bedenken. VC Greenyard Maaseik mag het jaar 2022 afronden met twee super thrillers. Allebei voor eigen publiek. De eerste thriller is de ‘clash’ aan het Europese front tegen de taaie Zwitsers uit Amriswil in de CEV Cup. De tweede kraker is de oerlastige return in de halve finales van de Belgische beker tegen eeuwige aartsrivaal Knack Roeselare.
Kapitein Jolan Cox (31) wrijft zich in de handen. Hij wil de handen uit de mouwen steken. De honger is groot. Hij krijgt – na lang wachten – de laatste weken voluit speelkansen van coach Bertini en daar voelt de opposite uit het Antwerpse Sint-Job-in-t-Goor, deelgemeente van Brecht, zich opperbest bij. “Logisch hé: iedere profspeler wil aantreden op hoog niveau. Ik dus ook. Ik heb als aanvoerder maar één boodschap voor mijn maats. Wij moeten er vol voor gaan en ons twee keer dubbel plooien. Tot aan het gaatje rivaliseren, helemaal tot het uiterste. Het wordt twee buigen of barsten. Tegen Amriswil en tegen het onverwacht sterke Knack Roeselare.”
Trainer-coach Fulvio Bertini is precies op tijd vader geworden. Enkele dagen geleden kwam zijn zoontje Gregorio ter wereld. Zo leidde T 2 Ivan Janssen het Maaseikse team tegen Guibertin. Bertini is net op tijd terug uit Italië, waar hij zijn echtgenote bij de bevalling wilde bijstaan, om de Maaseikse manschappen tot dubbel stuntwerk te motiveren. Ook Jolan Cox staat na de komst van zoontje Oliver tweeënhalf jaar geleden een blijde gebeurtenis te wachten. Er is ten huize Cox een tweede zoontje aangemeld voor maart 2023.
De minzame Jolan Cox is een man van vele oorlogen. Hij komt uit een grote volleybalfamilie met zijn volleyballende broers Bart (recreatie bij Amigos), Wim (gestopt) en Wouter (recreatie bij Amigos).
Jolans carrière begon ook bij Amigos Zoersel en voorts speelde hij in Puurs, Menen en Topvolley Antwerpen (bekerfinalist tegen Knack Roeselare na vooraf winst tegen Maaseik), waarna hij de sprong naar de Limburgse topclub waagde. Eerst voor twee seizoenen, onderbroken door een tussendoortje bij Nice in de Franse Pro A, met Jelle Ribbens als ploegmaat. Vervolgens breide hij vanaf 2017 aan een nieuw contract bij Maaseik. Het vijfde seizoen momenteel. Op de teller staan twee landstitels onder coach Joel Banks. Voor Jolan komt er zeker nog een zesde Maaseikse seizoen bij. Het voorlopige totaal betekent dan acht campagnes, dat oogt heel mooi.
Dat lange verblijf wil zeggen dat jij ‘de rode draad’ bent bij Maaseik, de grote constante. Elk seizoen vertrok een zevental spelers. Hij hebt dus als ‘ancien’ enkele tientallen maats zien komen en gaan. Zelf zat je honkvast gebeiteld bij de Maaslandse topclub.
Jolan Cox: “Ja, ik prees me gelukkig dat ik, na mijn ommetje in seizoen 2019-2020 bij Nice, kon terugkeren naar de professionele structuur van Maaseik. Nice werd een tegenvaller: wat een amateurisme. Bovendien werd het seizoen gekraakt door die vreselijke corona. Dat ik Belg ben, heeft wellicht in mijn voordeel gespeeld. Ik leef grraag in het stadje aan de Maas en ik speel heel graag bij de club. Ik voel wederzijds respect. Langs beide kanten zit het goed. Ik wil zeker nog enkele seizoenen verder doen. Mijn toekomst heb ik nog niet uitgeklaard. Maar trainer word ik normaal niet. Ik vermoed dat ik er veel te weinig geduld voor heb.”
In de Liga staat jouw club voorlopig op de tweede plaats na acht wedstrijden. Twee krachtmetingen leverden jullie twee puntjes op via de tiebreak. Er werd verlies genoteerd in Haasrode en in Roeselare. Ben je tevreden? Wat zijn de seizoensdoelen? De titel en de beker?
