Het is nog eens tijd om het geschiedenisboek van ons nationaal volleybal boven te halen en dat hebben we niet toevallig te danken aan de Yellow Tigers. Een jeugdige en talentvolle groep vrouwen die al vijf jaar met niets anders in het hoofd zit dan wat hen de komende twee of misschien zelfs drie weken te wachten staat: het WK Volleybal in Nederland en Polen.
Het moet een uniek moment worden in de voor vele speelsters nog altijd zeer prille topsportcarrière. Een belevenis die de Tigers hopelijk nooit zullen vergeten. Want ook al is de voorbereiding niet helemaal ideaal geweest, de vrouwen van bondscoach en meester-tacticus Gert Vande Broek zijn ambitieus, streven op zijn minst naar de tweede ronde en wie weet wat er dan nog mogelijk is.
Zaterdag 24 september staan de Yellow Tigers voor de vierde keer ooit aan de start van een WK Volleybal. Voor de huidige generatie lijkt het misschien vanzelfsprekend om daar aanwezig te zijn, maar vergis je niet, dat is het zeker niet. Nadat het EK van 2017 onder de verwachtingen bleef en het WK 2018 in Japan niet werd bereikt, moest er aan herbronning gedaan worden. Bondscoach Gert Vande Broek was de eerste die dit begrepen had en verlegde zijn focus naar een volledig nieuwe lichting met Britt Herbots als absoluut kroonjuweel.
Met het potentieel van deze groep in ons achterhoofd, kunnen we in elk geval met zijn allen dromen van een topresultaat, zoals op het WK 2014 in Italië toen de Tigers met een knappe elfde plek hun beste resultaat ooit haalden. Tijdens de eerste groepsfase nemen de Yellow Tigers het op tegen Nederland, Italië, Puerto Rico, Kameroen en Kenia. “We zullen het WK aanvatten met de duidelijke ambitie om de tweede groepsfase te bereiken. Wat en wie daarna volgt, bekijken we wel op het moment zelf”, klonk het vastberaden in de eerste reactie van de bondscoach, vlak na de loting. Of dat gevoel na een voorbereiding die niet zonder slag of stoot is verlopen, nog steeds zo is, moet hieronder duidelijk worden.
Wat zijn de conclusies over de vorm van jouw Tigers na de derde plaats op het Tournoi de France, hetgeen eigenlijk de ultieme aanloop is geweest naar het WK?
Gert Vande Broek: “In de eerste plaats vond ik het enorm belangrijk om twaalf dagen met de groep volledig afgezonderd te zijn en alleen maar aan ons volleybal te denken. Iedereen weet dat het al een enorm lang en zwaar seizoen is geweest. Om dit met een cijfer uit te drukken: alleen al door de wedstrijden die we begin deze zomer in de VNL hebben gespeeld, komen we aan exact 49.536 kilometer afstand met het vliegtuig. Natuurlijk hadden wij gehoopt om de speelsters na de VNL de broodnodige rust en vakantie te gunnen, maar dat was niet mogelijk door onze deelname aan de Challenger Cup.”
Eigenlijk wil je zeggen dat de groep enorm vermoeid was of nog steeds is?
“Ik voelde bij de herstart op 15 augustus dat de tank van heel wat speelsters nog niet was bijgevuld. Ze waren vermoeid en zaten fysiek en mentaal nog ver verwijderd van waar ze eigenlijk hadden moeten staan. Niet onlogisch dus dat hun motor nog niet meteen aansloeg, dat hebben we ook in Frankrijk gezien tijdens de eerste wedstrijden. De 3-0-nederlagen tegen Japan en Frankrijk waren bijvoorbeeld echt slecht van onze kant.”
Hoe verklaar je dat?
“Ons spel was niet stabiel genoeg en eigenlijk een weerspiegeling van onze eerste trainingen die onvoldoende kwaliteitsvol waren. Maar nadien is er een klik gekomen. We hebben de koppen bij elkaar gestoken, de speelsters beseften dat die vier resterende wedstrijden voor een ommekeer moesten zorgen en dat is ook gebeurd. Dat we 3-0 wonnen van Canada deed veel deugd en was toch ook een revanche voor de nederlaag in de VNL.”
Jullie verloren wel nog eerst met 3-2 van Colombia om er nadien met 3-0 van te winnen en derde te worden.
“De 3-2 tegen Colombia was voor mij een goede wedstrijd, vooral omdat we zijn blijven roteren. De laatste twee wedstrijden hebben we naar onze typeploeg toegewerkt en dan blijkt toch dat we klaar zijn voor het WK. Al moet ik toegeven dat ik had gehoopt dat we toch iets verder hadden gestaan.”
Kan je wat meer duiding geven?
