Voor wie er nog aan twijfelde: er zit toekomst in ons mannenvolleybal. Dat bewezen de piepjonge Red Dragons midden augustus door hun EK-deelname veilig te stellen. De speerpunten van toen waren – buiten een uitstekende Mathijs Desmet – twee beloftevolle aanvallers: Ferre Reggers en Basil Dermaux. Twee geweldenaren die van 17 tot hopelijk 25 september ook de overige U20-spelers mee op sleeptouw zullen nemen tijdens het EK in Italië. Het gastland is gezien hun reputatie topfavoriet, maar bij afwezigheid van een topploeg zoals Rusland liggen er toch mogelijkheden voor de Young Red Dragons. Coach Kris Eyckmans is bovendien een garantie op eremetaal tijdens een EK, want de voorbije twee edities behaalden de U20 telkens brons. Dat belooft.
Herinnert u zich nog de generatie van Berre Peters, Seppe Van Hoyweghen, Tim Verstraete en Mathijs Desmet? Of de opvolgers Simon Plaskie, Seppe Rotty, Lennert Van Elsen, Martin Perin en Wout D’Heer? Het waren ijzersterke U20-lichtingen die hun vel duur verkochten op de voorbije twee EK’s en er telkens brons in de wacht sleepten. We weten allemaal wel dat het daar nog altijd om volleybal van ‘juniors’ gaat, maar toch. Het is duidelijk een voorbode geweest van een nieuwe lichting topvolleyballers die de Red Dragons naar betere tijden kunnen stuwen. Ook de huidige U20-generatie heeft voldoende talent in huis, al betekent dat natuurlijk nog niet dat zij de uitzonderlijke prestaties van hun voorgangers met de vingers in de neus zullen herhalen.
In dat opzicht is coach Kris Eyckmans natuurlijk de ideale man langs de zijlijn. Niet alleen omdat hij al zoveel internationale treffens op zijn palmares heeft staan, maar ook omdat hij vanuit zijn ervaring op de Topsportschool perfect kan inschatten waar de sterktes en waar de zwaktes van deze kern liggen. Zeker in een groep met Portugal, Griekenland, Tsjechië, Bulgarije en Finland, landen die op papier haalbaar zouden moeten zijn.
Jullie kwalificeerden zich quasi moeiteloos voor dit EK door begin april te winnen van Zweden (1-3), Hongarije (3-1) en thuisland Kroatië (3-0). Zijn die zeges een referentie voor een goed EK?
Kris Eyckmans: “Wat ik in de eerste plaats onthouden heb, is dat we door deze geweldige prestatie rechtstreeks geplaatst waren voor dit EK en we niet meer moesten deelnemen aan de derde voorronde. En mede door onze uitstekende prestaties op de voorbije EK’s, hebben we een prima plaats op de Europese ranking veroverd waardoor we nu ook bij de toplanden staan ingedeeld.”
Wat heb je onthouden uit die wedstrijden?
“Dat we daar een goed beeld hebben gekregen van de mogelijkheden van Basil Dermaux. Het is dan ook geen toeval dat hij begin juli bij de Red Dragons mocht aantreden tijdens de European Golden League, samen met Ferre Reggers.”
Ferre werd opgeleid als opposite, speelde ook zo bij de Red Dragons, maar jullie gaan hem gebruiken als receptie-hoek. Dat geeft jullie een enorme aanvalskracht. Is dat de filosofie achter deze positiewissel?
“Zo kan je dat zeker bekijken. Kijk, Basil en Ferre waren tijdens dat kwalificatietoernooi in Kroatië gewoon de dragers van deze ploeg en verantwoordelijk voor het grootste deel van de punten. Ze kunnen hun power en hoogte omzetten in scorend vermogen.”
Jullie starten het EK als tweede reekshoofd, dankzij de goede prestaties uit het verleden, na het organiserende land Italië en dankzij de afwezigheid van Rusland, dat eigenlijk de numero uno in Europa is. Zorgt die favorietenrol voor extra stress?
“Nee, omdat ik van mening ben dat wij niet de topfavoriet zijn. Dat is Italië. Niet alleen omdat ze het organiserende land zijn, maar vooral omdat ze een echte volleybalnatie waar ze het laatste jaren ook fel inzetten op de jeugd.”
Jullie spelen de groepswedstrijden in Vasto, door Italofielen gekend als de parel van Abruzzo. Als jullie eerste of tweede worden in de groepsfase, moeten jullie uitwijken naar Montesilvano waar thuisland Italië vertoeft. Zie je dit als een voordeel of eerder een nadeel?