“Ja tevreden, toch wel, gezien allerlei omstandigheden. We raken nu stilaan onder stoom. Vergeet niet dat we al voor de start van de interclub onze libero Martin Perin (hartstilstand op oefenmatch in Gent) moesten missen. Half deze week krijgt hij voor zover ik de details ken zeker groen licht van de dokters om de trainingen terug op te starten. Echt wedstrijden betwisten, zal iets voor 2023 zijn. Onze opener tegen het sterke Gent (3-2 thuis) moesten we ook zonder onze Tsjech Adam Bartos (spierblessure) afwerken. En eerder gezegd, ook zonder libero Perin. Gelukkig werd Steven Ottevanger bereid gevonden te depanneren. We hadden weinig routine opgebouwd, toch konden we winnen. Een positief signaal. In Achel zetten we een zeer overtuigende 0-3 op de tabellen. Lindemans Aalst moest wijken met 3-1. Dat werd een moeilijke match: 27-25 in de vierde set. Kantje boord. Maar we waren bij de pinken in de slotfase.”
Toch zaten jullie nog enkele weken in moeilijk vaarwater?
Jolan Cox: “In Roeselare keerden onze kansen: 3-1. De laatste set leverde een bijzonder magere 25-12 op. Roeselare is bijzonder moeilijk te verslaan dit seizoen, dat is zonneklaar. Dan volgden enkele wisselvallige resultaten: 3-2 thuis tegen het bescheiden Borgworm, 3-2-uitverlies bij Haasrode, waar we ons na 0-2 nog lieten wegtikken. “
Tot dan kreeg je heel weinig speelminuten.
“Klopt. Dat is nu aan het veranderen, ook aan het Europese front. En dat geeft me veel voldoening. Ik ben een sportman, ik wil tegen die bal kloppen, dat is toch niet abnormaal, anders kan je beter stoppen. Voor mij lijken betere tijden aan te breken. Ik kon het tij keren Europees in Amriswil, van 2-0 naar 2-3. Onze wedstrijden uit in Menen en thuis tegen Guibertin leverden zes punten op. We hebben als een hechte ploeg gespeeld. Met veel gretigheid. Menen was een zeer moeilijke verre trip, we hebben in hal Vauban alles uit de kast moeten halen. Tegen Axis Guibertin hadden we elk moment onze zaakjes onder controle.”
Deze week staat de return van de 1/8ste finales in de CEV Cup op het programma tegen het Zwitserse Amriswil. Met in de rangen Björn Höhne (ex-Maaseik) en jouw oud-ploegmaat bij Topvolley Antwerpen. Hoe verloopt de campagne in Europa?
“Onze zestiende finale liep bijzonder vlot een dubbele 3-0, uit en thuis, tegen het Kroatische Mladost Zagreb, dat we relatief gemakkelijk hebben weggespeeld. Halfweg de eerste confrontatie in Kroatië mocht ik tussen de lijnen komen. De return heb ik volledig gespeeld. Het erg jonge Zagreb koppelde enkele pieken aan veel wisselvalligheid en nog meer broosheid in receptie. ‘Au fond’ hadden we het er niet zo moeilijk mee. Maar Amriswil werd bijna een rampplek zoals twee jaar geleden, toen we er de voorronde van de Champions League (3-1-verlies) niet overleefden. De situatie is nu anders, maar het is opletten geblazen.”
Ja, opvallend, die ‘toer de force’: 2-0 achter en in extremis winnen met 2-3. Die heenzege is van levensbelang om naar de kwartfinales door te stoten.
“Ja, in Zwitserland heb ik me op een bepaald ogenblik als kapitein wel kwaad gemaakt. De frustratie kwam op in heel mijn lijf. Dan gieren de emoties oncontroleerbaar door je keel. We waren onverklaarbaar diep weggezakt. Anderzijds: ondermaats spelen in twee sets, dan toch nog winnen: dat moet je ook kunnen. De eerste set gaven we na drie setballen gewoon weg. Hun uitmuntende Franse aanvaller Jhon Wendt (ex-Lindemans Aalst) plakte 29-27 op de tabellen. De tweede fase draaide uit op 25-18. Renet Vanker aan de pass kon de aanvallers moeilijk bedienen. Ons rendement verhoogde verrassend in beurt drie: 22-25. Maar het water stond ons bij 19-13 in de vierde set weer aan de lippen. Puur op karakter konden we via Henri Treial en Sakis Protopsaltis de kloof dichten: weer met 22-25. In de tiebreak had Amriswil matchballen bij 15-14 en 16-15. Die hebben we kordaat afgeweerd. De afwikkeling was evenmin voor hartlijders geschikt. Pas bij onze vijfde matchbal kon ik met de winnende score (19-21 en mijn vijftiende punt) het sein geven voor een enorme ontlading. Ik mag niet vergeten onze Spaanse middenman Miguel Fornes te bedanken. Hij was niet helemaal fit (buikspieren), maar had het lef om vanaf de derde set in te vallen. Hij had een stevige hand in de totale ommekeer. En voor mezelf kon het gevecht niet beter eindigen.”
Als jullie thuis winnen, is de klus geklaard.