“De ploeg is de afgelopen maanden nog nooit zo intensief getest geweest. De VNL was zwaar en dan kwam daar nog alle gekende miserie bij omwille van onze Corona-gevallen. Dat we nadien nog de Challenger Cup moesten spelen, heeft ons opnieuw twee tot drie weken gekost. De batterijen waren dus maar half opgeladen toen we aan de laatste rechte lijn richting het WK zijn begonnen.”
Hoe zit het eigenlijk met de fysieke gesteldheid van Celine Van Gestel en Marlies Janssens? Zij zijn nog maar pas terug uit blessure?
“Celine en Marlies hebben Frankrijk goed doorstaan, dus op zich was dit voor beide speelsters een goede test. Het was toch even bang afwachten hoor, want niet vergeten dat Celine zeven tot acht weken heeft stilgelegen.”
Ondertussen zitten jullie al op jullie hotel in het Nederlandse Arnhem. Begint het bij de speelsters al door te sijpelen dat dit nog maar de vierde keer ooit is dat de Yellow Tigers op een WK zijn vertegenwoordigd?
“Natuurlijk. Je voelt aan de groep dat de spanning maar vooral de focus toeneemt. Dit gaat gepaard met een verhoging van de spel- en trainingskwaliteit.”
Daartegenover, jullie verdienen zeker ook jullie plaats op dit WK, als 12de op de wereldranking?
“Toen we in 2017 met deze jonge groep zijn gestart, denk ik dat niemand durfde voorspellen dat we daar nu op dit moment zouden staan. Net door onze uitstekende prestaties en die twaalfde plaats wereldwijd hebben we ook deze gunstige loting voor elkaar gekregen. Ik kan het niet genoeg benadrukken dat het geen evidentie is om op dit WK te staan. En we hebben dat met brio gedaan hé. We hebben twaalf plaatsen overschot, want we mochten zelfs 24ste eindigen. In een nog niet zo ver verleden (de periode voor 2009) was het bijvoorbeeld zelfs geen evidentie om ons te kwalificeren voor een EK.”
En jullie hebben de voorbije periode toplanden geklopt zoals China, Italië, Servië, Japan en Turkije. Dat moet ook vertrouwen geven?
“Als ik kijk naar de wedstrijden die we tegen de top van de wereld hebben gespeeld, dan zie je dat we ons mannetje staan. Over vijf jaar heen hebben we van de 66 wedstrijden tegen de top-16 van de wereld 26 keer aan het langste eind getrokken. We hebben ons bij de grote landen gepositioneerd, ook al hebben wij nog nooit kunnen winnen van de absolute top zoals Brazilië of USA.”
Vlak na de loting klonk het zowel bij de speelsters als de technische staf in koor: “Die tweede rond is onze minimale ambitie.” Is daar ondertussen nog iets veranderd?
“Kijk, deze groep is zich heel goed bewust van haar kwaliteiten. Ze weten dus maar al te goed waar de verschillen liggen met de toplanden. Dat is trouwens het grote verschil tussen volleybal en voetbal. In volleybal wint de sterkste ploeg bijna altijd, terwijl in voetbal een kleiner land veel meer kansen heeft om eens te stunten. Maar de ambities zijn ongewijzigd, we willen absoluut doorstoten naar de tweede fase van het toernooi.”
En als we jullie ambitie in een plaats moeten uitdrukken?
“Dan betekent dit dat we graag tussen plaats 12 en 14 willen eindigen, al zal dit natuurlijk ook afhangen van details, dingen die je niet meteen in de hand hebt. We willen gewoon in de buurt van onze ranking eindigen. Daarnaast hopen we natuurlijk met de ganse groep dat we eens kunnen stunten tegen één van de grote volleyballanden.”
Jullie openen zaterdag tegen Puerto Rico en daarna volgt Kenia. Twee tegenstanders waar jullie moeten van winnen. Tevreden met die start?
“Als ik had mogen kiezen, had ik Kenia liever eerst gekregen. Maar goed, we klagen zeker niet. Puerto Rico is niet te onderschatten. Het is een ploeg met veel atletische en ervaren speelsters en goeie jumpers. En Karina Ocasio, die er acht jaar geleden in Italië ook al bij was, is nog steeds de grote vedette. Ze staan ook niet voor niets 18de op de wereldranking. Ze neigen naar dat typische sambavolleybal, met veel emoties.”
Puerto Rico wordt dus al meteen cruciaal?
“Dat weten we. We zullen zoals steeds moeten uitgaan van een heel stevige organisatie. Iedereen moet zijn taak binnen de ploeg kennen. We zijn een ploeg die veel roteert, dus alles moet zeer gestructureerd verlopen. Komt daar nog eens bij dat we afhankelijk zullen zijn van de vorm van de dag en het niveau van onze service.”
Wat is de gevaarlijke factor bij Kenia?
“Dat zijn atleten, fysiek sterk maar technisch iets minder onderlegd. Tegen Kenia zullen we met onze strategie het verschil proberen te maken.”