“Ik ben net gebriefd door de organisatie en we zitten in Vasto op tien minuten van de sporthal waar onze eerste wedstrijden plaatsvinden. Vermoedelijk zullen de omstandigheden in Montesilvano iets beter zijn, aangezien Italië die locatie als organiserend land heeft uitgekozen, maar voor mij maakt dat niet zo veel uit. Alle zalen moeten in elk geval voldoen aan de kwaliteitseisen van de CEV, dus ik ben er zeker van de omstandigheden meer dan ook zullen zijn. Dat we bij een eventuele halve finale moeten verhuizen, heeft zijn voor- en nadeel. Zo’n verhuis breekt namelijk een beetje onze dag.”
Hoe moeten we het niveau van jullie eerste tegenstanders inschatten?
“Ik vermoed dat je vraagt naar het niveau op basis van hun naam en faam? Het belangrijkste wat daarover kan gezegd worden is dat de beste indicatie van de kracht van een land, de kracht is van dat land op seniorniveau.
Al kan dit bij de jeugd wel al eens verschillen, omdat je vaak maar mag selecteren uit twee geboortejaren. Dat betekent eveneens dat er af en toe wel eens een uitzonderlijke generatie in één bepaald land kan zitten. Op het EK 2018 behaalden we brons na winst tegen Nederland, dat nu bijvoorbeeld niet geplaatst is. Op het EK 2020 was de finale Italië-Rusland en behaalden wij brons na een zege tegen Wit-Rusland, maar zij hadden wel enkele sterke spelers op het veld staan.”
De andere poule met Italië, Servië, Frankrijk, Polen, Slowakije en Slovenië lijkt op papier toch sterker?
“Ik vind het zeker ok dat je dit zo stelt, maar omdat het hier nog altijd over juniorniveau gaat, moeten we toch altijd even de realiteit afwachten. Trouwens, het is mede door het feit dat Rusland wegvalt en wij dankzij onze twee bronzen medailles op de vorige twee EK’s en dus twee keer 96 punten hebben gescoord, dat wij als tweede reekshoofd deelnemen.”
Als tweede land op de Europese ranglijst en ook tweede reekshoofd… Dat maakt jullie toch een topfavoriet op de eindoverwinning?
“Het is uitstekend dat we daardoor een topland als Italië ontlopen in de eerste fase, maar ook onze tegenstanders zijn niet te onderschatten hoor. Tsjechië heeft de laatste jaren heel wat sterke prestaties afgeleverd bij de jeugd. Bij de jongens U18 haalden ze nog zilver op het EK in 2018. Ze hebben ook een meer dan degelijke nationale seniorenploeg. Bovendien hebben we op het vorige EK met de generatie Plaskie, Rotty, D’Heer en Perin ook tegen Tsjechië gespeeld en verloren. Daar zaten toen heel wat spelers bij van de jongere generatie, van het geboortejaar 2003-2004, dus dat zal een tegenstander zijn met als voordeel dat we ze kennen en als nadeel dat het een heel sterk geheel is. Bulgarije zal dus een belangrijke test zijn, want we openen ons toernooi tegen hen. Bij Bulgarije speelt Aleksandar Nikolov, een groot talent. Hij zou na het EK U20 rechtstreeks doorvliegen naar het WK, dat zegt voldoende.”
We begrijpen dat je die favorietenrol niet wil aanmeten, maar cijfers zijn cijfers en jullie zijn volgens de Europese ranking gewoon het best geplaatste land?
“Zo’n ranking geeft vooral aan hoe er in het verleden is gepresteerd, maar voorspelt slechts een beetje hoe de toekomst zal uitdraaien. Wat wel een feit is: deze generatie heeft het dankzij de goede resultaten van de twee voorbije generaties wat comfortabeler. Wij topfavoriet? We plukken dus gewoon de vruchten uit het verleden. Daardoor hebben we ook een extra kans om volgend jaar ook een WK te spelen. Zo zullen we rechtstreeks geplaatst zijn als we goud of zilver halen, want zo moeilijk is het bij de U20. Een andere mogelijkheid is dat we voldoende hoog eindigen, zo onze huidige vierde plaats op de wereldranking vasthouden waardoor we op die manier op het WK geraken. Het is nu onze taak om die kleine voorsprong op de andere landen te behouden.”
Vergelijk deze lichting eens met de twee vorige generaties?
“Dat is moeilijk. De kwaliteiten variëren namelijk vaak. Maar ik doe een poging: voor het eerst hebben we een generatie waar we dankzij Ferre Reggers en Basil Dermaux over veel hoogte en power beschikken. Op het EK van 2018 met o.a. Mathieu Vanneste (Menen) en Berre Peters (Haasrode Leuven) hadden we een surplus aan handigheid op de hoek en dat werd eigenlijk door Simon Plaskie en Seppe Rotty doorgetrokken naar de volgende generatie. Toen hadden we ook een ijzersterk midden met Lennert Van Elsen en Wout D’Heer, met ook nog eens Samuel Fafchamps en Daan De Saedeleer. De accenten liggen nu gewoon dus iets anders.”
