Vrijdag 26 augustus start in Polen (Katowice en Gdynia) en Slovenië (Ljubljana) het WK volley voor mannen en op 11 september weten we wie Polen zal opvolgen als nieuwe wereldkampioen.
Geen Belgische deelname aan deze editie – wegens weggezakt naar de 27ste plaats op de wereldranglijst – maar wel een aantal spelers, die bij de supporters van heel wat Belgische clubs een lichtje doen branden. Martinez (Argentinië), Blankenau (Canada) o.a. en verder uiteraard een ganse kolonie Nederlanders (Van Solkema, Ter Maat, Parkinson, Wiltenburg…), bij wie Gijs Jorna misschien wel het langst in Belgische loondienst werkte bij o.a. Antwerpen en Maaseik. De immer sympathieke en vlot bereikbare Nederlander is intussen als 33-jarige aan zijn twaalfde seizoen bezig bij Oranje en de ambities gaan ook bij hem nog steeds steil omhoog.
“Ik ben blij dat ik er opnieuw bij ben. Maar eerlijk gezegd denk ik ook wel dat ik mijn plaats in het team nog altijd verdien. Dat heb ik in de recente jaren bij o.a. Chaumont, Ploiesti en Toulouse toch ruim bewezen, dacht ik.”
Nederland (FIVB 13) staat in een poule met Egypte (FIVB 20), Argentinië (FIVB 7) en Iran (FIVB 8). De eerste twee van iedere poule gaan rechtstreeks door naar de volgende ronde, net als de derde beste uit vier van de zes poules. Wat verwachten jullie?
Gijs Jorna: “Normaal gezien mogen we Iran en Argentinië als de sterkere ploegen in onze reeks beschouwen, wat betekent dat we absoluut onze eerste wedstrijd van het toernooi tegen Egypte moeten winnen. Als we deze sleutelmatch niet kunnen winnen, wordt het pas écht lastig om door te stoten. Trouwens, als we van Egypte niet kunnen winnen, verdienen we ook niet om verder te geraken. Maar we bekijken de zaken positief: we gaan uit van winst tegen Egypte en mochten we tegen de andere twee ploegen nog iets kunnen uit de brand slepen, dan zie ik ons wel bij de beste 16.”
Een realistische optie?
“Tijdens de VNL-competitie wonnen we met 3-0 van Iran en met 3-2 van Argentinië, maar eerlijkheidshalve moet ik eraan toevoegen dat de tegenstander toen niet met het beste team aantrad. Langs de andere kant durf ik toch wel stellen dat – als het bij ons goed draait – wij van heel wat teams kunnen winnen, die hoger gerangschikt staan dan wij. Worden we derde in onze poule, dan moeten we in de volgende ronde allicht uitkomen tegen het nummer één uit een andere reeks. En dat kunnen we ook best trachten te vermijden.”
Wat is de sterkte van deze Nederlandse ploeg?
“Wij spelen intussen al wel enkele jaartjes samen met ongeveer dezelfde groep en elk jaar komen er toch een aantal positieve puntjes bij. Wij kwalificeerden ons al eerder voor het EK 2023, we eindigden achtste in de VNL-competitie als vierde beste Europees land (na Italië, Polen en Frankrijk). En met Abdel-Aziz (de spelverdeler die zich omturnde tot opposite) hebben we toch aanvallend een bijzonder sterke troef in onze ploeg.”
Jullie beginnen dus gemotiveerd aan het WK…
“Wees maar zeker. In het voorbije weekeinde trokken we nog voor een oefenstage naar Duitsland en we verloren een oefenmatch met 3-1, maar daaraan mag je niet te veel belang hechten, want in die fase werden nog een aantal zaakjes uitgetest. Oefenwedstrijden zijn nog iets anders dan competitiematchen.”
Jullie trainen al enkele jaren onder leiding van de Italiaanse coach Roberto Piazza. Wat voor iemand is hij?
“Een heel gedreven man. Bovenal ook een eerlijke coach, die elke dag met veel enthousiasme aan de trainingen begint en hij straalt die passie uit op de rest van de ploeg. Je staat dan zelf met veel plezier op het terrein en dat draagt er ook toe bij dat de sfeer in de ploeg uitstekend blijft.”
Wie zie jij als voornaamste kandidaten om wereldkampioen te worden?