“Ja, die 3-2 maakt dat we de return thuis moeten winnen. Liefst met 3-0 of 3-1, omdat de Belgische beker wacht. Ook 3-2 is oké. Maar als Amriswil wint met 0-3, 1-3 of via de golden na 2-3 dan is dat voor ons het exit. Dus is er veel druk. Maar daar denk ik geen seconde aan. In theorie zijn we sterker, we hebben door de zege op Zwitserse bodem enige ademruimte in eigen zaal. Het is van groot belang dat we woensdagavond flitsend starten en vlug ons eigen hogere niveau bereiken. Ik zou heel graag de kwartfinales spelen, wellicht tegen de Tsjechen van Budejovice, dat me sterker lijkt dan het Zwitserse Schönenwerd.”
Je mag toch vooraf niet juichen. Of is de buit al binnen?
“Ik zeg stellig: neen, neen. Wij hebben ook onze tekortkomingen. Een probleem is ‘scherp’ te blijven tot de laatste bal. Ook hebben we een grotere koelbloedigheid nodig. En ik zou graag zien dat we minder breakpunten incasseren. We hebben bewezen dat we bij een praktisch verloren wedstrijd (2-0 achter) nog winnende oplossingen weten te vinden. Ik denk dat we de return zeer alert moeten aanpakken. Amriswil blijkt zijn specialiteit te maken van vijfsetters. Al een achttal in de lopende competitie. Met Zwitsers, ook al worden ze geteisterd door blessureleed en een loodzwaar programma, ben je nooit klaar.
Het overladen programma…. blijft een veel gehoorde klacht, ook in de Belgische Liga. We zijn na het einde van het WK rijkelijk laat aan de competitie begonnen. Meteen ontstaat dan het gekende probleem: een overdrukke kalender.Ook wij worden opgezadeld met twee wedstrijden per week. Dat kan in de kleren kruipen en overbelasting veroorzaken. Veel spelers hebben kleine kwaaltjes, die te weinig tijd krijgen om te herstellen.”
Er is ook die grote uitdaging komend weekend…. Na de interclub en de Europese beker hebben jullie ook je oog laten vallen op de Belgische beker. In de halve finales Menen-Borgworm en Maaseik-Knack Roeselare wordt gestreden voor de twee tickets voor de finale. Menen is er sowieso bij. Wie wordt de andere finalist?
“Menen had onmogelijk veel geluk bij de loting. Er was veel om te doen. Zij stonden aan de opvallend zwakke kant van de marstabel. Wij moesten voorbij Marke Webis en Lindemans Aalst (!). Heen in Roeselare, waren we pas thuis van de zware Europese verplaatsing naar Amriswil, en konden we geen set pakken: 3-0. Dat ziet er niet zo best uit. De opdracht is duidelijk: winnen met 3-0 of 3-1, plus de ‘golden set’. We zullen het heel intelligent moeten aanpakken. Maar natuurlijk zijn we de ‘underdog’ en is Knack de favoriet. Hun ploeg is nog krachtiger dan vorig seizoen.”
Met welke wapens zal Greenyard Maaseik kunnen doorstoten naar de finale op 26 februari 2023 in het Sportpaleis in Antwerpen?
“We moeten tot het uiterste gaan, hun Argentijnse opposite Pablo Kukartsev in bedwang houden en een hoge servicedruk leggen. Omdat alleen ‘de golden set’ ons redding kan brengen, is ‘efficiëntie’ ons grootste ordewoord. Gezien de uitgangspositie is de landskampioen alleszins de te kloppen formatie. Ik ben benieuwd of we een tegenzet vinden. We geven ons niet bij voorbaat gewonnen. In sport zijn al meer mirakels gebeurd.”
Na 17 december hebben jullie drie weken rust tot 7 januari.
“Heel fijn. Iedereen krijgt rond Kerstmis vier dagen vrij. De buitenlanders vliegen voor korte tijd huiswaarts. Nadien zijn we alleen met Nieuwjaar vrij. De feestdagen vier ik thuis in Maaseik en met mijn familie. En jawel, de kerstkalkoen zou dubbel zo goed smaken, mochten we ons zowel Europees als in de Belgische beker kunnen kwalificeren.”
Je hebt nog zeer belangrijk nieuws voor de zomer 2023.
“Ja, in 2022 heb ik me niet ter beschikking gesteld voor de nationale ploeg, de Red Dragons. Ik heb er even over nagedacht: bondscoach Zanini kan voor de campagnes in 2023 alleszins opnieuw op me rekenen.”
CEV Cup return achtste finales woensdag 14/12:
20u30: Greenyard Maaseik – Lindaren Volley Amriswil (Zwi). Heenmatch: 2-3.
Beker van België return halve finales zaterdag 17/12:
20u30: Greenyard Maaseik – Knack Roeselare. Heen: 3-0.
Tekst: Leo Peeters
Foto’s: CEV e.a.