Is dit het grote verschil met de vorige generaties: niet alleen de power van Dermaux en Reggers, maar ook het feit dat zij toch ook al wat ervaring hebben opgedaan op het allerhoogste niveau bij de seniors. Dat was toen ook wel met Wout D’Heer en Lennert Van Elsen, maar met dat verschil dat zij middenspelers zijn en Basil en Ferre toch nog iets meer aan bod komen als aanvallers?
“Het gaat inderdaad over de zichtbaarheid van Basil en Ferre. Omdat zij bijvoorbeeld tijdens een EK-kwalificatie veel meer passen krijgen, valt dat ook gewoon meer op. De uitstraling op de groep? Onderschat niet dat die jongens als samenspelen vanaf ze 15 en 16 jaar zijn. De andere jongens hebben zeker veel respect voor bijvoorbeeld een Ferre en ze zullen daar misschien wel een beetje naar opkijken, maar ze zijn het wel al vijf jaar gewoon om met elkaar om te gaan, dus het is niet dat het iets bijzonders is. Je kan het dus niet vergelijken alsof een vijftienjarige plots samen in de ploeg speelt met Sam Deroo.”
Er zijn natuurlijk nog meer jongens die al hebben meegetraind met de Red Dragons, al dan niet tijdelijk?
“Ik denk aan Robbe Ponseele, Simon Luka Vlahovic, Sietse De Bruyn, Lennert Beelaert. Op zich is dat niet onlogisch, want we zaten met heel jeugdige Red Dragons en als er dan door blessures extra nodig waren op training, heeft de bondscoach mij meestal een profiel beschreven van een speler die hij kon gebruiken en aan wie ik dan dacht.”
Hoe is de voorbereiding op dit EK eigenlijk verlopen?
We zijn midden augustus begonnen met optionele trainingen voor de spelers die nog niet met hun club bezig waren. Sommigen kregen ook even vrijaf, zoals Ferre Reggers, omdat hij nog met de seniors had meegedaan. Het is dus een verdeelde opstart geweest.”
Op welk vlak straalt deze groep vertrouwen uit?
“Er zijn een aantal zaken die echt goed gaan zoals onze variatie in opslag. Ik denk dat we op korte termijn nog ons intelligent aanvalsspel moeten aanscherpen, evenals onze uitgesproken tactische opdrachten in blok-verdediging. Als dat lukt, dan zijn we er klaar voor.”
Hoe ziet jullie trip richting Italië eruit?
“We vertrekken donderdag en nemen rond half 10 het vliegtuig van Zaventem naar Napels. Van daaruit zitten we nog zo’n drie uur op de bus en ‘s avonds zullen dan al een eerste keer trainen in Vasto.”
Heb je met het met de groep al gehad over de ambities voor dit EK?
“Nee, dat is nog niet gebeurd. We moeten er per definitie voor zorgen dat we tot de top vier van onze groep behoren. En als we echt ambitieus zijn en we willen de geest van de vorige generaties behouden en die lijn doortrekken, maar dan zullen we wel ons stinkende best moeten doen om opnieuw die top-2 in de poule en dus de halve finales te halen. Maar dat is heel ambitieus. Ik denk dat het kan, maar het zal mede afhangen van het niveau van de tegenstanders. En om met een cliché te eindigen: Ik ga dit EK met een goed gevoel kunnen afsluiten als we goed volleybal brengen met een goed resultaat.”
De eerste wedstrijd tegen Bulgarije zal dus cruciaal zijn?
“Als we die winnen, dan hebben we al een eerste grote stap gezet. Zeker op juniorniveau kan het soms heel belangrijk zijn hoe die eerste wedstrijd verloopt voor het vervolg van het toernooi. Maar ook Bulgarije wordt niet evident, met sterspeler Nikolov. Ze spelen met veel power.”
Staff: Kris Eyckmans (T1), Michel Mariën (assistent-coach), Bram Wuyts (kinesist), Koen Aerts (assistent en scouter), Jean-Paul De Buysscher (teammanager).
Samenstelling van de kern:
Spelverdelers:
Robbe Ponseele (Topsportschool Vilvoorde)
Tijl Van Looveren (Waremme)
Antony Moga (Booischot)
Opposites:
Basil Dermaux (Menen)
Jippe Schroeven (Waremme)
Hoekspelers:
Ferre Reggers (Maaseik)
Lennert Beelaert (Haasrode Leuven)
Sietse De Bruyn (Haasrode Leuven)
Kobe Verwimp (Topsportschool Vilvoorde)
Libero’s:
Matis Verwimp (Topsportschool Vilvoorde)
Sibren Peters (Haasrode Leuven)
Middenspelers:
Simon Luka Vlahovic (Brooklyn)
Robbe Van Loon (Waremme)
Jasper Verhamme (Marke-Webis)