“Voor mij is Frankrijk de grote favoriet. Zij wonnen de VNL-competitie, haalden olympisch goud en ik denk dat een wereldtitel het enige is wat deze generatie met spelers als o.a. Toniutti, Tillie, Ngapeth, Boyer en coach Andrea Giani nog ontbeert. Ietsje daaronder denk ik dan aan de Verenigde Staten en aan Polen, dat voor het eigen enthousiaste publiek zeker haar wereldtitel – behaald met Vital Heynen als coach – zal willen verdedigen. En Brazilië mag je natuurlijk nooit over het hoofd zien.”
Zelf speel je volgend seizoen als ploeggenoot van Bram Van den Dries bij het Griekse PAOK Saloniki. Van waar deze keuze?
“Klopt. Ik heb al contact gehad met Bram, want de clubtrainingen zijn daar al begonnen. Mijn verblijven bij Chaumont en Toulouse waren zeker leuk, maar het was mooi geweest in Frankrijk. Ik zocht andere uitdagingen. Ik kijk dan ook uit naar het verblijf en de prestaties bij een nieuw team, een nieuwe cultuur, een andere competitie…”
Vorig seizoen won Bram bij Panathinaikos ongeveer alles wat er te winnen was in de Griekse competitie. Wat zijn de ambities bij PAOK?
“Voor mijn part mag Bram die prestatie van vorig seizoen best nog eens herhalen bij PAOK Saloniki, maar de concurrentie zal zwaar zijn. Bij Olympiakos zijn ze nog niet over het verlies van hun suprematie heen en ze verzamelden een compleet nieuwe ploeg met een nieuwe coach. Zij willen opnieuw die titel. Uiteraard wil de top-4 in Griekenland hetzelfde, want achter Panathinaikos, Olympiakos, PAOK Saloniki en Syroy Foinikas zakt het niveau van de andere clubs fors. Het zal dus tussen die vier ploegen gaan, maar het is nog te vroeg om me daar een idee over te vormen.”
Volg je het Belgisch volley nog?
“Natuurlijk. Echt zonde dat jullie er niet bij zijn op het WK, want jullie hebben nog zo veel goede volleyers. Waarom haken een aantal ervan zo vroeg af? Ik zie ook wel dat er een aantal goede jongeren in aantocht zijn, maar er is nog een verschil met het internationale niveau. Ze moeten eerst een inhaalbeweging uitvoeren bij ploegen in Italië, Frankrijk of Polen om een degelijk internationaal niveau te halen. Maar het is natuurlijk positief dat die jongere talenten aanwezig zijn.”
Zie je eenzelfde situatie in Nederland?
“Je bent als ploeg inderdaad afhankelijk van de aanvoer van nieuwe talenten en daar spelen een aantal factoren in mee. Ik heb al jongeren meegemaakt die in het buitenland een grote stap gezet hebben in hun carrière, maar ik heb er ook al meegemaakt, die met gebogen hoofd ontgoocheld terugkwamen en die gewoon gestopt zijn met volleyballen. Nu ja, voorlopig stelt zich nog geen groot probleem bij Oranje. Wij staan 13de op de wereldranglijst en de ambitie van deze groep is gewoon om de Olympische Spelen in Parijs 2024 te bereiken. Daarom is het een extra motivatie om stappen in die richting te zetten door een sterk WK te spelen.”
Volg je ook nog jouw vroegere clubteams in België?
“Zeker. Trouwens hoe zit dat met Antwerpen? Wanneer spelen ze opnieuw in de hoogste volleyafdeling. Ik kijk er met belangstelling naar uit, want het zou toch leuk zijn, mocht ik daar mijn volleycarrière bij afsluiten! (lacht uitbundig)”
Tekst: Marcel Coppens
Reeksindeling WK:
A: Tunesië, Puerto Rico, Oekraïne, Servië.
B: Brazilië, Cuba, Japan, Qatar.
C: Verenigde Staten, Mexico, Polen, Bulgarije.
D: Frankrijk, Duitsland, Slovenië, Cameroen.
E: Turkije, China, Italië, Canada.
F: Nederland, Egypte, Argentinië, Iran.
Vanaf 3 september: Round of 16, winnaars van elke match naar de kwartfinales.
Op 10 en 11 september (Katowice): halve finales en finales.
