De supercup, soms smalend omschreven als de beker met de kleine oren. Of nog erger, de plastieken beker, de minst belangrijke prijs van het jaar. Het onnodig neersabelen van deze trofee lag soms aan de fout gekozen datum of aan de plaats waar het allemaal zou plaats vinden. ‘Remember’ het kleine zaaltje in Knokke, toen er in de vorige eeuw nog met een witte bal gespeeld werd.
Lag die kleine focus misschien ook aan de minieme interesse die de ploegen er zelf aan gaven vanwege hun overvolle kalender. Stilletjes aan – anno 2022 – krijgt de supercup de ‘upgrade’ die het verdient. Het is een evenement – met toeters en bellen en vooral met een fel gekleurde volleybal – geworden.
De supercup werd bij de mannen een paar weken geleden veroverd door Knack Roeselare ten koste van Caruur Gent. De West-Vlamingen waren zichtbaar tevreden met hun zoveelste trofee. Bij de vrouwen staan zondagmiddag (16u) bekerwinnaar VC Oudegem en landskampioen VDK Gent tegenover elkaar in de sporthal ‘De Meerminnen’ van Beveren, vlakbij het voetbalstadion. De tribunes bieden plaats aan 1500 toeschouwers, zoals het in een topsporthal (en een topgebeurtenis?) past.
Laure Flament, aanvoerster van VDK Gent vertelt hierover: “Je kan in een volleybaljaar maar drie prijzen winnen. De titel, de beker en de supercup. Het is en het blijft een prijs. Die wil je binnen halen.”
Wegens deze uitspraak heeft de supercup en de ontmoeting tegen VC Oudegem toch wel een zekere waarde volgens jou?
Laure Flament: “Het is niet de belangrijkste prijs, maar we willen hem wel pakken. Het is bovendien een clash tegen onze Oost-Vlaamse buren van Oudegem. Een ploeg die ons vorig jaar de Belgische beker ontfutselde. Dus is het sowieso een interessante krachtmeting. Het is tegelijkertijd een ideale waardemeter. Want als team wil je weten hoe ver je staat op dit tijdstip van het seizoen. En wanneer je op het terrein staat, dan denk je niet hoe groot die beker is. Dan ga je ervoor. Dan wil je beter zijn dan de tegenstander.”
VDK Gent zit wel in een waanzinnig drukke periode – met competitiewedstrijden, Champions League, de supercup én een Belgische bekermatch – die ontzettend snel op elkaar geperst zijn.
“Tel het maar even op. De eerste competitiematch, vorige zaterdag tegen Leuven, bliksemsnel gevolgd door de Europese wedstrijd in Hongarije op woensdag. Nu zaterdag staat de bekerontmoeting tegen Amigos Zoersel op het programma. Bij de Kempense ploeg is ex-VDK trainer Nico De Clercq de coach. Bij ons speelt zijn dochter Eline als libero. Dat zorgt voor een speciaal tintje.”
VDK Gent verloor de terugwedstrijd voor de CEV Champions League tegen Vasas Boedapest. Tijdens de eerste set (25-10) vreesden ze even voor eenzelfde kwalijk scenario, dat kon vergeleken worden met de eerste ontmoeting van vorige week tegen de Hongaren. Maar in set 2 en 3 herpakten het Gentse vrouwenteam zich. Met Els Vandesteene als libero – uit de toverhoed van coach Morand getoverd – lieten Laure Flament en haar medespeelsters eindelijk zien wie VDK Gent écht was. Het werd weliswaar 3-0, maar het spelpeil en de setstanden oogden veel fraaier: 25-22, 25-18. Gent kan later in het seizoen nog opgevangen worden in de CEV Cup.
Jouw lijstje met wedstrijden die elkaar snel opvolgen is nog niet af.
“Dat klopt. Zondag hebben we dan de supercup tegen Oudegem. Woensdag de niet te onderschatten verplaatsing voor de nationale competitie tegen Hermes Oostende, met Charlotte Leys en hun nieuwe Canadese hoofdaanvalster Kory White. Om daarna op 5 november de volgende ronde van de Belgische beker aan te vatten. Misschien wel tegen het sterke Charleroi met Jutta Van de Vyver en Lise De Valkeneer, twee ex-speelsters van VDK Gent. Dat zijn – op 14 dagen tijd – liefst zes confrontaties. En ze zijn allemaal belangrijk.