Zo’n WK is meestal ook een uitputtingsrace. Hoe zullen jullie daar mee omgaan?
“Als het nodig is om tijdens een topwedstrijd, zoals bijvoorbeeld tegen Italië in de eerste groepsfase, enkele speelsters rust te gunnen, zullen we dat zeker doen. Maar als de omstandigheden het toelaten, zullen we steeds op volle kracht starten.”
Wie is voor jou eigenlijk de grote favoriet op eindwinst?
“Italië, zonder twijfel, meer nog dan olympisch kampioen USA.”
En dan komen jullie ook nog Nederland tegen. Als thuisland zeker geen cadeau?
“Nederland wordt een mentale test, want ze zijn uitstekend bezig: gewonnen van Japan en de Dominicaanse Republiek, ze recupereren Nika Daalderop. Maar misschien gaan zij wel meer druk ervaren? We moeten daar als vrijbuiters naartoe gaan.”
Naar het heet kunnen er 20.000 supporters komen kijken in Arnhem. Dat zal ook wel wat teweeg brengen. Verwacht je veel Belgen?
“De clash tegen Nederland wil iedereen gezien hebben, dat is zeker. Het is een unieke kans om onze Yellow Tigers eens live aan het werk te zien, want met de VNL is dat absoluut niet vanzelfsprekend. Ik ken in elk geval heel veel mensen die bijvoorbeeld een weekendje Nederland hebben geboekt om ons te komen aanmoedigen.”
Je hebt het zelf al aangehaald dat het een enorm zware zomer is geweest. Hoe is de impact op de sfeer in de groep?
“Na de tegenslagen in de VNL, het nieuws dat Polen verloor van Bulgarije en wij de Challenger Cup moesten spelen waardoor we van de speelsters vakantie moesten afnemen… Pff, we hebben toch even diep gezeten. De voorbereiding is dus een echte weerbaarheidstest geweest, maar we hebben die wel met verve doorstaan. De cohesie binnen de groep is er alleen maar beter op geworden, want ik voel dat die gretigheid, ambitie, uitstraling en beleving terug aanwezig is.”
Met Britt Herbots hopelijk als exponent? Zij is toch de hoop van de natie?
“Britt was MVP in Frankrijk en best scorer tijdens de VNL. Ze trekt de kar op en naast het veld. Ze is een ongelooflijke persoonlijkheid en neemt met heel veel toewijding de ploeg mee op sleeptouw. Bovendien mogen we niet vergeten dat ze nog maar 22 is.”
Ze wordt er zaterdag 23, uitgerekend op de dag dat jullie het WK starten tegen Puerto Rico. Een klinkende zege zou een perfect verjaardagscadeau zijn?
“En ze heeft nu al 118 caps voor de Yellow Tigers. Dit zijn duizelingwekkende cijfers. Als we winnen van Puerto Rico en Kenia, behoort een kleine viering zeker tot de mogelijkheden.”
Welke boodschap ga jij hen nog meegeven aan de vooravond van de start van dit WK?
“Dat dit een topherinnering moet worden en dat ze achteraf zelf moeten kunnen terugblikken op een topprestatie. Ze moeten beseffen dat dit WK uniek is. Ga maar eens na hoeveel Belgische sporters op een WK hebben gestaan. En dit is dan nog een WK Volleybal, de grootste teamsport voor vrouwen ter wereld. We gaan er als groep en staf alles aan doen om onze sportieve doelstellingen (top 14) te realiseren met hopelijk een stuntoverwinning tegen een topland als kers op de taart. Dan vooral zullen de speelsters kunnen terugblikken op dit WK als een geweldige ervaring na dit unieke vijfjarig traject.”
Tekst: Kenny Hennens
Samenstelling van de ploeg:
Setter: Elise Van Sas, Charlotte Krenicky, Jutta Van De Vyver
Receptie-hoek: Britt Herbots, Jodie Guilliams, Celine Van Gestel, Manon Stragier
Opposite: Pauline Martin
Midden: Nathalie Lemmens, Marlies Janssens, Silke Van Avermaet, Anna Koulberg
Libero: Nel Demeyer, Britt Rampelberg
Technische staf:
Liedewij Bogaert (Team-Manager), Gert Vande Broek (bondscoach), Kris Vansnick (Assistant Coach), Jan De Brandt (Assistant Coach), Bert Heremans (Fysio), Elias Cornelis (Scouter), Stijn Bogaerts (Dokter).
Programma:
Zaterdag 24/09, 14 uur: België – Puerto Rico
Zondag 25/09, 13 uur: België – Kenia
Dinsdag 27/09, 18 uur: Italië – België
Vrijdag 30/09, 20 uur: Nederland – België
Zondag 02/10, 13 uur: België – Kameroen
Tweede ronde in Ahoy Rotterdam.