Op fysiek en conditioneel vlak zijn we goed voorbereid. Misschien kan de mentale belasting een rol spelen. Hebben we gewonnen of verloren, dat neem je ook een beetje mee naar de volgende match. In zo’n hectische periode moet de knop voortdurend omgedraaid worden, want we willen slagvaardig zijn voor de volgende opdracht. Bovendien moeten we nog tijd vinden om voldoende te trainen. En tussendoor ook ruimte vinden om de nieuwe tegenstander te bestuderen zodat we helemaal paraat staan voor de kersverse uitdaging. Ook op dat gebied zijn we er klaar voor.”
We vroegen ook aan Elise Van Sas, kapitein bij VC Oudegem hoe belangrijk de supercup voor haar team wel is.
Elise Van Sas: “De supercup is een beloning voor onze prestaties van vorig jaar. We vinden het toch wel belangrijk indien we ook die beker kunnen bemachtigen. Het is een beetje bevestigen. We gaan altijd voor de winst, we willen altijd het beste. Zelfs al gaat het over een dubbel weekend, met zaterdag eerst de confrontatie voor de ‘gewone’ Belgische beker. We ontmoeten Blaasveld, de ploeg van Lyn Pauwels die in 2008 en 2009 ook bij Oudegem volleybalde. De winnaar moet het opnemen tegen ofwel Tchalou, ofwel Asterix Avo. De weg naar het Sportpaleis is pittig.”
Het loopt blijkbaar steeds beter met Oudegem. Play-offs, vierde plaats, bekerfinale, bekerwinst ook en vorig jaar al geproefd van de Europese competitie.
“Onze trainer-coach Fien Callens is nu een aantal jaar bij de club. Dit is haar vierde seizoen. Je merkt aan alles dat zij een andere sportcultuur in ons team steekt. Ik ben zelf sinds 2016 bij Oudegem en ik zie een heel positieve evolutie. We hebben een zekere status opgebouwd, iedereen kijkt naar ons met andere ogen.
Speelsters met ambitie weten dat ze in ons team progressie kunnen maken. We zijn aantrekkelijker geworden als club, dankzij de resultaten van de voorbije jaren. Het klimaat rond de werking bij Oudegem is op een optimistische manier geëvolueerd. Dit zijn geen toevalstreffers meer, dit is een effect van een jarenlange opbouw. Dit willen we verder zetten. Daarom willen we zondag graag een volgende prijs pakken en de supercup in de lucht steken. Ook al ligt de prioriteit een beetje hoger op zaterdag en de ‘Belgian Cup’.”
De ploeg is gewapend om een dubbel weekend zonder problemen te verteren.
“Ons team is in de breedte versterkt. We hebben er vier nieuwe speelsters bij en vergeet niet dat Justine D’Hondt vorig jaar amper heeft kunnen spelen. Dus zij mag er ook bijgeteld worden. Elke positie is dubbel bezet. Nina Coolman kon bijvoorbeeld vorig weekend probleemloos vervangen worden door Bente Deckers. Het bewijs werd geleverd dat een andere speelster dit jaar een aanvullende impuls kan geven of iets extra kan brengen. Of op het juiste moment voor een prikkel zorgt, net wat de ploeg nodig heeft. Dat geldt ook voor de spelverdelers. Met Lara Nagels – getransfereerd naar de Griekse club Markopoulo – was de connectie jarenlang uitstekend. Nu klikt het ook heel goed met Charlotte Coppin. We steunen elkaar echt goed.
Ik denk dat we iedereen goed kunnen gebruiken, want het wordt een zware competitie in de Liga. Het wordt een harde strijd voor de top vier en voor de play-offs. Iedereen wil daar geraken. Dat wordt pittig, want dat houdt in dat geen enkele ploeg een onnodig puntje mag laten liggen. De recente zege tegen Fixit Kalmthout – zeer gemotiveerd en strijdlustig omdat zij hun eerste match in de hoogste vrouwenreeks mochten spelen – was op de openingsspeeldag een mooi begin. Maar we moesten ervoor werken. Zo zal het er ieder weekend aan toe gaan.
We spelen bovendien halfweg december Europees voor de CEV Cup tegen Sucuéllamos uit Spanje. Een ploeg met een sterke Zuid-Amerikaanse inbreng vanuit Colombia, Peru en Brazilië. Maar laat ons nog niet te ver vooruitkijken. Eerst een ronde verder geraken voor de nationale bekercompetitie en – als het even kan – de supercup naast onze Belgische beker van vorig jaar zetten. Dat zou mooi zijn.”
Tickets voor de Supercup zijn nog steeds te verkrijgen via www.volleyvlaanderen.be/supercup
Tekst: Walter Vereeck
Foto’s: CEV, VDK Gent
